Pochwała porażki. Cztery lekcje pokory

W jaki sposób odbieracie porażkę? Dla większości współczesnych ludzi jest ona czymś negatywnym. Bradatan pisze nawet, że „nie cieszy się ona u nas dobrą reputacją. Wywołuje w nas dyskomfort, pozbawia złudzeń i rozczarowuje”.

W tym kontekście ta książka jest interesującą propozycją, bo pokazuje nam inny wymiar porażki. Autor prowadzi nas przez wiele przykładów największych życiowych upadków, które ostatecznie zostały przekute w odczucie pokory. Idea autora jest bowiem bardzo prosta. Tylko porażka może wywołać w człowieku odczucie pokory, a to ostatecznie może doprowadzić nas do zajrzenia w głąb siebie.

„Pochwała porażki” to zatem podróż rozłożona na cztery rozdziały, gdzie każdy przedstawia inny typ porażki. Najmocniejszą częścią tej książki jest sposób w jaki Bradatan prowadzi swoją opowieść, bo autor przywołuje mnóstwo historii z życia pisarzy, filozofów, polityków. Jak można się domyślać, oparli oni swoje życie właśnie na porażce prowadzącej ostatecznie do pokory. Autor na sam koniec tłumaczy się, dlaczego aż tyle historii wyciągnął i ma racje w tym, że tylko opowieści z życia realnych postaci są ciekawe i potrafią poruszyć czytelnika. Dzięki temu lektura zyskuje na atrakcyjności. W tym wszystkim jednak Bradatan zachował pewną spójność, bo każdemu rozdziałowi przyświecała jedna wiodąca osoba. Nie będę zdradzał nazwisk, ale fani dobrej literatury będą wniebowzięci!

„Pochwała porażki” to pozycja niezwykła nie tylko z uwagi na to, jak dużo poświęcono tu miejsca pokorze. Czym ona jest? Jak czerpać z niej siłę? Jak jest ważna w wyciąganiu wniosków z porażek? Czym różni się od upokorzenia? Jakie są oblicza porażki? Jak radzenie sobie z nią świadczy o człowieku? Odpowiedzi na te pytania tutaj znajdziecie.

Moim zdaniem bardzo dobrze wyszło też, że „Pochwała porażki. Cztery lekcje pokory” jest książką tak bogatą w historie z życia innych ludzi, bo wychodzi poza główny temat. Czytelnik przeczyta w niej chociażby o tym, co odróżnia inteligentnych od głupich, o największych pragnieniach ludzi, o diagnozie, która pokazuje, jak odwrócenie się ludzi od Boga doprowadziło do największych tragedii w Europie. Ponadto Bradatan bardzo ciekawie analizuje kapitalizm, który według niego zbudowany jest na porażce, wokół niej ciągle się kręci i to ona finalnie niszczy człowieka zapatrzonego w sukces materialny. Podobnie jest ze współczesnymi mediami, które gonią właśnie za negatywnym contentem, bo on zdecydowanie najbardziej przyciąga czytelnika. „Pochwała porażki” nie jest lekturą łatwą z uwagi na sam fakt filozoficznego podejścia do zagadnienia, co ciekawe już na początku znajdziecie tu przestrogę, kto może odbić się od tej pozycji, oraz drugą część lektury, gdzie sama porażka i dochodzenie do pokory jest opisana bardziej enigmatycznie. Jednak historie osób przywołanych na kartach książki oraz nadanie całości kilku wymiarów sprawiają, że jest ona nie tylko ciekawa pod kątem zajrzenia w głąb siebie, ale też wartościowa światopoglądowo i historycznie.

W jaki sposób odbieracie porażkę? Dla większości współczesnych ludzi jest ona czymś negatywnym. Bradatan pisze nawet, że „nie cieszy się ona u nas dobrą reputacją. Wywołuje w nas dyskomfort, pozbawia złudzeń i rozczarowuje”.

W tym kontekście ta książka jest interesującą propozycją, bo pokazuje nam inny wymiar porażki. Autor prowadzi nas przez wiele przykładów największych...