Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Został mi w pamięci wspaniały mężczyzna, na którego zawsze mogłam liczyć. Czuły i dobry. Myśmy zła nie zaznali, dlatego nigdy potem z nikim się nie związałam. Byłam przyzwyczajona do dobroci i miłości i nie spotkałam potem człowieka, który mógłby mi ją ofiarować w takim natężeniu jak Jurek.

Wiedziałam, że w górach zdarza się śmierć, ale ona zdarzała się innym.

Nie od razu dowiedziałam się, że Jurek się wspina, a kiedy mi już powiedział, nie bardzo rozumiałam, na czym to wspinanie się właściwie polega. Poznałam go w dniu jego 24. urodzin. Ktoś mi powiedział, że byłam jego prezentem urodzinowym od Losu, ale nigdy w ten sposób o sobie nie myślałam.

W mojej rodzinie nikt nie chodził po górach. Żadni z nas też górale.

Potrzebowałam odczekać siedem lat, żeby się wyciszyć. Podobno nasza osobowość zmienia się co siedem lat właśnie, ale to chyba mit. Miałam nadzieję, że po tym czasie mój ból przeminie i nie wróci, ale wraca.