Pustostany
Wydawnictwo: Niebieska Studnia literatura obyczajowa, romans
182 str. 3 godz. 2 min.
- Kategoria:
- literatura obyczajowa, romans
- Wydawnictwo:
- Niebieska Studnia
- Data wydania:
- 2020-01-13
- Data 1. wyd. pol.:
- 2020-01-13
- Liczba stron:
- 182
- Czas czytania
- 3 godz. 2 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788366324039
- Tagi:
- dom dom rodzinny Grochów humor literatura polska relacje międzyludzkie rodzina uczucie Warszawa wspomnienia życie codzienne
- Inne
Czy można nie mieć pracy przez rok, chociaż życie jest nieprzyjemnie drogie? To jest książka o tym, jak się mieszka w domu z widokiem na kulę ziemską, czym można się pożywić w mieszkaniach zmarłych sąsiadów, jak się czuje pani w kiosku Ruchu i kto kradnie spod domów azalie. Jedna z bohaterek postanawia zamieszkać w wannie, bo jest jej smutno w Warszawie. Ale wbrew pozorom to bardzo wesoła i pouczająca książka. Można się z niej dowiedzieć, jak powstaje człowiek albo z czego ugotować Polsce smaczną zupę. Poza tym moc wskazówek dla roślin, jak opiekować się ludźmi i dzieje z życia bazaru. Można kupić i czytać zamiast żyć – świetny pomysł na każdą porę roku.
Dodaj do biblioteczki
Porównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...
Mogą Cię zainteresować
Oceny
Książka na półkach
- 858
- 659
- 93
- 51
- 29
- 25
- 21
- 19
- 18
- 18
OPINIE i DYSKUSJE
po przeczytaniu zaznałem odrobinę lekkości bytu :)
po przeczytaniu zaznałem odrobinę lekkości bytu :)
Pokaż mimo toTo takie jeszcze chyba próby literackie. Potem się nam Dorotka rozkręciła. Ciekawe, ale jak dla mnie tylko 6/10.
To takie jeszcze chyba próby literackie. Potem się nam Dorotka rozkręciła. Ciekawe, ale jak dla mnie tylko 6/10.
Pokaż mimo toTrochę ciekawe, ale troche bardziej neurotyczne.
Trochę ciekawe, ale troche bardziej neurotyczne.
Pokaż mimo toAudiobook.
Dorota Kotas to moje największe odkrycie w ostatnich tygodniach. P. Dorota pisze pięknie, jej lektury są pełne nietypowych przemyśleń i oryginalności.
Autorka jest tu również lektorem i muszę przyznać że świetnie czyta.
Pustostany to jak dla mnie wybitna lektura, uwielbiam jak jakiś pisarz ma dobre pomysły i potrafi to przelać na papier ale wyobraźnia Kotas i lekkość w pisaniu jest wręcz niesamowita i mogę się tylko zachwycać nad stylem autorki.
Gorąco polecam.
Audiobook.
więcej Pokaż mimo toDorota Kotas to moje największe odkrycie w ostatnich tygodniach. P. Dorota pisze pięknie, jej lektury są pełne nietypowych przemyśleń i oryginalności.
Autorka jest tu również lektorem i muszę przyznać że świetnie czyta.
Pustostany to jak dla mnie wybitna lektura, uwielbiam jak jakiś pisarz ma dobre pomysły i potrafi to przelać na papier ale wyobraźnia Kotas i...
Ironiczno-chaotyczny strumień świadomości, który wydaje się czasami nie trafiać w pożądane miejsce. Interesujące obserwacje mieszają się z na siłę błyskotliwymi zdaniami. W ogólnym rozrachunku nie można odebrać książce wartości, ale nieco męcząca narracja nie zawsze zachęca do kontynuowania.
Ironiczno-chaotyczny strumień świadomości, który wydaje się czasami nie trafiać w pożądane miejsce. Interesujące obserwacje mieszają się z na siłę błyskotliwymi zdaniami. W ogólnym rozrachunku nie można odebrać książce wartości, ale nieco męcząca narracja nie zawsze zachęca do kontynuowania.
Pokaż mimo toBardzo ciekawa, mocno przerysowana wizja wyobrażonej rzeczywistości osoby z niesamowitą wyobraźnią, bardzo spostrzegawczej i odważnie wyciągającej wnioski. Napisana lekko, wciąga i maluje bardzo ciekawe obrazy, groteskowe i zabawne.
Audiobook czytany przez samą autorkę - nadal nie mam przekonania czy to jego mocna czy słaba strona. Ale i tak polecam.
Bardzo ciekawa, mocno przerysowana wizja wyobrażonej rzeczywistości osoby z niesamowitą wyobraźnią, bardzo spostrzegawczej i odważnie wyciągającej wnioski. Napisana lekko, wciąga i maluje bardzo ciekawe obrazy, groteskowe i zabawne.
Pokaż mimo toAudiobook czytany przez samą autorkę - nadal nie mam przekonania czy to jego mocna czy słaba strona. Ale i tak polecam.
Nie do brzebrniecia, miało chyba być ekscentrycznie i energicznie w formie (krótkie, szczekające zdania) pomimo nieenergicznej treści, ale w efekcie jest neurotycznie i nie wiadomo, o czym i po co
Nie do brzebrniecia, miało chyba być ekscentrycznie i energicznie w formie (krótkie, szczekające zdania) pomimo nieenergicznej treści, ale w efekcie jest neurotycznie i nie wiadomo, o czym i po co
Pokaż mimo toIleż pełni w pustostanach, zabawności w depresji, życia w martwocie! Jakby autorka weszła w szczeliny codzienności, znajdując w nich subwersywno-regresywne źródła wszelkiej kreatywności. Piękne, wzruszające zmurszałą ścianę naszych językowych i życiowych przyzwyczajeń, i przede wszystkim uspokajające - skoro, jak głosi okładkowy opis: "Można kupić i czytać zamiast żyć - świetny pomysł na każdą porę roku".
Ileż pełni w pustostanach, zabawności w depresji, życia w martwocie! Jakby autorka weszła w szczeliny codzienności, znajdując w nich subwersywno-regresywne źródła wszelkiej kreatywności. Piękne, wzruszające zmurszałą ścianę naszych językowych i życiowych przyzwyczajeń, i przede wszystkim uspokajające - skoro, jak głosi okładkowy opis: "Można kupić i czytać zamiast żyć -...
więcej Pokaż mimo toPo raz pierwszy spotkałam się z twórczością Doroty Kotas w zeszłym roku. Na festiwalu kupiłam „Cukry” zachęcona ciekawym opisem i nie zawiodłam się. Nie dość, że książka mi się spodobała (bardzo doceniam jej humor i lekkość),to jeszcze wpłynęła na podjęcie przeze mnie ważnej decyzji — o przejście przez diagnozę autyzmu.
„Pustostany” nie są jak „Cukry” memuarem, a powieścią złożoną z krótkich rozdziałów opartych na wybranym motywie przewodnim. Książka nie ma wyraźnie zarysowanej fabuły. „Pustostany” opisują codzienność młodej kobiety mieszka w starej kamienicy na warszawskim Grochowie. Składają się na nią wycieczki na pocztę lub bazarek, długie dni spędzane z psem w domu, grzebanie w rzeczach pozostałych po zmarłych sąsiadach, czy praca w kiosku Ruchu. Szarą codzienność przerywają zaskakujące wstawki, które wprowadzają do powieści elementy absurdu i realizmu magicznego.
Debiut Kotas podobał mi się mniej od „Cukrów”, ale nie żałuję, że po niego sięgnęłam. To proza ekscentryczna: pozbawiona dialogów i fabuły, zawierająca nietypowe elementy, które zderzają się z opisami zwykłego, miejskiego życia. Na początku nie mogłam się w nią „wbić”, ten zwykło-dziwny świat przedstawiony nie do końca mnie przekonywał. Im dalej jednak, tym bardziej przekonywałam się do niego, by końcu go polubić. Gawędziarska maniera narratorki wciągała mnie i dzięki niej dość szybko przeczytałam „Pustostany”. Zdarzały się momenty zabawne, w których głośno się śmiałam, a przy książkach rzadko mi się to zdarza. Pewna powtarzalność motywów sprawiała natomiast, że dawkowałam sobie lekturę — przy zbyt dużej dawce, proza ta potrafi nieco nużyć.
Warto wspomnieć o tym, że narratorka powieści brzmi niemal identycznie jak Kotas we własnej osobie w „Cukrach”. Jako że polubiłam cukrową Dorotę (w końcu mamy zbliżony neurotyp),fakt ten mi nie przeszkadzał. Zastanawiam się jednak, jak autorka poradziłaby sobie z bohaterxx, którx mocno się od niej różni. Może kiedyś będzie mi dane się tego dowiedzieć.
https://www.instagram.com/kiczcock/
Po raz pierwszy spotkałam się z twórczością Doroty Kotas w zeszłym roku. Na festiwalu kupiłam „Cukry” zachęcona ciekawym opisem i nie zawiodłam się. Nie dość, że książka mi się spodobała (bardzo doceniam jej humor i lekkość),to jeszcze wpłynęła na podjęcie przeze mnie ważnej decyzji — o przejście przez diagnozę autyzmu.
więcej Pokaż mimo to„Pustostany” nie są jak „Cukry” memuarem, a...
CV autorki zamieszczone na końcu książki jest imponujące! Ileż prac wykonywanych od 6 roku życia, jaka różnorodność– może przyprawić o zawrót głowy. Od miodobrania po renowację sztukaterii. Po tylu zajęciach nie pozostaje nic innego jak realizacja marzenia, którym jest pisanie. I dobrze, bo pisarka znajduje oryginalny sposób na wyrażenie siebie. Surrealistyczna wizja przenika narrację pierwszoosobową, odrealnia narratorkę i obserwowane osoby – specyficznych mieszkańców Grochowa. Nie ma tu fabuły. To historie o nieżyjących już właścicielach i miejscach przez nich opuszczonych, naznaczonych ich brakiem oraz o osieroconych przedmiotach. Autorka snuje fantazję o sąsiadach, żyje z nimi i obok nich. Jednak to obserwacje o życiu w Polsce są najciekawsze. Pisze o uwolnieniu z więzów kapitalizmu, wyzwoleniu spod jarzma kompulsywnego gromadzenia czegokolwiek, dlatego mieszka w opuszczonych lokalach i żyje życiem zmarłych. Świadomie rezygnuje z szukania sensu. Wystarczy ograniczać się do wykonania jednej rzeczy dziennie, a potem tylko odpoczywać i zanurzać się w poznawaniu zastanej rzeczywistości. Absolutne minimum nie rozczarowuje, ale czy wyzwala w niej szczęście? Patrzę na nią z niedowierzaniem. Dobrze się czyta ten strumień świadomości, tę niewielkich rozmiarów powieść o niczym, ale świadomą rezygnację z codziennych przyjemności postrzegam jako perwersję, a nie nonszalancję. Ciekawy debiut.
CV autorki zamieszczone na końcu książki jest imponujące! Ileż prac wykonywanych od 6 roku życia, jaka różnorodność– może przyprawić o zawrót głowy. Od miodobrania po renowację sztukaterii. Po tylu zajęciach nie pozostaje nic innego jak realizacja marzenia, którym jest pisanie. I dobrze, bo pisarka znajduje oryginalny sposób na wyrażenie siebie. Surrealistyczna wizja...
więcej Pokaż mimo to