Czarownica z Bostonu

Przeczytaj moją pełną recenzję o tej książce tutaj -> https://rysava-czyta.blogspot.com/2024/05/recenzja-16-czarownica-z-bostonu-chris.html

Świetnie skonstruowany thriller, którego akcja dzieje się w Nowej Anglii w XVII wieku. Ciągłe uczucie napięcia oraz obawa o główną bohaterkę sprawiają, że podczas lektury wciąż odczuwalne są wyraźne emocje, a przy zakończeniu sięgają już one zenitu.

Sama bohaterka jest bardzo dobrze wykreowana, nie jest pozbawiona wad i potrafi manipulować otoczeniem. Jej zachowanie i przemyślenia są typowe dla opisywanej epoki. To spory plus, nic nie irytuje mnie w powieściach historycznych tak, jak postacie, które wyprzedzają swoje czasy o całe epoki i których postawa oraz myśli są żywcem wyjęte z XXI wieku.

Książka, która przeszła bez echa, a wielka szkoda, bo jest ciekawa, trzymająca w napięciu, ale i rozrywkowa. Sporo emocji wywołało we mnie ukazanie tego, jak podchodzono do roli kobiet w społeczeństwie w tamtym czasie. Uwielbiam książki, które zostawiają we mnie jakiś ślad po przeczytaniu, a ta to zrobiła.

Ode mnie spore polecenie!

Przeczytaj moją pełną recenzję o tej książce tutaj -> https://rysava-czyta.blogspot.com/2024/05/recenzja-16-czarownica-z-bostonu-chris.html

Świetnie skonstruowany thriller, którego akcja dzieje się w Nowej Anglii w XVII wieku. Ciągłe uczucie napięcia oraz obawa o główną bohaterkę sprawiają, że podczas lektury wciąż odczuwalne są wyraźne emocje, a przy zakończeniu sięgają...

Nie nazwałabym tej książki ani thrillerem ani kryminałem. To raczej powieść historyczno-obyczajowa. Opowieść o kobiecie, która w XVII wiecznym Bostonie chce się rozwieść z mężem brutalem. Jednak w społeczności zdominowanej przez mężczyzn nie będzie jej to dane i w konsekwencji zostanie oskarżona o czary. Autor genialnie oddał mentalność purytańskiego społeczeństwa, jego hipokryzję i wiarę w zabobony, gdzie strach przed Diabłem i opętaniem przed siłami zła były postrzegane we wszystkim, nawet w widelcach. Kobiety niezależne, inteligentne, sprzeciwiające się porządkowi ustalonemu przez mężczyzn były uważane za czarownice...Na minus trochę uproszczone zakończenie, trochę za łatwo to szybko poszło.

Nie nazwałabym tej książki ani thrillerem ani kryminałem. To raczej powieść historyczno-obyczajowa. Opowieść o kobiecie, która w XVII wiecznym Bostonie chce się rozwieść z mężem brutalem. Jednak w społeczności zdominowanej przez mężczyzn nie będzie jej to dane i w konsekwencji zostanie oskarżona o czary. Autor genialnie oddał mentalność purytańskiego społeczeństwa, jego...

Chcecie przenieść się do XVII-wiecznego Bostonu? Jeżeli tak, to mam Wam do polecenia pewną intrygującą historię.
"Czarownica z Bostonu" opowiada o Mary Deerfield. Młoda, przepiękna dziewczyna niestety nie ma szczęśliwego życia. Wiedzie je bowiem u boku męża Thomasa, który ma skłonności do nadużywania alkoholu i nieuzasadnionych napadów agresji. Kobieta znosi naprawdę wiele złego. Jednak gdy w trakcie awantury małżonek wbija jej widelec w dłoń, Mary postanawia wykrzesać z siebie całą swą dumę i odwagę: postanawia odejść od niebezpiecznego męża. Szczęście nadal nie chce towarzyszyć młodej dziewczynie... Zostaje ona podejrzewana o czary. Musi więc ratować nie tylko swoją godność, ale przede wszystkim życie.
Niespieszne tempo fabuły pozwala nam spokojnie i dokładnie wgryźć się w klimat tamtych czasów. Mamy czas na wnikliwe zapoznanie się z bohaterami, których autor wykreował naprawdę barwnie i interesująco. To był dość specyficzny dla mnie thriller, również ze względu na to, w jakich czasach został osadzony. Ale uważam, że to tylko dodało książce kolorytu i było świetnym tłem dla przestawionych wydarzeń. Plus za nawiązania do tematu czarownic, takie aspekty poruszone w lekturach bardzo lubię i doceniam ☺️

Chcecie przenieść się do XVII-wiecznego Bostonu? Jeżeli tak, to mam Wam do polecenia pewną intrygującą historię.
"Czarownica z Bostonu" opowiada o Mary Deerfield. Młoda, przepiękna dziewczyna niestety nie ma szczęśliwego życia. Wiedzie je bowiem u boku męża Thomasa, który ma skłonności do nadużywania alkoholu i nieuzasadnionych napadów agresji. Kobieta znosi naprawdę wiele...

Smutna historia inteligentnych kobiet.
Czytając taką książkę, patrząc jak traktowano kobiety inteligentne, mające własne zdanie nie sposób, nie zrozumieć " zalety bycia blondynka" ta z kawałów, bez obrazy, sama mam ten kolor włosów 😁
Wkurzała mnie tępota, ciemnota mężczyzn, zwłaszcza podczas rozprawy sądowych. Tak wiem, że tak było i kobiety traktowano niewiele lepiej niż inwentarz żywy 🤦🏻‍♀️
Wrrr
Odwaga Mary zadziwia i dodaje otuchy. Gdzie byśmy były, my kobiety teraz, bez takich odważnych przedstawicielek ? Pewnie dalej wśród zwierząt 🤔😉

Smutna historia inteligentnych kobiet.
Czytając taką książkę, patrząc jak traktowano kobiety inteligentne, mające własne zdanie nie sposób, nie zrozumieć " zalety bycia blondynka" ta z kawałów, bez obrazy, sama mam ten kolor włosów 😁
Wkurzała mnie tępota, ciemnota mężczyzn, zwłaszcza podczas rozprawy sądowych. Tak wiem, że tak było i kobiety traktowano niewiele lepiej niż...

Jak ja lubię podróże w czasie. Podróże do odległych krain i czasów, gdzie relacje społeczne i egzystencjalne są z góry określone, mają swój określony rytm. Nie pochwalam wyznaczanych norm tylko przez mężczyzn i stawiania kobiety poniżej płci przeciwnej, ale przyglądanie się wydarzeniom z minionych stuleci nieustanne mnie zadziwia.

„Czarownica z Bostonu” przeniosła mnie do tytułowego miasta z XVII wieku, gdzie silna, piękna Mary, mimo wielu przeciwności losu, nie ustaje w walce o siebie i prawo do decydowania o własnym losie. Nowy Świat wbrew pozorom nie jest tak beztroski dla kobiet jakby mogło się wydawać: tyrania mężczyzn, polowania na czarownice, czy mocno ograniczone prawa kobiet. Mary małymi kroczkami, rozsądnie i planem próbuje się wyzwolić spod rąk mężczyzn. Czy jej się to uda?

Powieść oparta na realiach życia kobiet w nowożytności przeraża, wywołuje współczucie i poczucie niesprawiedliwości wobec przyjętych norm społecznych. Zwroty akcji, nowe tropy i przebieg fabuły wokół głośnej sprawy sądowej, która zmienia swój charakter o sto osiemdziesiąt stopni, totalnie zaskakują! Tak, to jedna z tych książek, w których można przepaść.

Jak ja lubię podróże w czasie. Podróże do odległych krain i czasów, gdzie relacje społeczne i egzystencjalne są z góry określone, mają swój określony rytm. Nie pochwalam wyznaczanych norm tylko przez mężczyzn i stawiania kobiety poniżej płci przeciwnej, ale przyglądanie się wydarzeniom z minionych stuleci nieustanne mnie zadziwia.

„Czarownica z Bostonu” przeniosła mnie do...

życie kobiety która urodziła się za wcześnie i powinna żyć w XXI wieku. Historia która składa się z domysłów, brutalnych zachowań i ocenę w oczach innych która w sumie jest dla bohaterki niesprawiedliwa.

życie kobiety która urodziła się za wcześnie i powinna żyć w XXI wieku. Historia która składa się z domysłów, brutalnych zachowań i ocenę w oczach innych która w sumie jest dla bohaterki niesprawiedliwa.

Jeśli spodziewasz się dynamicznej akcji, bijatyk i nie wiadomo czego, nie jest to historia dla ciebie. Książka jest o kobiecie, która musi działać w spokoju i przemyślanie.

Mary jest postacią osadzoną w swoich czasach. Nie jest kolejną kalką "silnej disneyowskiej kobiety", która z niewyjaśnionych powodów ma współczesne poglądy. Długo znosiła swoją dolę u boku okrutnego męża, rozważając ryzyko między dalszym życiem z nim a odejściem. Dzisiaj pewnie nazwalibyśmy ją głupią albo nawiną, kiedyś taka kobieta uchodziła za przykładną żonę. Dopiero gdy mąż przekroczył granicę, Mary reaguje pozwem o rozwód, czym rozpoczyna lawinę trzymających w napięciu zwrotów akcji.

Autor nie szedł na skróty, sprawnie komplikując sytuacje naturalnie i nie na siłę. Pojawia się tajemnica, która została poprowadzona tak dobrze, że wcale nie czułam się oszukana, gdy moje podejrzenia okazały się błędne. Jeszcze bardziej mi się spodobało!

Odnośnie postaci, jestem zachwycona jak autor uchwycił ich osobowości i relacje. Zarówno Mary, jak i jej męża i wszystkich innych. Relacja Mary z rodzicami była tak prawdziwa i piękna dzięki właśnie ewidentnym wadom. Może od Henry'ego chciałabym zobaczyć nieco więcej. Jego wątek został potraktowany po macoszemu (motywacje),ale to thriller, a nie romans i nie ma to takiego wielkiego znaczenia.

Dla mnie to jest historia o kobiecości w XVII wieku i związanych z nią trudach. Jak kobiecość była postrzegana, i ile jadu wylewa się z ludzi, kiedy kobieta jest nie tylko o nieprzeciętnej urodzie, ale też inteligentna. A to już coś, z czym może utożsamić się wiele współczesnych kobiet.

Jeśli spodziewasz się dynamicznej akcji, bijatyk i nie wiadomo czego, nie jest to historia dla ciebie. Książka jest o kobiecie, która musi działać w spokoju i przemyślanie.

Mary jest postacią osadzoną w swoich czasach. Nie jest kolejną kalką "silnej disneyowskiej kobiety", która z niewyjaśnionych powodów ma współczesne poglądy. Długo znosiła swoją dolę u boku okrutnego...

Mam mieszane uczucia, od połowy książki zaczęłam przerzucać strony.

Mam mieszane uczucia, od połowy książki zaczęłam przerzucać strony.

„Czarownica z Bostonu” jest nie tylko dobrze napisaną (przemyślaną) i pełną zwrotów powieścią (swoistym thrillerem),świetnie ukazująca wszelkie zależności i niuanse społeczne XVII w. w (purytańskiej) Ameryce To wnikliwe spojrzenie na społeczeństwo w którym oskarżanie i karanie niewinnych osób, było przyzwoleniem i okrutna rzeczywistością.
Mimo płynnego czytania, nie jest to książka lekka (ani łatwa) autor wymaga trochę wysiłku od czytelnika – co jest według mnie dużym plusem.

Książka niesamowicie wciąga i to już od od pierwszych akapitów. Jest bardzo ciekawie i bardzo emocjonalnie. To bardzo „prawdziwa” powieść, nie tylko dla kobiet.

„Czarownica z Bostonu” jest nie tylko dobrze napisaną (przemyślaną) i pełną zwrotów powieścią (swoistym thrillerem),świetnie ukazująca wszelkie zależności i niuanse społeczne XVII w. w (purytańskiej) Ameryce To wnikliwe spojrzenie na społeczeństwo w którym oskarżanie i karanie niewinnych osób, było przyzwoleniem i okrutna rzeczywistością.
Mimo płynnego czytania, nie jest...

Jak każdy lubię zgłębiać interesujące mnie tematy, a jednym z nich są kobiety uważane za czarownice. W ten sposób ograniczeni ludzie pozbywali się zagrażających ich pozycji kobiet — mądrych, silnych, pięknych. Przerażające jest to, jak szybko można było zostać posądzonym o konszachty z diabłem, czasem wystarczyła błahostka.

Gdy agresja męża przekracza wszelkie granice, Mary postanawia odejść. Sprawa o rozwód z powodu maltretowania żony to na tamte czasy precedens, jednak w jego trakcie kobieta zostaje oskarżona o czary i zamiast o wolność, będzie musiała walczyć o swoje życie. 

Smutna, trudna, emocjonalna to proza, którą trudno przypisać do jednego gatunku. Dużo tu bólu i cierpienia, opisanego w sposób tak namacalny, że nie sposób uciec od tych uczuć. Przenikają w głąb nas, zmuszając do wielu, często gorzkich refleksji. A mimo to czyta się znakomicie, nie ma tu zbędnych słów, wszystko zdaje się być na miejscu, potrzebne i nieuniknione. 

Urzekło mnie bogate słownictwo, zachwycił klimat i surowe opisy życia w XVII wieku, ale sama historia rozwijała się niezwykle powoli, wręcz monotonnie. Niespieszna akcja może mieć swój urok, zwłaszcza gdy potrzebujemy chwili do namysłu. Ta na pozór spokojna opowieść podszyta została wewnętrznym rozedrganiem, które utrzymuje nas w ciągłym napięciu. Ilość zabobonów i przesądów przeraża, a każda nowinka techniczna uważana była za dzieło szatana. Autor doskonale zbudował kreacje bohaterów tej niezwykle dramatycznej historii. 

Jak każdy lubię zgłębiać interesujące mnie tematy, a jednym z nich są kobiety uważane za czarownice. W ten sposób ograniczeni ludzie pozbywali się zagrażających ich pozycji kobiet — mądrych, silnych, pięknych. Przerażające jest to, jak szybko można było zostać posądzonym o konszachty z diabłem, czasem wystarczyła błahostka.

Gdy agresja męża przekracza wszelkie granice,...