Dworek pod malwami. Nadzieje i tęsknoty

To nie jest książka którą czyta się z zapartym tchem. Jest spokojna, chwilami nie dzieje się nic na pozór ciekawego, ale to właśnie mi się podobało. Opisy codziennego życia rodzin na różnych szczeblach społecznych, kto jakie miał obowiązki, kto gdzie i co jadał, co komu było wolno, raz z perspektywy szlachty, a raz z perspektywy chłopów.
Niektóre zachowania bohaterów były dla mnie niezrozumiałe, otwierały jakiś wątek, który nigdy nie został pociągnięty dalej, widzę w tej kwestii dużo niewykorzystanego potencjału aby wprowadzić więcej akcji. Także niektóre wątki erotyczne były jakieś takie niepasujące do niczego, pojawiające się nagle i równie szybko zapomniane, nie wpływały na nic i nie były wspominane nigdy więcej.
Zauważyłam też sporo powtórzeń. Kontekst jakieś sytuacji był tłumaczony za każdym razem gdy była o niej mowa, tak jakby czytelnik miał nie zapamiętać, że to było już wyjaśnione kilka rozdziałów wcześniej.
Podsumowując: czytało się szybko i przyjemnie, ale równie szybko o tej pozycji zapomnę. Jeśli ktoś lubi opisy życia w dawnych czasach to bardzo polecam. Jeśli ktoś szuka wciągającej fabuły to da się ją streścić w kilku zdaniach.

To nie jest książka którą czyta się z zapartym tchem. Jest spokojna, chwilami nie dzieje się nic na pozór ciekawego, ale to właśnie mi się podobało. Opisy codziennego życia rodzin na różnych szczeblach społecznych, kto jakie miał obowiązki, kto gdzie i co jadał, co komu było wolno, raz z perspektywy szlachty, a raz z perspektywy chłopów.
Niektóre zachowania bohaterów były...

Schematyczna i... wszystko można kupić?

Schematyczna i... wszystko można kupić?

Niezła, acz chwilami przynudzajaca. Faktem niezaprzeczalnym jest, ze to idealny wrecz gotowy scenariusz na serial. w roli głownej meskiej - wg mnie az sie prosi Artur Zmijewski ! :)

Niezła, acz chwilami przynudzajaca. Faktem niezaprzeczalnym jest, ze to idealny wrecz gotowy scenariusz na serial. w roli głownej meskiej - wg mnie az sie prosi Artur Zmijewski ! :)

Wspaniała saga, przedstawiająca niesamowicie wciągającą historię ziemiańskiej rodziny Kalinowskich.
Na czele rodu stoi Katarzyna Kalinowska. Dla pokojówek, służących, kucharek czy parobków - Wielmożna Pani, dla najbliższych – matka oraz kochana babunia. To ona, jako najstarsza i najbardziej doświadczona, we wszystkim ma ostatnie słowo. Ona zarządza majątkiem, ona podejmuje najważniejsze decyzje. Jest wielką patriotką, więc w wielu sprawach postępuje wedle polskich tradycji. Tylko, że jej niechęć do „iścia” z duchem czasu nie zawsze wychodzi rodzinie na dobre.
Syn Katarzyny – Michał, to wdowiec i bawidamek. Choć jest dziedzicem dworu, nie ma wiele do powiedzenia, zwłaszcza w sprawach prowadzenia majątku. Każdą ważniejszą decyzję podejmuje dopiero po uzyskaniu aprobaty matki. Jedynie w sprawie ponownego ożenku nie słucha jej rad. Żeni się, ale nie z kandydatką wybraną dla niego przez rodzicielkę. A postępek ten rozsierdza Katarzynę do granic możliwości.
No i trzeba jeszcze wspomnieć o synach Michała – chorowitym i kochającym prace na gospodarce Ignasiu oraz bardzo zdolnym i jednocześnie nieco infantylnym marzycielu – Stasiu. Obaj są wychowywani przez babkę na patriotów i dżentelmenów. Ale niestety, ta wieloletnia nauka bezgranicznej miłości do ojczyzny kończy się dla jednego z braci wielką tragedią.
To właśnie są mieszkańcy Kalinówki – dworku szlacheckiego, położonego wśród przepięknych malw. Gdzieś na Podlasiu, w otoczeniu ogromnych połaci pól, łąk i lasów, których opisy wspaniale oddziałują na naszą wyobraźnię.
A dookoła tej bogatej posiadłości – ubodzy chłopi, egzystujący w rozlatujących się chałupach. Kontrast jest przeogromny. Został on tutaj ciekawie przedstawiony, ze szczególnym naciskiem na wskazanie niezbędnej dla tych dwóch warstw społecznych koegzystencji (co zresztą w dawnych czasach nie było niczym niezwykłym). Wyraźnie można w tej sadze zaobserwować, że garstka lokalnych bogaczy bezustannie czerpie korzyści z obecności całej gromady lokalnej biedoty, ale i dla gromady chłopów sąsiedztwo ludzi zamożnych jest niemalże błogosławieństwem. Michał Kalinowski co i rusz potrzebował pracowników, bez których prowadzenie majątku byłoby niemożliwe, natomiast chłopi bezustannie potrzebowali dodatkowego zarobku, bez którego nie zdołaliby wyżywić swych rodzin. Znakomicie została ta zależność przedstawiona. Przy okazji autor świetnie zobrazował nam realia życia w dworkach szlacheckich oraz realia życia w wiejskich chałupach. Codzienność bogaczy i codzienność ubogich. Możliwości jednych i drugich. Mnóstwo jest w tej sadze wątków zwracających naszą uwagę na te dwa całkowicie skrajne realia egzystencji, i trzeba przyznać, że wiele dobrego wniosły one do fabuły.

W książce tej bardzo spodobali mi się również bohaterowie. W większości bardzo sympatyczni, charakterni. Jest się z kim utożsamiać. Ale żeby nie było za słodko, to zdradzę, że znajdziemy też postacie, o których nie można powiedzieć niczego dobrego. Np. panna Justyna, przedstawiona jako infantylna, egoistyczna i wybitnie irytująca damulka.

Akcja całego tomu toczy się powoli, ale nie jest przy tym ani trochę nudna. Pojawia się tutaj wiele przeróżnych wątków, co i rusz poznajemy też nowe postacie, których obecność szybko okazuje się kluczowa dla spójności fabuły. Co więcej, autor zadbał również o to, aby od czasu do czasu zaskoczyć czytelnika niespodziewanym zwrotem akcji. Tak jak, np. w końcowym wątku dotyczącym Stasia. No, aż w szoku byłam. Tak mi się żal chłopaka zrobiło. Młody, naiwny, zaufał obcemu. No i się doigrał.

Co tu dużo mówić. Książka jest świetna, przyjemnie napisana. Aż żal odkładać ją na półkę. Polecam!

Wspaniała saga, przedstawiająca niesamowicie wciągającą historię ziemiańskiej rodziny Kalinowskich.
Na czele rodu stoi Katarzyna Kalinowska. Dla pokojówek, służących, kucharek czy parobków - Wielmożna Pani, dla najbliższych – matka oraz kochana babunia. To ona, jako najstarsza i najbardziej doświadczona, we wszystkim ma ostatnie słowo. Ona zarządza majątkiem, ona podejmuje...

https://czytamdlaprzyjemnosci.blogspot.com/2018/01/1-dworek-pod-malwami-t1.html
(...)
Jestem pod wrażeniem z jaką lekkością pióra autor przedstawił klimat codziennego życia nie tylko szlachty, ale i chłopów. Dialogi są pisane polszczyzną, która obowiązywała w owym czasie - oddaje przez to wiernie sposób prowadzenia rozmów. Ciekawe opisy sprawiają, że książkę czyta się szybko, a narastające tempo akcji powoduje, że chcemy dowiedzieć się jak zakończą się perypetie bohaterów.
Mogę polecić tę książkę, gdyż w ciekawej formie została przedstawiona historia rodu Kalinowskich.
Pomimo sporej ilości stron, które przeczytałam czuję niedosyt, gdyż historia jeszcze się nie zakończyła. Jest jeszcze drugi tom, który w niedługim czasie mam zamiar przeczytać.

https://czytamdlaprzyjemnosci.blogspot.com/2018/01/1-dworek-pod-malwami-t1.html
(...)
Jestem pod wrażeniem z jaką lekkością pióra autor przedstawił klimat codziennego życia nie tylko szlachty, ale i chłopów. Dialogi są pisane polszczyzną, która obowiązywała w owym czasie - oddaje przez to wiernie sposób prowadzenia rozmów. Ciekawe opisy sprawiają, że książkę czyta się...

No cóż, nie porwała mnie. Dłużyzny, bohaterowie, którzy nie budzą sympatii, trudno sie z kimś utożsamić czy solidaryzować. Dawno nie czytałam książki, gdzie los bohaterow byłby mi obojętny. Jeśli ktoś się nie nudzi- nie polecam.

No cóż, nie porwała mnie. Dłużyzny, bohaterowie, którzy nie budzą sympatii, trudno sie z kimś utożsamić czy solidaryzować. Dawno nie czytałam książki, gdzie los bohaterow byłby mi obojętny. Jeśli ktoś się nie nudzi- nie polecam.

Okazałe dworki, zamki, pałace, zapierające dech w piersiach ogrody wypieszczone sprawną ręką zatrudnionego ogrodnika, wytworne stroje i wyposażenie... Jeśli w książce napotykam na opisy ww. rzeczy, zatracam się w fabule do tego stopnia, że gdy następuje koniec, z przykrością stwierdzam, iż już nigdy nie przeczytam tak dobrej książki. Jak łatwo się domyślić, szybko znajduję nowy tytuł, w którym odnajduję niepowtarzalny zapach przeszłości i zabawa rozpoczyna się na nowo.

Słuch o Marianie Piotrze Rawinisie zaginął. Nie wiadomo, czy autor tworzy następną fascynującą historię, z którą lada moment wyskoczy z ukrycia. Taka niespodzianka byłaby na pewno dobrze odebrana wśród fanów, jakich już pozyskał. Czytając pierwszy tom sagi czyli "Dworek pod malwami. Nadzieje i tęsknoty" od razu rzuca się w oczy, że książka jest dopracowana w każdym calu. Autor bez wątpienia wyróżnia się na tle innych twórców plastycznym piórem, dzięki czemu lektura szybko pociągnie czytelnika w stronę literackiego spełnienia.

Michał mógłby uchodzić za mamisynka, gdyż w każdej kwestii potrzebuje rady rodzicielki, ale nie jest to prawdą. Jego uległość jest wynikiem wielkiej miłości i szacunku, do kobiety, która go wychowała. Jest wdowcem, wychowuje dwójkę synów.Ignacy i Stanisław. Jeden chętnie pozostanie w dworku, o czym często przypomina, by otoczyć go należytą opieką, gdy zajdzie taka potrzeba. Drugiego ciągnie w świat...

Kalinowski po śmierci żony nie spotyka się z żadną kobietą, ponieważ tak chce matka. Kiedy po pewnym czasie w jego życiu pojawia się kochanka, pani Katarzyna udaje, że tego nie dostrzega. Teraz czuje, że nadszedł czas, aby jej jedyne dziecko ułożyło sobie życie tak, jak należy. Postanawia więc wyswatać Michała, jednak on zupełnie niespodziewanie, chyba po raz pierwszy, nie ruszy drogą wskazaną przez matkę. Ma zupełnie inny plan, który raczej nie ucieszy Katarzynę.

Dzięki sile, jaką dysponuje pani Kalinowska, dworek na Podlasiu wciąż zachwyca. Teraz wraz z synem trzyma na nim pieczę. Co się stanie, kiedy Michał stwierdzi, że już dosyć życia pod dyktando matki? Jak wytworna właścicielka zareaguje na taką zmianę?

Książka bardzo dobra, historia ciekawa, ani trochę nie nużąca. Autor rzetelnie oddaje smak przeszłości. Prezentuje życie chłopów i szlachty, takie jakie było na prawdę, bez koloryzowania. Pierwszy tom serii to rewelacyjnie skomponowana opowieść o egzystencji w XX wieku. Warto, warto, warto!

Okazałe dworki, zamki, pałace, zapierające dech w piersiach ogrody wypieszczone sprawną ręką zatrudnionego ogrodnika, wytworne stroje i wyposażenie... Jeśli w książce napotykam na opisy ww. rzeczy, zatracam się w fabule do tego stopnia, że gdy następuje koniec, z przykrością stwierdzam, iż już nigdy nie przeczytam tak dobrej książki. Jak łatwo się domyślić, szybko znajduję...

Saga rodu Kalinowskich .Początek XX wieku , Polesie. Zycie dworu , liczne obowiązki i nakazy, ale tez silna pozycja i niezależność w podejmowaniu decyzji. Jest tu wszystko co potrzeba - głowa rodu, Pani Katarzyna, z której zdaniem wszyscy się liczą , jej owdowiały syn i dwóch wnuków. Z czasem pojawia się Franciszka , biedna wiejska dziewczyna , która zostaje żoną Pana Kalinowskiego. Nie obejdzie się bez wątków patriotycznych i miłosnych. Niektóre zachowania i pomysły trochę infantylne , ale czyta się dobrze.

Saga rodu Kalinowskich .Początek XX wieku , Polesie. Zycie dworu , liczne obowiązki i nakazy, ale tez silna pozycja i niezależność w podejmowaniu decyzji. Jest tu wszystko co potrzeba - głowa rodu, Pani Katarzyna, z której zdaniem wszyscy się liczą , jej owdowiały syn i dwóch wnuków. Z czasem pojawia się Franciszka , biedna wiejska dziewczyna , która zostaje żoną Pana...

Książka ,którą się spokojnie i raczej bez emocji czyta. Jednak jest w niej coś miłego, przyciągającego. Jest to klimat dawnej przedwojennej Polski, klimat pańskich dworów i realiów ich życia. Ale nie tylko szlachta jest przedmiotem zainteresowania autora, również wieś i stosunki polityczne w Polsce.
Opowieść jest realistyczna i wiarygodna. Bohaterzy z krwi i kości, z przywarami które nadają im cudownego kolorytu.
Szczerze mówiąc sądziłam, że lektura będzie miałka ale absolutnie taka nie jest. Jestem mile zaskoczona i z niecierpliwością sięgam po drugą część powieści.

Książka ,którą się spokojnie i raczej bez emocji czyta. Jednak jest w niej coś miłego, przyciągającego. Jest to klimat dawnej przedwojennej Polski, klimat pańskich dworów i realiów ich życia. Ale nie tylko szlachta jest przedmiotem zainteresowania autora, również wieś i stosunki polityczne w Polsce.
Opowieść jest realistyczna i wiarygodna. Bohaterzy z krwi i kości, z...

Kolejny przykład dowodzący prawdziwości tezy, że umiemy pisać poruszające historyczne sagi. Michał Kalinowski z Kalinówki to bogaty wdowiec, którego matka namawia do ponownego ożenku. Zwłaszcza przypadła jej do gustu panna Justyna, córka właściciela sąsiedniego folwarku. Z racji niezbyt oszałamiającej urody i zaawansowanego wieku 25 lat grozi jej staropanieństwo, więc częste wizyty i rewizyty są jej w smak,bo według niej zmierzają do szczęśliwego finału. Prócz nestorki rodu Katarzyny Kalinowskiej i małoletnich synów dziedzica, czyli Stasia i Ignacego, jacka Nowackiego autor pokusił się o stworzenia panoramy wiejskiego życia z początków XX wieku. Na kartach powieści znajdziemy też przedstawicieli chłopstwa, jak Franciszka, której Kalinowską nie przyjęła na pokojówkę.
Mimo rojeń Julii, że będzie panią na Kalinówce Michał decyduje się na oburzający krok i bynajmniej nie żeni się z pewną jego afektu panną. Ku zdumieniu wszystkich wybranką okazuje się Franciszka, a o mezaliansie jest głośno, nawet urażony ojciec niedoszłej narzeczonej chce się strzelać z Michałem z powodu jego niecnego postępku. A na dodatek u Stasia żandarmi znajdują materiały wybuchowe, co nieuchronnie wiąże się z zsyłką na Syberię i katorgą. Przy okazji reminiscencje Katarzyny przenoszą czytelnika w świat powstania styczniowego, w którym bohaterską śmiercią zginął stryj Michała. Pani Katarzyna kultywuje jego pamięć, no i obowiązkowo wychowuje patriotycznie swoich wnuków.
Inne wątki to przemiana Franciszki w dobrą żonę, sprawną gospodynię, której serce też dawno temu zostało złamane, choroba nerwowa porzuconej Justyny, sprawy edukacji wiejskich dzieci i świat wielkich interesów. Polecam bo każdy znajdzie tu coś dla siebie. A to romansowe pikantne szczegóły związku Michała z baronową Zofią, a to perypetie miłosne Ignasia, a to sposoby pewnej młynarzówny na zrobienie kariery i przejęcie interesu po ojcu- dość wyemancypowanej przebiegłej istoty. Ziemiaństwo polskie opisane jest z jego wadami i zaletami, podobnie jak świat pod zaborami w przededniu pierwszej wojny światowej. Język powieści udanie naśladuje rozwlekły styl Orzeszkowej czy Prusa, w plastyczny sposób odmalowuje chłopskie i ziemiańskie zwyczaje. Rytm prac polowych, codzienne obowiązki w gospodarstwie skontrastowany jest z wykwintnymi salonami, wyrafinowanymi rozrywkami, podróżami do wód lub zakupami w metropoliach.

Kolejny przykład dowodzący prawdziwości tezy, że umiemy pisać poruszające historyczne sagi. Michał Kalinowski z Kalinówki to bogaty wdowiec, którego matka namawia do ponownego ożenku. Zwłaszcza przypadła jej do gustu panna Justyna, córka właściciela sąsiedniego folwarku. Z racji niezbyt oszałamiającej urody i zaawansowanego wieku 25 lat grozi jej staropanieństwo, więc...