Kochanica Francuza

Niezwykle kunsztowna, współczesna (postmodernistyczna?) rekonstrukcja (dekonstrukcja?) powieści wiktoriańskiej. List miłosny do tamtej epoki i jej osiągnięć, ale i satyra na nią i jej formy. W tym wszystkim niesamowicie wprost brytyjska. Ale również do czasu! W soczewce odkrytej przecież przez wiktorian teorii ewolucji oglądamy kompletną zmianę epoki.

Muszę przyznać że pobrzmiewały mi słowa piosenki The Kinks z albumu wydanego, nota bene, w tym samym 1969 roku co powieść: "Long ago, life was clean; sex was bad and obscene; and the rich were so mean!" Pasują do treści książki aż za dobrze. Jeśli Fowles się nie inspirował The Kinks lub na odwrót, to pewnie jedni i drudzy czerpali z tego samego źródła: głębokich, świadomych, nieodwracalnych przemian kulturowych lat 60. w UK, a zarazem fascynacji historią ich upadłego imperium.

Niezwykle kunsztowna, współczesna (postmodernistyczna?) rekonstrukcja (dekonstrukcja?) powieści wiktoriańskiej. List miłosny do tamtej epoki i jej osiągnięć, ale i satyra na nią i jej formy. W tym wszystkim niesamowicie wprost brytyjska. Ale również do czasu! W soczewce odkrytej przecież przez wiktorian teorii ewolucji oglądamy kompletną zmianę epoki.

Muszę przyznać że...

Nie duszę w sobie niczego takiego jak smutek.
a czy tai się we mnie coś takiego jak miłość?
Choć sam myślałem, ze tak, oczekiwałem na twoją słodką
odpowiedź.
W śnieżny poranek, którego jasność zdawała się oślepiać,
przystawałem kilkakroć na skraju drogi.
Za moimi plecami przejeżdżały pojazdy,
przede mną przechodzili ludzie,
a białe okno na piętrze było wciąż zamknięte.
Wierzyłem w siłę uczuć
i uważałem, że moje są odpowiednio gorące,
a jednak czekałem wtedy tak samo jak to bywało
do wczorajszego wieczoru,
na twoje ciepłe spojrzenie i głos.
Olśniewające promienie skrzyły się połyskliwie,
a wicher bezlitośnie mnie smagał swymi podmuchami.
Okno na piętrze ciągle zamknięte.
Przygotowałem kulę ze śniegu i znienacka cisnąłem ją
z całej siły w szybę.
Szkło rozprysnęło się w drobne kawałki.
Rzuciłem się do ucieczki.
W ten sposób utraciłem ciebie...

Nie duszę w sobie niczego takiego jak smutek.
a czy tai się we mnie coś takiego jak miłość?
Choć sam myślałem, ze tak, oczekiwałem na twoją słodką
odpowiedź.
W śnieżny poranek, którego jasność zdawała się oślepiać,
przystawałem kilkakroć na skraju drogi.
Za moimi plecami przejeżdżały pojazdy,
przede mną przechodzili ludzie,
a białe okno na piętrze było wciąż...

Bardzo przypadła mi do gustu fabuła, dodatkowo podoba mi się bardzo styl Johna Fowelsa oraz jego wtrącenia i przemyślenia w fabułę, było to dla mnie nowe doświadczenie w moim zaczynającym się książko-holizmie.

Bardzo przypadła mi do gustu fabuła, dodatkowo podoba mi się bardzo styl Johna Fowelsa oraz jego wtrącenia i przemyślenia w fabułę, było to dla mnie nowe doświadczenie w moim zaczynającym się książko-holizmie.

O Paaanie! Za samą formę 10tka się należy! Nie chce nic pisać, bo albo napiszę nieprawdę, albo spoiler. Mnie zaczarowała. Wszystkim. Polecam. Też wszystkim.

O Paaanie! Za samą formę 10tka się należy! Nie chce nic pisać, bo albo napiszę nieprawdę, albo spoiler. Mnie zaczarowała. Wszystkim. Polecam. Też wszystkim.

Nic nie jest tym, czym się wydaje. To banalne zdanie nabiera w tej wybitnej książce wyrafinowanego smaku niczym dojrzałe wino, najlepiej jakieś Amarone...

I także tylko dla wyrafinowanych czytelników to rzecz. Dziś pisarz już nie może sobie pozwolić na taki stopień „trudności” - jeśli chce osiągnąć tzw. sukces sprzedażowy, of course.

A przecież każdy piszący/pisząca o tym marzy, skoro już dawno przyjęliśmy za Ameryką pojecie bestsellera jako książki, która najlepiej się sprzedała, a nie którą najlepiej ocenili znawcy.

W tym sensie najlepszymi polskimi autorami stronic zadrukowanych, a potem w jakimś tam celu razem sklejonych, są: Wielce Szanowna Pani Lipińska Blanka i Jeszcze Bardziej Czcigodny Pan Masa (pardon, Mistrzu, proszę nie strzelać, ale nazwiska jakoś nie pomnę ….). Mróz nawet ustępuje, jak to na wiosnę…

Innym ważnym dziś wyznacznikiem „poczytności” książki - za to, co napiszę, pokornie upraszam, mnie nie kopcie – jest, niestety bardzo często spotykane w komentarzach na LC, pochwalne: „łatwo się czyta”. Coś, co najskuteczniej zniechęca mnie do danej pozycji….

Nic nie jest tym, czym się wydaje. To banalne zdanie nabiera w tej wybitnej książce wyrafinowanego smaku niczym dojrzałe wino, najlepiej jakieś Amarone...

I także tylko dla wyrafinowanych czytelników to rzecz. Dziś pisarz już nie może sobie pozwolić na taki stopień „trudności” - jeśli chce osiągnąć tzw. sukces sprzedażowy, of course.

A przecież każdy piszący/pisząca o...

Rewelacyjna, głęboka, mądra, piękna, pouczająca, wspaniała powieść. Niewiele jest takich książek. Polecam każdemu, kto w książkach szuka nie tylko ciekawych historii, ale też mądrości, wiedzy, szerokich horyzontów, pogłębionej wrażliwości... Ta książka wzbogaca duszę i umysł.

Rewelacyjna, głęboka, mądra, piękna, pouczająca, wspaniała powieść. Niewiele jest takich książek. Polecam każdemu, kto w książkach szuka nie tylko ciekawych historii, ale też mądrości, wiedzy, szerokich horyzontów, pogłębionej wrażliwości... Ta książka wzbogaca duszę i umysł.

Genialny film, książka słabsza.

Genialny film, książka słabsza.

Spodziewałam się czegoś więcej. Po MAGu, czy KOLEKCJONERZE liczyłam na ten sam dreszczyk, na zabawę moim mózgiem przez autora :),że przez kolejne 2 tygodnie nie będę wiedziała w jakim świecie żyję ;). Ale nic takiego się nie wydarzyło. Nie powiem, że książka jest nudna, ale nie porywa. Miejscami dość obszerne opisy odbiegające od bieżącego wątku, co zaznacza się w każdej książce Fowlesa. Można je śmiało pominąć niczego nie tracąc.
Polecam do przeczytania, nie jest to książka niskiego lotu, ale nie wyróżnia się na tle pozostałych pozycji tego autora.

Spodziewałam się czegoś więcej. Po MAGu, czy KOLEKCJONERZE liczyłam na ten sam dreszczyk, na zabawę moim mózgiem przez autora :),że przez kolejne 2 tygodnie nie będę wiedziała w jakim świecie żyję ;). Ale nic takiego się nie wydarzyło. Nie powiem, że książka jest nudna, ale nie porywa. Miejscami dość obszerne opisy odbiegające od bieżącego wątku, co zaznacza się w każdej...

Przeplatanie epoki ze współczesną perspektywą robi dobrą robotę.

Przeplatanie epoki ze współczesną perspektywą robi dobrą robotę.

Czytałam dawno temu, tytuł zapamiętałam, znaczy książka musiała wywrzeć na mnie wrażenie - najbardziej zaskoczyło mnie zakończenie - pierwszy raz spotkałam się z pomysłem autora: a co by było, gdyby to zakończenie tej historii potoczyło się tak... To zrobiło na mnie wrażenie

Czytałam dawno temu, tytuł zapamiętałam, znaczy książka musiała wywrzeć na mnie wrażenie - najbardziej zaskoczyło mnie zakończenie - pierwszy raz spotkałam się z pomysłem autora: a co by było, gdyby to zakończenie tej historii potoczyło się tak... To zrobiło na mnie wrażenie