Sprawa lorda Rosewortha

Może nie powinnam zaniżać ogólnej oceny, bo generalnie nie lubię retro kryminałów. Jednak sama fabuła nieszczególnie mnie zaintrygowała.

Może nie powinnam zaniżać ogólnej oceny, bo generalnie nie lubię retro kryminałów. Jednak sama fabuła nieszczególnie mnie zaintrygowała.

Niestety, nie urzekła mnie ta historia. Książka miała być napisana w stylu Agathy Christie, z powolnym budowaniem napięcia i zarzuceniem czytelnika bardzo zawiłą zagadką kryminalną ale z ograniczoną liczbą podejrzanych. I ten zabieg się udał, ale gdzieś w toku śledztwa, które rozwiązało się bardziej przypadkiem niż przez działanie bohaterów, powieść mocno straciła na klimacie. To nijaka historia, z nijakimi postaciami i sztampowym motywem. Plusy: szybko się czyta, nie jest rozwlekła. Minusy: jest nieciekawa.

Niestety, nie urzekła mnie ta historia. Książka miała być napisana w stylu Agathy Christie, z powolnym budowaniem napięcia i zarzuceniem czytelnika bardzo zawiłą zagadką kryminalną ale z ograniczoną liczbą podejrzanych. I ten zabieg się udał, ale gdzieś w toku śledztwa, które rozwiązało się bardziej przypadkiem niż przez działanie bohaterów, powieść mocno straciła na...

"Sprawa lorda Rosewortha" to według mnie przerost formy nad treścią. Nie rozumiem tak wielu pozytywnych opinii.
Zamysł powieści był dobry - miała to być powieść detektywistyczna w starym stylu. Schemat trochę skojarzył mi się z popularną grą, w której ktoś umiera, a wśród osób w pokoju skrywa się morderca i na podstawie zadawanych pytań, trzeba odkryć kto to jest. Gdyby autorka nie mieszała w głowach ciągłym "lady", "milady" i resztą konwenansów, mogłoby być nieco łatwiej połapać się w fabule. Niestety, historia jest tak zawiła, że było mi ciężko zorientować się, kto jest kim. W ogóle nie czuć było wyjątkowego klimatu lat 50 w Wielkiej Brytanii, a był potencjał. Masło maślane, niespójność, to cechy charakterystyczne historii. Nie warto tracić na nią czasu. Po inne pozycje autorki nie sięgnę.

"Sprawa lorda Rosewortha" to według mnie przerost formy nad treścią. Nie rozumiem tak wielu pozytywnych opinii.
Zamysł powieści był dobry - miała to być powieść detektywistyczna w starym stylu. Schemat trochę skojarzył mi się z popularną grą, w której ktoś umiera, a wśród osób w pokoju skrywa się morderca i na podstawie zadawanych pytań, trzeba odkryć kto to jest. Gdyby...

Detektyw Jonathan Harper niespodziewanie dostaje zlecenie od dawnej znajomej Ruth Roseworth. Kobieta prosi mężczyznę, żeby rozwikłał zagadkę zabójstwa jej ojca lorda Rosewortha. Sprawa jest na językach w całym kraju a Scotland Yard nie radzi sobie z rozwiązaniem zagadki. Córka chce aby detektyw udowodnił, że w morderstwo nie jest zamieszany żaden mieszkaniec posiadłości a ktoś z zewnątrz. Detektyw będzie musiał zmierzyć się z wieloma kłamstwami, intrygami i tajemnicami. Czy uda mu się odkryć prawdę? Akcja dzieje się głównie w rezydencji Roseworth Manor. Każdy z bohaterów jest inny, wyrazisty i zasługuje na uwagę. Czy to możliwe, że wśród mieszkańców rezydencji znajduje się morderca głowy rodziny?

To moje pierwsze spotkanie z Małgorzatą Starostą i jestem pełna podziwu jak wiele pracy autorka włożyła w te książkę, żeby tak doskonale odwzorować lata 60 ubiegłego wieku jednocześnie zawierając w niej dużo elementów, które wydarzyły się naprawdę. Autorka świetnie wodzi czytelnika za nos przez całą książkę co nie pozwala się nudzić. Jest to powieść detektywistyczna z gatunku cosy crime więc jeśli lubicie kryminały oparte na klasycznych motywach, kochacie Christie to książka na pewno trafi w wasze gusta zapewniając sporo rozrywki. Ja osobiście jestem zachwycona pomysłem i z przyjemnością obejrzałabym ekranizację tej powieści i mam nadzieję, że autorka pokusi się o więcej książek w tym stylu. Powieść z intrygującą i niebanalną zagadką po którą warto sięgnąć.

"Jak niewiele wiemy o ludziach, jak łatwo im ufamy i ulegamy ich manipulacjom. Czy jesteśmy naiwni, mierząc innych swoją miarą, przypisując im dobre intencje, wierząc, że przedstawiana nam historia jest prawdziwa?"

Detektyw Jonathan Harper niespodziewanie dostaje zlecenie od dawnej znajomej Ruth Roseworth. Kobieta prosi mężczyznę, żeby rozwikłał zagadkę zabójstwa jej ojca lorda Rosewortha. Sprawa jest na językach w całym kraju a Scotland Yard nie radzi sobie z rozwiązaniem zagadki. Córka chce aby detektyw udowodnił, że w morderstwo nie jest zamieszany żaden mieszkaniec posiadłości a...

Cały czas poszukiwałam poczucia humoru autorki,do którego się przyzwyczaiłam.
Książka napisana w innym stylu niż poprzednie, które przeczytałam, niemniej warto się nad nią pochylić. Ciekawa fabuła choć trochę moim zdaniem niespójna.

Cały czas poszukiwałam poczucia humoru autorki,do którego się przyzwyczaiłam.
Książka napisana w innym stylu niż poprzednie, które przeczytałam, niemniej warto się nad nią pochylić. Ciekawa fabuła choć trochę moim zdaniem niespójna.

31/2024 świetna przygoda, bardzo lubię te czasy, scotland yard i całą ta otoczkę. Historia jest lekka, mało krwawa, taki kryminał gdzie czytelnik podąża tropem komisarza. Super Pani Małgorzato!

31/2024 świetna przygoda, bardzo lubię te czasy, scotland yard i całą ta otoczkę. Historia jest lekka, mało krwawa, taki kryminał gdzie czytelnik podąża tropem komisarza. Super Pani Małgorzato!

Przewidywalna aczkolwiek napisana lekkim piórem. Błyskotliwe żarty i ciekawa narracja dodaje tej pozycji świeżego tonu.

Przewidywalna aczkolwiek napisana lekkim piórem. Błyskotliwe żarty i ciekawa narracja dodaje tej pozycji świeżego tonu.

Dobry kryminał retro. Przesłuchany jako ebook w wykonaniu Filipa Kosiora co jeszcze dodało mu uroku. Polecam!

Dobry kryminał retro. Przesłuchany jako ebook w wykonaniu Filipa Kosiora co jeszcze dodało mu uroku. Polecam!

Już na samym wstępie pragnę podkreślić, że powyższa historia będzie nie lada gratką dla wszystkich fanów twórczości Aghaty Christie. Ambitny detektyw, śmierć w niewyjaśnionych okolicznościach orasz szerokie grono podejrzanych, gdzie każdy z nich może mieć swój motyw. Szybko się okazuje, że sprawa lorda Rosewortha może również w osobisty sposób dotyczyć naszego głównego bohatera, co czyni ją jeszcze bardziej priorytetową i zawiłą…
Tym, co najbardziej urzekło mnie w tej historii jest jej niepowtarzalny klimat. I mimo tego, że akcja książki rozgrywa się w roku 1959, to odnosiłam nieodparte wrażenie, jakbym przeniosła się co najmniej jakieś 100 lat wstecz. Nasz główny bohater to bystry mężczyzna, który w ostatnim czasie wiele przeszedł. Całe szczęście otacza się ludźmi, którzy go wspierają i dbają o niego, i o dziwo są to jego współpracownicy. Jonathan, Sam i pani Joyce to naprawdę intrygująca i dobrana ‘’ekipa’’, i mam nadzieję, że spotkam ich ponownie w kolejnym tomie – o ile takowy się pojawi. Tytułowa sprawa Lorda Rosewortha jest dość skomplikowana i zawiła, zaś coraz to nowe tropy detektywa jeszcze mocniej zaskakiwały i budziły napięcie. Na plus zasługuje ciekawy styl autorki, która już od pierwszych stron wzbudza naszą ciekawość i w zręczny sposób zwodzi nas za nos, podsuwając coraz więcej tropów, często oczywiście tych mylnych. Moje domysły akurat się tu nie sprawdziły, ponieważ zakończenie totalnie mnie zaskoczyło. Myślę, że jeśli lubicie kryminały z nietuzinkową fabułą, osadzone w przeszłości to będzie to idealna pozycja dla Was.

Już na samym wstępie pragnę podkreślić, że powyższa historia będzie nie lada gratką dla wszystkich fanów twórczości Aghaty Christie. Ambitny detektyw, śmierć w niewyjaśnionych okolicznościach orasz szerokie grono podejrzanych, gdzie każdy z nich może mieć swój motyw. Szybko się okazuje, że sprawa lorda Rosewortha może również w osobisty sposób dotyczyć naszego głównego...

bardzo przyjemna :)

bardzo przyjemna :)