Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie potrafią oceniać bez sądu.

Ludzie potrafią oceniać bez sądu.

Bo oczekiwanie, że jedna, skończona, Bogu ducha winna osoba będzie naszą kochanką, przyjaciółką, kucharką, powierniczką sekretów, towarzyszką zabaw i nie przez dziesięć lecz przez dwadzieścia, trzydzieści, czterdzieści, pięćdziesiąt lat będzie zaspokajać wszystkie nasze potrzeby, będzie całym światem, było bardzo, bardzo głupie.

Bo oczekiwanie, że jedna, skończona, Bogu ducha winna osoba będzie naszą kochanką, przyjaciółką, kucharką, powierniczką sekretów, towarzyszką zabaw i nie przez dziesięć lecz przez dwadzieścia, trzydzieści, czterdzieści, pięćdziesiąt lat będzie zaspokajać wszystkie nasze potrzeby, będzie całym światem, było bardzo, bardzo głupie.

Dzieci nie boją się stawiać podstawowych pytań, których zadawanie nas, dorosłych, zawstydza.

Dzieci nie boją się stawiać podstawowych pytań, których zadawanie nas, dorosłych, zawstydza.

- A ciebie co interesuje? - zapytał, przyglądając się von Lossowowi lekko już mętnym wzrokiem. - Mnie chodzi o jeden obraz - odpowiedział Gerhard po chwili. - Obiecałem ojcu. - Czego więc pragnie wiedeńska arystokracja? - zainteresował się Göring. - Nie pragnę go mieć. Chcę go zniszczyć. - Wandal? A nie wyglądasz. - zadziwił się feldmarszałek. - Ten obraz przedstawia bitwę pod Grunwaldem. Göring rozparł się w fotelu, aż ten zatrzeszczał. Przez dłuższą chwilę nie odzywał się. - Tak… - westchnął. - Nie chciałem tej wojny… Nie jestem hazardzistą jak nasz Führer. Ale co zrobić, gra już się zaczęła. Teraz nie mamy już wyjścia, musimy ją wygrać. Inaczej to będzie wielka klęska. Zapamiętaj. Grunwald przy niej to… Ach. - Machnął ręką. - Masz moje błogosławieństwo.

- A ciebie co interesuje? - zapytał, przyglądając się von Lossowowi lekko już mętnym wzrokiem. - Mnie chodzi o jeden obraz - odpowiedział Gerhard po chwili. - Obiecałem ojcu. - Czego więc pragnie wiedeńska arystokracja? - zainteresował się Göring. - Nie pragnę go mieć. Chcę go zniszczyć. - Wandal? A nie wyglądasz. - zadziwił się feldmarszałek. - Ten obraz przedstawia bitwę...

Chciał czuć życie bardziej, doceniać jego piękno, stąpać po murku, tak jak się chodzi po linie, doceniać małe rzeczy. Ciągle o tym czytał – w gazetach i w książkach, że należy cieszyć się małymi rzeczami.

Chciał czuć życie bardziej, doceniać jego piękno, stąpać po murku, tak jak się chodzi po linie, doceniać małe rzeczy. Ciągle o tym czytał – w gazetach i w książkach, że należy cieszyć się małymi rzeczami.

Pierwsze uderzenie musi być mocne, musi wstrząsnąć, dotrzeć.

Pierwsze uderzenie musi być mocne, musi wstrząsnąć, dotrzeć.

W końcu człowiek wyszkolony przez psychoterapię i religię akceptacji samego siebie, tak totalnie całego siebie aż po końcówki małych paluszków u stóp, ma tak niskie wymagania wobec swojej osoby, że wypicie przepisowych dwóch litrów wody dziennie małymi łyczkami uważa za wystarczający powód do ogłoszenia triumfu i zaśnięcia snem sprawiedliwego.

W końcu człowiek wyszkolony przez psychoterapię i religię akceptacji samego siebie, tak totalnie całego siebie aż po końcówki małych paluszków u stóp, ma tak niskie wymagania wobec swojej osoby, że wypicie przepisowych dwóch litrów wody dziennie małymi łyczkami uważa za wystarczający powód do ogłoszenia triumfu i zaśnięcia snem sprawiedliwego.

Na koniec wszyscy jesteśmy tylko wspomnieniami.

Na koniec wszyscy jesteśmy tylko wspomnieniami.

Ciemność napawa ludzi strachem, bo obawiają się tego, co się w niej kryje. Boją się potworności, krzywdy i śmierci, ale przede wszystkim boją się tego, co nieznane.

Ciemność napawa ludzi strachem, bo obawiają się tego, co się w niej kryje. Boją się potworności, krzywdy i śmierci, ale przede wszystkim boją się tego, co nieznane.

On imponował jej oczytaniem, zaradnością i determinacją w dążeniu do celu, ona jemu wewnętrzną siłą, temperamentem i absolutnie niespotykaną osobowością.

On imponował jej oczytaniem, zaradnością i determinacją w dążeniu do celu, ona jemu wewnętrzną siłą, temperamentem i absolutnie niespotykaną osobowością.

Przyszło mu do głowy jedno słowo: przeczekanie. Życie jako forma przetrwalnikowa, którego jedynym celem jest oczekiwanie na śmierć. Bo tylko śmierć może się okazać prawdziwym wybawieniem.

Przyszło mu do głowy jedno słowo: przeczekanie. Życie jako forma przetrwalnikowa, którego jedynym celem jest oczekiwanie na śmierć. Bo tylko śmierć może się okazać prawdziwym wybawieniem.

Każde z nas jest arcydziełem bałaganu. Powinniśmy przyjąć z wdzięcznością cały ten nasz wyjątkowy, oryginalny chaos i dzielić się nim ze światem, by zostawić po sobie ślad.

Każde z nas jest arcydziełem bałaganu. Powinniśmy przyjąć z wdzięcznością cały ten nasz wyjątkowy, oryginalny chaos i dzielić się nim ze światem, by zostawić po sobie ślad.

Choć wiedziałem, że tylko udaje, i tak się zaczerwieniłem. Zrobiło mi się gorąco, jakby na głowę wcale nie padał mi śnieg.

Choć wiedziałem, że tylko udaje, i tak się zaczerwieniłem. Zrobiło mi się gorąco, jakby na głowę wcale nie padał mi śnieg.

Stanisław Ejsmond siedział na długiej drewnianej skrzyni i bezradnie patrzył się na olbrzymie płótno. - Powiedzieli, że mamy radzić sobie sami? - zapytał po raz kolejny, ciągle nie dowierzając temu co usłyszał chwilę wcześniej. - Mówiłem ci. Dzwoniłem do ministerstwa… Ledwo się dodzwoniłem. Powiedzieli, że sami są w trakcie ewakuacji. Pakują papiery. My sami mamy go zabezpieczyć… - Ale co? Obrusem nakryć - machnął ręką w kierunku obrazu. - Przecież nawet sami go ze ściany nie zdejmiemy. Mówiłeś im, że reszta powołana do wojska, pozostali nie przyszli do pracy? Przecież tu potrzeba dziesięciu osób. Kto będzie ciągnął liny? - A my kogo mamy. Starego dozorcę i dwie kobiety. Też nieprzydatne. - Trzy razy im to mówiłem.

Stanisław Ejsmond siedział na długiej drewnianej skrzyni i bezradnie patrzył się na olbrzymie płótno. - Powiedzieli, że mamy radzić sobie sami? - zapytał po raz kolejny, ciągle nie dowierzając temu co usłyszał chwilę wcześniej. - Mówiłem ci. Dzwoniłem do ministerstwa… Ledwo się dodzwoniłem. Powiedzieli, że sami są w trakcie ewakuacji. Pakują papiery. My sami mamy go zabezpiec...