Niewidzialne życie Addie LaRue

Po "Niewidzialne życie Addie LaRue" sięgnęłam już dość dawno, jednakże jest to jedna z tych książek które zapadły mi w pamięci na długo.

Addie jest niesamowicie silną postacią kobiecą, podczas czytania odczuwamy jej determinację oraz siłę jaką w sobie miała by przeżyć sama bez możliwości zapamiętania przez nikogo na przestrzeni tylu lat

Pokochałam tą książkę za ten klimat który oddaje, przepięknie był opisany obraz świata który zmieniał się na przestrzeni lat oraz to jak nasza główna bohaterka musiała się w nim odnajdywać. Czytając przeżywamy wiele emocji naraz!

Po "Niewidzialne życie Addie LaRue" sięgnęłam już dość dawno, jednakże jest to jedna z tych książek które zapadły mi w pamięci na długo.

Addie jest niesamowicie silną postacią kobiecą, podczas czytania odczuwamy jej determinację oraz siłę jaką w sobie miała by przeżyć sama bez możliwości zapamiętania przez nikogo na przestrzeni tylu lat

Pokochałam tą książkę za ten klimat...

Okropna nie dałam rady tego przeczytać

Okropna nie dałam rady tego przeczytać

Książka "Niewidzialne życie Addie LaRue" jest powieścią, która na różnych płaszczyznach opowiada o ludzkich pragnieniach, słabościach, emocjach i relacjach, które niekiedy stawiają ich przed trudnymi wyborami. Zarówno Addie, jak i Henry są ludźmi, którzy mają swoje słabości a przy pomocy tajemniczego mężczyzny, boga ciemności, mają szansę zmienić ją na swoją korzyść - a czy wyjdzie im to na dobre?
Victoria Schwab ukazuje ludzkie pragnienie posiadania tego, co nieosiągalne dla jednostki i jej dążenie do tego, nawet jeżeli ceną ma być dusza człowieka - bo nie ma nic za darmo.
Osobiście bardzo utożsamiam się z oboma bohaterami i ich rozterkami, które naprawdę są przyziemne, dotykajace myślę większości ludzi. Autorka opisuje ich przeżycia, przemyślenia, otoczenie pięknym słownictwem, które idealnie wpasowuje się w atmosferę i przekazuje czytelnikowi cały obraz.
Nie spodziewałam się zakończenia, choć muszę przyznać, że liczyłam, że będzie kierowało się w kierunku, jakim się zakończyło. Bardzo mi się podobało i polecam dla wszystkich spragnionych dobrej lektury.

Książka "Niewidzialne życie Addie LaRue" jest powieścią, która na różnych płaszczyznach opowiada o ludzkich pragnieniach, słabościach, emocjach i relacjach, które niekiedy stawiają ich przed trudnymi wyborami. Zarówno Addie, jak i Henry są ludźmi, którzy mają swoje słabości a przy pomocy tajemniczego mężczyzny, boga ciemności, mają szansę zmienić ją na swoją korzyść - a czy...

Pierwsze spotkanie z V.E. Schwab zakończyło się niepowodzeniem. Nawet 1 tomu nie byłam w stanie skończyć - mam na myśli Okrutną Pieśń - to była droga przez mękę. Postanowiłam jednak dać jej jeszcze jedną szansę, i cieszę się ogromnie że z niej zupełnie nie zrezygnowałam.

Autorka stworzyła powieść, w której mieszają się ze sobą dwa czasy: teraźniejszy i przeszły, jak i spojrzenia dwóch bohaterów. Zdecydowanie pomysł na historię spowodował, że nie tylko zaciekawia, ale i sposób jego ukazania angażuje czytelnika.
Jeśli chodzi o sam wątek przewodni jego tu nie brakuje, i pojawia się więcej nowych ciekawostek. Jak choćby mamy opisy związane z wydarzeniami historycznymi, czy różnymi miejscami, jak choćby Włochy, czy Paryż.
Główna akcja jednak dzieje się w Nowym Jorku. Poruszane są tematy seksualności, sprawy dobra czy zła, argumentujących czy w obecnej sytuacji, w jakiej znalazła się nasza bohaterka - kradzież wciąż jest kradzieżą, i czy ktoś na tym nie cierpi. Jednocześnie mamy tu kwestie związaną z tym, co są ludzie w stanie oddać, czy zrobić by jak za sprawą dżina z magicznej lampy, dostać lepsze życie.
Naszą bohaterką jest Addie LaRue, która zaprzedała swoją duszę, by ratować się od zgubnej przyszłości, która została jej narzucona. Chciała być wolna, i przez to krąży po świecie już od ponad trzystu lat. Cień, który przyjął imię Luc, mroczna postać tej historii, która podarowała - nie za darmo - to pragnienie Addie, skazał ją również na samotność. Zapomnianą przez wszystkich. Jednak pojawia się również i kolejny bohater Henry Strauss, który jako jedyny jej nie zapomina. Jednakże oboje nie zdają sobie sprawę ile ich łączy.
Bohaterowie są bardzo sympatyczni, dobrze wykreowani, i co nie zawsze się zdarza polubiłam aż za bardzo zły charakter, dla którego chciałam szczęśliwego zakończenia.

Tragedia bycia zapomnianym - wieczna tułaczka i samotność. To w pewnej chwili boleśnie odczuję za sprawą swego pragnienia nasza bohaterka. Autorka tą książką daje nam dobrą lekcję, by uważać o co i kogo się prosi, bo nic nie jest za darmo. Zakończenie bardzo dobre, zdecydowanie mnie zaskoczyło. Mogłam się spodziewać "tego" po poznaniu ich charakterów oraz sposobie ich postępowania, więc ogromny plus za dobrze dopracowaną końcówkę. Jednakże chcę przestrzec, przed jednym. Nie zniechęcać się na początku, gdyż trochę stron minie nim zacznie się dziać akcja, i pojawi się główny wątek. Jeśli ktoś nie przepada również za erotycznymi wątkami w książkach, to tu są one subtelnie przedstawione. Polecam!

Pierwsze spotkanie z V.E. Schwab zakończyło się niepowodzeniem. Nawet 1 tomu nie byłam w stanie skończyć - mam na myśli Okrutną Pieśń - to była droga przez mękę. Postanowiłam jednak dać jej jeszcze jedną szansę, i cieszę się ogromnie że z niej zupełnie nie zrezygnowałam.

Autorka stworzyła powieść, w której mieszają się ze sobą dwa czasy: teraźniejszy i przeszły, jak i...

Bardzo mnie zaintrygował tytuł książki, przez co już kilka razy miałam w planie ją przeczytać, ale zawsze miałam coś innego do czytania. Jednak udało mi się ją zacząć i skończyć i teraz nie rozumiem jak wcześniej mogłam po nią nie sięgnąć.
Historia jest zarazem dziwna i niesamowita. Dość przyjemnie mi się ją czytało, chociaż były momenty, kiedy mnie nudziła, ale mimo wszystko została fantastycznie napisana. Sam pomysł na opowieść jest rewelacyjny. Podziwiam autorkę za kreatywność, która sprawiła, że teraz uważam tę historię za jedną z lepszych, jakie czytałam. Porwała mnie od pierwszych stron. Jedyne co sprawiło, że źle mi się czytało to to, że została napisana w trzeciej osobie, gdzie ostanio czytam tylko i wyłącznie w pierwszej. Mimo wszystko po kilku rozdziałach się przyzwyczaiłam, a po czasie zaczęła stanowić miła odmianę od poprzednich książek. Bardzo mi się spodobała relacja głównej bohaterki z Henrym, ale bardziej intrygowała mnie jej relacja z cieniem, który rzucił na nią klątwę. Jako fanka tych "złych" bohaterów zawsze będę zwracać na nich szczególną uwagę. Najfajniejsze myślę, że były spotkania 29 lipca, jako obchodzenie ICH rocznicy, na które z utęsknieniem czekała nie tylko tytułowa bohaterka, ale każdy czytelnik, który sięgną po tę książkę.
Historia bardzo nietypowa, bardzo dziwna, ale zarazem niesamowicie wciągająca i oryginalna. Po jej przeczytaniu aż trudno uwierzyć, że to tylko fickja literacja. Czytaliście tę książkę? Jeśli tak, to napiszcie jakie są Wasze odczucia na jej temat.

Bardzo mnie zaintrygował tytuł książki, przez co już kilka razy miałam w planie ją przeczytać, ale zawsze miałam coś innego do czytania. Jednak udało mi się ją zacząć i skończyć i teraz nie rozumiem jak wcześniej mogłam po nią nie sięgnąć.
Historia jest zarazem dziwna i niesamowita. Dość przyjemnie mi się ją czytało, chociaż były momenty, kiedy mnie nudziła, ale mimo...

Książka została mi polecona i pomysł na nią bardzo mnie zainteresował. Są w niej momenty bardzo ciekawe, ale sporo też niepotrzebnych dłużyzn.

Książka została mi polecona i pomysł na nią bardzo mnie zainteresował. Są w niej momenty bardzo ciekawe, ale sporo też niepotrzebnych dłużyzn.

Naprawdę świetna książka i do tego genialnie przetłumaczona. Piękna i skomplikowana opowieść o dziewczynie, której nikt nie pamięta dopóki na jej drodze nie pojawia się Henry, który wywraca wszystko do góry nogami. Mamy tu tło zbudowane z trzystu lat historii, garść przepięknych metafor i baśniowy klimat narracji trzecioosobowej. Do tego wątek niepewnej miłości, niekoniecznie szczęśliwe zakończenia i moralnie szara bohaterka. Czego chcieć więcej?

Naprawdę świetna książka i do tego genialnie przetłumaczona. Piękna i skomplikowana opowieść o dziewczynie, której nikt nie pamięta dopóki na jej drodze nie pojawia się Henry, który wywraca wszystko do góry nogami. Mamy tu tło zbudowane z trzystu lat historii, garść przepięknych metafor i baśniowy klimat narracji trzecioosobowej. Do tego wątek niepewnej miłości,...

Na początku książka jest lekko nudząca, dowiadujemy się tylko jak wygląda życie bohaterki, poznajemy ją. Przez tę część było mi najtrudniej przebrnąć (czytałam tą książkę ponad pół roku),natomiast, gdy akcja nabrała tempa, można się mocno wciągnąć. Zaskoczenie mnie zaskoczyło, chociaż po cichu spodziewałam, że powstanie z tych wspomnień jakaś książka, to nie spodziewałam się takiej mini "pętelki" - w której to nawiązuje się dokładnie do książki którą mam w rękach. Ta książka to też kolejny powód do wielbienia V. E. Schwab przeze mnie 😍😍😍

Na początku książka jest lekko nudząca, dowiadujemy się tylko jak wygląda życie bohaterki, poznajemy ją. Przez tę część było mi najtrudniej przebrnąć (czytałam tą książkę ponad pół roku),natomiast, gdy akcja nabrała tempa, można się mocno wciągnąć. Zaskoczenie mnie zaskoczyło, chociaż po cichu spodziewałam, że powstanie z tych wspomnień jakaś książka, to nie spodziewałam...

Jest to jedna z najlepszych książek, które przeczytała. Porywająca, wzruszająca i niestandardowa. Czytając przeżycia Addie widziałam wszystkie miejsca, które odwiedziła, czułam zapach, które im towarzyszyły i słyszałam dźwięki, które słyszała ona. Bardzo wciągająca i pięknie napisana książka. Poleciłabym ją dosłownie każdemu.

Jest to jedna z najlepszych książek, które przeczytała. Porywająca, wzruszająca i niestandardowa. Czytając przeżycia Addie widziałam wszystkie miejsca, które odwiedziła, czułam zapach, które im towarzyszyły i słyszałam dźwięki, które słyszała ona. Bardzo wciągająca i pięknie napisana książka. Poleciłabym ją dosłownie każdemu.

mogę zaliczyć ją do kategorii "nie jestem w niej zakochana, ale dużo o niej myślę". rzeczywiście jest wolna i rozciągnieta, ale dzięki temu trafia idealnie w punkt - opowiada niewidzialne życie Addie. po skończeniu mam wrażenie, że była momentami nudna, ale podczas czytania dobrze się bawiłam. rozpoczęcie jest genialne, wciągnęłam się już od pierwszej strony, a do tego czytało się bardzo szybko, bo styl Victorii Schwab jest jak zawsze świetny. fakt faktem, że nie jestem jakoś mocniej przywiązana do żadnego z bohaterów, ale za to z każdym czuję pewne połączenie na taki lub też inny sposób (najbardziej z Henrym🫶). rzeczą na minus jest to, że mniej więcej domyśliłam się, w którą strone pójdzie ta historia, zwłaszcza wątek Luca🫶, i oprócz zakończenia nie zaskoczyło mnie nic. trochę pokręcone but i think i kinda like it, ale pod względem emocjonalnym??? nie dość, że sie postresowałam to później RUSZYŁO NAWET MNIE. czytajcie, końcówka was złamie🩷

*zapraszam na mini segment spojlerowy, proszę nie czytać dalej jeśli nie chcecie sobie zepsuć zabawy*

"Otwiera okładkę, odwraca stronę tytułową i patrzy na dedykację. Na środku strony widnieją dwa słowa. Pamiętam Cię" CRYING SHAKING THROWING UP DZIEKUJĘ DO WIDZENIA

mogę zaliczyć ją do kategorii "nie jestem w niej zakochana, ale dużo o niej myślę". rzeczywiście jest wolna i rozciągnieta, ale dzięki temu trafia idealnie w punkt - opowiada niewidzialne życie Addie. po skończeniu mam wrażenie, że była momentami nudna, ale podczas czytania dobrze się bawiłam. rozpoczęcie jest genialne, wciągnęłam się już od pierwszej strony, a do tego...