Inwigilacja

Warto sięgnąć. RM w dobrej formie. Oprócz wciągającej akcji i meandrów myśli bohaterów otrzymujemy silny komunikat o ogromnej łatwości z jaką władza może poddać każdego obywatela tytułowej inwigilacji. Przerażające, tym bardziej, że większość z nas zupełnie nie zdaje sobie z tego sprawy.

Warto sięgnąć. RM w dobrej formie. Oprócz wciągającej akcji i meandrów myśli bohaterów otrzymujemy silny komunikat o ogromnej łatwości z jaką władza może poddać każdego obywatela tytułowej inwigilacji. Przerażające, tym bardziej, że większość z nas zupełnie nie zdaje sobie z tego sprawy.

Podoboają mi sie zawiłe historie, choć znowu jakiś duży fikołek w akcji na koniec i nikt nie odpyskował/nie dał w mordę chyłce za jej chamski sposób bycia. Choć ja sam pewnie bym ja ignorował bo nie da się znia normalnie rozmawiać.

Podoboają mi sie zawiłe historie, choć znowu jakiś duży fikołek w akcji na koniec i nikt nie odpyskował/nie dał w mordę chyłce za jej chamski sposób bycia. Choć ja sam pewnie bym ja ignorował bo nie da się znia normalnie rozmawiać.

Nudy na pudy. Autor jawnie manipuluje czytelnikiem, zrzucając na końcu kolejnych tomów bombę fabularną godną brazylijskiej telenoweli. No i dałam się zmanipulować, skoro przeczytałam i tę część, ale na tym koniec. Chamska prawniczka taka mądra i oczytana, że sypie co i rusz ciekawostkami w stylu wiedza bezużyteczna, a nie wie, że może pić kawę w ciąży. Albo, o zgrozo, kto jest ojcem jej dziecka. Bo przecież jak kobieta piła, to się bzykała z kim popadnie, normalka (tak wynika z uzasadnienia samej bohaterki). Ironiczne, czyt. infantylne dialogi zamiast sensownej fabuły, powtarzanie w kółko, że ciąża to pasożyt i intruz, bla bla bla patrzcie jaka ta Chyłka twarda... Byłoby może ciekawie, gdyby faktycznie urodziła, jakby w niej zaszła jakaś zmiana. Ale nie, jak znam życie, to poroni, bo przecież tak naprawdę zaszła tylko po to, żebyśmy my zaszli do księgarni po kolejną część... Nie wiem, co mówi o naszym społeczeństwie fakt, że ludzie tak lubią te serię i te bohaterkę, ale wg mnie to jest co najmniej niepokojace.

Nudy na pudy. Autor jawnie manipuluje czytelnikiem, zrzucając na końcu kolejnych tomów bombę fabularną godną brazylijskiej telenoweli. No i dałam się zmanipulować, skoro przeczytałam i tę część, ale na tym koniec. Chamska prawniczka taka mądra i oczytana, że sypie co i rusz ciekawostkami w stylu wiedza bezużyteczna, a nie wie, że może pić kawę w ciąży. Albo, o zgrozo, kto...

Tym razem Chyłka i Zordon podejmują się obrony zaginionego przed laty syna. Rozwijaą się wątki prywatne, ciąża Chyłki, nie wiadomo kto jest ojcem dziecka.

Tym razem Chyłka i Zordon podejmują się obrony zaginionego przed laty syna. Rozwijaą się wątki prywatne, ciąża Chyłki, nie wiadomo kto jest ojcem dziecka.

🔐 Miłośników twórczości pana Remigiusza Mroza uprasza się o nieczytanie poniższej opinii, gdyż jej autorka nie chciała zranić niczyich uczuć.

Jest to książka autora piszącego na akord i jest to książka pisana właśnie na akord. Kupiłam ją podczas wakacyjnego urlopu w pakiecie z jakimś miesięcznikiem. Miesięcznik przeczytałam w całości.
Z "Inwigilacją" miałam problem.
Dzisiaj postanowiłam "posłać" ją w świat i na pożegnanie dać moje referencje.
Akcja powieści nie rozwija się zgodnie z zasadą związku przyczynowo- skutkowego. Ona dzieje się serialowo. Wiązka zdarzeń, cięcie, kolejna wiązka zdarzeń, cięcie itd. Nikt niczego nie planuje, mamy wysyp akcji podrzucanych czytelnikowi, aby go zatrzymać przy bohaterach.
Niedoróbki fabularne autor maskuje temperamentem Chyłki i jej ironiczno - sarkastycznymi wypowiedziami. Oprócz tego wprowadzony zostaje sprawdzony schemat relacji damsko - męskich i zwroty akcji typu: ciąża głównej bohaterki (nie wiadomo z kim, gdyż jest aż trzech potencjalnych tatusiów),kradzież i kasacja jej nowego BMW.
Bohaterów jest tylu ilu potrzeba i ani jednego więcej. Brak tła, brak postaci epizodycznych, śladów zwyczajnej codzienności również brak. Wątek prawniczy naiwny i nieprawdopodobnie uproszczony. Dialogi miałkie, głupkowate i naiwne, podkręcane powiedzonkami typu: "jesteś miękka faja (litości!).
Wszystko dziwnie się zaplata i rozplata, a fabuła trzeszczy jak w brazylijskiej telenoweli.
No i jeszcze ta polszczyzna, cud - miód, że aż musiałam uwiecznić:"immanentna część pracy", "ruszyli kruchtą", "srebrna toyota w sedanie", "konwalidacja świadka" oraz nieco bardziej gwarowe:"gzicie się", "gżenie".
Są też nowe odkrycia naukowe. Okazuje się, że w herbacie jest kofeina a nie teina. Tadam!
Żegnaj Chyłka, żegnajcie Zordon, Oruński, Paderborn, Tatarek (ach te nazwiska!) już się nie spotkamy.
Przeczytane- zapomniane. Baj!

A na koniec coś, za co chcę autora szczerze pochwalić, gdyż tego się po nim nie spodziewałam.
Ten cytat jest naprawdę bardzo dobry:
***
"Kiedy życie rzuca ci kłody pod nogi, zacznij budować z nich schody. Zajdziesz wysoko."
***
Za cytat dołożyłam dwie gwiazdki.

🔐 Miłośników twórczości pana Remigiusza Mroza uprasza się o nieczytanie poniższej opinii, gdyż jej autorka nie chciała zranić niczyich uczuć.

Jest to książka autora piszącego na akord i jest to książka pisana właśnie na akord. Kupiłam ją podczas wakacyjnego urlopu w pakiecie z jakimś miesięcznikiem. Miesięcznik przeczytałam w całości.
Z "Inwigilacją" miałam...

Co chwile reklama samochodu, naiwne prowadzenie postaci min akcja na granicy ze strażą graniczną, propagowanie korporacyjnej bezdusznej kobiety. Przemycane płytkie wartości, bez moralnych dokonań bohaterów. Książka na poziomie telewizyjnych paradokumentów. Szkoda czasu.

Co chwile reklama samochodu, naiwne prowadzenie postaci min akcja na granicy ze strażą graniczną, propagowanie korporacyjnej bezdusznej kobiety. Przemycane płytkie wartości, bez moralnych dokonań bohaterów. Książka na poziomie telewizyjnych paradokumentów. Szkoda czasu.

Po prostu świetna! 😀

Po prostu świetna! 😀

Boska!

Boska!

Czytam serię po kolei i zupełnie nieświadomie "Inwigilację" zabrałam na urlop do jednego z krajów , którego wiara jest poruszana w tej części .Czytając w tak sprzyjających okolicznościach,czując klimat,absolutna 10 dla autora .

Czytam serię po kolei i zupełnie nieświadomie "Inwigilację" zabrałam na urlop do jednego z krajów , którego wiara jest poruszana w tej części .Czytając w tak sprzyjających okolicznościach,czując klimat,absolutna 10 dla autora .

Dalsza część na bardzo wysokim poziomie, choć nie będę się już odnosił do poprzedniego wpisu, przy czwartej części ;-)

Dalsza część na bardzo wysokim poziomie, choć nie będę się już odnosił do poprzedniego wpisu, przy czwartej części ;-)