Sen nocy letniej

Szekspir jednak miał łeb! wątek majstrów jest przewspaniały, aż dziw bierze, że został napisany w XVI wieku. ma tyle elementów groteski, o której za mało się mówi przy omawianiu epok dawnych. przedstawienie o Piramie i Tyzbe to przecież satyra Szekspira na samego siebie, czyli na "Romeo i Julię". tyle tu intertekstualności i pokazania wystawiania przedstawienia od Barańczakowej podszewki. wątek eliksirowo-miłosny nieco żmudny, stąd gwiazdka mniej.

Szekspir jednak miał łeb! wątek majstrów jest przewspaniały, aż dziw bierze, że został napisany w XVI wieku. ma tyle elementów groteski, o której za mało się mówi przy omawianiu epok dawnych. przedstawienie o Piramie i Tyzbe to przecież satyra Szekspira na samego siebie, czyli na "Romeo i Julię". tyle tu intertekstualności i pokazania wystawiania przedstawienia od...

To było coś niesamowitego, już wiem czemu Szekspir jest najbardziej znanym dramatopisarzem wszechczasów. Kocham całym sercem.

To było coś niesamowitego, już wiem czemu Szekspir jest najbardziej znanym dramatopisarzem wszechczasów. Kocham całym sercem.

najlepsze dzieło Shakespeare’a jakie przeczytałam, cudowne działowi i żywa kija

najlepsze dzieło Shakespeare’a jakie przeczytałam, cudowne działowi i żywa kija

„Sen nocy letniej” jest (póki co) moją ulubioną sztuką Shakespeara. Podoba mi się sceneria starożytnych Aten, pomieszanie konwencji fantastycznej z realistyczną, barwne postacie. Historia jest przewrotna i inteligentna, a przy tym zaskakująco zabawna, mimo swoich lat. Sheakespearowi bardzo dobrze wychodzą postacie i dialogi komiczne, wręcz absurdalne: Odźwierny z „Makbeta”, Merkucjo w „Romeo i Julii”, grabarze oraz Ozryk z „Hamleta” i właśnie trupa aktorów-rzemieślników w „Śnie nocy letniej”. Przepełnione grami słownymi i logicznymi są równocześnie źródłem różnych fraz i zwrotów używanych do dzisiaj. Bardzo spodobała mi się też świetnie pomyślana koncepcja „teatru w teatrze”, czyli sztuki wystawianej w sztuce.

„Sen nocy letniej” jest (póki co) moją ulubioną sztuką Shakespeara. Podoba mi się sceneria starożytnych Aten, pomieszanie konwencji fantastycznej z realistyczną, barwne postacie. Historia jest przewrotna i inteligentna, a przy tym zaskakująco zabawna, mimo swoich lat. Sheakespearowi bardzo dobrze wychodzą postacie i dialogi komiczne, wręcz absurdalne: Odźwierny z „Makbeta”,...

Jak to bywa że snami bywają różne, dziwne i śmieszne. Ogólny zamysł to dzieło powstało żeby bawić :)

Jak to bywa że snami bywają różne, dziwne i śmieszne. Ogólny zamysł to dzieło powstało żeby bawić :)

Napiszę krótko przeczytałem bo szedłem na tę sztukę do teatru i orzyznam, że teatr lepszy niż książka ale to tylko moja skromna opinia. Czyra się szybko i jest kilka śmiesznych dialogòw. Polecam bo klasykę znać warto.
Pozdrawiam Tomek

Napiszę krótko przeczytałem bo szedłem na tę sztukę do teatru i orzyznam, że teatr lepszy niż książka ale to tylko moja skromna opinia. Czyra się szybko i jest kilka śmiesznych dialogòw. Polecam bo klasykę znać warto.
Pozdrawiam Tomek

Sen nocy letniej Williama Shakespeara jest ciekawą, śmieszną oraz wspaniałą komedią pisarza. Często się przy niej śmiałam, często czułam to samo co czuli bohaterowie. Według mnie każdy to może przeczytać. Za równo fani fantastyki, dramatów, obyczajówek, romansów. Według mnie każdy może coś tutaj znaleźć dla siebie. Bardzo polecam.

Sen nocy letniej Williama Shakespeara jest ciekawą, śmieszną oraz wspaniałą komedią pisarza. Często się przy niej śmiałam, często czułam to samo co czuli bohaterowie. Według mnie każdy to może przeczytać. Za równo fani fantastyki, dramatów, obyczajówek, romansów. Według mnie każdy może coś tutaj znaleźć dla siebie. Bardzo polecam.

Klasyka literatury. William Shakespeare wielkim poetą był i udowadnia to swoimi arcydziełami takimi chociażby jak Sen nocy letniej. Pełno tutaj metafor, porównań ale też można wyciągnąć dużo wniosków, tematy poruszane przez Shakespeara są aktualne mimo upływającego czasu od napisania przez niego utworów.

Klasyka literatury. William Shakespeare wielkim poetą był i udowadnia to swoimi arcydziełami takimi chociażby jak Sen nocy letniej. Pełno tutaj metafor, porównań ale też można wyciągnąć dużo wniosków, tematy poruszane przez Shakespeara są aktualne mimo upływającego czasu od napisania przez niego utworów.

W głównej mierze nie porwało mnie, aczkolwiek pewne pomysły spodobały mi się.

Dokładniej jak powstało zaklęcie, jak to wpłynęło na zachowanie postaci, jak problemy wystawiły na próbę relacje międzyludzkie, oraz że wewnątrz dzieła był spektakl teatralny kompletnie absurdalny (taki miał być).

Natomiast z trudem przebrnęłam przez napompowane wygłoszenia uczuć miłosnych i przy tym zachowanie postaci. To wszystko było po prostu chore, naznaczone obsesją i delirium, i naprawdę strasznie to wyglądało.

Poza tym Oberon dopiął swego, a strona z którą miał na pieńku nic sobie z tym nie zrobiła, tylko bujała dalej z głową w obłokach wśród tańca i muzyki. Z kolei Helena miała szczęście, ale wpływ magiczny zmieniającą pewną postać i że taka została, był nie fair. Mogło inaczej się potoczyć. Ta osławiona szczera miłość, którą widać, że dzieło stawia ją na piedestale, najwyraźniej ominęła te dwa przypadki, przez co szczęśliwe zakończenie uważam, że było w połowie udane.

Niemniej jednak warto było zapoznać się z jednym z najbardziej znanych dzieł Shakespeare’a.

W głównej mierze nie porwało mnie, aczkolwiek pewne pomysły spodobały mi się.

Dokładniej jak powstało zaklęcie, jak to wpłynęło na zachowanie postaci, jak problemy wystawiły na próbę relacje międzyludzkie, oraz że wewnątrz dzieła był spektakl teatralny kompletnie absurdalny (taki miał być).

Natomiast z trudem przebrnęłam przez napompowane wygłoszenia uczuć miłosnych i...

Bardzo przystępne i ciekawe dzieło wielkiego dramaturga. Jest tutaj wszystko - zarówno zalążki tragedii, mimo że to komedia, mamy tez świat fantastyczny i realny, bohaterów z różnych warstw społecznych (fantastycznych, realnych i mitycznych),a nawet theatrum mundi! Szekspir jest mistrzem wielowątkowości. Bardzo chciałabym zobaczyć ten utwór na scenie :)

Bardzo przystępne i ciekawe dzieło wielkiego dramaturga. Jest tutaj wszystko - zarówno zalążki tragedii, mimo że to komedia, mamy tez świat fantastyczny i realny, bohaterów z różnych warstw społecznych (fantastycznych, realnych i mitycznych),a nawet theatrum mundi! Szekspir jest mistrzem wielowątkowości. Bardzo chciałabym zobaczyć ten utwór na scenie :)