Klara i słońce

No cóż, nie jest to zła książka ale oczekiwałam od niej o wiele więcej

No cóż, nie jest to zła książka ale oczekiwałam od niej o wiele więcej

Ciężko mi ocenić tę książkę (być może dlatego, że dawno nie miałem styczności z literaturą piękną).

Świat poznajemy z perspektywy robota o mentalności dziecka. Przez to cała książka wydaje się być trochę infantylna, zbyt cukierkowa. Tak samo jest z samym zakończeniem, które nie do końca przypadło mi do gustu.

Głównym motywem książki jest istota człowieczeństwa. Zmusza ona do refleksji na ten temat, co jest miłą odmianą od książek skupionych na akcji :)

Ciężko mi ocenić tę książkę (być może dlatego, że dawno nie miałem styczności z literaturą piękną).

Świat poznajemy z perspektywy robota o mentalności dziecka. Przez to cała książka wydaje się być trochę infantylna, zbyt cukierkowa. Tak samo jest z samym zakończeniem, które nie do końca przypadło mi do gustu.

Głównym motywem książki jest istota człowieczeństwa. Zmusza ona...

To piękna książka o :
*człowieczeństwie
*przyjaźni
*miłości
*tęsknocie
*utracie
*duszy
*życiu i śmierci
Czyli o wszystkim tym co powoduje że jesteśmy ludźmi.
Klara jest tu niezwykłą postacią jej ludzka przyjaciółka również. Obie odkrywają świat i relacje na swój sposób tym samym uzupełniając się wzajemnie.
Dla mnie to książka piękna wyjątkowa a ponieważ nie jestem specjalnie fanką literatury pięknej tym bardziej zachwyt który we mnie wzbudziła i emocje które wywołała napełniają mnie dumą i koją moje serce i umysł.
Serdecznie polecam. 😊❤

To piękna książka o :
*człowieczeństwie
*przyjaźni
*miłości
*tęsknocie
*utracie
*duszy
*życiu i śmierci
Czyli o wszystkim tym co powoduje że jesteśmy ludźmi.
Klara jest tu niezwykłą postacią jej ludzka przyjaciółka również. Obie odkrywają świat i relacje na swój sposób tym samym uzupełniając się wzajemnie.
Dla mnie to książka piękna wyjątkowa a ponieważ nie jestem...

Pierwsza połowa piękna i interesująca. Druga przewidywalna i rozczarowująca. Tak jakby zabrakło pomysłu na końcówkę. A szkoda bo cała historia bardzo ciekawa

Pierwsza połowa piękna i interesująca. Druga przewidywalna i rozczarowująca. Tak jakby zabrakło pomysłu na końcówkę. A szkoda bo cała historia bardzo ciekawa

Opisana z bardzo ciekawej perspektywy. Minusem książki jest to że nastolatki zachowują się jak małe dzieci. Rozczarowujące zakończenie.

Opisana z bardzo ciekawej perspektywy. Minusem książki jest to że nastolatki zachowują się jak małe dzieci. Rozczarowujące zakończenie.

Pomysł na fabułę książki bardzo mi się podobał. To jak Klara widziała świat jak zwracała uwagę na detale to było coś pięknego i dającego do myślenia. Bardzo podobał mi się styl pisania pana Kazuo i myślę,że to nie będzie jedna książka jaką jego przeczytam.

Pomysł na fabułę książki bardzo mi się podobał. To jak Klara widziała świat jak zwracała uwagę na detale to było coś pięknego i dającego do myślenia. Bardzo podobał mi się styl pisania pana Kazuo i myślę,że to nie będzie jedna książka jaką jego przeczytam.

Nie wiem co myśleć, książka mi się podobała, ale czegoś tam brakowało. Nie wiem czy to ta książka czy styl Ishiguro zbytnio do mnie nie pasuje, jak przeczytam więcej to się dowiem. Dodam jeszcze, że końcówka niezbyt mi się podobała, tak jakby zrobiona trochę na odczep, ale to tylko moja opinia.

Nie wiem co myśleć, książka mi się podobała, ale czegoś tam brakowało. Nie wiem czy to ta książka czy styl Ishiguro zbytnio do mnie nie pasuje, jak przeczytam więcej to się dowiem. Dodam jeszcze, że końcówka niezbyt mi się podobała, tak jakby zrobiona trochę na odczep, ale to tylko moja opinia.

Dzieje się tutaj tak wiele że musiałam zwolnić w słuchaniu i zacząć od nowa bo w pewnym momencie się pogubiłam. Wystawa sklepowa, sklep z zabawkami - robotami czyli Sztucznymi Przyjaciółmi które czekają na swojego przyjaciela w realu. Dodam że roboty sterowane są Sztuczną Inteligencją a nasza bohaterka Klara SP ma nadzieję że wybierze ją dziecko które będzie jej towarzyszyć. Pewnego dnia Klarę jako SP wybiera chora Josie, teraz przenosimy się do domu nastoletniej dziewczynki. I tak android Klara opowiada jak można zmienić, korygować dzieci aby żyło im się lepiej i lepiej działał ten świat. I dodam że nie jest to książka naukowa i co napawa optymizmem że SI nie jest bezduszna tylko pomaga, uczy się nas i chce pomóc, nie posiąść i obezwładnić. Laura Breszka wspaniale czytając dodaje książce tajemniczości. Polecam audiobooka, polecam książkę, wybór zostawiam czytelnikom. Dzięki książce laureata Nagrody Nobla z roku 2017 Kazuo Ishiguro przeżyłam podróż w głąb ludzkiej duszy, w głąb ludzkiego ciała i to była wspaniała podróż. Polecam.
#WyzwanieLC2024

Dzieje się tutaj tak wiele że musiałam zwolnić w słuchaniu i zacząć od nowa bo w pewnym momencie się pogubiłam. Wystawa sklepowa, sklep z zabawkami - robotami czyli Sztucznymi Przyjaciółmi które czekają na swojego przyjaciela w realu. Dodam że roboty sterowane są Sztuczną Inteligencją a nasza bohaterka Klara SP ma nadzieję że wybierze ją dziecko które będzie jej...

Na książkę natrafiłam przypadkowo. Po przeczytaniu opisu, sądziłam, że to powieść o zagrożeniach ze strony AI, cyfryzacji itp. Okazało się, że historia kompletnie nie jest związana z tymi problemami.

Świat przedstawiony poznajemy oczami tytułowej Klary, Sztucznej Przyjaciółki, czyli androida stworzonego na potrzeby opieki nad dziećmi w różnym wieku. Jest specjalny sklep z SP, gdzie klienci mogą wybrać nowego towarzysza spośród różnych modeli. Do swojego życia, Klarę wybiera nastoletnia Josie. Dopiero, kiedy SP wprowadza się do swojego nowego domu, dowiadujemy się więcej o świecie, o życiu Josie i o jej chorobie. Choć o tym ostatnim zbyt mało jak na mój gust.

Poprzez Klarę autor skupia się przede wszystkim na obserwacji relacji międzyludzkich, niż na faktycznej fabule, która bardziej przypomina swoją złożonością opowiadanie. Co jest również ciekawe i nowe to „korygowanie” dzieci. W powieści dowiadujemy się, że w tym świecie normalne, a nawet pożądane jest korygowanie dzieci, czyli wprowadzanie genetycznych zmian, które mają na celu wydobycie pełnego potencjału umysłowego. Zdobycie wykształcenia jest o wiele prostsze dla takiej osoby, gdyż uniwersytety przyjmują głównie skorygowane dzieci. Problemem jest natomiast, że bardzo dużo dzieci nie przeżywa tej procedury. Więcej nie mogę zdradzić, gdyż najlepiej jest przeczytać powieść.

Według mnie, Ishiguro skłania nas do przemyśleń na temat dwóch rzeczy: czym jest dusza? Czy jest w ogóle coś takiego jak dusza, coś więcej w człowieku? Czy jesteśmy tylko zbiorem informacji i zachowań, których bez problemu może się nauczyć komputer i nas imitować bez problemu? Czy jest w nas jednak coś więcej?
A druga rzecz to trochę temat rodzicielstwa i „lepszej przyszłości”: co i ile jesteśmy w stanie poświęcić, dla lepszego życia naszych dzieci. Ile jest warta kariera, czy dostanie się na lepszy uniwersytet, ogólny prestiż?

Powieść nie odpowiada na te pytania. Raczej skłania do przemyśleń. Moim zdaniem największą bolączką tej powieści jest to, że jest zbyt krótka. Bardzo mało jest zarysowany świat. Dowiadujemy się o nim tylko i wyłącznie z dość enigmatycznych rozmów bohaterów. Mam wrażenie, że koniec książki został napisany na szybko, byleby jakoś to zamknąć. Choć może dlatego tak mi się wydaje, ponieważ zżyłam się z Klarą i niezbyt podobało mi się jak została potraktowana.

Mimo wszystko uważam, że warto się zapoznać z tą powieścią. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Ishiguro, więc nie wiem, czy jego inne powieści również takie są, ale ta zdecydowanie jest napisana stylem oszczędnym, prostym. Co wcale jej nie ujmuje, a nawet znalazło się miejsce na „plot twista”.

Na książkę natrafiłam przypadkowo. Po przeczytaniu opisu, sądziłam, że to powieść o zagrożeniach ze strony AI, cyfryzacji itp. Okazało się, że historia kompletnie nie jest związana z tymi problemami.

Świat przedstawiony poznajemy oczami tytułowej Klary, Sztucznej Przyjaciółki, czyli androida stworzonego na potrzeby opieki nad dziećmi w różnym wieku. Jest specjalny sklep z...

Zaczynałam tę książkę dwa razy bo jakoś przygnębiała mnie narracja ze sklepu - zabawek "czekających na swoje dzieci". Książka zostanie mi w pamięci na długo. Czy na pewno sztuczna inteligencja nie ma uczuć? Po tej książce ciężko w to uwierzyć.

Zaczynałam tę książkę dwa razy bo jakoś przygnębiała mnie narracja ze sklepu - zabawek "czekających na swoje dzieci". Książka zostanie mi w pamięci na długo. Czy na pewno sztuczna inteligencja nie ma uczuć? Po tej książce ciężko w to uwierzyć.