Moje ukochane T-shirty

Haruki Murakami najbardziej znany współcześnie japoński pisarz, tym razem daje się poznać od nieco innej strony.
Miłośnicy autora wiedzą, że jest zapalonym biegaczem oraz kolekcjonerem płyt winylowych, ale mniej znany jest fakt, że zbiera on t-shirty.
Ta niewielka objętościowo książka to zbiór kilkunastu krótkich felietonów o ulubionych koszulkach japońskiego pisarza, które przez lata udało mu się zebrać. A jest ich całkiem sporo.
T-shirty zostały pogrupowane tematycznie na te z motywem książek, zwierząt, superbohaterami, po te z nazwami uniwersytetów czy te, które dostał po ukończeniu maratonów.
Za każdą koszulką kryje się jakaś historia, wspomnienie z życia pisarza bądź anegdota.

❝Kiedy ma się na sobie T-shirt ze zwierzątkiem, jest bardzo prawdopodobne, że jakaś kobieta czy dziewczyna zawoła: „Jaka fajna koszulka!". Niby nie ma w tym nic złego, ale czasami czuję się dość niezręcznie, jakbym celowo włożył taki T-shirt, żeby kobiety się za mną oglądały i tak właśnie wołały.❞

Wiele jego t-shirtów pochodzi ze sklepów z używanymi rzeczami, a jedna z jego ulubionych koszulek kupiona za dolara stała się nawet inspiracją do napisania opowiadania, które później zostało przeniesione na ekran.
W swojej kolekcji ma również mnóstwo
t-shirtów, które nigdy nie ujrzą światła dziennego, z różnych przyczyn, które oczywiście wyjaśnia w książce.

Zbiór felietonów kończy umieszczony na końcu wywiad z pisarzem, który jest niejako uzupełnieniem i zakończeniem całej książki.
Nie jest to na pewno pozycja, która wniesie do naszego życia coś nowego czy skłoni do głębszych przemyśleń (co podkreśla również sam autor),ale pozwoli choć trochę poznać pisarza od tej zwykłej, prywatnej strony.

To nietypowa pozycja, ale zarazem lekka, przyjemna i zabawna, którą fani Murakamiego docenią, a dla tych, co nie znają autora, może być zaproszeniem do poznania jego twórczości.
Niezależnie czy jesteście miłośnikami japońskiego pisarza, ta książka może Was zaskoczyć, a momentami wywołać uśmiech na twarzy.

Haruki Murakami najbardziej znany współcześnie japoński pisarz, tym razem daje się poznać od nieco innej strony.
Miłośnicy autora wiedzą, że jest zapalonym biegaczem oraz kolekcjonerem płyt winylowych, ale mniej znany jest fakt, że zbiera on t-shirty.
Ta niewielka objętościowo książka to zbiór kilkunastu krótkich felietonów o ulubionych koszulkach japońskiego pisarza,...

Pozycja jakby dla mnie napisana. W wielu felietonach odnalazłam siebie. Też uwielbiam t-shirty i w wielu chodzę na co dzień. Po uprzątnięciu szafy po remoncie i wyrzuceniu tych, które się sprały, wytarły, podziurawiły, zostało mi ich jeszcze 45. Co jeszcze mam wspólnego z Murakamim? "Ołówki tak krótkie, że nie da się ich już zatemperować". No i płyty. Aha, i jeszcze książki. Teraz już ich tak dużo nie kupuję w wersji papierowej, ale kolekcja e-booków się powiększa. Książkę o t-shirtach kupiłam w wersji papierowej, bo lubię sobie oglądać koszulki autora.
Uwielbiam Murakamiego jako pisarza, a po tej pozycji polubiłam go jeszcze bardziej.

Pozycja jakby dla mnie napisana. W wielu felietonach odnalazłam siebie. Też uwielbiam t-shirty i w wielu chodzę na co dzień. Po uprzątnięciu szafy po remoncie i wyrzuceniu tych, które się sprały, wytarły, podziurawiły, zostało mi ich jeszcze 45. Co jeszcze mam wspólnego z Murakamim? "Ołówki tak krótkie, że nie da się ich już zatemperować". No i płyty. Aha, i jeszcze...

Fajna ciekawostka, przede wszystkim dla miłośników autora. Zgodnie z tytułem to krótkie teksty osnute wokół zdjęć wybranych t-shirtów Murakamiego, które je kolekcjonuje. Były to felietony z prasy i nie są ani literacko wartościowe, ani nie można się w zasadzie nic nowego o pisarzy dowiedzieć, ale czytało mi się to bardzo przyjemnie, taki jeden miły wieczór. A, że sam lubię t-shirty to uśmiechałem się wiele razy podczas lektury. I polubiłem chłopa jeszcze bardziej. Bo nawet w takiej formie przebija się ten jego spokój i dystans, to co tak lubię w jego prozie.

Fajna ciekawostka, przede wszystkim dla miłośników autora. Zgodnie z tytułem to krótkie teksty osnute wokół zdjęć wybranych t-shirtów Murakamiego, które je kolekcjonuje. Były to felietony z prasy i nie są ani literacko wartościowe, ani nie można się w zasadzie nic nowego o pisarzy dowiedzieć, ale czytało mi się to bardzo przyjemnie, taki jeden miły wieczór. A, że sam lubię...

To dziwne że tak mało pomysłowych książek powstaje. Ta konkretnie to zbiór artykułów z gazety, w której Murakami pisał o kolekcji T-shirtów. Nic mnie tak nie rozbawiło jak fizyczna podróż z duchem czasu wprost to opoisywanych wydarzeń dotyczących kolejnych T-shirtów. Co czyni autora wielkim i dobrym do czytania? Cóż, wychodzi na to że T-shirty...

To dziwne że tak mało pomysłowych książek powstaje. Ta konkretnie to zbiór artykułów z gazety, w której Murakami pisał o kolekcji T-shirtów. Nic mnie tak nie rozbawiło jak fizyczna podróż z duchem czasu wprost to opoisywanych wydarzeń dotyczących kolejnych T-shirtów. Co czyni autora wielkim i dobrym do czytania? Cóż, wychodzi na to że T-shirty...

Daję 10, bo dobrze spędziłem czas, uśmiechnąłem się i czegoś nauczyłem.

Daję 10, bo dobrze spędziłem czas, uśmiechnąłem się i czegoś nauczyłem.

Doskonała gratka dla wielbicieli Murakamiego. Miałam frajdę z tej książeczki. Należy ją jednak potraktować jako dodatek do twórczości pisarza. Na pewno nie zaczynałabym od niej przygody z Murakamim. Są to mini-felietony, w których pisarz opowiada historie swoich t-shirtów, które zbiera z całego świata. To raczej okazja by poznać pisarza bliżej od strony prywatnej niż zachwycić się jego piórem. Niemniej dla mnie to sympatyczny rarytas.

Doskonała gratka dla wielbicieli Murakamiego. Miałam frajdę z tej książeczki. Należy ją jednak potraktować jako dodatek do twórczości pisarza. Na pewno nie zaczynałabym od niej przygody z Murakamim. Są to mini-felietony, w których pisarz opowiada historie swoich t-shirtów, które zbiera z całego świata. To raczej okazja by poznać pisarza bliżej od strony prywatnej niż...

Obrzydliwy skok na kasę czytelników, którego jedynym pozytywem jest okładka. Niby wydawca nie ukrywa niczego przed czytelnikiem: Murakami opowiada o swoich ulubionych podkoszulkach, właściwie jest to zbiór „felietonów” stworzonych dla czasopisma Popaye. Znając Japończyka, nietrudno się domyślić, że nie są to jakieś designerskie koszulki od Versacego, czy innego Dolcze albo Karla, bardziej takie, które można znaleźć w lumpie przy Dmowskiego w Gdańsku i bardzo dobrze, gorzej, że za tymi koszulkami (oprócz jednej) nie stoi żadna historia, żadna nie prowadzi (z wyjątkiem tej jednej) do jakiejś głębszej, błyskotliwej myśli, czy historii, ot mamy koszulkę z logiem piwa Guinness i Murakami pisze: lubię piwo Guinness, jak byłem w Irlandii, to tam było bardzo dużo piwa Guinness i ono mi bardzo smakowało, koniec. Wyjątkiem jest pierwsza z opisanych koszulek, która sprowokowała autora do napisania opowiadania i tyle, a wszystko to na niecałych dwustu stronach (no dobra na końcu jest jeszcze drętwy wywiad z dziennikarzem magazyny Popaye, taki Japoński Playboy bez gołych bab z tego co zrozumiałem). Szkoda czasu i pieniędzy.

Obrzydliwy skok na kasę czytelników, którego jedynym pozytywem jest okładka. Niby wydawca nie ukrywa niczego przed czytelnikiem: Murakami opowiada o swoich ulubionych podkoszulkach, właściwie jest to zbiór „felietonów” stworzonych dla czasopisma Popaye. Znając Japończyka, nietrudno się domyślić, że nie są to jakieś designerskie koszulki od Versacego, czy innego Dolcze albo...

Jest to w sumie pozycja głównie dla fanów pisarza, lub dla... kolekcjonerów T - shirtów? Nie, raczej zdecydowanie dla tych pierwszych.

Jest to w sumie pozycja głównie dla fanów pisarza, lub dla... kolekcjonerów T - shirtów? Nie, raczej zdecydowanie dla tych pierwszych.

To było takie niepotrzebne. Tylko jeden t-shirt zwrócił moją uwagę 🤷🏼‍♀️

To było takie niepotrzebne. Tylko jeden t-shirt zwrócił moją uwagę 🤷🏼‍♀️

Słabe, jak na Murakamiego to nawet zaskakująco beznadziejne.

Słabe, jak na Murakamiego to nawet zaskakująco beznadziejne.