Historia ucieczki

„(…) jesteśmy tylko splotem cieni, które od wieków wychodzą na scenę z jednakowym bagażem miłości, nienawiści, żądzy i przemocy”.

W trzeciej części cyklu neapolitańskiego Eleny Ferrante, który nosi tytuł „Historia ucieczki”, drogi Eleny i Lili rozchodzą się, a przyjaciółki oddalają się od siebie. Z biegiem lat i wskutek podejmowanych decyzji, życie bohaterek komplikuje się coraz bardziej i dochodzi do nieoczekiwanych zwrotów akcji. Nie będę zdradzać fabuły, aby nie psuć Wam przyjemności samodzielnego odkrywania losów Eleny i Lili. Na początku myślałam, że to najsłabsza część cyklu, ale później przyzwyczaiłam się do tego, że w tym tomie autorka(?) inaczej rozłożyła akcenty. Brakowało mi obecności Lili – fabuła skupia się głównie na Elenie i jej perypetiach życiowych. Mam też wrażenie, że ten tom jest nieco cięższy w odbiorze z uwagi na większą ilość społeczno-politycznych wątków, jednak dla mnie to nie wada, a zaleta. Mimo iż obie bohaterki bywały irytujące, to wciąż mam chęć, by sprawdzić dokąd zaprowadzi nas ta historia. Czwarty tomie, nadchodzę, nie zawiedź mnie!

„(…) jesteśmy tylko splotem cieni, które od wieków wychodzą na scenę z jednakowym bagażem miłości, nienawiści, żądzy i przemocy”.

W trzeciej części cyklu neapolitańskiego Eleny Ferrante, który nosi tytuł „Historia ucieczki”, drogi Eleny i Lili rozchodzą się, a przyjaciółki oddalają się od siebie. Z biegiem lat i wskutek podejmowanych decyzji, życie bohaterek komplikuje się...

Przez trzy tomy wydawało mi się że najbardziej irytująca postać to Lila, ale teraz po przeczytaniu trzeciej części przed szereg wyszła Elena, wraz z okropnym Ninem.

Przez trzy tomy wydawało mi się że najbardziej irytująca postać to Lila, ale teraz po przeczytaniu trzeciej części przed szereg wyszła Elena, wraz z okropnym Ninem.

Serię czytałam już jakiś czas temu, dlatego oceniam jako całość, a nie poszczególne części. Jest to historia 2 przyjaciółek na przestrzeni ich całego życia. Autorka w tle Neapolu barwnie i ciekawie opisuje naturę kobiecości, silną ale jednocześnie trudną więź, bo łącząca je przyjaźń jest niezwykle burzliwa i dynamiczna, łączy ze sobą miłość i nienawiść, dominację i podległość, wsparcie i zazdrość.
Zadaje również pytania jak odnaleźć się w męskim przemocowym świecie, czy można uciec od biedy?
Piękna, porywająca przygoda, gorąco polecam!

Serię czytałam już jakiś czas temu, dlatego oceniam jako całość, a nie poszczególne części. Jest to historia 2 przyjaciółek na przestrzeni ich całego życia. Autorka w tle Neapolu barwnie i ciekawie opisuje naturę kobiecości, silną ale jednocześnie trudną więź, bo łącząca je przyjaźń jest niezwykle burzliwa i dynamiczna, łączy ze sobą miłość i nienawiść, dominację i...

Do tej pory najbardziej bolesna do czytania część. Niemniej dalej jest to seria, która wywołuje we mnie fale emocji i wciąż zostawiam większość swoich przemyśleń na jej zakończenie.

Do tej pory najbardziej bolesna do czytania część. Niemniej dalej jest to seria, która wywołuje we mnie fale emocji i wciąż zostawiam większość swoich przemyśleń na jej zakończenie.

Dziewczynki dorosły, życie jeszcze bardziej się zaczęło komplikować. W powieści mamy skomplikowaną sytuację powojennych Włoch, gdzie krzyżują się faszyzm z komunizmem, a na tym tle młode włoskie kobiety próbują wywalczyć dla siebie niezależność.
Jak w poprzednich tomach następuje moment spowolnienia, po których autorka wprowadza takie wydarzenie czy wątek, że krew na nowo zaczyna szybciej płynąć.

Dziewczynki dorosły, życie jeszcze bardziej się zaczęło komplikować. W powieści mamy skomplikowaną sytuację powojennych Włoch, gdzie krzyżują się faszyzm z komunizmem, a na tym tle młode włoskie kobiety próbują wywalczyć dla siebie niezależność.
Jak w poprzednich tomach następuje moment spowolnienia, po których autorka wprowadza takie wydarzenie czy wątek, że krew na nowo...

Ciąg dalszy "przyjaźnili Eleny i Lily. Ale czy na pewno jest to przyjaźń. Charakter ich znajomości czasami bywa męczący. Plus powieści to opis społeczeństwa neapolitańskiego, środowiska młodych ludzi na tle wydarzeń politycznych, Oprócz tego trochę rewolucji seksualnej oraz wzlotów i upadków oraz rozterek pokolenia powojennego.

Ciąg dalszy "przyjaźnili Eleny i Lily. Ale czy na pewno jest to przyjaźń. Charakter ich znajomości czasami bywa męczący. Plus powieści to opis społeczeństwa neapolitańskiego, środowiska młodych ludzi na tle wydarzeń politycznych, Oprócz tego trochę rewolucji seksualnej oraz wzlotów i upadków oraz rozterek pokolenia powojennego.

Rewelacyjna kontynuacja cyklu Genialna przyjaciółka. Tym razem skupiamy się w większości na życiu Eleny, która pomimo swojego wykształcenia skupiła się na życiu rodzinnym kosztem swojej kariery.
To nie tylko saga rodzinna. To przede wszystkim Włochy podczas przeobrazeń politycznych, walk klasowych. Czyta się świetnie. Polecam

Rewelacyjna kontynuacja cyklu Genialna przyjaciółka. Tym razem skupiamy się w większości na życiu Eleny, która pomimo swojego wykształcenia skupiła się na życiu rodzinnym kosztem swojej kariery.
To nie tylko saga rodzinna. To przede wszystkim Włochy podczas przeobrazeń politycznych, walk klasowych. Czyta się świetnie. Polecam

Zadziwiła mnie ta seria.
Niby nic takiego, historia powojennego pokolenia młodych Neapolitańczyków, zogniskowana na pięciu rodzinach, mieszkających w tej samej dzielnicy. Ich losy, miłości i miłostki, proste życiowe dylematy, szkoła i próby znalezienia własnego miejsca. I ambicja, by osiągnąć włąsny cel, sukces życiowy, czy to w ramach własnej rodziny czy biznesu. Do tego, znane z filmów Felliniego, relacje w rodzinie i grupie przyjaciół, gdzie "mamma" zawsze ma rację i może pouczać nawet dorosłe dzieci, gdzie bracia bronią honoru sióstr lecz traktują je jak służbę domową. Gdzie lokalne rytuały, lojalność i tradycja mają wielką moc a znajomości się nie zrywa, nawet jeśli nacechowane są nienawiścią.
W tle - działania mafii, wyzysk i bunty robotników, działalność komunistów i pierwszych związków zawodowych.
W trzecim tomie serii, losy przyjaciółek nadal się krzyżują, pomimo dystansu, jaki je teraz dzieli, oraz naprzemiennych wzlotów i upadków. Ale w tę przyjaźń wkrada się coraz większy dysonans a związek, tak zawsze przecież głęboki i przyjacielski, coraz bardziej zaczyna przypominać konfrontację.
To co niezmienne, to Elena Ferrante, która zachwyca umiejętnością pięknego pisania, głębokiego zanurzenia się w emocje i odczucia bohaterek i tak, że od tej prozy nie można się oderwać.

Zadziwiła mnie ta seria.
Niby nic takiego, historia powojennego pokolenia młodych Neapolitańczyków, zogniskowana na pięciu rodzinach, mieszkających w tej samej dzielnicy. Ich losy, miłości i miłostki, proste życiowe dylematy, szkoła i próby znalezienia własnego miejsca. I ambicja, by osiągnąć włąsny cel, sukces życiowy, czy to w ramach własnej rodziny czy biznesu. Do tego,...

Świetna jak cała saga.

Świetna jak cała saga.

Trochę zmęczona jestem duetem Elena i Lila. Czyżby to były naprawdę przyjaciółki? Owszem czasami sobie pomogły w tarapatach, ale wielokrotnie irytowała mnie relacja między nimi. Ta część najbardziej rozpolitykowana, nudziłam się już, gdy w pewnym momencie zwróciłam uwagę na opisy działalności bohaterów drugoplanowych uwikłanych w ruch komunistyczny (Nadia). Radykalizacja młodych ludzi pochodzących z inteligenckich rodzin, którzy niewątpliwie chcieli pomóc i widząc nieskuteczność swoich działań sięgnęli po metody terrorystyczne. A może to nie była zwykła młodzieńcza niecierpliwość tylko do tego pchnęły ich narkotyki i rozczarowanie partią komunistyczną (Pasquale).? W każdym razie ten cykl to nie tylko historia "przyjażni" dwóch dziewczynek, ale także obraz Neapolu i Włoch z lat 60-tych i 70-tych.

Trochę zmęczona jestem duetem Elena i Lila. Czyżby to były naprawdę przyjaciółki? Owszem czasami sobie pomogły w tarapatach, ale wielokrotnie irytowała mnie relacja między nimi. Ta część najbardziej rozpolitykowana, nudziłam się już, gdy w pewnym momencie zwróciłam uwagę na opisy działalności bohaterów drugoplanowych uwikłanych w ruch komunistyczny (Nadia). Radykalizacja...