Dni piasku

A mogło być tak dobrze. Interesujący temat Aimee wzięła na tapetę. Przyznaję – nie wiedziałem, że w czasach wielkiego kryzysu, środkowe Stany zmagały się katastrofą wywołaną przez człowieka, że burze piaskowe zmuszały ludzi do opuszczania domów.

Bohaterem komiksu jest młody fotograf John Clark. W czasie, gdy na ulicach stoją kolejki po chleb, on dostaje rządową robotę – jedź chłopcze na tereny "Dust Bowl", rób zdjęcia, pokaż światu wagę problemu. I wszystko byłoby ok, ale Clark ma jakieś "etyczne wątpliwości” i nie wierzy w sens misji. Rozdaje wszystko i stopem wraca do NY. Chyba po to, żeby stać w kolejce po zupę z innymi. Gratulacje... Najlepsze, że de Jongh przyznaje na końcowych stronach, że reportaże z tamtych stron miały sens, spełniły swoje zadanie. Rozumiecie to?

Rysunek nawet nawet. Kolory robią wrażenie – czuć ten piach. Świetnie ukazana jest burza piaskowa. Minusem jest brak logiki, głupie decyzje głównego bahatera, odmienne komunikaty wysyłane przez autorkę. Gdyby wszyscy fotoreporterzy rzucali robotę, przez miękkie serduszka… I jeszcze ci miejscowi. Kobiecie nie wadzi, że męża straciła niedawno - w ciążowym brzuchu ma motylki, gdy John jest w pobliżu. Niesmaczne. Podobnie, jak wydawanie za mąż dziewczyny wyglądającej na 12 lat. Jej krewni robią imprezę, stół pełen jedzenia, ale gdy następnego dnia ciężarna gorączkuje – nie mamy już wody! Zajebiście.

6/10. Naciągane 6.

A mogło być tak dobrze. Interesujący temat Aimee wzięła na tapetę. Przyznaję – nie wiedziałem, że w czasach wielkiego kryzysu, środkowe Stany zmagały się katastrofą wywołaną przez człowieka, że burze piaskowe zmuszały ludzi do opuszczania domów.

Bohaterem komiksu jest młody fotograf John Clark. W czasie, gdy na ulicach stoją kolejki po chleb, on dostaje rządową robotę –...

Dość smutna historia ludzi zmagających się z bardzo trudnymi warunkami. Lektura zachęca do refleksji.

Dość smutna historia ludzi zmagających się z bardzo trudnymi warunkami. Lektura zachęca do refleksji.

Fenomenalne zilustrowanie klęski Dust Bowl, gdzie tak niewiele jest słów, a obrazy mówią wszystko (wbrew temu, co twierdzi główny bohater, nomen omen). Przychodzi do głowy taka myśl, że stworzenie takiej powieści graficznej na pewno wymaga mnóstwo czasu, a "przeczytanie" jej to tylko chwila.
Dodatkowo książkę wzbogacają oryginalne fotografie z czasów Dust Bowl.

Fenomenalne zilustrowanie klęski Dust Bowl, gdzie tak niewiele jest słów, a obrazy mówią wszystko (wbrew temu, co twierdzi główny bohater, nomen omen). Przychodzi do głowy taka myśl, że stworzenie takiej powieści graficznej na pewno wymaga mnóstwo czasu, a "przeczytanie" jej to tylko chwila.
Dodatkowo książkę wzbogacają oryginalne fotografie z czasów Dust Bowl.

Komiks leżał u mnie na półce od dłuższego czasu i czekał na dobry moment - ten nadszedł wczoraj. Dziś nadal w głowie kołacze mi przedstawiona wizja, tak fantastyczna, że aż nierealna, a przecież to wydarzyło się naprawdę, niespełna 100 lat temu.

Komiks nie pozostawia złudzeń - trwające niemal dekadę Dust Bowl spowodowane przez niekorzystny zbieg okoliczności w połączeniu ze szkodliwą, nieodpowiedzialną działalnością człowieka - pokazało jak marnym gatunkiem jesteśmy gdy Matka Ziemia przestaje nas karmić, a zaczyna nas jeśli nie zwalczać, to chociaż totalnie olewać, czekając zwyczajnie aż wyginiemy.

Głód, choroby płuc, brak dostępu do wody, totalna, ciągnąca się latami beznadzieja, a to wszystko w obrazkach przypominających bardziej jakiś świat postapo niż cokolwiek innego - w takiej rzeczywistości przyszło żyć milionom ludzi w "najlepszym kraju świata" wcale nie tak dawno temu.

Czy wyciągnięto wnioski? Poniekąd tak, rolnictwo się diametralnie zmieniło. Nie zmieniło się jednak myślenie człowieka, a skala eksploatacji planety tylko wzrosła - niestety - gdzieś z tyłu głowy kołacze się świadomość, że to wszystko może się powtórzyć, i to na o wiele większą skalę.

Sam komiks, bo o nim przecież powinna być tu głównie mowa, działa na wyobraźnię. Świetne, sugestywne rysunki, "piękne" kadry, przeplatane autentycznymi fotografiami z tamtego okresu. Fabuła w żaden sposób nie odkrywcza, ale ujmująca, wpisująca się dobrze w charakter utworu. "Grona gniewu" fabularnie to nie są, ale wrażenie po lekturze podobne, bo jak to w komiksie, narracja musi iść w parze z obrazem, a tu jest to zrealizowane rewelacyjnie.

Fanom tematyki zdecydowanie polecam, fanom komiksu również - warto dla samej kreski, pozostałych czytelników zachęcam do zapoznania się. Nie jest to może komiks, który poleciłbym jako pierwszy komuś, kto ma małą styczność z komiksami w ogóle, ale na pewno byłby w top100 wśród tych, z którymi zdecydowanie warto się zapoznać.

Komiks leżał u mnie na półce od dłuższego czasu i czekał na dobry moment - ten nadszedł wczoraj. Dziś nadal w głowie kołacze mi przedstawiona wizja, tak fantastyczna, że aż nierealna, a przecież to wydarzyło się naprawdę, niespełna 100 lat temu.

Komiks nie pozostawia złudzeń - trwające niemal dekadę Dust Bowl spowodowane przez niekorzystny zbieg okoliczności w połączeniu...

John Clark nie jest do końca świadomy wyzwań, jakie czekają go w trakcie najbliższego pobytu w Oklahomie. Oszołomiony faktem zatrudnienia w charakterze fotografa Agencji Bezpieczeństwa w Rolnictwie, przemierza Wielkie Równiny, aby uwiecznić sceny z życia ich mieszkańców. Wszystko odbywa się według wytycznych zleceniodawcy. Fotografie mają przedstawiać tragiczne skutki „Dust Bowl”, tyle że w sposób oczekiwany przez Agencję. Nowy Jork ma określone wyobrażenie o katastrofie ekologicznej lat trzydziestych XX wieku, wobec czego zamierza je upowszechnić wśród wszystkich potencjalnych odbiorców zdjęć. Niemniej, punkt widzenia zależy od punktu siedzenia i w niedługim czasie po przyjeździe do Oklahomy młody fotograf uświadamia sobie, że burze pyłowe oraz powszechna bieda są wierzchołkiem góry lodowej problemów, z jakimi mierzą się mieszkańcy Wielkich Równin. Z pozoru ich przyczyną są katastrofalne skutki wieloletnich suszy i rolnicze wyeksploatowanie USA, aczkolwiek przy bliższym poznaniu ludzi John zaczyna dostrzegać inne powody tragedii, co skłania go do przemyśleń na temat roli fotografia oraz funkcji, jaką zdjęcie powinno pełnić w służbie ekologii. Jeśli fotografia przedstawia wycinek rzeczywistości, a jego elementy są pieczołowicie dopasowane pod określony przekaz, wówczas uwieczniona scena niewiele ma wspólnego z prawdą i niczego nie zmieni w życiu mieszkańców Oklahomy. Aimée de Jongh zaskoczyła mnie umiejętnym ograniem tematu jednej z największych katastrof ekologicznych w historii Stanów Zjednoczonych Ameryki. „Dust Bowl” doczekało się ciekawej oprawy graficznej, a sam komiks wzbogacono o uniwersalne wartości oraz wewnętrzną przemianę młodego fotografa, który wreszcie zrozumiał, że nie musi być tym, za kogo wcześniej się uważał.

John Clark nie jest do końca świadomy wyzwań, jakie czekają go w trakcie najbliższego pobytu w Oklahomie. Oszołomiony faktem zatrudnienia w charakterze fotografa Agencji Bezpieczeństwa w Rolnictwie, przemierza Wielkie Równiny, aby uwiecznić sceny z życia ich mieszkańców. Wszystko odbywa się według wytycznych zleceniodawcy. Fotografie mają przedstawiać tragiczne skutki „Dust...

Komiks opowiada o historycznym okresie przełomu lat 30 i 40 XX wieku. W centralnej części Stanów Zjednoczonych panowała susza połączona z burzami piasku i pyłu. Z tego powodu jedna z nowych agencji rządowych postanawia zatrudnić fotografów, aby zrelacjonowali zmiany w gospodarce, terenie i wśród miejscowej ludności. Główny bohater opowieści to właśnie taki młody mężczyzna z aparatem. Zatrudnia się do pracy dla rządu i wyrusza w podróż. Na miejscu w Oklahomie poznaje masę ludzi i od razu przystępuje do pracy w terenie. Naprawdę warto poznać tę ludzkie, tragiczne historie osobiście. Plansze narysowane są bardzo ładnie i często pełne są wielu detali, co bardzo cenię w tym medium.

Komiks opowiada o historycznym okresie przełomu lat 30 i 40 XX wieku. W centralnej części Stanów Zjednoczonych panowała susza połączona z burzami piasku i pyłu. Z tego powodu jedna z nowych agencji rządowych postanawia zatrudnić fotografów, aby zrelacjonowali zmiany w gospodarce, terenie i wśród miejscowej ludności. Główny bohater opowieści to właśnie taki młody mężczyzna z...

Bardzo rzadko czytam komiksy, jednak ten jest absolutnie fantastyczny! Na dodatek ma ważne przesłanie - taki dodatek do rewelacyjnej kreski i ważnej treści <3

Bardzo rzadko czytam komiksy, jednak ten jest absolutnie fantastyczny! Na dodatek ma ważne przesłanie - taki dodatek do rewelacyjnej kreski i ważnej treści <3

Genialna. Sugestywny i rzeczywisty obraz sytuacji z jaką musieli zmagać się mieszkańcy Oklahomy. Pozycja ta stanowi obraz okresu Wielkiego kryzysu - "Grona gniewu" tylko w wersji obrazu, który niejednokrotnie szybciej dociera do naszej świadomości i wyobraźni. Może i prawdą jest że ludzie sami na siebie sprowadzili tę katastrofę, to nie zmienia faktu że w momencie gdy potrzebowali pomocy pozostawiono ich samym sobie.

Genialna. Sugestywny i rzeczywisty obraz sytuacji z jaką musieli zmagać się mieszkańcy Oklahomy. Pozycja ta stanowi obraz okresu Wielkiego kryzysu - "Grona gniewu" tylko w wersji obrazu, który niejednokrotnie szybciej dociera do naszej świadomości i wyobraźni. Może i prawdą jest że ludzie sami na siebie sprowadzili tę katastrofę, to nie zmienia faktu że w momencie gdy...

Świetna klasyczna kreska plus dodatkowo autentyczne zdjęcia z tamtego okresu. Historia opowiedziana z narracyjnym zacięciem, która zachęca do zgłębiania tematu. Najwyższa komiksowa półka

Świetna klasyczna kreska plus dodatkowo autentyczne zdjęcia z tamtego okresu. Historia opowiedziana z narracyjnym zacięciem, która zachęca do zgłębiania tematu. Najwyższa komiksowa półka

To było jak zderzenie z rozpędzoną ciężarówką.

Jeśli komiks zachęcił mnie do sięgnięcia po reportaż o burzach pyłowych, to znaczy, że jest jedną z najlepszych pozycji w swoim gatunku.

To było jak zderzenie z rozpędzoną ciężarówką.

Jeśli komiks zachęcił mnie do sięgnięcia po reportaż o burzach pyłowych, to znaczy, że jest jedną z najlepszych pozycji w swoim gatunku.