Przypadki, czyli awarie międzyludzkie

Przesłuchałem do końca tylko dlatego, że króciutkie, ale to bardzo słaba książka jest.
Płytka, seksistowska, pełna nawet nie sucharów, co żarcików po prostu żenujących, na dodatek dobitnie pokazująca, jak NIE powinna wyglądać terapia u seksuologa, bo sporo z przedstawionych pomysłów jest po prostu szkodliwych.

Przesłuchałem do końca tylko dlatego, że króciutkie, ale to bardzo słaba książka jest.
Płytka, seksistowska, pełna nawet nie sucharów, co żarcików po prostu żenujących, na dodatek dobitnie pokazująca, jak NIE powinna wyglądać terapia u seksuologa, bo sporo z przedstawionych pomysłów jest po prostu szkodliwych.

Nie wiem co kieruje autorami tego typu pozycji. Może i jest ciut błyskotliwości w tych ciętych ripostach uczestników dialogów, tylko nie za bardzo wiem co oni mają z tym seksem za problem - dziwne czasy...

Nie wiem co kieruje autorami tego typu pozycji. Może i jest ciut błyskotliwości w tych ciętych ripostach uczestników dialogów, tylko nie za bardzo wiem co oni mają z tym seksem za problem - dziwne czasy...

Okropnie sztuczne dialogi, pseudo-intelektualne rozważania bohaterów. Nie wiem, czy autor kiedykolwiek był u terapeuty, jeśli tak i zachowywał się podobnie do głównego bohatera książki to sczerze mu współczuję.

Okropnie sztuczne dialogi, pseudo-intelektualne rozważania bohaterów. Nie wiem, czy autor kiedykolwiek był u terapeuty, jeśli tak i zachowywał się podobnie do głównego bohatera książki to sczerze mu współczuję.

Osobiście podobała mi się ta książka jest taka lekka zabwana.
Traktuje ją jako coś innego na rynku....Nie jest to poradnik psychologiczny , nie jest to przedstawienie jak pracować z pacjentami czy też porady dla terapeuty. (Dużo osób zwraca uwagę na to , że tak nie wygląda terapia ale może nie jest złe aby ją trochę odczarować, że tam się nie dzieje nic złego. Ile osób boi się pierwszego kontaktu z psychoterapeuta czy psychiatrą)
Zrobiłabym uwagę tylko na dwa aspekty podczas terapii nikogo się nie prześmiewa w ten sposób oraz nie przenosi się relacji terapeutycznej na inny grunt.

Osobiście podobała mi się ta książka jest taka lekka zabwana.
Traktuje ją jako coś innego na rynku....Nie jest to poradnik psychologiczny , nie jest to przedstawienie jak pracować z pacjentami czy też porady dla terapeuty. (Dużo osób zwraca uwagę na to , że tak nie wygląda terapia ale może nie jest złe aby ją trochę odczarować, że tam się nie dzieje nic złego. Ile osób boi...

Strasznie irytująca książka. Język sztuczny, wymuszone żarty, nieodpowiednie podejście do pacjenta i w jakiś sposób "’popis’’ głównego bohatera. W niektórych momentach się uśmiechnęłam i za to 1 gwiazdka. 2 za podanie przykładów pacjentów, ze względu na moje zainteresowanie w tego typu książkach, aczkolwiek cała postawa bohatera jest dla mnie nieznośna.

Strasznie irytująca książka. Język sztuczny, wymuszone żarty, nieodpowiednie podejście do pacjenta i w jakiś sposób "’popis’’ głównego bohatera. W niektórych momentach się uśmiechnęłam i za to 1 gwiazdka. 2 za podanie przykładów pacjentów, ze względu na moje zainteresowanie w tego typu książkach, aczkolwiek cała postawa bohatera jest dla mnie nieznośna.

Przeczytana, dalej nie wiem po co to było. Przypuszczam, że miało być błyskotliwie i dowcipnie, inteligentnie...wyszło niezręcznie, nieciekawie. Trochę jakby jakiś kompletnie nieznajomy opowiadał historyjkę ze swojego życia, tylko od środka i nie był w opowiadaniu zbyt dobry. Ogòlnie nie polecam, nie warto.

Przeczytana, dalej nie wiem po co to było. Przypuszczam, że miało być błyskotliwie i dowcipnie, inteligentnie...wyszło niezręcznie, nieciekawie. Trochę jakby jakiś kompletnie nieznajomy opowiadał historyjkę ze swojego życia, tylko od środka i nie był w opowiadaniu zbyt dobry. Ogòlnie nie polecam, nie warto.

Było tutaj kilka zabawnych momentów, ale tak czy siak książka jest słaba. Terapeuta ma dziwne podejście do pacjentów, pozwala sobie na zbyt wiele. Zupełnie niepotrzebne i irytujące są moralizatorskie wstawki, które autor zamieszcza. Zbyt dużo o samym Maćku na pierwszych stronach, nie bardzo mnie interesuje jaką pije kawę i gdzie.

Było tutaj kilka zabawnych momentów, ale tak czy siak książka jest słaba. Terapeuta ma dziwne podejście do pacjentów, pozwala sobie na zbyt wiele. Zupełnie niepotrzebne i irytujące są moralizatorskie wstawki, które autor zamieszcza. Zbyt dużo o samym Maćku na pierwszych stronach, nie bardzo mnie interesuje jaką pije kawę i gdzie.

Niestety, autor nie odrobił pracy domowej i opisał pracę terapeuty - w dodatku w dziedzinie tak delikatnej jak seksuologia - tak jak ją sobie wyobraża. Czyli zupełnie nieprofesjonalnie i mijając się z rzeczywistością. Terapeuta wygłaszający monologi diagnozujące pacjentkę na drugiej wizycie, po nasłaniu jej wcześniej adoratora?? Terapeuta robiący sobie żarty ze swoich klientów z pozycji wszystkowiedzącego nadczłowieka?? Porażka. Mam nadzieję, że nie doprowadzi do tego, że ktoś, kto naprawdę potrzebuje pomocy, nie zgłosi się po nią, bojąc się, że zostanie wyśmiany, tak jak to sugestywnie opisuje autor.
Jakby tego było mało, książka jest fatalnie napisana. Bohaterowie wygłaszają wielostronicowe monologi, używając języka brzmiącego zupełnie nienaturalnie jak na język mówiony. Autor powtykał tam dowcipy słowne jak rodzynki w sernik, dowcipy nie tylko niskich lotów, ale też w sposób brzmiący nienaturalnie, stwarzając wrażenie napisanego i wyćwiczonego wystąpienia publicznego, nie rozmowy, a już na pewno nie opowieści pacjenta w gabinecie psychologicznym. A psycholog przez tych kilka stron słucha słowotoku nawet nie chrząknąwszy, litości...

Niestety, autor nie odrobił pracy domowej i opisał pracę terapeuty - w dodatku w dziedzinie tak delikatnej jak seksuologia - tak jak ją sobie wyobraża. Czyli zupełnie nieprofesjonalnie i mijając się z rzeczywistością. Terapeuta wygłaszający monologi diagnozujące pacjentkę na drugiej wizycie, po nasłaniu jej wcześniej adoratora?? Terapeuta robiący sobie żarty ze swoich...

Psychologia jest dla mnie absolutnie fascynującą dziedziną. Uwielbiam książki, które wyjaśniają mechanizmy ludzkich zachowań. Dzięki nim uczę się rozumieć siebie, ale i tego jak komunikować się z innymi. Właśnie z tego powodu sięgnęłam po krótką, ale miałam nadzieję, że treściwą książkę Macieja Lasoty. Niestety, nie była to najmocniejsza pozycja w w tej kategorii..

Lubię humor. Ba! Lubię humor szyderczy, ironiczny, prześmiewczy. Niemniej wszystko moim zdaniem ma swoje granice. W tym przypadku - granice dobrego smaku, wyczucia. Maciej Lasota w swojej książce wielokrotnie te granice przekraczał. Autor opowiada historie kilku pacjentów językiem lekkim, z wieloma porównaniami i ciągłymi żarcikami, ale o ile na początku nawet i to bawiło to po chwili robiło się męczące i irytujące. Gdyby psycholog rozmawiał na terapii ze mną w ten sposób, to najpewniej wyszłabym z gabinetu po kwadransie i już nie wróciła. Nie wiem czy Maciej Lasota opisywał historie i dialogi z klientami, którym to po prostu odpowiadało czy może podkoloryzował swoją narrację, ale niezależnie od powodu - ciężko się tego słuchało.

Same historie są ciekawe, są „uniwersalne”, każdy z nas mógłby znaleźć w nich cząstkę siebie, ale niestety - jest ich mało. Audiobook trwał 2,5 h i pozostawił mnie z dużym poczuciem niedosytu. A może to i lepiej…?

Są lepsze pozycje poruszające tematy związków, seksualności i relacji międzyludzkich niż książka Macieja Lasoty. Chyba, że chcesz zwyczajnie się pośmiać i lubisz „gęste”, szydercze poczucie humoru.

Psychologia jest dla mnie absolutnie fascynującą dziedziną. Uwielbiam książki, które wyjaśniają mechanizmy ludzkich zachowań. Dzięki nim uczę się rozumieć siebie, ale i tego jak komunikować się z innymi. Właśnie z tego powodu sięgnęłam po krótką, ale miałam nadzieję, że treściwą książkę Macieja Lasoty. Niestety, nie była to najmocniejsza pozycja w w tej kategorii..

Lubię...

Zdecydowanie przekombinowane. Pierwsze 10-15 minut jest dość zabawne (słuchałam audiobooka) ale szybko robi się nużące i niestrawne, bo nie ma w tej książce zupełnie żadnej treści.

Zdecydowanie przekombinowane. Pierwsze 10-15 minut jest dość zabawne (słuchałam audiobooka) ale szybko robi się nużące i niestrawne, bo nie ma w tej książce zupełnie żadnej treści.