Polowanie na bestię z Majdanka

Jarosław Molenda kolejny raz udowodnił, że żadne wyzwanie nie jest mu straszne i bardzo dobrze sprawdza się w rozmaitej tematyce. Autor, jak zawsze, bardzo dokładnie przygotował się do pracy i zapoznał z ogromem materiału źródłowego, który wyśmienicie podaje czytelnikom w zgrabnie opracowanej pigułce.

Jarosław Molenda kolejny raz udowodnił, że żadne wyzwanie nie jest mu straszne i bardzo dobrze sprawdza się w rozmaitej tematyce. Autor, jak zawsze, bardzo dokładnie przygotował się do pracy i zapoznał z ogromem materiału źródłowego, który wyśmienicie podaje czytelnikom w zgrabnie opracowanej pigułce.

Bardzo dobry i ujmujący reportaż
Ileż cierpienia, strachu o własne życie musieli doświadczyć ludzie w obozach gdy po kilkudziesięciu latach stając twarzą w twarz ze swoim oprawcą nie mogli wydusić z siebie ani jednego słowa... A czy otrzymali zadośćuczynienie?
Z drugiej strony ilu jeszcze byłych strażników, chodzących bestii dożyło sędziwego wieku?

Bardzo dobry i ujmujący reportaż
Ileż cierpienia, strachu o własne życie musieli doświadczyć ludzie w obozach gdy po kilkudziesięciu latach stając twarzą w twarz ze swoim oprawcą nie mogli wydusić z siebie ani jednego słowa... A czy otrzymali zadośćuczynienie?
Z drugiej strony ilu jeszcze byłych strażników, chodzących bestii dożyło sędziwego wieku?

O Auschwitz książek jest sporo, a o innych obozach śmierci relatywnie niewiele więc świetnie się stało że znalazł się ktoś kto podjął się napisania książki o Majdanku. Sporo opisów jest drastycznych i szokuje. Utkwil mi w głowie fragment z zabójstwa dziecka przez ss-mana na oczach jego matki. Bardzo dobry reportaż.

O Auschwitz książek jest sporo, a o innych obozach śmierci relatywnie niewiele więc świetnie się stało że znalazł się ktoś kto podjął się napisania książki o Majdanku. Sporo opisów jest drastycznych i szokuje. Utkwil mi w głowie fragment z zabójstwa dziecka przez ss-mana na oczach jego matki. Bardzo dobry reportaż.

No i jednak skusiłam się, oczywiście treść wstrząsająca, zwłaszcza, że tymi bestiami były kobiety. Kobiety, które potem zakładały rodziny, układały sobie życie, były miłymi sąsiadkami kochającymi zwierzęta i nie poczuwały się do winy. Trudno to sobie wyobrazić, trudno przejść obojętnie wobec krzywdy tych kobiet, które przeżyły obozy zagłady i wręcz niemożliwe jest wyrazić słowami całą grozę tego okresu. Po lekturze została mi też taka refleksja, że jedną z rzeczy, które najbardziej nie wyszły człowiekowi są sądy.

No i jednak skusiłam się, oczywiście treść wstrząsająca, zwłaszcza, że tymi bestiami były kobiety. Kobiety, które potem zakładały rodziny, układały sobie życie, były miłymi sąsiadkami kochającymi zwierzęta i nie poczuwały się do winy. Trudno to sobie wyobrazić, trudno przejść obojętnie wobec krzywdy tych kobiet, które przeżyły obozy zagłady i wręcz niemożliwe jest wyrazić...

Bardzo dobra książka reportażowa. Jedna z tych, które należy przeczytać, jeśli chcemy dowiedzieć się czegoś więcej o innym obozie niż Auschwitz oraz o tym, co się działo po wojnie z nazistami w kontekście procesów i ich przebiegu. Zawiera sporo szokujących informacji. Słuchałam audiobooka i myślę, że ta forma jest, w przypadku tej książki, nieco lepsza do przyswojenia.

Bardzo dobra książka reportażowa. Jedna z tych, które należy przeczytać, jeśli chcemy dowiedzieć się czegoś więcej o innym obozie niż Auschwitz oraz o tym, co się działo po wojnie z nazistami w kontekście procesów i ich przebiegu. Zawiera sporo szokujących informacji. Słuchałam audiobooka i myślę, że ta forma jest, w przypadku tej książki, nieco lepsza do przyswojenia.

Świetnie napisany reportaż.
Polecam.

Świetnie napisany reportaż.
Polecam.

Książka niezwykle mocna , wstrząsająca pełna zawiłych faktów.
Niestety o ile temat ciekawy sam styl niedokonca mi pasował .
Ale po kolei.
Cała historia zaczyna się bardzo mocno , ma nam uświadomić z jakim okrucieństwem spotykamy się w relacjach byłych więźniów obozów. I o ile według świadków z innych obozów była szansa na wyjście to z Majdanka nie . Przyznam ,że nie spotkałam się wcześniej z takim stwierdzeniem,bo dla mnie wszystkie są równie straszne i pełne okrucieństwa. Relacje w których opowiadano o zbrodniach wykonywanych na dzieciach były dla mnie momentem gdzie książke chciałam odłożyć ,sądząc że nie dam rady o tym czytać . Nawet teraz już dobry tydzień po lekturze przed oczami mam scenę gdy ssman bawi się z chłopcem a następnie rzuca nim o ścianę . Myślę ,że wielu słów z tej książki długo nie zapomnę .
Jednak po relacjach a następnie w międzyczasie o innych wspomnieniach z obozu podczas zeznań nadchodzi czas gdy książka zmienia się w batalię sądowa .
I ten wątek z początku ciekawy , zaczął mi się dluzyc. Sprawa opisana została bardzo podręcznikowo ,momentami odnosiłam wrażenie że wiele faktów się powtarza. Oceniać przebiegu nie zamierzam , choć wiadomo że zawiłości było co nie miara a sprawa ciągnęła się latami .
Temat ciekawy , jednak styl nie przemówił w moje gusta .
Nie mniej polecam jeśli lubisz reportaże historyczne bo tutaj z pewnością znajdziesz ogrom wiedzy .

Książka niezwykle mocna , wstrząsająca pełna zawiłych faktów.
Niestety o ile temat ciekawy sam styl niedokonca mi pasował .
Ale po kolei.
Cała historia zaczyna się bardzo mocno , ma nam uświadomić z jakim okrucieństwem spotykamy się w relacjach byłych więźniów obozów. I o ile według świadków z innych obozów była szansa na wyjście to z Majdanka nie . Przyznam ,że nie...

Polowanie na Bestię z Majdanka, to już moja druga pozycja napisana przez Pana Jarosława. O ile inne książki które zazwyczaj czytam są zazwyczaj trochę podkoloryzowane, tak wiem, że w przypadku reportaży na kartkach spisane są prawdziwe wydarzenia. Są to przede wszystkim bardzo wstrząsające i emocjonalne książki. Jaka kobieta mści się na innych kobietach, tylko dlatego, że się kobietami? Zbrodniarze wojenni, to zdecydowanie największe bestie jakie mógł ujrzeć świat. Okrucieństwo tych ludzi jest wręcz nie do pojęcia.

Polowanie na Bestię z Majdanka, to już moja druga pozycja napisana przez Pana Jarosława. O ile inne książki które zazwyczaj czytam są zazwyczaj trochę podkoloryzowane, tak wiem, że w przypadku reportaży na kartkach spisane są prawdziwe wydarzenia. Są to przede wszystkim bardzo wstrząsające i emocjonalne książki. Jaka kobieta mści się na innych kobietach, tylko dlatego, że...

Reportaże dotyczące obozów koncentracyjnych, czy też i szerzej pojętego życia w okresie holocaustu, nigdy nie przestaną przerażać i w najokrutniejszy sposób chwytać za serce. A jakież emocje budzą się w człowieku, kiedy czyta o bestialstwie, które miało wtedy miejsce i jednocześnie otrzymuje informację o tym, jak ciężko było wyciągnąć jakiekolwiek konsekwencje na jego sprawcach!

Hermine Braunsteiner rozpoczynała swoją "karierę" w szeregach wspierających SS w Ravensbrück. Już więźniarki z tamtego obozu wspominają jej kompletnie pozbawioną ludzkich odruchów postawę. Jednak dopiero, kiedy trafiła jako strażniczka na Majdanek, pokazała swoje najgorsze, totalnie odczłowieczone oblicze. Nie bez powodu zyskała przydomek "Kobyła". Używała ciężkiego obuwia, by niczym wściekła klacz kopać i tratować więźniarki. Nie wahała się ani chwili, bez względu na to, czy miała skrzywdzić, nawet bez powodu, młodą kobietę, staruszkę czy kilkuletnie dziecko. 

Pierwsza część książki to opisy jej poczynań w obozie, spisane dzięki zeznaniom byłych więźniarek,  którym udało się przetrwać Majdanek. Niezliczoną ilość razy musiałam robić przerwy w czytaniu, bo nie byłam w stanie przyjąć więcej tej przerażającej treści w jednej dawce. Reszta książki opowiada o przebiegu procesu, czy też procesów, którym, wraz z innymi strażnikami obozów koncentracyjnych, Kobyła była poddawana. Przeraża podejście sądów, ignorancja społeczeństwa, przymykanie oczu przez politycznych przedstawicieli poszczególnych krajów (Niemcy, USA) na bezkarność potworów, odpowiedzialnych za śmierć i cierpienie milionów ludzi. Ciężko wyobrazić sobie wyrok adekwatny do tych przewin. Jednak sam fakt, że takie osoby przez dziesięciolecia żyły wolne i umykały sprawiedliwości jest nie do pomyślenia! Co czuły ich ofiary, gdy składając zeznania musiały przebywać z nimi w jednym pomieszczeniu, na nowo przeżywając dawny strach i upokorzenia, patrząc na ich drwiące uśmiechu i dumne, przekonane o swej wyższości twarze?

Niezwykle mocna książka, przy której włos się jeży na głowie. Od obrazu okrucieństwa, ale i od płynącej z niej bezradności i smutku, które w niektórych przypadkach nigdy nie zostaną ukojone. 

Reportaże dotyczące obozów koncentracyjnych, czy też i szerzej pojętego życia w okresie holocaustu, nigdy nie przestaną przerażać i w najokrutniejszy sposób chwytać za serce. A jakież emocje budzą się w człowieku, kiedy czyta o bestialstwie, które miało wtedy miejsce i jednocześnie otrzymuje informację o tym, jak ciężko było wyciągnąć jakiekolwiek konsekwencje na jego...

Ciekawa, bogata w wiedzę książka o tematyce obozowej i losach ludzi tam przebywających w czasie wojny.

Ciekawa, bogata w wiedzę książka o tematyce obozowej i losach ludzi tam przebywających w czasie wojny.