Pomornica

Specyficzny klimat i nierozwiązana zagadka sprzed lat, sprawia, że od książki ciężko się oderwać.

Specyficzny klimat i nierozwiązana zagadka sprzed lat, sprawia, że od książki ciężko się oderwać.

"Pomornica" to moja trzecia książka Autorki i muszę przyznać, że cechą wspólną tych, które poznałam jest taki niesamowicie duszny klimat. Autorka wykorzystując naturę i jej opisy wplata to w fabułę i nadaje takiej wyjątkowej zatęchłości wręcz. Bardzo mi się ten styl podoba, dlatego mam chrapkę na więcej.

Co do całej historii jaką poznajemy w tej książce jestem zadowolona a moja dusza kryminalna została zaspokojona. Podoba mi się przeplatanie czasów oraz odkrywanie po małym kawałeczku zdarzeń, które prowadzą do finału. Finału zaskakującego po części jak dla mnie ale również takiego, który momentami wywołał niesmak i lawinę przemyśleń... No bo jak to? Dlaczego?

Autorka nie bawi się w łagodzenie zdarzeń i opisów. Co kilka razy tutaj wywołało we mnie wzburzone emocje. Ale takie lubię i takich czasem oczekuję. Tutaj były w punkt.

Miałam taki chwilowy zastój podczas jej czytania, odsunęłam się emocjonalnie i nawet nie wiem dlaczego... Może już tak bardzo potrzebowałam rozwiązania?

To również tego typu kryminał, w którym moja czytelnicza więź z bohaterami nie jest za specjalna a i tak mam frajdę z przebywania z nimi. Chociaż gdybym miała wybierać, to Julka byłaby tutaj tą, którą najbardziej polubiłam.

Niewiarygodnie intrygował mnie za to wątek Nastki, cały czas miałam poczucie, że chcę go więcej i więcej... Cały czas było mi go za mało, czułam lekki niedosyt ale nie dlatego, że Pani Ewa potraktowała go po macoszemu. Nic z tych rzeczy. Po prostu tak go poprowadziła, że łaknęłam coraz mocniej, bo był naprawdę dobry.

"Pomornica" to moja trzecia książka Autorki i muszę przyznać, że cechą wspólną tych, które poznałam jest taki niesamowicie duszny klimat. Autorka wykorzystując naturę i jej opisy wplata to w fabułę i nadaje takiej wyjątkowej zatęchłości wręcz. Bardzo mi się ten styl podoba, dlatego mam chrapkę na więcej.

Co do całej historii jaką poznajemy w tej książce jestem zadowolona a...

Jest to moje trzecie spotkanie z twórczością Autorki i jakże się cieszę, że po dwóch poprzednich zdecydowałam się sięgnąć właśnie po Pomornicę!
Motywy:
🖤 Dziecko z zaburzeniami psychicznymi
🖤 Morderstwo nastolatka
🖤 Tajemnica z przeszłości
🖤 Poczucie winy
🖤 Zemsta
🖤 Zdrada szeroko pojęta
🖤 Używki

Autorka w Pomornicy prowadzi nas przez dwie osie czasowe, jedna sprzed 16 lat opowiada o makabrycznym morderstwie nastolatka, druga teraźniejsza dotyczy młodej mężatki, która wraca do rodzinnego domu. Domu w którego ogrodzie rozegrał się dramat sprzed 16 lat.

Książka wciąga już od pierwszej strony, motyw nastoletniej psychozy sprawia, że cały czas czytelnik odczuwa niepokój, atmosfera jest duszna a znaki zapytania mnożą się z każdą stroną.
I gdy już myślałam, że wszystkiego się domyśliłam, autorka brutalnie sprowadziła mnie na ziemię. No cóż tego co tam się stało ani trochę się nie spodziewałam! Szokujące zakończenie, i pomyśleć, że człowiek jest zdolny do wszystkiego gdy wydaje mu się że innego wyjścia nie ma....

Świetna historia! Dziękuję! 🫶

Jest to moje trzecie spotkanie z twórczością Autorki i jakże się cieszę, że po dwóch poprzednich zdecydowałam się sięgnąć właśnie po Pomornicę!
Motywy:
🖤 Dziecko z zaburzeniami psychicznymi
🖤 Morderstwo nastolatka
🖤 Tajemnica z przeszłości
🖤 Poczucie winy
🖤 Zemsta
🖤 Zdrada szeroko pojęta
🖤 Używki

Autorka w Pomornicy prowadzi nas przez dwie osie czasowe, jedna sprzed 16...

Ewa Przydryga to polska autorka thrillerów. Urodziła się w Poznaniu. Jest absolwentką filologii angielskiej, pracuje jako nauczycielka i tłumacz języka angielskiego. Jej pasją są podróże po najodleglejszych zakamarkach Francji. Autorka mieszka w Gdyni, najczęściej można ją spotkać w nieznanych zakątkach miasta, gdzie szuka inspiracji do swoich książek. Pani Ewa zadebiutowała powieścią "Motyle i ćmy". Jest autorką oraz współautorką 11 kryminałów i thrillerów psychologicznych w stylu "domestic drama". W swoich książkach zagląda do najbardziej przerażających zakamarków ludzkiej psychiki. Tworzy misterne historie pełne rodzinnych tajemnic i intryg. W dorobku autorki można znaleźć między innymi takie powieści jak: "Nienarodzona", "Bliżej, niż myślisz", "Miała umrzeć" czy "Topieliska".

"Pomornica" to thriller psychologiczny, który ukazał się w marcu 2023 roku nakładem wydawnictwa Muza. Książka liczy sobie 352 strony.

Julia razem z mężem Wiktorem wprowadzają się do jej rodzinnego domu. Tam przed laty wydarzyła się tragedia. W trakcie przyjęcia w ogrodzie jeden z gości został brutalnie zamordowany. Mimo dramatycznych wspomnień związanych z tym miejscem Julia właśnie tutaj próbuje rozpocząć nowy rozdział w swoim życiu.
Pewnego dnia, pod nieobecność męża, zauważa w ogrodzie balonik z ukrytą w nim zaszyfrowaną wiadomością. Wiedziona złym przeczuciem jedzie pod wskazany adres i trafia do obskurnego motelu, w którym dosłownie przed chwilą doszło do brutalnego gwałtu.
Kiedy tego samego dnia w domu małżeństwa zjawia się policja, idealny świat Julii znów rozpada się na kawałki. Ona sama zostaje wciągnięta w niebezpieczną grę, mającą swój początek szesnaście lat temu na feralnej imprezie tuż obok domku na drzewie...

Mega dobry thriller psychologiczny. Autorka stworzyła świetna historię, która nieźle miesza w głowie. Powieść szybko wciąga i od siebie uzależnia. Fabuła wzbudza niepokój. "Pomornica" to pozycja od której ciężko się oderwać. Akcja jest mroczna i niepokojąca, prowadzona dwutorowo - śledzimy wydarzenia toczące się obecnie oraz te mające miejsce szesnaście lat wcześniej. Przeszłość jest świetnym uzupełnieniem czasów obecnych. Obie historie są świetnie skonstruowane. Są mroczne, wciągające i niepokojące. I co najważniejsze nieoczekiwanie pokręcone. Autorka kilkakrotnie mnie zaskoczyła. Pozytywnie oczywiście. Dużo tu nieoczekiwanych zwrotów akcji, które mocno mnie zaskoczyły. Zwyczajnie dałam się wmanewrować. Nie domyśliłam się zakończenia. W ogóle niczego się nie domyśliłam, zakończenie głównego wątku było sporym zaskoczeniem, za co daje autorce plusa.

"Pomornica" to bardzo dobry thriller psychologiczny, który wciąga od pierwszych stron i trzyma czytelnika w napięciu aż do zakończenie, aż do przewrócenia ostatnich stron książki. Mega dobra historia, z dobrym rozwinięciem oraz nieoczekiwanym i zaskakującym zakończeniem, którego ja się nie domyśliłam. Bardzo dobra książka, która wzbudza niepokój i zwraca oraz skupia uwagę czytelnika na ludzkiej psychice. Jest to pozycja, o której szybko nie zapomnicie.

Książka godna polecenia.

Ewa Przydryga to polska autorka thrillerów. Urodziła się w Poznaniu. Jest absolwentką filologii angielskiej, pracuje jako nauczycielka i tłumacz języka angielskiego. Jej pasją są podróże po najodleglejszych zakamarkach Francji. Autorka mieszka w Gdyni, najczęściej można ją spotkać w nieznanych zakątkach miasta, gdzie szuka inspiracji do swoich książek. Pani Ewa...

”Możliwe, że zło już wtedy się tu zalęgło, a potem, w sprzyjających warunkach, tylko na dobre się rozpleniło.”

Julia mocno przeżyła smierć szkolnego kolegi, jednak większe piętno odbiła na niej niespodziewana śmierć brata. Dziewczyna zmieniła się. Już nie jest beztroską, radosną Julką. Po latach kobieta wraz z mężem postanawia powrócić do domu w którym wydarzyło się tyle nieszczęść, i to w nim zacząć nowe życie. Julka liczy, że to właśnie w domu rodzinny, pomimo bolesnych wspomnień, wreszcie zazna upragniony spokój. Tymczasem pewnego dnia znajduje żółty balonik. Ot zwykły balon na sznurku z pozoru. Bo tak naprawdę to nośnik wiadomości, która sprawi, że świat Julki ponownie runie. A w taki misternie układanych przez nią klockach życia, wedrze się zwątpienie, niepewność, strach. I przeszłość z milionem pytań. Czy Julka ma na tyle siły aby wyplątać się z tej niebezpiecznej gry w którą została wciągnięta, przez kogoś kto usilnie próbuje zniszczyć jej życie….

Bardzo lubię powieści w których akcja toczy się w dwóch perspektywach. Dwa punkty czasowe pozwalają czytelnikowi ułożyć pełen obraz i znaleźć odpowiedzi na wiele pytań. Pomornica Ewy Przydrygi to intrygująca opowieść o stracie, skomplikowanych rodzinnych relacjach, zdradzie i zemście. To powieść zagęszczona mrokiem, gdzie napięcie można ciąć nożem. Czytelnik wpada w wir niedopowiedzeń, milczącego przyzwolenia, domysłów i sekretów. Dopiero koniec pozwala odkryć tajemnice bohaterów, którzy są świetnie wykreowani. To dobrze przemyślane postacie z bardzo dobrym portretem psychologicznym. Ale cóż innego moglibyśmy spodziewać się po autorce. Polecam bo warto ☺️

”Możliwe, że zło już wtedy się tu zalęgło, a potem, w sprzyjających warunkach, tylko na dobre się rozpleniło.”

Julia mocno przeżyła smierć szkolnego kolegi, jednak większe piętno odbiła na niej niespodziewana śmierć brata. Dziewczyna zmieniła się. Już nie jest beztroską, radosną Julką. Po latach kobieta wraz z mężem postanawia powrócić do domu w którym wydarzyło się tyle...

Historia przedstawiona jest na dwóch płaszczyznach czasowych (w roku 2006 i 2022).

26-letnia Julia wraz z mężem Wiktorem wprowadza się do swojego rodzinnego domu. Tam szesnaście lat temu doszło do tragedii. Podczas imprezy zginął nastoletni Filip, przyjaciel jej brata - Janka. Niegdyś winną za morderstwo obarczona została Nastka, koleżanka Julii, którą zamknięto w zakładzie psychiatrycznym.

Obecnie Julia ma nadzieję, że uda jej się wieść w tym miejscu spokojne życie. Nic bardziej mylnego. Kiedy pewnego dnia znajduje w ogrodzie balonik z karteczką w środku, czuje, że to początek kłopotów. Obawia się, że jej dawna przyjaciółka, która jest już na wolności, będzie się na niej mściła.
Tego samego dnia zostaje też aresztowany za gwałt mąż Julii. Kobieta nie wie co się dzieje i co to ma wspólnego z Filipem, Nastką i ich paczką znajomych, ale wie, że musi rozwiązać zagadkę sprzed szesnastu lat. Domyśla się, że ktoś wie coś więcej na temat nieszczęsnego wieczoru, podczas którego w ich ogrodzie, nieopodal domku na drzewie znalezione zostało ciało Filipa.
Policja wraca do sprawy, a Julia rozpoczyna śledztwo na własną rękę.

Autorka poruszyła kilka wątków, jednak nie sposób było się w nich pogubić. W ciekawy i tajemniczy sposób zaprezentowała nam historię Julii. Zakończenie również było zaskakujące. Ja jestem na tak! 😉

Historia przedstawiona jest na dwóch płaszczyznach czasowych (w roku 2006 i 2022).

26-letnia Julia wraz z mężem Wiktorem wprowadza się do swojego rodzinnego domu. Tam szesnaście lat temu doszło do tragedii. Podczas imprezy zginął nastoletni Filip, przyjaciel jej brata - Janka. Niegdyś winną za morderstwo obarczona została Nastka, koleżanka Julii, którą zamknięto w...

Książkę przeczytałam w 3 dni. Po prostu świetna i trzymająca w napięciu. Gdyby nie czas na prace, spanie i jedzenie to bym ją w jeden dzień połknęła. Miałam nawet zakończenie już ułożone w swojej głowie, ale zakończenie mnie totalnie zaskoczyło. Polecam każdemu kto lubi kryminały.

Książkę przeczytałam w 3 dni. Po prostu świetna i trzymająca w napięciu. Gdyby nie czas na prace, spanie i jedzenie to bym ją w jeden dzień połknęła. Miałam nawet zakończenie już ułożone w swojej głowie, ale zakończenie mnie totalnie zaskoczyło. Polecam każdemu kto lubi kryminały.

O twórczości Ewy Przydrygi słyszałam wiele dobrych opinii, ale jakoś nam nie było po drodze. Gdy pod koniec stycznia odwiedziłam pobliską bibliotekę, oddając stosik już przeczytanych pozycji, ruszyła na kolejne łowy. I w sumie rozpoczęłam od regału ze świeżo zakupionym książkami przez bibliotekę i tutaj też zakończyłam podróż. Do domu wróciła aż z 11 nowymi powieściami, a wśród nich są dwie autorstwa Pani Ewy.

Na pierwszy rzut poszła "Pomornica". Jak dotąd nie czytała jeszcze aż tak mrocznej powieści, która wciąga niczym bagno, pochłaniając czytelnika w bezkresną ciemność, nicość. Gdzie tajemnice, nieczyste sumienia, nieobliczalne myśli biorą we władanie naszych bohaterów.

Fabuła toczy się dwutorowo, naprzemiennie pojawiają się rozdziały z przeszłości oraz teraźniejsze. Tylko te obecne bardzo ściśle powiązane są z ty, co miało miejsce 16-ście lat temu. Wówczas na posesji rodziców Julii doszło do morderstwa, a jego ofiarą był młody chłopak. Jak do tego doszło i kto był sprawcą? Pierwsze i jedyne podejrzenia padły na nastoletnią Nastką, która przez wszystkich uważana była za dziwną i niebezpieczną, przez co trafiła na długie lata do szpitala psychiatrycznego, zamiast do więzienia. Tutaj nic nie jest oczywiste.

Nie będę zdradzać więcej z owej fabuły, a o kilku dodatkowych informacjach dowiecie się z opisu na tylnej okładce, i to powinno wystarczyć, by sięgnąć po tę pozycję. Pozycję pełną intryg, sekretów, zawiłości, nienawiści i ogromnego pragnienia zemsty. Tylko kto tutaj się mści?

Ani na moment nie mogła się oderwać od tej lektury, czując napięcie, adrenalinę i strach. Przez cały czas zastanawiałam się, gdzie tkwi prawda o tamtym wieczorze sprzed 16-stu lat. A po zapoznaniu się z zakończeniem, moje domniemania okazały się fiaskiem i to na całe szczęście. I przyznam szczerze, że ten finał mocno mnie zaskoczył. Jak na pierwsze spotkanie z twórczością Ewy Przydrygi, to ten uważam za bardzo udany, a w zanadrzu czeka już "Topieliska".

O twórczości Ewy Przydrygi słyszałam wiele dobrych opinii, ale jakoś nam nie było po drodze. Gdy pod koniec stycznia odwiedziłam pobliską bibliotekę, oddając stosik już przeczytanych pozycji, ruszyła na kolejne łowy. I w sumie rozpoczęłam od regału ze świeżo zakupionym książkami przez bibliotekę i tutaj też zakończyłam podróż. Do domu wróciła aż z 11 nowymi powieściami, a...

Zacznę od tego, że naprawdę lubię czytać książki, których akcja rozgrywa się w mojej okolicy. Wtedy wczuwam się w historię dużo bardziej!
Historia jest jednak dość nierówna, moim zdaniem nieco przydługa. Bardzo ciekawe zakończenie, zaś spłycone i poprowadzone zdecydowanie zbyt szybko.
Nie jest to zła książka, ale jednak nie okazała się czymś wybitnym.

Zacznę od tego, że naprawdę lubię czytać książki, których akcja rozgrywa się w mojej okolicy. Wtedy wczuwam się w historię dużo bardziej!
Historia jest jednak dość nierówna, moim zdaniem nieco przydługa. Bardzo ciekawe zakończenie, zaś spłycone i poprowadzone zdecydowanie zbyt szybko.
Nie jest to zła książka, ale jednak nie okazała się czymś wybitnym.

Kryminał to nie jest gatunek, w którym zazwyczaj się odnajduję. Ta książka jest jednym z takich wyjątków. Historia wciągnęła mnie już od pierwszych stron, miałam problem z odłożeniem książki na bok. To też całkiem niezły dreszczowiec. Przez parę pierwszych rozdziałów można poczuć ciarki na plecach!

Kryminał to nie jest gatunek, w którym zazwyczaj się odnajduję. Ta książka jest jednym z takich wyjątków. Historia wciągnęła mnie już od pierwszych stron, miałam problem z odłożeniem książki na bok. To też całkiem niezły dreszczowiec. Przez parę pierwszych rozdziałów można poczuć ciarki na plecach!