Jeszcze będziemy szczęśliwi

Glowna bohaterka- sposobem myslenia oraz zachowaniem wynikajacym z doswiadczenia zyciowego- znacznie odbiega od rowiesnikow. Zmaga sie nie tylko z brakiem akceptacji wsrod rowiesnikow, ale rowniez z alkoholizmem rodzicow i agresywnym ojcem.
Ma wymyslona kolozenke, z ktora czesto rozmawia, dyskutuje o swojej aktualnej sytuacji. Po jednej z awantur-wybiega z domu, poznym wieczorem w starym barze poznaje chlopaka-Lo. Przez fakt, ze widuje sie z nim tylko wieczorami, tylko w wltym barze- przez czesc ksiazki czytelnik zastanawia sie, czy to nie jest kolejna wyimaginowana osoba w jej zyciu. Stwarza z chłopakiem więź, okazuje sie ze wiele doawiadczen zyciowych ich łączy, zawsze maja o czym rozmawiac, sluchaja sie wzajemnie- slowem-idealnie dobrana para...
Chlopak nie jest wytworem jej wyobrazi, ale skrywal pewna tajemnice. Glowna bohaterka porownuje jego historie z perspektywy chlopaka oraz jego rodzicow. Musi podjac trudna decyzje, jest swiadoma, ze poznala idealnego partnera a jej zachowanie zawazy na znajomosci.
Ciepla opowiesc o pierwszej milosci i zwiazanych z nia zachowaniach, przeciwnosciach losu i trudnosci w dorastaniu.

Glowna bohaterka- sposobem myslenia oraz zachowaniem wynikajacym z doswiadczenia zyciowego- znacznie odbiega od rowiesnikow. Zmaga sie nie tylko z brakiem akceptacji wsrod rowiesnikow, ale rowniez z alkoholizmem rodzicow i agresywnym ojcem.
Ma wymyslona kolozenke, z ktora czesto rozmawia, dyskutuje o swojej aktualnej sytuacji. Po jednej z awantur-wybiega z domu, poznym...

Bardzo fajna młodzieżówka. Nie spodziewałam się, że będą tutaj poruszane takie tematy. Szybko i przyjemnie się czytało.

Bardzo fajna młodzieżówka. Nie spodziewałam się, że będą tutaj poruszane takie tematy. Szybko i przyjemnie się czytało.

Świetna młodzieżówka!

P. Enrico fantastycznie i z ogromnym wyczuciem odkrywa dylematy młodej, odrzuconej przez społeczność i rodzinę dziewczyny zmagającej się z ogromnymi problemami natury osobistej i egzystencjalnej. Rewelacyjnie przedstawia rozterki młodego pokolenia outsiderów, wyrzutków czy tzw. odmieńców na przykładzie życia Gioii.

Sama bohaterka doskonale sobie zdaje sprawę ze swojej odmienności i bardzo ją przeżywa, bo chciałaby być akceptowana, jak każdy z nas. W wielu sytuacjach przedstawionych w tej powieści solidaryzowałam się z nią, gdyż częściowo sama doświadczyłam podobnego zachowania, niezrozumienia, czy braku jakiejkolwiek chęci akceptacji ze strony rówieśników. Jednak w moim przypadku moją siłą było wsparcie ze strony rodziny i poczucie własnej wartości, czego bohaterka niestety nie miała.

Nie wszystkie elementy tej książki były dla mnie do końca zrozumiałe, jak np. wymyślona przyjaciółka, ale nie są to kwestie aż tak wiążące, aby miały wpłynąć na moją ocenę. Taki zabieg dokonany przez autora też ma swój urok i trzeba przyznać, że mocno momentami ubarwiający całą historię.

Pomysł na książkę nowatorski - wprowadzenie pojęcia zespołu alienacji rodzicielskiej, problem przemocy domowej, indolencji rodziców, brak zrozumienia dla odmienności, pierwsza nastoletnia miłość- jego realizacja wyszły autorowi bardzo dobrze, a za największy plus uważam ogromną wrażliwość i spostrzegawczość z jaką ukazane zostało psychologiczne tło postaci.

Książka napisana z ogromnym wyczuciem i uczuciem, poruszająca wiele drażliwych problemów młodego pokolenia, przeczytana w jedno popołudnie z wielką przyjemnością.

Serdecznie polecam

Świetna młodzieżówka!

P. Enrico fantastycznie i z ogromnym wyczuciem odkrywa dylematy młodej, odrzuconej przez społeczność i rodzinę dziewczyny zmagającej się z ogromnymi problemami natury osobistej i egzystencjalnej. Rewelacyjnie przedstawia rozterki młodego pokolenia outsiderów, wyrzutków czy tzw. odmieńców na przykładzie życia Gioii.

Sama bohaterka doskonale sobie...

Bardzo przyjemna młodzieżówka. Bardziej by do mnie trafił gdybym była młodsza. Główna bohaterka podejmowała często bezmyślne decyzje. Irytujace infantylne dialogi. Ciekawa bylam zakończenia. Szybko sie czyta.

Bardzo przyjemna młodzieżówka. Bardziej by do mnie trafił gdybym była młodsza. Główna bohaterka podejmowała często bezmyślne decyzje. Irytujace infantylne dialogi. Ciekawa bylam zakończenia. Szybko sie czyta.

W życiu Goii pojawia się tajemniczy chłopak, tylko po to żeby zaraz... zniknąć. Podążając jego tropem dziewczyna natrafia na historię, w której nie wiadomo, kto mówi prawdę.
Ważna pozycja poruszająca problemy wieku dorastania, o tym jak, ważne jest wtedy wsparcie rodziny i bliskich.
Pojawiające się w książce osobliwe słowa opisujące różne stany w językach z całego świata (w niemieckim jest chyba słowo na wszystko!) to najoryginalniejsza rzecz jaką widziałam w książkach młodzieżowych.

W życiu Goii pojawia się tajemniczy chłopak, tylko po to żeby zaraz... zniknąć. Podążając jego tropem dziewczyna natrafia na historię, w której nie wiadomo, kto mówi prawdę.
Ważna pozycja poruszająca problemy wieku dorastania, o tym jak, ważne jest wtedy wsparcie rodziny i bliskich.
Pojawiające się w książce osobliwe słowa opisujące różne stany w językach z całego świata (w...

Gioia Spada - cicha, wrażliwa dziewczyna, która nie umie dogadać się ze swoimi rówieśnikami i ma problemy w domu rodzinnym, spotyka Lo - chłopaka, który gra w nocy w barze w rzutki i nosi zawsze przy sobie słoik z kamieniami.
Pierwsza połowa książki rozgrywa się w trzech miejscach - szkoła, bar i dom Gioi. Tylko w tym ostatnim odnajduję prawdziwe emocje, szczere i dobre dialogi. Pozostałe miejsca nie zachwyciły mnie - głównie wypełniały je okrutne życie Gioi i jedyne, co w tamtym momencie lakoniczne i infantylne dialogi. W tej części poznałam pragnęłam to to, żeby ktoś otoczył ją wreszcie opieką i wlał w nią ciepło. Niestety w drugiej części problemy chłopaka, którego spotyka, wysuwają się na pierwszy plan i czytamy praktycznie tylko o nim. Do końca książki myślałam, że Gioia dostanie wszystko, co najlepsze, bo na to wszystko zasługuje, ale mrok i tajemnice chłopaka wszystko przyćmiły, co mnie strasznie zirytowało. Poza tym była to naprawdę dobra książka, miała naprawdę ciekawy zwrot akcji i bardzo szybko się ją czytało.

Gioia Spada - cicha, wrażliwa dziewczyna, która nie umie dogadać się ze swoimi rówieśnikami i ma problemy w domu rodzinnym, spotyka Lo - chłopaka, który gra w nocy w barze w rzutki i nosi zawsze przy sobie słoik z kamieniami.
Pierwsza połowa książki rozgrywa się w trzech miejscach - szkoła, bar i dom Gioi. Tylko w tym ostatnim odnajduję prawdziwe emocje, szczere i dobre...

Książka jak dla mnie bardzo filozoficzna. Odnalazłam i zapisałam wiele wartościowych cytatów, i - nieprzetłumaczalnych słów! Zachęciła mnie do refleksji i rozmyślań na wiele tematów. Dobrze spędzony czas

Książka jak dla mnie bardzo filozoficzna. Odnalazłam i zapisałam wiele wartościowych cytatów, i - nieprzetłumaczalnych słów! Zachęciła mnie do refleksji i rozmyślań na wiele tematów. Dobrze spędzony czas

Ciekawa i dziwna, zarówno książka jak i jej główna bohaterka. Dużo filozofowania i zaburzeń psychicznych. Toksyczni rodzice, tajemnice, pierwsza miłość. Generalnie fajna książka i chętnie dałabym jej więcej gwiazdek, ale nie daruje zostawienia problemów Gioi na rzecz problemów Lo. Pierwsze pół jest o niej i jej rodzinie, a drugie zaczyna skupiać się tylko na nim. Jestem zła na autora za zostawienie jej w tym syfie bo to on jest teraz ważny. Obraziłam się

Ciekawa i dziwna, zarówno książka jak i jej główna bohaterka. Dużo filozofowania i zaburzeń psychicznych. Toksyczni rodzice, tajemnice, pierwsza miłość. Generalnie fajna książka i chętnie dałabym jej więcej gwiazdek, ale nie daruje zostawienia problemów Gioi na rzecz problemów Lo. Pierwsze pół jest o niej i jej rodzinie, a drugie zaczyna skupiać się tylko na nim. Jestem zła...

Bardzo dobra młodzieżówka, aczkolwiek po przeczytaniu tylu pozytywnych recenzji nastawiałam się na wielkie "wow" i trochę się zawiodłam. Historia Gioi i Lo jest, jak na literaturę młodzieżową, opisana bardzo dojrzale, czasami wręcz poetycko. Wątek poszukiwania zaginionego chłopaka, wnioski, które powoli ukazywane są naszym oczom - to wszystko sprawia, że trudno się od niej oderwać. Dodatkowo postać nauczyciela filozofii, który tak cudownie tłumaczy świat, a także wątek z zapisywaniem słów nieprzetłumaczalnych (spisałam je sobie wszystkie i zamierzam "wykuć na blachę") to cudowne "smaczki", które sprawiają, że lektura książki jest niesamowitym przeżyciem. Minusem dla mnie są dialogi pomiędzy nastolatkami (nie wszystkie, ale część). Uwielbiam sarkastyczne poczucie humoru i widać, że autor próbował w tym kierunku rozwijać konwersację między bohaterami, ale albo sam takiego humoru nie posiada, albo zawiódł warsztat pisarski, bo dialogi są czasami sztuczne i bez polotu. Drugi zarzut to taki, że czasami przesadzał z poetycką formą opisów i wychodziła mu namiastka Coelho. Ale to może wina tłumacza, może po włosku nie brzmiało to tak nienaturalnie pompatycznie.
Podsumowując - wartościowa pozycja nie tylko dla nastolatków.

Bardzo dobra młodzieżówka, aczkolwiek po przeczytaniu tylu pozytywnych recenzji nastawiałam się na wielkie "wow" i trochę się zawiodłam. Historia Gioi i Lo jest, jak na literaturę młodzieżową, opisana bardzo dojrzale, czasami wręcz poetycko. Wątek poszukiwania zaginionego chłopaka, wnioski, które powoli ukazywane są naszym oczom - to wszystko sprawia, że trudno się od niej...

Zawsze boję się sięgać po książki młodzieżowe, obawiając się, że to już nie jest gatunek książek dla mnie, że jednak ta tematyka nie porwie mnie w ogóle za sobą. A tu muszę od razu zaznaczyć, że książka porwała mnie w swój świat i naprawdę bardzo szybko czytałam i byłam ciekawa jak to wszystko się skończy.

Wielkim plusem książki był nauczyciel Gioi, który miał fantastyczne kwestie, które musiałam sobie zapisać jako cytaty z książki, bo trafiły od razu do mnie. Nie miałam w ostatnim czasie szczęścia do cytatów książkowych, które zachwyciły mnie, albo sprawiły, że musiałam podumać nad nimi a tu od razu znalazłam kilka takich perełek.

“W duszy jest więcej niż jeden głos, tam jest cały, wypchany po brzegi teatr, wielki niczym cały świat”.

Świetnie pokazane rozterki nastolatki, która przeżywa swoją pierwszą miłość, problemy w domu i niezrozumienie dzieciaków w szkole.

Moja ocena to 8.5/10 - naprawdę żałuję, że tak rzadko czytam młodzieżowe książki, bo jeśli tak są świetnie napisane, powinnam sięgać po nie częściej. Po drugie historia jest tak dobrze napisana, że sama płynie jak się ją czyta i po trzecie okładka przyciąga wzrok i zachęca również do sięgnięcia po nią, ale potwierdzam, że środek jest również świetny, a Pana Bovego pokochacie i jego odpowiedzi na pytanie zadawane przez Gioi jak i naukę poprzez na przykład jedzenie ciastek na lekcji.

Zawsze boję się sięgać po książki młodzieżowe, obawiając się, że to już nie jest gatunek książek dla mnie, że jednak ta tematyka nie porwie mnie w ogóle za sobą. A tu muszę od razu zaznaczyć, że książka porwała mnie w swój świat i naprawdę bardzo szybko czytałam i byłam ciekawa jak to wszystko się skończy.

Wielkim plusem książki był nauczyciel Gioi, który miał...