Metro 2033

Pierwsze rozdziały zaczęłam czytać wiosną zeszłego roku. Jednak piękna pogoda nie była sprzymierzeńcem podczas postapokaliptycznej podróży - tak więc odłożyłam ją na później. Gdy przyszła zima poczułam, że to dobry moment żeby do niej powrócić i kontynuowałam książkę.
Długie rozdziały, momentami trudne słownictwo, wymagała ode mnie wzmożonego skupienia. W całokształcie wyssała ze mnie energię.

Moja opinia to nie krytyka.
Czytaj dalej.

Jak bardzo jest przerażające to co nam nieznane? Może w rzeczywistości nie jest tak złe jak może się wydawać.

Wnętrze książki zawiera historię młodego chłopaka - Artema - niezwykle odważnego, który z poświęceniem życia dąży do wypełnienia przeznaczonej mu misji.
Rozdziały są pełne wszelkiego niebezpieczeństwa, szlam wylewający się niemal z każdej strony, psychodeliki oraz hipnotyzujące i... wzruszające zakończenie, które nadaje sens całej historii.

Pierwsze spotkanie z Dmirty Glukhovskym finalnie było udane i jak początkowo myślałam, że więcej się z nim nie spotkam - to po przeczytaniu "Metro 2033" "od deski do deski" prawdopodobnie skuszę się na kolejną część.

Należy pamiętać, że czasem nasza jedna podjęta decyzja może wiele zmienić.

Pierwsze rozdziały zaczęłam czytać wiosną zeszłego roku. Jednak piękna pogoda nie była sprzymierzeńcem podczas postapokaliptycznej podróży - tak więc odłożyłam ją na później. Gdy przyszła zima poczułam, że to dobry moment żeby do niej powrócić i kontynuowałam książkę.
Długie rozdziały, momentami trudne słownictwo, wymagała ode mnie wzmożonego skupienia. W całokształcie...

Miałem wiele podejść do tej książki, dość ciężkie i długie opisy, akcja która rozwija się powoli... Ale w końcu udało się, uważam tę książkę za fantastyczną. Żadnych akcji rodem z 007, ciężka realna podróż bohatera, jego zmagania, postać Hana, niezłomność Huntera, załamanie się Wujka Saszy, wątki filozoficzne, religijne, wielki Czerw, Komuniści, i wspaniałe, fantastyczne rozważania ukryte między wierszami, na pozór proste aczkolwiek czy takie oczywiste? Wiśnią na trocie jest to że ludzkość tak jak mamy to w zwyczaju niszczy wszystko czego nie rozumie, końcowe rozważania głównego bohatera ale jest już za późno, dawno nie czytałem nic tak dobrego, co wywarło by na mnie tak piorunujące wrażenie. Polecam z całego serca i życzę miłej lektury 10/10

Miałem wiele podejść do tej książki, dość ciężkie i długie opisy, akcja która rozwija się powoli... Ale w końcu udało się, uważam tę książkę za fantastyczną. Żadnych akcji rodem z 007, ciężka realna podróż bohatera, jego zmagania, postać Hana, niezłomność Huntera, załamanie się Wujka Saszy, wątki filozoficzne, religijne, wielki Czerw, Komuniści, i wspaniałe, fantastyczne...

Fabuła książki jest prosta: mamy bohatera, świat, w którym żyje i misje do wykonania. Kręgosłup fabularny prosty i język prosty. Glukhovsky pisze dla ludzi o ludziach. Nic nie zostaje bez znaczenia, a każda decyzja ma swoje konsekwencje. To, co ja uwielbiam. Nie czytałam wcześniej, bo jako fanka gry, myślałam, że mogę sobie to pominąć. Jak się myliłam! Gdyby grę zrobili na podstawie tej książki, byłaby jeszcze bardziej wybitna.

Fabuła książki jest prosta: mamy bohatera, świat, w którym żyje i misje do wykonania. Kręgosłup fabularny prosty i język prosty. Glukhovsky pisze dla ludzi o ludziach. Nic nie zostaje bez znaczenia, a każda decyzja ma swoje konsekwencje. To, co ja uwielbiam. Nie czytałam wcześniej, bo jako fanka gry, myślałam, że mogę sobie to pominąć. Jak się myliłam! Gdyby grę zrobili na...

Znudziła mnie.

Znudziła mnie.

Niesamowicie wciągająca i klimatyczna książka

Niesamowicie wciągająca i klimatyczna książka

Świetnie zarysowany świat, ciężki klimat i rozważania filozoficzno-socjologiczno-historyczno-polityczne to największa siła tej książki. Niestety, ale sama w sobie fabuła działa w monotonnym schemacie typu: bohater odwiedza nową stację - poznaje jej zwyczaje - pojawiają się na niej problemy - ucieka ze stacji. I tak od początku do samego końca. Im dalej w las tym monotonia prowadzenia historii zaczynała mnie coraz bardziej męczyć. Postacie też nie są zbyt ciekawe. Zazwyczaj pojawiają się na tak krótko i tak szybko znikają, że nie ma nawet czasu nadać im charakteru. Jest ich naprawdę dużo, a pomijając rzadkie wyjątki, są bardzo płaskie, jednowymiarowe. Samą w sobie fabułę można streścić w kilku zdaniach, a jej jedynym mocniejszym punktem jest zaskakujące, mocne zakończenie.

Ale nie dla fabuły śledziłem tę książkę. Przedstawienie różnych kultur i ich spojrzenia na nową rzeczywistość autor przeprowadza po mistrzowsku. Świat jest tak złożony i wiarygodny, że nie mogłem wyjść z podziwu, iż historia w nim napisana jest tak nijaka. Rozważania na temat sensu istnienia, moralności czy przywar rosyjskiego społeczeństwa są doskonale napisane. Każda z wymyślnych grup w tym świecie jest przemyślana i fascynująca.

Różnice w jakości elementów tej książki są tak duże, że naprawdę ciężko mi ją ocenić. Moje doświadczenie z Metrem było na zmianę zachwycaniem się pomysłowością autora i ziewaniem, kiedy po raz kolejny widzę te same schematy prowadzenia historii czytając powtarzalne opisy. Dla fanatyków światotwórstwa gratka, dla tych, którzy lubią angażować się w losy postaci i poznawać intrygujące fabuły, nie za bardzo.

Świetnie zarysowany świat, ciężki klimat i rozważania filozoficzno-socjologiczno-historyczno-polityczne to największa siła tej książki. Niestety, ale sama w sobie fabuła działa w monotonnym schemacie typu: bohater odwiedza nową stację - poznaje jej zwyczaje - pojawiają się na niej problemy - ucieka ze stacji. I tak od początku do samego końca. Im dalej w las tym monotonia...

Przerażająco prawdopodobna podróż w poszukiwaniu utraconego człowieczeństwa.

Przerażająco prawdopodobna podróż w poszukiwaniu utraconego człowieczeństwa.

Długo się zastanawiałem czy mam dodać tę książkę do przeczytanych skoro porzuciłem ją w połowie... No już trudno, niech będzie...

Dawno nie przeżyłem takiego rozczarowania. Tak rewelacyjny pomysł zepsuło wykonanie. Moim zdaniem to niesamowicie nudna książka. Próbowałem dać szansę autorowi i mozolnie brnąłem przez kolejne rozdziały ale jednak nie było warto. Lubię klimaty "postapo" ale tu jednak nie było po drodze mi i autorowi.

A pokładałem taką nadzieję w tej powieści....

Długo się zastanawiałem czy mam dodać tę książkę do przeczytanych skoro porzuciłem ją w połowie... No już trudno, niech będzie...

Dawno nie przeżyłem takiego rozczarowania. Tak rewelacyjny pomysł zepsuło wykonanie. Moim zdaniem to niesamowicie nudna książka. Próbowałem dać szansę autorowi i mozolnie brnąłem przez kolejne rozdziały ale jednak nie było warto. Lubię klimaty...

Metro wciąga gęstym klimatem. Aż ma się ochotę porównać z rzeczywistym metrem, co niestety uniemożliwia prawdziwa wojna. Niewiele się różni rzeczywistość od podziemnej fikcji, tylko nasze metro jest trochę rozleglejsze. Bardzo celne pytanie o to, czy to co znajduje się w K. czasem nie zawsze tam było?
Sama interpretacja audiobooka w wykonaniu Krzysztofa Gosztyły zasługuje na 10.

Metro wciąga gęstym klimatem. Aż ma się ochotę porównać z rzeczywistym metrem, co niestety uniemożliwia prawdziwa wojna. Niewiele się różni rzeczywistość od podziemnej fikcji, tylko nasze metro jest trochę rozleglejsze. Bardzo celne pytanie o to, czy to co znajduje się w K. czasem nie zawsze tam było?
Sama interpretacja audiobooka w wykonaniu Krzysztofa Gosztyły zasługuje...

Chociaż Krzysztof Gosztyła bardzo dobrze poradził sobie z odczytaniem "Metra", żałuję trochę, że akurat tej książki nie przeczytałam w formie książkowej sięgając po nią po raz pierwszy.
Na pewno na plus budowanie wiarygodnego świata, zależności między ludźmi, społeczności, tworzenie realistycznych postaci, które nie są tylko czarne lub tylko białe, budzenie pewnych przemyśleń.
Na minus to, że przez większość czasu było mi zupełnie obojętne co działo się z bohaterami. Współczucie włączyło mi się dopiero po pewnym wydarzeniu pod sam koniec i nie było przeznaczone dla ludzi.
Bałam się trochę tej książki, i może audiobook uczynił ją bardziej lekkostrawną, ale to raczej książka, którą warto potrawić chwilę dłużej. (A nie 3 ostatnie dni darmowego okresu próbnego w serwisie z audiobookami)

Chociaż Krzysztof Gosztyła bardzo dobrze poradził sobie z odczytaniem "Metra", żałuję trochę, że akurat tej książki nie przeczytałam w formie książkowej sięgając po nią po raz pierwszy.
Na pewno na plus budowanie wiarygodnego świata, zależności między ludźmi, społeczności, tworzenie realistycznych postaci, które nie są tylko czarne lub tylko białe, budzenie pewnych...