Klin

Kolejny dowcipny kryminał pełen nieoczekiwanych zwrotów akcji, który łyknęłam w godzinkę i ciągle mi było mało =)))

Kolejny dowcipny kryminał pełen nieoczekiwanych zwrotów akcji, który łyknęłam w godzinkę i ciągle mi było mało =)))

Kolejna zabawna historia napisana charakterystycznym stylem Pani Joanny.

Polecam bardzo:)))

Kolejna zabawna historia napisana charakterystycznym stylem Pani Joanny.

Polecam bardzo:)))

Młodzież pewnie nie zrozumie,bo to byly inne czasy ale mnie sprawiło to wiele frajdy 🥰😍🥰

Młodzież pewnie nie zrozumie,bo to byly inne czasy ale mnie sprawiło to wiele frajdy 🥰😍🥰

Nigdy nie lubiłam Chmielewskiej, ale jako że doczynienia z nią ostatnio miałam w gimnazjum, postanowiłam dać jej szansę, może dorosłam. I na początku było obiecująco. Afera telefoniczna. Ale w pewnym momencie nie wiadomo kto do kogo dzwoni i o co chodzi, żeby na koniec się jeszcze wyjaśniło... A ja nic nie zrozumiałam...

Nigdy nie lubiłam Chmielewskiej, ale jako że doczynienia z nią ostatnio miałam w gimnazjum, postanowiłam dać jej szansę, może dorosłam. I na początku było obiecująco. Afera telefoniczna. Ale w pewnym momencie nie wiadomo kto do kogo dzwoni i o co chodzi, żeby na koniec się jeszcze wyjaśniło... A ja nic nie zrozumiałam...

Nie jest to typowy kryminał, spodziewałam się trochę czegoś innego, ale styl autorki i humor bardzo mnie wciągnęły, zdarzyło mi się zaśmiać przy czytaniu. Przeszkadzało mi trochę trzymanie tajemnic przed czytelnikiem, nawet gdy Joanna już je poznała, mam na myśli unikanie nazwisk, czy faktów, które od kogoś usłyszała. Właściwie nie poznaliśmy wszystkich szczegółów tej tajemnicy, Joanna powiedziała, że wszystkiego się domyśliła i... tyle. Czytelnik chyba też miał sam się wszystkiego domyślić, a wolałabym jednak przeczytać to w książce, bo za dużo tam było chaosu, za dużo informacji i dziwnych zdarzeń. Mimo wszystko, ze względu na styl i humor, chętnie sięgnę po kolejne części.

Nie jest to typowy kryminał, spodziewałam się trochę czegoś innego, ale styl autorki i humor bardzo mnie wciągnęły, zdarzyło mi się zaśmiać przy czytaniu. Przeszkadzało mi trochę trzymanie tajemnic przed czytelnikiem, nawet gdy Joanna już je poznała, mam na myśli unikanie nazwisk, czy faktów, które od kogoś usłyszała. Właściwie nie poznaliśmy wszystkich szczegółów tej...

"Klin" to pierwsza część " Przygód Joanny" otwiera klasyczna serię kryminałów autorstwa Pani Chmielewskiej.
Jest to moja ulubiona seria książek. Mam do niej wielki sentyment i chętnie sięgałam po nie w czasach licealnych.
Postanowiłam tym samym w ramach poprawy swojego humoru wrócić do jej przygód.
Główna bohaterka w tej części zostaje wplątana całkowicie przez przypadek w aferę telekomunikacyjną na czele której stoi całkiem przystojny tajemniczy jegomość wiec gdy Joanna się z nim spotka rozpoczyna się wielka draka pełna tajemnic i nie wyjaśnionych pomyłek.
Akcja nie jest może zbyt rozbudowana ale toczy się żwawo i jest pełna humoru i temperamentu bohaterki która staje okoniem aby rozwiązać tajemniczą sprawę.
Bardzo dobrze było wrócić do tej książki radość z czytania dodatkowo dopełniona sentymentem naprawdę umiliła mi czas. Polecam :)

"Klin" to pierwsza część " Przygód Joanny" otwiera klasyczna serię kryminałów autorstwa Pani Chmielewskiej.
Jest to moja ulubiona seria książek. Mam do niej wielki sentyment i chętnie sięgałam po nie w czasach licealnych.
Postanowiłam tym samym w ramach poprawy swojego humoru wrócić do jej przygód.
Główna bohaterka w tej części zostaje wplątana całkowicie przez przypadek...

Naszło mnie na Joannę Chmielewską. A że nie znam twórczości czekała mnie niespodzianka.

Świetny kryminał, z dużą dawką humoru. Ale sądzę, że nie dla każdego. Urodziłam się w latach 80 tych, pamiętam telefony stacjonarne, brak domofonów, rozmowy w budkach czy na poczcie. Myślę, że dzisiejsza młodzież nie zrozumiałby niektórych żartów, czy nawet samej treści. Łączenie telefoniczne przez centrale... dla mojej córki niewyobrażalne. Już telefon stacjonarny, który wisi w korytarzu to dla niej szok.

Główna bohaterka Joanna Chmielewska przeżywszy zawód miłosny. W pewnej chwili postanawia poszukać nowej miłość. Tak zwane klin klinem. Choć nadal czekam za telefonem... Może zadzwoni, usłyszy jego głos. No i zadzwonił... a sama bohaterka została wplątana w niezła aferę.

Mnóstwo żartów, śmiesznych przekomarzań. Szczerze mówiąc poczułam się jakbym przeniosła się w czasie. Powrót do przeszłości gwarantowany.

Polecam 💪

Naszło mnie na Joannę Chmielewską. A że nie znam twórczości czekała mnie niespodzianka.

Świetny kryminał, z dużą dawką humoru. Ale sądzę, że nie dla każdego. Urodziłam się w latach 80 tych, pamiętam telefony stacjonarne, brak domofonów, rozmowy w budkach czy na poczcie. Myślę, że dzisiejsza młodzież nie zrozumiałby niektórych żartów, czy nawet samej treści. Łączenie...

Skoro tak dobrze poszło z „Wszyscy jesteśmy podejrzani” to idąc za ciosem sprawdziłam, bo tego już nie pamiętałam, że to był drugi tom z serii Przygody Joanny, pierwszym zaś był „Klin”. Ponownie w audio odpaliłam zatem Chmielewską, również czytaną przez Julię Rosnowską, i tak jak i poprzednio zabawa była przednia.

Zupełnie tego nie pamiętałam, ale "Klin” okazał się połączeniem klasycznego kryminału, z elementami powieści szpiegowskiej. Akcja tym razem rozgrywa się w zimowej scenerii, która doskonale współgra z atmosferą grozy i tajemniczości, w którą wprowadza nas książka. Główna bohaterka, Joanna, czeka na telefon od ukochanego. Swoją drogą, kto pamięta dawne czasy ten wie, że na międzymiastowe to musiał się człowiek czasem naczekać. Chociaż Joanna się niecierpliwi, z namiętnością godnej innej sprawy odpala jednego papierosa od drugiego, Boże broń mieszkać z nią wtedy, to kiedy wreszcie aparat telefoniczny dzwoni, zamiast oczekiwanego głosu ukochanego, w słuchawce pojawia się zupełnie nieznany jej tembr głosu, należący do tajemniczego mężczyzny. To właśnie od tego momentu życie Joanny radykalnie się zmienia, a rozmowy telefoniczne nabiorą zupełnie nowego znaczenia wplatając Joannę nie tylko w intensywny romans, ale i w sieć intryg, w których na szali będzie postawione jej życie, a może i bezpieczeństwo Rzeczypospolitej.

Oj będzie się tu działo, bo jak wiadomo – gdzie diabeł nie może tam babę pośle, a jeśli ową jest książkowa Joanna to każde drzwi staną przed nią otworem nawet, jeśli miałaby je wyważyć. Joanna nie tylko lubi jak jej się w kaszę dmucha, ale także kiedy ktoś bawi się jej uczuciami. Niedoczekanie jego.

Zapnijcie zatem pasy przed lekturą „Klinu”, gdyż Chmielewska ani na chwilę nie zwolni tempa. I uprzedzam – skoro ja się śmiałam to musi być śmiesznie, bo mnie generalnie książki nie bawią, no chyba że jest to Chmielewska😊

Skoro tak dobrze poszło z „Wszyscy jesteśmy podejrzani” to idąc za ciosem sprawdziłam, bo tego już nie pamiętałam, że to był drugi tom z serii Przygody Joanny, pierwszym zaś był „Klin”. Ponownie w audio odpaliłam zatem Chmielewską, również czytaną przez Julię Rosnowską, i tak jak i poprzednio zabawa była przednia.

Zupełnie tego nie pamiętałam, ale "Klin” okazał się...

Szalona historia. Już od samego początku można poczuć jak kłębią się myśli w kobiecym umyśle. Jedna myśl pociąga za sobą kolejną, całkiem luźno powiązaną, a za nią biegnie następna. Taki natłok myśli powoduje szereg dziwnych decyzji, których sama autorka/bohaterka chyba nie do końca rozumie co robi. Cała książka obfituje szereg zwrotów akcji i zabawnych sytuacji.

Szalona historia. Już od samego początku można poczuć jak kłębią się myśli w kobiecym umyśle. Jedna myśl pociąga za sobą kolejną, całkiem luźno powiązaną, a za nią biegnie następna. Taki natłok myśli powoduje szereg dziwnych decyzji, których sama autorka/bohaterka chyba nie do końca rozumie co robi. Cała książka obfituje szereg zwrotów akcji i zabawnych sytuacji.

Lubie książki Joanny Chmielewskiej i mam do nich sentyment. Klin nie jest jednak najlepszą z pozycji.... ok jest zagadka, wciąga i czyta się szybko.... ale znając inne książki Chmielewskiej, w tej brak jeszcze większej dawki humoru. Na szczęści chaos jest zawsze.

Lubie książki Joanny Chmielewskiej i mam do nich sentyment. Klin nie jest jednak najlepszą z pozycji.... ok jest zagadka, wciąga i czyta się szybko.... ale znając inne książki Chmielewskiej, w tej brak jeszcze większej dawki humoru. Na szczęści chaos jest zawsze.