Gjøkungen

Autorki przedstawiać nie trzeba, to jedna z najpopularniejszych szwedzkich pisarek, której sławę przyniosła seria kryminalna o Fjallbace. „ Kukułcze jajo” to jej 11 tom.
Podobnie jak w poprzednich częściach sagi akcja toczy się w dwóch płaszczyznach czasowych, współcześnie oraz 40 lat wcześniej, w latach 80 w Sztokholmie.
W miasteczku dochodzi do dwóch morderstw. Zostaje zamordowany znany fotograf przygotowujący swoją wystawę w miejscowej galerii. Wystawa dotyczy pewnych osób i zdarzeń z przeszłości, a dwa dni później na swojej prywatnej wyspie zamordowany zostaje sławny pisarz oczekujący na werdykt Nagrody Nobla.
Sprawę śledztwa prowadzi Patrik i jego koledzy z komisariatu Tanunshede.
W tym samym czasie Erica Falck zbiera dokumentację do tajemniczego morderstwa sprzed 40 laty w Sztokholmie . Okazuje się, że tajemnic jest coraz więcej i są one powiązane.
Autorka zbudowała misterną i coraz bardziej powiązaną intrygę, w której przeszłość domaga się ujawnienia prawdy.
Czyta się z wielkim zainteresowaniem, przedstawione są wątki osób powiązanych ze światem trans pół wieku temu i w dzisiejszych czasach.

Autorki przedstawiać nie trzeba, to jedna z najpopularniejszych szwedzkich pisarek, której sławę przyniosła seria kryminalna o Fjallbace. „ Kukułcze jajo” to jej 11 tom.
Podobnie jak w poprzednich częściach sagi akcja toczy się w dwóch płaszczyznach czasowych, współcześnie oraz 40 lat wcześniej, w latach 80 w Sztokholmie.
W miasteczku dochodzi do dwóch morderstw. Zostaje...

To opowieść najbardziej krwawa i nieprzyjemna ... natomiat nieoceniona pomoc Ericki w sprawę daje poczucie że zdecydowanie czyta się powieść jednym tchem.

To opowieść najbardziej krwawa i nieprzyjemna ... natomiat nieoceniona pomoc Ericki w sprawę daje poczucie że zdecydowanie czyta się powieść jednym tchem.

Ogólny układ treści każdej książki z serii jest niemal identyczny, ale zakończenia każdej są zaskakujące i błyskotliwe. Mimo świetnie znanej odbiorcom serii ścieżki, którą autorka go poprowadzi niewątpliwie nie będzie się nudził w trakcie wycieczki.
Ta część nie jest od tego wyjątkiem. Na ostatnich stronach wszystkie wątki wspaniale spięto ze sobą i wyjaśniono całość, co przyprawi na pewno nie jednego czytelnika o osiągnięcie wewnętrznego spokoju, który został zburzony wraz z chwilą rozpoczęcia czytania tego tytułu.

Ogólny układ treści każdej książki z serii jest niemal identyczny, ale zakończenia każdej są zaskakujące i błyskotliwe. Mimo świetnie znanej odbiorcom serii ścieżki, którą autorka go poprowadzi niewątpliwie nie będzie się nudził w trakcie wycieczki.
Ta część nie jest od tego wyjątkiem. Na ostatnich stronach wszystkie wątki wspaniale spięto ze sobą i wyjaśniono całość, co...

Wiadomo, że chętnie wróciłam do losów Eriki i Patrika, ale no jest to coś co by mnie porwało. raczej miłe czytadło ze starymi znajomymi. Owszem temat jest ciekawy czyli Lola i dawna sprawa jej śmierci, ale cała ta sytuacja jest do bólu przewidywalna. Wszystko układa się od początku, tak zgrabnie w całość, że czytelnik szybko sobie to układa do końca.
Jest sprawa morderstwa fotografa, potem stara sprawa śmierci Loli i jej córki no i dalsze morderstwa. A wszystko jest tak przewidywalne, że nawet nazwijmy to prywatny problem Eriki też jest przewidywalny. Jest dobrze, ale było lepiej.

Wiadomo, że chętnie wróciłam do losów Eriki i Patrika, ale no jest to coś co by mnie porwało. raczej miłe czytadło ze starymi znajomymi. Owszem temat jest ciekawy czyli Lola i dawna sprawa jej śmierci, ale cała ta sytuacja jest do bólu przewidywalna. Wszystko układa się od początku, tak zgrabnie w całość, że czytelnik szybko sobie to układa do końca.
Jest sprawa morderstwa...

Miło było powrócić do Fjallbaki... Choć thrillery tej serii są dość mroczne, to bohaterów powieści, znanych z poprzednich książek, postrzegam trochę jak starych znajomych. Ciekawie było poprzyglądać się ich życiu po latach. Autorka ma niezwykłą umiejętność kreowania bardzo wyrazistych postaci, nawet tych z dalszych planów. Fakt, że niektórzy bohaterowie wzbudzili moją sympatię sprawił, że było mi bardzo przykro pożegnać jednego z nich...

Miło było powrócić do Fjallbaki... Choć thrillery tej serii są dość mroczne, to bohaterów powieści, znanych z poprzednich książek, postrzegam trochę jak starych znajomych. Ciekawie było poprzyglądać się ich życiu po latach. Autorka ma niezwykłą umiejętność kreowania bardzo wyrazistych postaci, nawet tych z dalszych planów. Fakt, że niektórzy bohaterowie wzbudzili moją...

Byłaby o wiele lepsza gdyby nie przydługi początek. Nudnawy i mało wciągający. Końcówka o wiele lepsza i ciekawsza. Zagadka kryminalna jak zwykle u tej autorki złożona i wielowątkowa. Poprzednie jej książki bardziej mnie wciągnęły.

Byłaby o wiele lepsza gdyby nie przydługi początek. Nudnawy i mało wciągający. Końcówka o wiele lepsza i ciekawsza. Zagadka kryminalna jak zwykle u tej autorki złożona i wielowątkowa. Poprzednie jej książki bardziej mnie wciągnęły.

To niesamowita książka, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i trzyma go w napięciu aż do samego zakończenia. Autentyczność opisanych emocji, zawiłe wątki fabularne oraz nieprzewidywalne zwroty akcji sprawiają, że trudno oderwać się od lektury. Postacie są głęboko wykreowane, pełne życia i sprzeczności, co sprawia, że łatwo angażujemy się emocjonalnie. Wątki kryminalne splatają się z wątkami osobistymi bohaterów, tworząc wielowymiarową historię, która trzyma w napięciu do ostatniej strony.
"Kukułcze Jajo" to nie tylko pasjonująca lektura dla miłośników kryminałów, ale także opowieść o ludzkich słabościach, sile rodzinnych więzi i odwadze w obliczu przeciwności losu. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto szuka wciągającej i poruszającej lektury!

To niesamowita książka, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i trzyma go w napięciu aż do samego zakończenia. Autentyczność opisanych emocji, zawiłe wątki fabularne oraz nieprzewidywalne zwroty akcji sprawiają, że trudno oderwać się od lektury. Postacie są głęboko wykreowane, pełne życia i sprzeczności, co sprawia, że łatwo angażujemy się emocjonalnie. Wątki...

Po wielu latach wróciłam do Fjällbacki….i jestem meeega szczęśliwa, że sobie przypomniałam o tej serii. Mimo, że dużo rzeczy musiałam sobie przypominać…to nic dziwnego po tak długiej przerwie…jednak „bawiłam się” wyśmienicie! Napisana mega przyjemnym językiem, wciągająca historia, bardzo przyjemne postacie. Wieeelka polecajka! No i cicho liczę na to, że pojawi się kolejna część!!

Po wielu latach wróciłam do Fjällbacki….i jestem meeega szczęśliwa, że sobie przypomniałam o tej serii. Mimo, że dużo rzeczy musiałam sobie przypominać…to nic dziwnego po tak długiej przerwie…jednak „bawiłam się” wyśmienicie! Napisana mega przyjemnym językiem, wciągająca historia, bardzo przyjemne postacie. Wieeelka polecajka! No i cicho liczę na to, że pojawi się kolejna...

Nie wiem czy to przez dość długą przerwę od czytania sagi spowodowaną innymi projektami autorki czy moja sklerozę, ale kompletnie zaskoczyłem się prostotą tej historii i jednowymiarowościa bohaterów.
Mamy:
- główną ofiarę, normalnie ideał bez wad, utalentowanego anioła, aż dziwne że bez skrzydeł,
- cukierkowe małżeństwo idealne
- parkę burząco-remontującą, comic relief
- starszą parę, bogatą i stereotypowo alubialną
- dobrego i złego syna
i wiele wiele innych.

Nie wiem czy to przez dość długą przerwę od czytania sagi spowodowaną innymi projektami autorki czy moja sklerozę, ale kompletnie zaskoczyłem się prostotą tej historii i jednowymiarowościa bohaterów.
Mamy:
- główną ofiarę, normalnie ideał bez wad, utalentowanego anioła, aż dziwne że bez skrzydeł,
- cukierkowe małżeństwo idealne
- parkę burząco-remontującą, comic relief
-...

Powrót do Fjӓllbacki jest jak odwiedziny u znajomych, z którymi dawno się nie widziało. Mam słabość do wykreowanych przez Camillę Lӓckberg bohaterów, dlatego z niecierpliwością czekałam na jedenaste już spotkanie z nimi.

W czasie trwania przyjęcia z okazji pięćdziesięciolecia małżeństwa uznanego pisarza, którego nazwisko pojawia wśród kandydatów do Nagrody Nobla, i właścicielki jednego z największych szwedzkich domów wydawniczych, w swojej galerii zostaje zamordowany przyjaciel pary, popularny fotograf. Dwa dni później, w domu jubilatów dochodzi do kolejnej, makabrycznej zbrodni.

W „Kukułczym jaju”, tak jak w pozostałych tomach serii, wątki kryminalne przeplatają się z obyczajowymi, przy czym - jak zawsze - warstwa obyczajowa jest naprawdę mocno rozbudowana. Lӓckberg - po raz kolejny -na czele współczesnego śledztwa stawia Patrika, a jego życiowej partnerce karze grzebać w przeszłości. Erica bada sprawę tajemniczego morderstwa z 1980 roku, do którego doszło w Sztokholmie, i choć początkowo wydaje się, że spraw jej i Patrika nic nie łączy, ostatecznie - jak zwykle - okaże się, że są ze sobą powiązane.

Muszę przyznać, że mimo usilnych starań autorki, tym razem nie dałam się zbyt długo wodzić za nos. Odkrycie sprawcy i motywu nie zajęło mi wiele czasu, przez co lektura „Kukułczego jaja”, przynajmniej jeśli chodzi o warstwę kryminalną, nie była dla mnie szczególnie zajmująca. Po raz kolejny pokazała Lӓckberg, że grzechy nie ulegają przedawnieniu, a trudne doświadczenia kształtują i kładą się cieniem na przyszłości. Tajemnice z przeszłości ujrzały światło dzienne. Wendeta przyszła niespodzianie. Całość ratuje rozbudowane tło obyczajowe. Sporo działo się w życiu osobistym głównych bohaterów, ich najbliższych, przyjaciół i współpracowników. Obserwowanie ich zmagań z niekiedy okrutnym i zawsze nieprzewidywalnym losem, wywołało we mnie więcej emocji, niż dająca się przewidzieć, momentami mało realistyczna kryminalna intryga.

Choć „Kukułcze jajo” na tle poprzednich tomów stworzonej przez Camillę Lӓckberg serii wypada dosyć słabo, nadal z niecierpliwością wyczekuję kontynuacji losów mieszkańców Fjӓllbacki.

Powrót do Fjӓllbacki jest jak odwiedziny u znajomych, z którymi dawno się nie widziało. Mam słabość do wykreowanych przez Camillę Lӓckberg bohaterów, dlatego z niecierpliwością czekałam na jedenaste już spotkanie z nimi.

W czasie trwania przyjęcia z okazji pięćdziesięciolecia małżeństwa uznanego pisarza, którego nazwisko pojawia wśród kandydatów do Nagrody Nobla, i...