Ostatnia twierdza Hitlera. Breslau 1945

Opowiada w tej książce Hargreaves o oblężeniu Breslau w 1945 roku, które trwało przez ponad 80 dni i zakończyło się kapitulacją na początku maja, już po samobójstwie Hitlera i upadku Berlina. Dlaczego tak długo? Był to efekt bezwzględnego dowodzenia po stronie niemieckiej, walecznej postawy obrońców, braku determinacji po stronie sowieckiej, jak pisze autor: „Festung Breslau raczej drażniła przeciwnika, niż naprawdę mu szkodziła”. Dodatkowo sowieckie dowodzenie było słabe.

Cena za tę obronę była wysoka: 70% domów w mieście zostało zniszczonych, to więcej niż w Dreźnie, Hamburgu czy Berlinie. Dalej: „Blisko trzysta kilometrów ulic i dróg było nieprzejezdnych – pokrywało je ponad 8 milionów metrów sześciennych gruzu i popiołu. Osiemdziesiąt procent linii kolejowych i tramwajowych było zniszczonych. Wszystkie linie elektryczne i siedemdziesiąt procent linii telefonicznych było zerwanych.”

Z militarnego punktu widzenia obrona miasta nie miała sensu, wojna już była przegrana a efektem było kompletne zniszczenie Breslau. Ale dowodzący miastem gauleiter Hanke był zatwardziałym nazistą, który zabijał ludzi za samą wzmiankę o kapitulacji. Inna sprawa, że obrońców twierdzy ogarnął jakiś amok: woleli umrzeć z bronią w ręku, niż się poddać.

Miasto zostało ogłoszone twierdzą już 21 stycznia 1945 r. Wtedy władze nazistowskie wydały rozkaz pieszej ewakuacji kobiet i dzieci na zachód, w kierunku Kątów Wrocławskich. Na trzaskającym mrozie (-20 stopni) miał miejsce marsz śmierci: „Spośród 60 tysięcy osób, które odpowiedziały na wezwanie do ewakuacji, prawdopodobnie około 18 tysięcy zmarło.”

W lutym pierścień oblężenia zamknął się, jedyne połączenie ze światem zewnętrznym odbywało się poprzez lotnisko na Gądowie Małym. Trzy miesiące ciężkich walk ulicznych, obróciły miasto w perzynę. Wtedy też Niemcy zastosowali tzw. 'Wrocławską metodę' obrony: najpierw wypędzano mieszkańców z ich domów, a potem domy podpalano i wyburzano.

Szalonym pomysłem Hankego było stworzenie lotniska polowego na dzisiejszym Placu Grunwaldzkim, w tym celu tysiące ludzi burzyło domy wokół placu. Lotnisko zbudowano, za cenę wielu istnień ludzkich (3000 robotników przymusowych),ale lotów z niego odbyto bardzo mało.

Po zdobyciu miasta zapanował chaos, sowiecka armia zachowywała się jak zwykle: pijaństwo, gwałty rabunki, grabieże. Szalały bandy przestępców, kwitł szaber. Wśród Niemców zapanował głód, poza tym: „Ci, którzy nie umierali z głodu, umierali na tyfus, dyzenterię i dyfteryt.” A potem zaczęło się wysiedlenie Niemców, zakończone oficjalnie w 1947 r. Miasto stało się Wrocławiem, ale to już inna historia.

Książka jest przystępnie napisana, nieprzeładowana szczegółami militarnymi, sporo w niej wspomnień mieszkańców, naocznych świadectw potworności dziejących się w czasie oblężenia i po zdobyciu miasta. Dla mnie to jeszcze jeden dowód okropności wojny, tak dla żołnierzy, jak i (głównie) dla cywili.

Opowiada w tej książce Hargreaves o oblężeniu Breslau w 1945 roku, które trwało przez ponad 80 dni i zakończyło się kapitulacją na początku maja, już po samobójstwie Hitlera i upadku Berlina. Dlaczego tak długo? Był to efekt bezwzględnego dowodzenia po stronie niemieckiej, walecznej postawy obrońców, braku determinacji po stronie sowieckiej, jak pisze autor: „Festung...

Świetna książka opisująca nie tylko same oblężenie, ale i wydarzenia poprzedzające oraz następujące po wojnie. Obowiązkowa pozycja dla każdego Wrocławianina i osoby interesującej się II WW. Polecam bardzo.

Świetna książka opisująca nie tylko same oblężenie, ale i wydarzenia poprzedzające oraz następujące po wojnie. Obowiązkowa pozycja dla każdego Wrocławianina i osoby interesującej się II WW. Polecam bardzo.

Zdumiewająca ilość cytatów i bibliografii. Czyta się jak dobrą książkę fabularną. Razi trochę dość niesprawiedliwa ocena Polaków w książce. W zasadzie poza cytatami księdza Peikerta trudno się doszukać jakiejś głębszej refleksji nad działaniami Rzeszy Niemieckiej, które doprowadziły do sytuacji Breslau. W zestawieniu z dość negatywna oceną pierwszych polskich osadników po wojnie, wydaje się, że cała książka jest stronnicza.

Zdumiewająca ilość cytatów i bibliografii. Czyta się jak dobrą książkę fabularną. Razi trochę dość niesprawiedliwa ocena Polaków w książce. W zasadzie poza cytatami księdza Peikerta trudno się doszukać jakiejś głębszej refleksji nad działaniami Rzeszy Niemieckiej, które doprowadziły do sytuacji Breslau. W zestawieniu z dość negatywna oceną pierwszych polskich osadników po...

Pozycja raczej uzupełniająca wiedzę odnośnie Festung Breslau, aczkowiek nie opisująca tylko samego oblężenia ale wydarzenia sprzed (forsowanie Wisły przez Armię Czerwoną) oraz po (wypędzenia Niemców z miasta 1945-1947) z perspektywy kilkunastu osób biorących w nich udział. Uzupełnione jest to dobrze skomponowanymi opisami miejsc i sytuacji. Dla osób dobrze zaznajomionych z tematyką nie będzie w tej książce nic odkrywczego ale warto się z nią zapoznać.

Pozycja raczej uzupełniająca wiedzę odnośnie Festung Breslau, aczkowiek nie opisująca tylko samego oblężenia ale wydarzenia sprzed (forsowanie Wisły przez Armię Czerwoną) oraz po (wypędzenia Niemców z miasta 1945-1947) z perspektywy kilkunastu osób biorących w nich udział. Uzupełnione jest to dobrze skomponowanymi opisami miejsc i sytuacji. Dla osób dobrze zaznajomionych z...

książka pięknie wydana , twarde okładki , szyta , kolorowa obwoluta , papier biały dobrej jakości. Praca liczy 536 stron. w tym 19 rozdziałów licząc wszystko czyli wprowadzenie , wstęp, podziękowania, przypisy , indeks itd.... główna treść to 10 rozdziałów. Praca zwiera 11 dokładnych map ,ale niebyt przydatnych niestety oraz 44 zdjęcia.
Jeśli chodzi o treść to trzeba powiedzieć, że jest dosyć szczegółowa i dokładna , ale nie nudząca. W treści znajdziemy wszystko co trzeba , czyli opis działań wojennych, uwarunkowania polityczne, relacje świadków, grozę wojny i jak to było na prawdę.
Książka opisuje bardzo dokładnie oblężenie Wrocławia, poniesione ofiary, zarówno w ludziach jak i w infrastrukturze miasta.
Moja rekomendacja: książka bardzo dobra, szczegółowa, napisana przystępnym językiem , opisująca walki w mieście jak i dramat cywilów.
Polecam wszystkim zainteresowanym tematem, książka warta uwagi.

książka pięknie wydana , twarde okładki , szyta , kolorowa obwoluta , papier biały dobrej jakości. Praca liczy 536 stron. w tym 19 rozdziałów licząc wszystko czyli wprowadzenie , wstęp, podziękowania, przypisy , indeks itd.... główna treść to 10 rozdziałów. Praca zwiera 11 dokładnych map ,ale niebyt przydatnych niestety oraz 44 zdjęcia.
Jeśli chodzi o treść to trzeba...

Jako Wrocławianin musiałem w końcu tę książkę przeczytać. Zabrało mi jednak trochę czasu zanim do niej przeszedłem. Teraz żałuję, że tak długo zwlekałem. Książką naprawdę świetna.
Opowieść zaczyna się dość wcześniej – od lat trzydziestych XX po to by pokazać czym miasto żyło przed wybuchem wojny. Narracja płynnie przechodzi do jej wybuchu ale pokazuje miasto jakby sennie gdzie wypadki wojenne są bardzo dalekie i znane tylko z gazet. W końcu mamy sylwester 1944/1945 – nadchodząca fala grozy kiedy front ukraiński zbliża się powoli do Wrocławia. Tutaj autor pięknie wplata opowieść o forsowaniu Wisły na kilku odcinkach – pokazane są losy pojedynczych żołnierzy uciekających na zachód. W końcu front dociera do Wrocławia i tu zaczyna się tytułowa i właściwa opowieść.
Nawet na chwilę nie czułem znużenia podczas lektury pochłaniając kolejne strony. Razem z żołnierzami przemierzałem znane mi ulice, place i miejsca. Opowieść była na tyle plastyczna, że potrafiłem sobie wyobrazić gdzie i jak toczyły się walki. Bohaterami byli Niemcy ci zwykli cywile jak i żołnierze różnych oddziałów, bohaterami opowieści byli również nacierający Rosjanie, w końcu byli i nimi Polacy którzy zaczęli zasiedlać Wrocław za chwilę po zakończeniu wojny.
Smutna opowieść bo oblężenie doszczętnie zniszczyło moje miasto Wrocław. Ilekroć patrzę na przedwojenne zdjęcia miasta tylekroć ogarnia mnie złość i smutek. Bezsens zniszczenia, bezsens wojny, nigdy więcej!

Jako Wrocławianin musiałem w końcu tę książkę przeczytać. Zabrało mi jednak trochę czasu zanim do niej przeszedłem. Teraz żałuję, że tak długo zwlekałem. Książką naprawdę świetna.
Opowieść zaczyna się dość wcześniej – od lat trzydziestych XX po to by pokazać czym miasto żyło przed wybuchem wojny. Narracja płynnie przechodzi do jej wybuchu ale pokazuje miasto jakby sennie...

Czytałem dwa razy, chociaż drugi raz już bez końcówki, odbudowy

Czytałem dwa razy, chociaż drugi raz już bez końcówki, odbudowy

Kawał dobrej roboty.
Historia miasta spleciona z losów pojedynczych ludzi, od lat trzydziestych do piećdziesiątych. Historia miasta, którego zniszczenia były dużo większe niż w Berlinie czy Dreźnie - powszechnie uznawanego za symbol wojennej destrukcji - a odbudowa mozolna.
Obowiązkowa pozycja dla zainteresowanych historią Wrocławia.
Jedno jest pewne: po tej lekturze jeszcze bardziej kocham moje miasto. Choć wydawało mi się to niemożliwe.

Kawał dobrej roboty.
Historia miasta spleciona z losów pojedynczych ludzi, od lat trzydziestych do piećdziesiątych. Historia miasta, którego zniszczenia były dużo większe niż w Berlinie czy Dreźnie - powszechnie uznawanego za symbol wojennej destrukcji - a odbudowa mozolna.
Obowiązkowa pozycja dla zainteresowanych historią Wrocławia.
Jedno jest pewne: po tej lekturze...

No,no zaczynając od wprowadzenia aż do połowy książka była ciekawa, a po drugiej połowie to trochę się zawiodłem. Do tego ciekawe zdjęcia i minimalistyczna treść.

No,no zaczynając od wprowadzenia aż do połowy książka była ciekawa, a po drugiej połowie to trochę się zawiodłem. Do tego ciekawe zdjęcia i minimalistyczna treść.

historia obrony i zniszczenia Wrocławia oparta na relacjach i wspomnieniach Niemców, napisana w sposób rzetelny i przerażająco dokładny

historia obrony i zniszczenia Wrocławia oparta na relacjach i wspomnieniach Niemców, napisana w sposób rzetelny i przerażająco dokładny