Ta druga

Uwielbiam styl pisania Bohman- melancholijny, tajemniczy, baśniowy. Każde zdanie wydaje się być snem głównej bohaterki. Już sam tytuł mówi o tym, jak czuje się bezimienna główna bohaterka. Poznaje jego - Carla starszy, bogaty, wykształcony i jak to zwykle bywa mający rodzinę. Tragizm całej sytuacji jest znacznie większy niż wydaje się być na początku.

Uwielbiam styl pisania Bohman- melancholijny, tajemniczy, baśniowy. Każde zdanie wydaje się być snem głównej bohaterki. Już sam tytuł mówi o tym, jak czuje się bezimienna główna bohaterka. Poznaje jego - Carla starszy, bogaty, wykształcony i jak to zwykle bywa mający rodzinę. Tragizm całej sytuacji jest znacznie większy niż wydaje się być na początku.

#rodzinnewyzwanie2024 "Ta druga" Terese Bohman
Książki wydawnictwa Pauza są niewielkie objętościowo, ale treściwe i wywołują całą gamę emocji. Niekoniecznie pozytywnych.
I tak jest tutaj. Historia niby zwyczajna, jak prawdopodobnie całkiem sporo. Romans pana w średnim wieku z młodą kobietą opisywany z punktu widzenia tej dziewczyny. Banał można by rzec. Z tym, że punkt widzenia tej dziewczyny jest nietuzinkowy. Dostajemy od Bohman wyświechtany temat, niedającą się polubić bohaterkę i mnóstwo pytań rodzących się po lekturze. Całość zostawia niesmak jak po porządnej imprezie.

#rodzinnewyzwanie2024 "Ta druga" Terese Bohman
Książki wydawnictwa Pauza są niewielkie objętościowo, ale treściwe i wywołują całą gamę emocji. Niekoniecznie pozytywnych.
I tak jest tutaj. Historia niby zwyczajna, jak prawdopodobnie całkiem sporo. Romans pana w średnim wieku z młodą kobietą opisywany z punktu widzenia tej dziewczyny. Banał można by rzec. Z tym, że punkt...

4.5

4.5

Pomimo raczej prostej fabuły, powieść nieoczekiwanie mnie urzekła.
Bardzo podobała mi się kreacja głównej bohaterki. Została napisana tak, by jej nie polubić, jednak na szczęście nie było to irytujące, a ciekawe. Miło spojrzeć na historię od strony zagubionej, popełniającej błędy osoby, która patrzy na świat w bardzo egocentryczny sposób i pomimo dużych ambicji nie jest w stanie nic zmienić w swoim życiu. W wielu sytuacjach uważa się za kogoś mądrzejszego, stworzonego do wyższych celów, a przez większość powieści przyjmuje bierną postawę, jedynie wyobrażając sobie lepsze życie. Bardzo ciekawe były jej opisy otaczającego świata. Trochę przesadnie poetyckie, pasującego do kogoś kto marzy o pisaniu (chociaż w ani jednej scenie tego nie robi, cały czas szukając dla siebie samej wymówek).
To przy okazji tej książki naprawdę dostrzegłam niesamowitą możliwość ukazania świata z oczu bohatera, jaką daje narracja pierwszoosobowa (oczywiście zauważyłam to także w innych tytułach, chociażby w "Święcie ognia", ale tutaj jakoś wyjątkowo mnie to tknęło i poczułam, że naprawdę polubiłam ten sposób opowiadania historii, chociaż zawsze uważałam się za zwolenniczkę narratora trzecioosobowego.
"Ta druga" ku mojemu zaskoczeniu okazała się doświadczeniem, które na długo zapadnie mi w pamięć i zmusi do rozmyślań. Jeżeli nie z uwagi na fabułę, to właśnie na postaci, stanowiące największą siłę tej pozycji.

Pomimo raczej prostej fabuły, powieść nieoczekiwanie mnie urzekła.
Bardzo podobała mi się kreacja głównej bohaterki. Została napisana tak, by jej nie polubić, jednak na szczęście nie było to irytujące, a ciekawe. Miło spojrzeć na historię od strony zagubionej, popełniającej błędy osoby, która patrzy na świat w bardzo egocentryczny sposób i pomimo dużych ambicji nie jest w...

Świetna ❤️

Świetna ❤️

Dnf

Dnf

To była dobra książka. Autorka świetnie pokazała różnice społeczne między bohaterami, dobrze zbudowana relacja romantyczna, choć oczywiście romans z żonatym mężczyzną nie jest czymś, co można pochwalać. Mimo tych wszystkich plusów czytając tę książkę, nie poczułam grama emocji, ta książka przepłynęła przeze mnie, nie zostawiając wiele po sobie.

To była dobra książka. Autorka świetnie pokazała różnice społeczne między bohaterami, dobrze zbudowana relacja romantyczna, choć oczywiście romans z żonatym mężczyzną nie jest czymś, co można pochwalać. Mimo tych wszystkich plusów czytając tę książkę, nie poczułam grama emocji, ta książka przepłynęła przeze mnie, nie zostawiając wiele po sobie.

Moje pierwsze spotkanie z Bochen i na pewno nie ostatnie. Coraz bardziej przekonuje się do literatury skandynawskiej. Ciekawy styl. Czytając czułem lekki dyskomfort ale jednocześnie nie mogłem się oderwać. Nie lubię głównej bohaterki.

Moje pierwsze spotkanie z Bochen i na pewno nie ostatnie. Coraz bardziej przekonuje się do literatury skandynawskiej. Ciekawy styl. Czytając czułem lekki dyskomfort ale jednocześnie nie mogłem się oderwać. Nie lubię głównej bohaterki.

Fabuła ciekawa, zbyt dużo niepotrzebnych opisów jak dla mnie. Czytało się trochę ciężko

Fabuła ciekawa, zbyt dużo niepotrzebnych opisów jak dla mnie. Czytało się trochę ciężko

Doceniam pomysł na fabułę, ciekawa, momentami zaskakująca, niepokojąca i ciężka. Ale kompletnie nie przypasowali mi bohaterowie. Główna bohaterka męcząca i nieciekawa. Jej relacja z przyjaciółką też jak dla mnie przecudowana i dziwna.

Nigdy nie żałuję czasu spędzonego z daną książką, na pewno coś tam we mnie zostanie po tej lekturze, ale drugi raz raczej bym po nią nie sięgnęła ;)

Doceniam pomysł na fabułę, ciekawa, momentami zaskakująca, niepokojąca i ciężka. Ale kompletnie nie przypasowali mi bohaterowie. Główna bohaterka męcząca i nieciekawa. Jej relacja z przyjaciółką też jak dla mnie przecudowana i dziwna.

Nigdy nie żałuję czasu spędzonego z daną książką, na pewno coś tam we mnie zostanie po tej lekturze, ale drugi raz raczej bym po nią nie...