Przepaść

To już któryś odcinek przygód komisarza. Dla mnie fabuła nieco naciągana. Jakby autor na siłę próbował wzbudzić emocje. Rzeczy oczywiste wcale nie są oczywiste, a zachowania bohaterów nieprzystające do szablonu. Mimo wszystko poziom dobrego kryminału został utrzymany.

To już któryś odcinek przygód komisarza. Dla mnie fabuła nieco naciągana. Jakby autor na siłę próbował wzbudzić emocje. Rzeczy oczywiste wcale nie są oczywiste, a zachowania bohaterów nieprzystające do szablonu. Mimo wszystko poziom dobrego kryminału został utrzymany.

Jak to u Mroza, ciosy z każdej strony. "Spacer" na Zawrat trzymał w napięciu do ostatniej sekundy.

Jak to u Mroza, ciosy z każdej strony. "Spacer" na Zawrat trzymał w napięciu do ostatniej sekundy.

Wpadłam po uszy. Nie jestem w stanie oderwać się od serii o komisarzu Forście. Już wydaje się, że historia dobiega końca... a tu autor funduje nam niewiadomą i musisz czytać dalej. Za to mam zarzut do Pana Mroza, pisze on zbyt ciekawie. 😉 Oczywiście zartuję. Genialna książka. Warto przeczytać do końca. Początek makabryczny (za to minus - prawdziwy),ale..... wątek rozwija się, brnie gdzieś zupełnie w inną stronę. Zaczynam kolejną część.

Wpadłam po uszy. Nie jestem w stanie oderwać się od serii o komisarzu Forście. Już wydaje się, że historia dobiega końca... a tu autor funduje nam niewiadomą i musisz czytać dalej. Za to mam zarzut do Pana Mroza, pisze on zbyt ciekawie. 😉 Oczywiście zartuję. Genialna książka. Warto przeczytać do końca. Początek makabryczny (za to minus - prawdziwy),ale..... wątek rozwija...

Telenowela trwa i z każdą częścią staje się coraz bardziej absurdalna. Pod koniec dochodzi wątek political fiction, a więc otwarcie na kolejne minimum kilka części. Plus jest taki, że sama książka zachęciła mnie do sięgnięcia po reportaż o TOPRze. Do samej serii z Forstem w roli głównej nie wrócę zaś zbyt szybko.

A było zakończyć to godnie na ”Zerwie”, czyli części piątej.

Telenowela trwa i z każdą częścią staje się coraz bardziej absurdalna. Pod koniec dochodzi wątek political fiction, a więc otwarcie na kolejne minimum kilka części. Plus jest taki, że sama książka zachęciła mnie do sięgnięcia po reportaż o TOPRze. Do samej serii z Forstem w roli głównej nie wrócę zaś zbyt szybko.

A było zakończyć to godnie na ”Zerwie”, czyli części piątej.

Kolejne spotkanie z Forstem u znów się nie zawiodłem . Polecam!!!

Kolejne spotkanie z Forstem u znów się nie zawiodłem . Polecam!!!

Bardzo wciągająca historia z komisarzem, inny zabójca, dalej te same „miłosne” problemy. Jak narazie moja ulubiona z całej tej serii. W końcu z takim zakończeniem na jakie czekałam….

Bardzo wciągająca historia z komisarzem, inny zabójca, dalej te same „miłosne” problemy. Jak narazie moja ulubiona z całej tej serii. W końcu z takim zakończeniem na jakie czekałam….

Polecam

Polecam

Lekki powiew świeżości w porównaniu do poprzedniej części.

Lekki powiew świeżości w porównaniu do poprzedniej części.

Porusza wyobraźnia która stara się analizować na przód co zrobi tym razem Forst a jednocześnie zawsze zaskakuje czytelnika

Porusza wyobraźnia która stara się analizować na przód co zrobi tym razem Forst a jednocześnie zawsze zaskakuje czytelnika

IG:ksiazki_wloczykija
Opowieść, która wciąga od pierwszych stron, porywając czytelnika w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki i tajemnic górskich szczytów. Remigiusz Mróz po raz kolejny udowadnia swoje mistrzostwo w konstruowaniu intrygujących kryminalnych fabuł, które nie tylko trzymają w napięciu, ale również stawiają pytania o naturę naszego istnienia i decyzji, które podejmujemy w życiu.

Akcja rozgrywa się w malowniczych Tatrach Zachodnich, gdzie zaginięcie młodej kobiety z Warszawy staje się punktem wyjścia dla głównego bohatera, Wiktora Forsta. Jego determinacja w odnalezieniu zaginionej i odtworzeniu jej śladów w przepaściach gór jest godna podziwu. Każdy krok, każda poszlaka prowadząca do rozwiązania sprawy nabiera znaczenia i głębi, ponieważ po drodze odkrywane są sekrety, które wstrząsają nie tylko bohaterami, ale i czytelnikiem.

Jednym z najbardziej fascynujących aspektów tej książki są postacie. Autor w niezwykle precyzyjny sposób kreśli psychologiczne portrety głównych i drugoplanowych bohaterów, nadając im życie i głębię. Wiktora Forsta, jako detektywa o burzliwej przeszłości, ścigającego nie tylko zbrodnię, ale i własne demony, poznajemy przez pryzmat jego działań, myśli i emocji. To bohater z krwi i kości, który walczy nie tylko z przestępczością, ale i ze swoimi własnymi wątpliwościami i ograniczeniami.

Opowieść ta nie tylko trzyma w napięciu przez całą lekturę, ale również stawia pytania o naturę człowieka, moralność, oraz sens życia. Kryminalna intryga splata się tutaj z filozoficznymi refleksjami nad naszym istnieniem, czyniąc z tej książki coś więcej niż tylko standardowy thriller. Remigiusz Mróz w mistrzowski sposób porusza tematy takie jak odpowiedzialność, przebaczenie, czy wartość ludzkiego życia.

Dodatkowym atutem tej książki są opisy tatrzańskich krajobrazów, które przywołują przed oczami czytelnika obrazy niezwykłej piękności i potężnej majestatyczności górskiej przyrody. Te opisy stanowią nie tylko tło dla fabuły, ale i istotny element, który dodaje głębi i autentyczności opowieści.

"Przepaść" to książka, która wstrząsa emocjami, budzi refleksje i nie pozwala o sobie zapomnieć nawet po zakończeniu lektury. To nie tylko kryminalna historia, ale i filozoficzna podróż w głąb ludzkiej duszy i górskich przestrzeni. Bez wątpienia jest to jedno z najlepszych dzieł tego autora, które polecam każdemu miłośnikowi dobrego kryminału z dodatkiem głębokiej refleksji nad życiem i istnieniem.

IG:ksiazki_wloczykija
Opowieść, która wciąga od pierwszych stron, porywając czytelnika w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki i tajemnic górskich szczytów. Remigiusz Mróz po raz kolejny udowadnia swoje mistrzostwo w konstruowaniu intrygujących kryminalnych fabuł, które nie tylko trzymają w napięciu, ale również stawiają pytania o naturę naszego istnienia i decyzji, które...