Przekroczyć rzekę

Przepiękna saga rodzinna,kocham sagi czytać zachwycają mnie,urzekają.
W tej historii główną bohaterkę Julię od początku samego zanim zaczęłam czytanie powieści polubiłam jest serdeczną,miłą osobą.
Historia urocza,ciekawa ładnie napisana przez pisarkę.
Pióro jej lekkie,styl pisania przyjemny.
O skrywanych tajemnicach,sekretach rodzinnych to cudna książka.

Przepiękna saga rodzinna,kocham sagi czytać zachwycają mnie,urzekają.
W tej historii główną bohaterkę Julię od początku samego zanim zaczęłam czytanie powieści polubiłam jest serdeczną,miłą osobą.
Historia urocza,ciekawa ładnie napisana przez pisarkę.
Pióro jej lekkie,styl pisania przyjemny.
O skrywanych tajemnicach,sekretach rodzinnych to cudna książka.

Uczciwie powiem, że nie miałam wobec tej książki zbyt wielkich wymagań, takie tam czytadełko na odmóżdżenie. Lubię książki historyczne/ kostiumowe a ,,Przekroczyć rzekę '' czytało mi się bardzo dobrze. Książka jest intrygująca, ponieważ obfituje w tajemnice rodzinne i dziwne zdarzenia. Julia Zarzewska główna bohaterka pragnie rozwikłać zagadkę swojego pochodzenia , ze strzępków wspomnień wyłania się powoli obraz tragedii , która wydarzyła się w jej dzieciństwie. Może i nie jest to literatura najwyższych lotów, momentami historia wydawała mi się trochę naiwna , ale nie każda książka musi mieć nie wiadomo jaką głębię. Najważniejsze jest to, że wbrew pozorom książka zapewniła mi dobrą rozrywkę i co tu dużo mówić wciągnęła mnie, a o to właściwie chodzi w czytaniu. Fajna, lekka i ciekawa książka, polecam.

Uczciwie powiem, że nie miałam wobec tej książki zbyt wielkich wymagań, takie tam czytadełko na odmóżdżenie. Lubię książki historyczne/ kostiumowe a ,,Przekroczyć rzekę '' czytało mi się bardzo dobrze. Książka jest intrygująca, ponieważ obfituje w tajemnice rodzinne i dziwne zdarzenia. Julia Zarzewska główna bohaterka pragnie rozwikłać zagadkę swojego pochodzenia , ze...

Kompletnie nie przekonała mnie ta pozycja. Główna bohaterka ma moc możliwości dowiedzenia się p sonie czegoś co podobno ja dręczy a robi wszystko by nie wiedzieć nic. Do tego brak opisow choćby skromnych oddających tamte czasy . Miałkie dialogi i dłuży się niemiłosiernie. Akcja się rozwija i rozwija i rozwinąć się nie może. Nie dałam rady

Kompletnie nie przekonała mnie ta pozycja. Główna bohaterka ma moc możliwości dowiedzenia się p sonie czegoś co podobno ja dręczy a robi wszystko by nie wiedzieć nic. Do tego brak opisow choćby skromnych oddających tamte czasy . Miałkie dialogi i dłuży się niemiłosiernie. Akcja się rozwija i rozwija i rozwinąć się nie może. Nie dałam rady

Bardzo wciągająca historia, pięknie napisana, z wydarzeniami historycznymi w tle. Klimat jak w "Nad Niemnem", tylko bez dłużyzn i bardziej zakręcone dzieje zwaśnionych rodów. Polecam!

Bardzo wciągająca historia, pięknie napisana, z wydarzeniami historycznymi w tle. Klimat jak w "Nad Niemnem", tylko bez dłużyzn i bardziej zakręcone dzieje zwaśnionych rodów. Polecam!

“Przekroczyć rzekę” poświęcony jest Juliannie, porzuconej w dzieciństwie przez ojca i wychowywanej później przez ciotkę Barbarę, a obecnie dorosłej już pannie. Julianna zostaje guwernantką, ale na skutek pewnych okoliczności traci pracę w atmosferze skandalu. Dziewczyna postanawia stawić czoła koszmarom i mrocznym tajemnicom z przeszłości. Umożliwia jej to oferta pracy u krewnego. Pojawienie się Julianny w rodzinnej miejscowości wywołuje szok i konsternację u mieszkańców, a jej próby rozwikłania piętrzących się zagadek wywołują olbrzymią niechęć otoczenia. Juliannę i Karola, przyjaciela z dzieciństwa, spotykają coraz to dziwniejsze wypadki. Komu zależy na tym, aby prawda nie wyszła na jaw? Jakie mroki i tajemnice skrywają wydarzenia z dzieciństwa Julianny? Czy Julianna przypomni sobie co tak naprawdę się wydarzyło?

Pierwszy tom różni się narracją od drugiego.Pani Anna skupiła się tutaj na Juliannie, natomiast w drugim tomie mamy liczne retrospekcje. Nie umniejsza to w żadnym przypadku tej opowieści. Jeżeli uwielbiacie grube książki, sagi rodzinne, tło historyczne, delikatne wątki miłosne, niepowtarzalny klimat to gorąco polecam. Ja całkowicie przepadłam. A w bibliotece czekają na mnie kolejne książki Anny J. Szepielak - tym razem je zarezerwowałam, aby nikt mnie nie ubiegł <3

“Przekroczyć rzekę” poświęcony jest Juliannie, porzuconej w dzieciństwie przez ojca i wychowywanej później przez ciotkę Barbarę, a obecnie dorosłej już pannie. Julianna zostaje guwernantką, ale na skutek pewnych okoliczności traci pracę w atmosferze skandalu. Dziewczyna postanawia stawić czoła koszmarom i mrocznym tajemnicom z przeszłości. Umożliwia jej to oferta pracy u...

Bardzo ciekawa historia, pełna zagadek, nieprzewidywalnych wydarzeń. Czyta się jednym tchem.

Bardzo ciekawa historia, pełna zagadek, nieprzewidywalnych wydarzeń. Czyta się jednym tchem.

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Sięgnęłam po tę książkę bez większego przekonania, a niesamowicie mnie wciągnęła i nie mogłam się od niej oderwać. Spodziewałam się, że romans będzie tu głównym motywem, a jednak był to tylko wątek poboczny. Cała zagadka przeszłości jest tak zagmatwana, że do samego końca nie domyśliłam się kto za tym wszystkim stoi, a nawet gdy myślałam, że wiem już wszystko, na jaw wychodziły kolejne tajemnice. Bardzo podobało mi się przedstawienie życia prowincjonalnej szlachty i tego jak z nudów i zazdrości ludzie są w stanie zniszczyć komuś życie rozsiewaniem plotek. Również podobało mi się jakim językiem posługiwały się różne postaci. Wiadomo, że inaczej mówiła służba, a inaczej szlachta, ale tutaj autorka przyłożyła się i wyraźnie było widać różnicę w stylu wypowiedzi w zależności od stopnia wykształcenia, wieku i pochodzenia. Zupełnie inaczej wypowiadała się młoda pokojówka niż młody chłopiec pracujący w stajni, inaczej wieśniacy, a jeszcze inaczej zarządca. Doceniam to, bo nie każdy autor przykłada do tego wystarczająco dużo uwagi.

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Sięgnęłam po tę książkę bez większego przekonania, a niesamowicie mnie wciągnęła i nie mogłam się od niej oderwać. Spodziewałam się, że romans będzie tu głównym motywem, a jednak był to tylko wątek poboczny. Cała zagadka przeszłości jest tak zagmatwana, że do samego końca nie domyśliłam się kto za tym wszystkim stoi, a nawet gdy...

Ciekawa powieść z intrygą w tle, bardzo łatwo wczuć się w klimat. Język autorki absolutnie przyjemny, co sprawia ,że po prostu ,,płynie się'' przez wszystkie rozdziały .Prosty język- jedna z nielicznych książek , której czytania nie utrudniła mi nawet jazda w hałaśliwym autobusie. Styl pisania autorki sprawił, że zainteresowałam się tez innymi propozycjami autorstwa Anny J. Szepielak.
Polecam , do kawki jak znalazł ! :)

Ciekawa powieść z intrygą w tle, bardzo łatwo wczuć się w klimat. Język autorki absolutnie przyjemny, co sprawia ,że po prostu ,,płynie się'' przez wszystkie rozdziały .Prosty język- jedna z nielicznych książek , której czytania nie utrudniła mi nawet jazda w hałaśliwym autobusie. Styl pisania autorki sprawił, że zainteresowałam się tez innymi propozycjami autorstwa Anny...

Świetna saga, różnorodna. Odkryłam tę Autorkę w bibliotece.

Świetna saga, różnorodna. Odkryłam tę Autorkę w bibliotece.

" Przekroczyć rzekę " to pierwszy tom kolejnej sagi Anny J. Szepielak. Życie Julii Zarzewskiej od początku było pełne tajemnic i dziwnych wypadków. Spokój znalazła pod opieką dalszej krewnej ale do czasu , aż zaczęły ją męczyć sny , w których była znowu dzieckiem w rodzinnym pałacu . Kiedy udało jej się wrócić w rodzinne strony, postanowiła wyjaśnić co się wydarzyło przed laty w jej dawnym domu. Bardzo ciekawa historia, pełna niespodziewanych zwrotów akcji. Trudno się oderwać.

" Przekroczyć rzekę " to pierwszy tom kolejnej sagi Anny J. Szepielak. Życie Julii Zarzewskiej od początku było pełne tajemnic i dziwnych wypadków. Spokój znalazła pod opieką dalszej krewnej ale do czasu , aż zaczęły ją męczyć sny , w których była znowu dzieckiem w rodzinnym pałacu . Kiedy udało jej się wrócić w rodzinne strony, postanowiła wyjaśnić co się wydarzyło przed...