Szepty Ciemności. Tom 01

„Szepty ciemności” to niezwykle intrygujący tytuł, który łączy w sobie takie elementy jak kryminał noir, historię alternatywną, urban fantasy i grozę. Autor nakreślił ponurą wizję Polski lat 20. – społeczeństwa naznaczonego wojenną traumą, które musi zmagać się z tajemniczą Ciemnością, doprowadzającą do szaleństwa i zguby. Mrok tego świata nie kończy się jednak na zjawiskach nadprzyrodzonych: powieść ukazuje dewiacje elit, które za nic mają sobie ludzkie życie. Tym samym na kartach powieści możemy śledzić zmagania głównego bohatera – detektywa – z niebezpieczeństwem czającym się w mroku, otrzymaniem zlecenia od femme fatale, walką z wpływowymi ludźmi, a także działaniami kontrwywiadowczymi, związanymi z przeszłością bohatera. Wszystko to jest bardzo zgrabnie połączone w jedną intrygę, która od razu wciąga. Przez to największym rozczarowaniem jest konieczność czekania na kolejny tom!

Jest to powieść, która bez wątpienia spodoba się osobom, które lubią twórczość Adama Przechrzty i jego podejścia do historii alternatywnej. „Szepty ciemności” powinny także trafić do tych, którzy lubią kryminały noir – te historie opowiadające o ludzkim mroku i wielkomiejskim „brudzie”; nadprzyrodzona Ciemność może budzić strach, ale czy nie większe przerażenie budzą ludzie mający innych za nic, do tego posiadający władzę dającą poczucie siły i bezkarności? Dzięki oryginalnemu połączeniu kryminału i fantastyki (grozy) z alternatywną historią lat 20. „Szepty ciemności” należą do wyróżniających się debiutów. Powieść jest niezwykle klimatyczna, a jednocześnie brutalna, stawiająca pytania zło drzemiące w człowieku, a nie tylko kryjące się w ciemności.

Dobry kryminał noir potrzebuje charyzmatycznego, sponiewieranego życiem detektywa – i taki jest weteran wojenny Jerzy. To intrygująca postać, która musi jednocześnie walczyć z czającym się naokoło złem, jak i wewnętrznymi demonami, związanymi z jego przeszłością. To jednocześnie człowiek z zasadami – są bestialstwa, których zignorować nie potrafi. Postacie drugoplanowe idealnie uzupełniają kreowany świat – a wśród nich znajdziemy zarówno sojuszników, jak i przeciwników naszego detektywa – z obowiązkowymi zdrajcami. Wszak w świecie ludzkiego mroku trudno do końca zaufać drugiej osobie. Jeśli chodzi o postacie kobiece, to dostajemy damę w opresji, femme fatale, złą kobietę u władzy w pewnej organizacji – wszystkie jedynie z drobnym twistem. Nic szczególnego i jeśli Autor miałby nad czymś popracować przy drugim tomie, to jest to większa różnorodność i sprawczość postaci kobiecych, tak by wymykały się stereotypom. Natomiast bardzo doceniam wykreowanie żywego świata – różnorodnych mieszkańców zamieszkujących, chociażby dzielnicę głównego bohatera, dzięki czemu czujemy ciężar, gdy sąsiedzi stają się ofiarami w konsekwencji śledztwa detektywa. Autor świetnie wykreował z jednej strony solidarność, z drugiej zaś wystawił ją na próbę wobec zagrożenia.

Całość jest rewelacyjnie napisana. Plastyczny język, logiczne połączenie wydarzeń, dobre dialogi – wszystko idealnie oddaje klimat, pozwala zanurzyć się w opowiadaną historię. Uważam, że to nie lada wyczyn, by tak zgrabnie połączyć wiele różnych gatunków w spójną, a do tego porywającą całość. Nie będę ukrywać – czytając debiuty nastawiam się na pewne zgrzyty, a tutaj byłam bardzo pozytywnie zaskoczona. Od początku do końca czytanie tej powieści sprawiało mi czystą przyjemność – choć nie jest to lektura wyłącznie rozrywkowa. Pod kryminalną intrygą i wątkiem paranormalnym kryją się rozważania na temat moralności, dewiacji, człowieczeństwa – społeczeństwa, które w pewien sposób przywykło do otaczającego go zła. Jednocześnie ten ponury klimat jest przełamywany przez postawę detektywa, w którym tli się jakaś szlachetność i determinację osób, które chcą walczyć z niesprawiedliwością.

Uwielbiam takie teksty kultury – czy to książki, czy filmy – które nie boją się oryginalnie mieszać gatunków, pozornie skupiać się na intrydze/śledztwie, by tak naprawdę oferować coś więcej: pole do interpretacji. Tak jak wspomniałam, Autor wykreował świat, w którym człowiekowi zagraża tajemnicza Ciemność (która sama w sobie może mieć symboliczne znaczenie),jednak większy strach budzi to, jakie bestialstwo kryje się w samych ludziach. To ponura, ale zarazem bardzo wciągająca historia, w której ważniejsze od samego rozwiązania intrygi, jest jej wpływ na bohaterów i konsekwencje odkrycia prawdy. „Szepty ciemności” to rewelacyjny powieściowy debiut, który na długo zostanie w mojej głowie!

„Szepty ciemności” to niezwykle intrygujący tytuł, który łączy w sobie takie elementy jak kryminał noir, historię alternatywną, urban fantasy i grozę. Autor nakreślił ponurą wizję Polski lat 20. – społeczeństwa naznaczonego wojenną traumą, które musi zmagać się z tajemniczą Ciemnością, doprowadzającą do szaleństwa i zguby. Mrok tego świata nie kończy się jednak na...

Nie dobrnąłem do końca. Niby ciekawe, pomysłowe, przemyślane... coś jednak jest nie tak w tej książce. To jest pomysł na rzecz pięćdziesięciostronicową. Wszystko ponadto po prostu męczy, Dla cierpliwych.

Nie dobrnąłem do końca. Niby ciekawe, pomysłowe, przemyślane... coś jednak jest nie tak w tej książce. To jest pomysł na rzecz pięćdziesięciostronicową. Wszystko ponadto po prostu męczy, Dla cierpliwych.

Mrok w kryminale retro.

Ciemność... Wszyscy ją znamy - każdej nocy staje ona przed nami niczym namacalna suma lęków przed tym, co może czyhać w mroku. Ciemność wpisana jest także w istotę ludzkiej natury, która w konfrontacji z wewnętrznym i zewnętrznym mrokiem może albo zwyciężyć, albo doprowadzić człowieka do obłędu. Koncepcja Ciemności (nie bez powodu pisanej przez wielkie "C") to podstawa znakomitego debiutu Andrzeja Pupina - jego "Szepty Ciemności" to nie tylko świetny kryminał w stylu retro, ale także mroczna opowieść o ciemności tego świata z iście bogartowskim bohaterem w roli głównej, którego nie sposób nie polubić już od pierwszej strony.

Co jakiś czas zdarzają się debiuty, które zdecydowanie przykuwają uwagę. Są one niczym żonglujące konwencjami, książkowe gamechangery, zwracające nasze myśli w zupełnie nową stronę. „Szepty Ciemności” Andrzeja Pupina łącząc wątki historyczne i fantastyczne z konwencją kryminału w stylu noir przedstawiają nam polskie i światowe dwudziestolecie międzywojenne z zupełnie nowej (a jakże! - mrocznej) perspektywy.

Lata 20-te XX wieku to w koncepcji Andrzeja Pupina hybryda znanej nam z kart historii rzeczywistości z czasów po Wielkiej Wojnie oraz realiów z zupełnie nowym, mrocznym zagrożeniem w roli głównej. Mowa o Ciemności - i to przez duże "C". Pierwszy raz pojawiła się ona po bitwie pod Verdun; zabrała życie tysięcy żołnierzy, cywilów i stopniowo spowiła cały świat, doprowadzając swe ofiary do śmierci i obłędu. Tak bowiem działa na ludzi Ciemność - wystawieni na jej wpływ nieszczęśnicy doznają mrocznych wizji i popadają w szaleństwo, skutkiem którego stają się żądnymi krwi bestiami. Zabijają i giną, spychając cywilizację w otchłań mroku i stopniowego unicestwienia. W efekcie - już po Verdun - ludzkość zaczęła skupiać się w enklawach światła. Prowincjusze ściągają do miast, wszyscy unikają mroku nocy i nikt przy zdrowych zmysłach nie zostaje na zewnątrz po zmroku, poza życiodajnym kręgiem światła.

W tak skonstruowanych realiach przenosimy się do Warszawy lat 20-tych. Świat skurczył się do miejskich enklaw stłoczonych w zasięgu życiodajnego światła. Zwykła, dobrze znana ciemność stała się Ciemnością - nieznaną siłą spychającą ludzi w otchłań obłędu i sprowadzającą nieuchronną śmierć na każdego, kto wyjdzie poza obszar światła. Tuż obok śmiercionośnego niebezpieczeństwa nadal tętni jednak życie. Niezmiennie pieniądze przechodzą z rąk do rąk, w knajpach strumieniami leje się zakazany koniak, a w luksusowych burdelach czekają zupełnie inne przyjemności.

W tym świecie żyje Jerzy Kowalski - weteran trzech wojen, były żołnierz i prywatny detektyw z konieczności. Poszukiwania zaginionej dziedziczki znakomitego rodu od początku wydawały mu się śliską sprawą. I najchętniej odmówiłby przyjęcia tego zlecenia, gdyby nie absurdalne wręcz wynagrodzenie. "Strzeżcie się Greków, nawet gdy przynoszą dary". Jerzy powinien był o tym pamiętać...

Jerzy przyjmuje na naszych oczach dwa zlecenia. Jedno pochodzi od niejakiego "Księcia" - bossa warszawskiego półświatka, którego prostytutki zaczynają ginąć w mrocznych, nader dziwnych okolicznościach. Równoległe zlecenie dla Jerzego pochodzi od Barbary Maciejewskiej, córki krajowego potentata oświetleniowego - kobieta mocno niepokoi się sprawą zaginięcia najlepszej przyjaciółki, Wandy Brzozowskiej; zadanie Jerzego polega na odnalezieniu kobiety (lub chociaż na ustaleniu, co się z nią tak naprawdę stało). W tle mamy grę wywiadów, nieustającą walkę z Ciemnością i napiętą sytuację geopolityczną, w której każdy chce uzyskać nad resztą graczy wyraźną przewagę.

Obie sprawy zaprowadzą Jerzego zaiste na skraj mroku. Kowalski będzie musiał uciec znad jego krawędzi w grze, w której stawką jest o wiele więcej niż tylko jedno ludzkie życie. Po drodze czekają na niego potężni wrogowie, kryminalne zagadki oraz nieunikniona konfrontacja z na wskroś przesiąkniętym złem światem elit, które w poszukiwaniu wrażeń zwracają się ku wynaturzonym, okultystycznym kultom.

Lektura jest po prostu świetna! Trudno nie być zdziwionym jej wysokim poziomem zważywszy na to, że mówimy o debiutancie. Brawo! Takie debiuty zdecydowanie chce się czytać jak najczęściej (przede wszystkim wtedy, gdy - tak jak w tym przypadku - w ogóle nie wyglądają jak dzieło debiutanta!). "Szepty Ciemności" z miejsca zachwycają oryginalnym pomysłem na fabułę i sposobem, w jaki autor łączy ze sobą wątki historyczne, fantastyczne oraz kryminalne. Celnie wybrana konwencja w stylu noir unosi się nad powieścią niczym opiekuńczy duch i/lub blask słońca, którego tak bardzo brakuje nocą w ogarniających wszystko Ciemnościach.

Warto też zwrócić uwagę na spajającą wszystko w całość postać głównego bohatera, który bez wątpienia ma w sobie coś z filmowych kreacji Bogarta i z książkowego Sama Spade'a. Bardzo dobrze widać na jego przykładzie szereg pozytywnych odniesień do dawnego stylu pisania czarnych kryminałów (Dashiell Hammett i Philip Marlowe są chyba najbardziej trafnymi przykładami tego, co mam w tej chwili na myśli),a sam Kowalski z miejsca budzi sympatię swoim stylem bycia, a także głębią swych przeżyć i traum, którym musi on na co dzień stawiać czoła.

Żeby nie było jednak za słodko - jest mała rzecz trochę na minus ;) Nie chcę zanadto spoilerować, ale trochę zgrzyta scena, w której były wojskowy (a więc dość dobrze wyszkolony m.in. w walce gość) daje się w pewnym domku myśliwskim zaskoczyć przeciwnikowi niczym amator... Przywołana scena to niuans, bez większego wpływu na całość, niemniej jednak... jest. I w porównaniu do całej reszty niestety odstaje :( ...

Mrok, groza, tajemnice i zagadki wylewają się po prostu z tej książki i jest to niewątpliwie jej największa zaleta. W trakcie lektury nie sposób się nudzić. Opowiedziana historia działa na wyobraźnię, zapada w pamięć, a na koniec chce się jeszcze więcej - końcowy (dobrze pojęty) niedosyt to chyba najlepsza rekomendacja tego, czy warto sięgnąć po tę książkę.

Świetną wiadomością jest także to, że "Szepty..." to dopiero początek - to pierwszy tom dużo szerzej zakrojonej opowieści, czekać nas więc będzie jej ciąg dalszy! Nie wiem jak Wy, ale ja będę na niego czekać naprawdę niecierpliwie.

Gorąco polecam!

Fabryko - dziękuję!

#szeptyciemności #andrzejpupin #fabrykasłów #cosnapolce #fantastyka #debiut #dobraksiazka #czytamksiazki #fantastyka #sensacja #bookreview #bookstagram #bookstagrampolska #instabooks #instabookspoland

Mrok w kryminale retro.

Ciemność... Wszyscy ją znamy - każdej nocy staje ona przed nami niczym namacalna suma lęków przed tym, co może czyhać w mroku. Ciemność wpisana jest także w istotę ludzkiej natury, która w konfrontacji z wewnętrznym i zewnętrznym mrokiem może albo zwyciężyć, albo doprowadzić człowieka do obłędu. Koncepcja Ciemności (nie bez powodu pisanej przez...

Jeden z lepszych debiutów, jakie czytałem w ostatnim czasie.

Pupin w swojej powieści zabiera nas do alternatywnego rzeczywistości z lat 20-tych XX wieku, gdzie niedługo po zakończonej Wielkiej Wojnie świat spowiła Ciemność. Po zmroku przebywanie z dala od zbawiennego światła grozi szybką utratą zmysłów i śmiercią, przed którą ofiara staje się bezmyślną bestią zdolną zabić wszystkich wokół. Większość ludzkości wyginęła, pozostali tłoczą się w miastach gdzie szerzy się bezprawie, a wiele osób żyje w biedzie i nie ma szans na zdobycie pracy.

W tej ponurej rzeczywistości poznajemy dawnego kapitana - Jerzego Kowalskiego, obecnie prywatnego detektywa. Zostaje on zatrudniony przez nieznajomą, bogatą kobietę, aby dowiedział się jaki los spotkał jej bliską przyjaciółkę. Jednocześnie okazuje się, że jeden z bossów półświatka, któremu Jerzy jest winny przysługę, potrzebuje jego pomocy. Trzy z jego najlepszych prostytutek nagle popełniły samobójstwo w niewyjaśnionych okolicznościach. Sprawy szybko się komplikują, a Jerzy staje naprzeciw wpływowych osób, które nie pozwolą pokrzyżować sobie planów…

Najlepszą rzeczą moim zdaniem w tej powieści jest worldbulding. Faktycznie czuć, że niebezpieczeństwo związane z Ciemnością jest poważne i determinuje wszystkie ważne decyzje dla całego społeczeństwa. Szepty Ciemności to całkiem udany miks urban fantasy z postapo. Klimat jest mroczny i przygnębiający, choć autorowi udało się wpleć w historię kilka niezłych żartów. Sama fabuła przez większość czasu mocno wciąga, książkę przeczytałem całkiem szybko.

Jeśli chodzi o naszego protagonistę to jest to typ postaci, którą szybko możemy polubić i jej kibicować. Pozostałe postaci są także w porządku (z jednym zastrzeżeniem o którym poniżej).

Ogólnie jestem zadowolony z lektury choć mam pewne uwagi. Moim zdaniem wątek romantyczny wyszedł dość przeciętnie i nie wzbudził u mnie żadnych emocji. Wydaje mi się też, że osoba po bardzo ciężkich przejściach na tle seksualnym nie byłaby tak chętna, aby szybko zaangażować się fizycznie w relacji z nowo poznanym kochankiem. Ogólnie też mimo, że ta postać została mocno skrzywdzona, to po jej zachowaniu nie było tego specjalnie widać, to tak jakby gwałt był po prostu jakąś tam niedogodnością a nie prawdziwą traumą.

Pewne elementy powieści były też mniej angażujące, mam tu na myśli taki sobie prolog i końcówkę, w której czegoś mi zabrakło. Nie poznajemy też odpowiedzi na ważne pytania (np. skąd wzięła się Ciemność),choć zapewne zostanie to wyjaśnione w kolejnych tomach.

Podsumowując uważam, że Szepty Ciemności to debiut udany i ogólnie dobra książka rozrywkowa. Z przyjemnością za jakiś czas sięgnę po kontynuację. Ode mnie 7,5/10.

Jeden z lepszych debiutów, jakie czytałem w ostatnim czasie.

Pupin w swojej powieści zabiera nas do alternatywnego rzeczywistości z lat 20-tych XX wieku, gdzie niedługo po zakończonej Wielkiej Wojnie świat spowiła Ciemność. Po zmroku przebywanie z dala od zbawiennego światła grozi szybką utratą zmysłów i śmiercią, przed którą ofiara staje się bezmyślną bestią zdolną zabić...

Narracja w książce jest trzecioosobowa, ale świat i jego historię poznajemy tylko z perspektywy głównego bohatera. Zmęczony Wielką Wojną, wojną z Bolszewikami i wojną z Ciemnością Jerzy miał nadzieję odetchnąć w sektorze prywatnym, ale okrutna rzeczywistość miała inne plany. W najmniej odpowiednim momencie przyszedł czas na spłatę dawnych długów.

Fabuła momentalnie wciąga. Akcja rozgrywa się bardzo szybko i nawet na moment nie zwalnia. Główny bohater nie ma więc chwili wytchnienia. Zostaje wciągnięty w śledztwo (a nawet dwa) dotyczące spraw znacznie większych od niego i coraz bardziej zatraca się w Ciemności. Czy jest jakaś nadzieja dla niego i dla świata, w którym żyje?

Całą recenzje przeczytasz tutaj: https://popkulturowcy.pl/2024/05/19/szepty-ciemnosci-recenzja-ksiazki-swiat-pozbawiony-nadziei/

Narracja w książce jest trzecioosobowa, ale świat i jego historię poznajemy tylko z perspektywy głównego bohatera. Zmęczony Wielką Wojną, wojną z Bolszewikami i wojną z Ciemnością Jerzy miał nadzieję odetchnąć w sektorze prywatnym, ale okrutna rzeczywistość miała inne plany. W najmniej odpowiednim momencie przyszedł czas na spłatę dawnych długów.

Fabuła momentalnie wciąga....

Jerzy samotny, mający problem z alkoholem weteran i były agent wywiadu II RP prowadzi praktykę detektywistyczną. Zostaje wynajęty, z jednej strony przez tajemniczą kobietę dla której ma odnaleźć zaginioną przyjaciółkę, a z drugiej przez szefa warszawskiego światka przestępczego, któremu umierają prostytutki w niewyjaśnionych okolicznościach. Wszystko to w okresie międzywojennym w świecie w którym po wojnie obronnej 21 na świat spada tajemnicza plaga ciemności. Miliony umierają, wali się porządek świata, nastaje czas głodu, biedy i chaosu.

Ta książka to nie tylko powieść fantastyczna z elementami historii alternatywnej. To również, a może i głównie bezwzględna krytyka elit i polityków rządzących światem. Bezwzględni, zupełnie amoralność gotowi na każde świństwo w imię władzy, pieniędzy i żądzy. Wynaturzone potwory, wysyłające tysiące na okropna śmierć w imię wojny o ich majątki i interesy. Pedofilia, eksperymenty na ludziach, gwałty i morderstwa to codzienność bezkarnych elit. "Tylko oburzenie zwykłych, normalnych ludzi może ich powstrzymać".

Książka przypomina nieco klimatem cykl Adama Przechrzty Materia Prima. Dużo mroczniejszy i pozbawiony sporej ilości humoru, ale jednak w podobnym typie. Debiut dobry i wart pochwały. Zjada większość pseudo hitów z zagranicy w których ostatnio się specjalizuje Fabryka Słów.

Jerzy samotny, mający problem z alkoholem weteran i były agent wywiadu II RP prowadzi praktykę detektywistyczną. Zostaje wynajęty, z jednej strony przez tajemniczą kobietę dla której ma odnaleźć zaginioną przyjaciółkę, a z drugiej przez szefa warszawskiego światka przestępczego, któremu umierają prostytutki w niewyjaśnionych okolicznościach. Wszystko to w okresie...

Muszę przyznać, że nie spodziewałem się tak dobrej powieści. Debiutant stworzył mocno historycznie osadzony świat, który mimo wszystko jest pełny fantazji. Wielka Wojna, najazd bolszewików, a następnie przerażającą Wojna z Ciemnością. Motyw nieco podobny do tego z "Alana Wake'a", a jednak zupełnie świeży i osadzony w romantycznym 20-leciu międzywojennym. Jerzy Kowalski to bohater z krwi i kości, walczący nie tylko ze złem tego świata, ale też z własnymi demonami. Fabuła gna na łeb na szyję, a realia historyczne tylko dodają jej uroku. Z bólem serca muszę przyznać, że sama końcówka nieco się autorowi rozmyła, jednak składam to na karb nadchodzącej kontynuacji. Dawno jednak tak dobrze się nie bawiłem, stąd w pełni zasłużona ocena 9/10.

Muszę przyznać, że nie spodziewałem się tak dobrej powieści. Debiutant stworzył mocno historycznie osadzony świat, który mimo wszystko jest pełny fantazji. Wielka Wojna, najazd bolszewików, a następnie przerażającą Wojna z Ciemnością. Motyw nieco podobny do tego z "Alana Wake'a", a jednak zupełnie świeży i osadzony w romantycznym 20-leciu międzywojennym. Jerzy Kowalski to...

Zaskakująco dobry debiut. Ciekawy świat i pomysł na fabułę. Audiobook chwycił na tyle, że kupiłem w papierze. Czekam na kontynuację.

Zaskakująco dobry debiut. Ciekawy świat i pomysł na fabułę. Audiobook chwycił na tyle, że kupiłem w papierze. Czekam na kontynuację.

[...]
– Nikt do końca nie wie, co siedzi w głowach innych ludzi –
wtrącił sentencjonalnie detektyw.
[...]
Wojny były straszne, krwawe i bezlitosne, jednak w jakiś
paskudny sposób były dla ludzkości naturalne. To, co teraz
zobaczył, nie miało z człowieczeństwem nic wspólnego.

𝐈𝐍𝐓𝐑𝐘𝐆𝐔𝐉Ą𝐂𝐘 𝐌𝐈𝐒𝐙𝐌𝐀𝐒𝐙 𝗦𝗖𝗜-𝗙𝗜 𝐊𝐑𝐘𝐌𝐈𝐍𝐀Ł𝐔 𝐖 𝐊𝐋𝐈𝐌𝐀𝐂𝐈𝐄 𝐍𝐎𝐈𝐑 !
Wiem, że nie ocenia się książki po okładce, ale ta wyjątkowo przyciągnęła mój wzrok. A do tego idealnie pasuje do zawartości tej wciągającej opowieści. Podoba mi się takie sci-fi w mrocznym i niepokojącym klimacie a czarno białe grafiki (przy okazji moja ulubiona stylistyka),znajdujące się na wstępie każdego rozdziału, fajnie podkreślają nastrój tajemniczości. Ciekawa koncepcja na brutalnie mroczną, przeciągniętą poza ekstremum fabułę i budowanie świata. Jest kilka smaczków, nazwisk związanych z ezoteryką i podróżami astralnymi. Bardzo frapująca koncepcja.
Jako nocne stworzenie, bardzo lubię przesiadywać w ciemności.
A ta opowieść rzuca ze stron snop światła, wabiąc czytelnika, jak ćmę do ognia i ᔑⱿᙓᕈᙅⱿᙓ ᙎ ᙅꙆᙓᙏᙁOŚᙅꙆ ...ᙅⱿƳƮᗣᒍ... ᙅⱿƳƮᗣᒍ...
Miałam też przyjemność wysłuchania sporego fragmentu czytanego przez fenomenalnego Krzysztofa Gosztyłę.
Według mojej opinii debiut Autora zaliczyłabym do bardzo udanych. Powodzenia w dalszej twórczości, czekam na więcej 😉👍
𝐏𝐎𝐋𝐄𝐂𝐀𝐌 ! 𝐂𝐙𝐘𝐓𝐀𝐉𝐂𝐈𝐄 𝐒Ł𝐔𝐂𝐇𝐀𝐉𝐂𝐈𝐄 𝐖𝐀𝐑𝐓𝐎 !

𝗖𝗼ś 𝗗𝗼 𝗣𝗼𝘀ł𝘂𝗰𝗵𝗮𝗻𝗶𝗮 𝗣𝗼𝗱𝗰𝘇𝗮𝘀 𝗖𝘇𝘆𝘁𝗮𝗻𝗶𝗮 :
https://www.youtube.com/watch?v=fnaDGTuGL5I&list=PLVW1RypF4Z6YQDx3m45gkzOAwpWimLU_J&index=97

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
𝐃𝐋𝐀 𝐂𝐈𝐄𝐊𝐀𝐖𝐒𝐊𝐈𝐂𝐇 :
https://www.prudentplus.com/iconic-cars/1920/rolls-royce-phantom-1.jpg
a może nowocześniejszy model
https://media.tenor.com/M-hONhwVUpoAAAAM/rolls-royce-spectre-luxury-car.gif

[...]
– Nikt do końca nie wie, co siedzi w głowach innych ludzi –
wtrącił sentencjonalnie detektyw.
[...]
Wojny były straszne, krwawe i bezlitosne, jednak w jakiś
paskudny sposób były dla ludzkości naturalne. To, co teraz
zobaczył, nie miało z człowieczeństwem nic wspólnego.

𝐈𝐍𝐓𝐑𝐘𝐆𝐔𝐉Ą𝐂𝐘 𝐌𝐈𝐒𝐙𝐌𝐀𝐒𝐙 𝗦𝗖𝗜-𝗙𝗜 𝐊𝐑𝐘𝐌𝐈𝐍𝐀Ł𝐔 𝐖 𝐊𝐋𝐈𝐌𝐀𝐂𝐈𝐄 𝐍𝐎𝐈𝐑 !
Wiem, że nie ocenia się książki po okładce,...

O Mój Boże, tego się nie spodziewałam!

🌑 Zacznę od świata przedstawionego i systemu magicznego, O M G TO JEST ŚWIETNE! Świat, jak i magia zostały tak dobrze i szeroko przedstawione, bardzo rozwinięte, a mimo to my jako czytelnicy, jak i nasz bohater nie wiemy wszystkiego. A fakt, że panujące zasady gry mogą się diametralnie zmienić, niezmiernie mnie cieszy.

🌑 Bardzo polubiłam głównego bohatera, jest on dość specyficzny i raczej niespotykany. Więc podążanie zanim w tej historii to niemała gratka, ale jednocześnie czysta przyjemność! Ludzie, między którymi obraca się nasz główny bohater, są ogromnie ciekawi, a ich występki coraz są bardziej niespodziewane.

🌑 Rozpoczynając tę książkę, bałam się, że będzie miała bardzo średnie tempo i nic nie będzie mnie ciągnęło do przodu. Jednak gdy przekroczyłam mniej więcej, pierwsze 100 stron, to akcja zaczęła pędzić na złamanie karku, przez co nie mogłam się oderwać.

🌑 Jednak od razu też muszę zaznaczyć, że ta historia momentami jest naprawdę bardzo brutalna, szokująca i w pewnych chwilach, aż obrzydliwa.

🌑 I coś, co niezmiernie mnie zastanawia to wątek romantyczny, który zrodził się w trakcie historii. Jest on dla mnie absolutnie niepotrzebny i nie jestem w stanie pojąć jak do niego doszło. Jest to dla mnie mały minus w tej historii.


[Współpraca reklamowa]

O Mój Boże, tego się nie spodziewałam!

🌑 Zacznę od świata przedstawionego i systemu magicznego, O M G TO JEST ŚWIETNE! Świat, jak i magia zostały tak dobrze i szeroko przedstawione, bardzo rozwinięte, a mimo to my jako czytelnicy, jak i nasz bohater nie wiemy wszystkiego. A fakt, że panujące zasady gry mogą się diametralnie zmienić, niezmiernie mnie cieszy.

🌑 Bardzo...