Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytałam tę książeczkę lata temu (choć nadal w dorosłości) i widzę, że moja opinia o niej nie zmieniła się wcale.

Krótka opowiastka, która wprowadza do kanonu Muminka, jego Mamę i Tatusia, oraz Ryjka, tutaj jeszcze pozbawionego swojego charakterystycznego imienia.

Zobaczymy jak kolejne tomy, bo tym razem mam zamiar dzielnie przeczytać całość. Początek bez zachwytów, ot bajka dla dzieci, ale nie będę ciskać gromów, wszak nie ja jestem grupą docelową.

Audio w wykonaniu nieodżałowanego Krzysztofa Kowalewskiego. Jeżeli planujecie zapoznać się z tą historią, to gorącą polecam właśnie tę formę.

Czytałam tę książeczkę lata temu (choć nadal w dorosłości) i widzę, że moja opinia o niej nie zmieniła się wcale.

Krótka opowiastka, która wprowadza do kanonu Muminka, jego Mamę i Tatusia, oraz Ryjka, tutaj jeszcze pozbawionego swojego charakterystycznego imienia.

Zobaczymy jak kolejne tomy, bo tym razem mam zamiar dzielnie przeczytać całość. Początek bez zachwytów, ot...

To jest tak naiwniutkie i tak przesłodzone, o mamo.

Ale kochom. Zero obiektywizmu, sorki bardzo. I ta Eternal Edition jest prze-pięk-na. Nie mogę doczekać się kolejnego tomu, ale no ten na horyzoncie dopiero w lipcu, ech.

To jest tak naiwniutkie i tak przesłodzone, o mamo.

Ale kochom. Zero obiektywizmu, sorki bardzo. I ta Eternal Edition jest prze-pięk-na. Nie mogę doczekać się kolejnego tomu, ale no ten na horyzoncie dopiero w lipcu, ech.

Bardzo dobry reportaż traktujący o wszelkich patologiach budowy nowych domów i mieszkań przez deweloperów. Jest tu wszystko, co najgorsze, co może spotkać świeżych nabywców nieruchomości. Obok tematu budowania osiedli na odludziu, czy nagminnego używania tańszych zamienników materiałów do budowy przeczytamy tu też m.in. o tym, jakie praktyki stosują deweloperzy, żeby sprzedać swój produkt, oraz jakimi sposobami próbują „przeczekać” niezadowolonych klientów i ostatecznie zmusić ich, aby ci sami zapłacili za wszelkie usterki.

Emocje, które towarzyszyły mi przy czytaniu były porównywalne z tymi, które odczuwam, kiedy czytam horror lub wyjątkowo krwawy horror. Dosłownie chwilę po tym, jak zabrałam się za lekturę, podpisaliśmy z moim chłopakiem umowę z deweloperem. Nie ma jeszcze fundamentów bloku, w którym będziemy mieszkać, a oczami wyobraźni ja już widzę absolutnie każdą możliwą usterkę, która została opisana w książce Bartosza Józefiaka. Mam nadzieję, że tak, jak nie spotykają mnie wilkołaki i masowi mordercy, również i problemy z deweloperem będę mogła w swoim przypadku włożyć między bajkami.

W mojej opinii to lepszy reportaż autora aniżeli ”Wszyscy tak jeżdżą”. Do tamtego miałam trochę uwag i niekoniecznie ze wszystkim się zgadzałam, a odnosiłam wrażenie, że Józefiak bardzo usilnie naciska i próbuje przeforsować swoje własne spojrzenie na dany temat, nie dając przestrzeni dla jakiejś formy dyskusji. W ”Patodeweloperce” skupiał się na samych negatywach systemu i często nieuczciwych praktykach deweloperów, o czym pisze od razu na początku.

Polecam, bo to ciekawy reportaż, rzucający sporo światła na temat, który od wielu lat jest na ustach wszystkich i jest szeroko krytykowany, ale przy tym – z braku wyboru – całkowicie akceptowany.

Bardzo dobry reportaż traktujący o wszelkich patologiach budowy nowych domów i mieszkań przez deweloperów. Jest tu wszystko, co najgorsze, co może spotkać świeżych nabywców nieruchomości. Obok tematu budowania osiedli na odludziu, czy nagminnego używania tańszych zamienników materiałów do budowy przeczytamy tu też m.in. o tym, jakie praktyki stosują deweloperzy, żeby...