"Romans biurowy, pełen niekwestionowanej chemii między bohaterami, od którego trudno się oderwać, napisany lekkim i dowcipnym piórem." Brzmi świetnie, prawda? Niestety ja jestem rozczarowana.
W tym romansie biurowym zabrakło romansu. 🤷🏻‍♀️
Wcale nie czułam chemii między Kamilą i Łukaszem. Za to było dużo opisów pracy w korporacji. Plotek, afer, konferencji, zebrań, wyjazdów. Czasem zastanawiałam się po co autorka to opisywała, bo to nic znaczącego nie wnosiło pomiędzy bohaterów. Dowcipu i lekkości tutaj też jak na lekarstwo. Liczyłam, że główna bohaterka będzie pyskata, z charakterem, z pazurem (w końcu kolor włosów zobowiązuje) ale gdzie tam. Łukasz za to jest facetem z problemami, z nieuporządkowaną przeszłością. Kompletnie nie zdobył mojej sympatii. I nie mam pojęcia czemu był takim postrachem firmy.
Moim zdaniem bliżej tej książce do obyczajówki niż romansu biurowego. Niestety męczyłam się przy jej czytaniu. Zupełnie mnie nie porwała. Liczyłam na więcej, na dużo więcej.

"Romans biurowy, pełen niekwestionowanej chemii między bohaterami, od którego trudno się oderwać, napisany lekkim i dowcipnym piórem." Brzmi świetnie, prawda? Niestety ja jestem rozczarowana.
W tym romansie biurowym zabrakło romansu. 🤷🏻‍♀️
Wcale nie czułam chemii między Kamilą i Łukaszem. Za to było dużo opisów pracy w korporacji. Plotek, afer, konferencji, zebrań,...

Przeciętna, czyta się przyjemnie.

Przeciętna, czyta się przyjemnie.

Strasznie słaba pozycja.
Historia płytka, bohaterowie nudni. Niby czytasz, ale tak na prawdę się nie wciągasz. Nie było nic co by mnie wciągnęło na tyle żebym miała ochotę przeczytać ją jednym ciągiem.

Strasznie słaba pozycja.
Historia płytka, bohaterowie nudni. Niby czytasz, ale tak na prawdę się nie wciągasz. Nie było nic co by mnie wciągnęło na tyle żebym miała ochotę przeczytać ją jednym ciągiem.

"Reguły pożądania" to romans biurowy, który zaprasza czytelnika do świata biznesowych intryg i emocji. Głównymi bohaterami książki są Kamila, obowiązkowa i lojalna asystentka, oraz Łukasz, szef Kamili, który skupia się wyłącznie na karierze.

Kamila i Łukasz to postacie, które szybko zapadają w pamięć czytelnika. Ich relacja staje się problematyczna, gdyż oboje czują do siebie magnetyczne przyciąganie. Wzajemne pożądanie w połączeniu z moralnymi dylematami, jakie stawia im ich relacja zawodowa, sprawiają, że czytelnik z coraz większą ciekawością śledzi ich losy.

Autorka zręcznie prowadzi narrację, ukazując subtelne emocje i konflikty wewnętrzne bohaterów. Poprzez lekkie i dowcipne pióro, wplata wątki romansu w świat korporacyjnych realiów, tworząc historię pełną napięcia i nieoczekiwanych zwrotów akcji.

Krótkie rozdziały i ciekawa fabuła sprawiają, że książkę czyta się szybko i przyjemnie. Tematyka romansu biurowego na ogół jest schematyczna, ale tutaj autorka wnosi świeże spojrzenie, ukazując skomplikowane relacje między bohaterami. Czytelnik ma szansę samodzielnie ocenić moralne dylematy, z jakimi muszą zmierzyć się Kamila i Łukasz.

"Reguły pożądania" to lekka i niewymagająca lektura, która jednak nie pozwala się nudzić.
Nie jest to może przełomowa książka z gatunku romansu, ale z pewnością dostarczy czytelnikowi rozrywki i pozwoli na chwilę relaksu. Dla osób poszukujących lekkiej lektury, ta powieść z pewnością spełni oczekiwania.

"Reguły pożądania" to romans biurowy, który zaprasza czytelnika do świata biznesowych intryg i emocji. Głównymi bohaterami książki są Kamila, obowiązkowa i lojalna asystentka, oraz Łukasz, szef Kamili, który skupia się wyłącznie na karierze.

Kamila i Łukasz to postacie, które szybko zapadają w pamięć czytelnika. Ich relacja staje się problematyczna, gdyż oboje czują do...

Książka „Reguły pożądania” Anny Bellon zabiera nas do klasycznego romansu biurowego między Kamilą a Łukaszem.
Ona to zdeterminowana i lojalna asystentka, on to szef pełen tajemnic, wplątany w pewien układ z bliźniaczką jego zmarłej żony, który pragnie rozwikłać tajemnicę biurową.
Zabrakło mi tu chemii między bohaterami, wykrywane postacie były drażniące, miałkie i bez pazura.
Duży plus to lekkość pióra autorki.
Niestety nie zostanie na dłużej w mojej pamięci ta lektura.

Książka „Reguły pożądania” Anny Bellon zabiera nas do klasycznego romansu biurowego między Kamilą a Łukaszem.
Ona to zdeterminowana i lojalna asystentka, on to szef pełen tajemnic, wplątany w pewien układ z bliźniaczką jego zmarłej żony, który pragnie rozwikłać tajemnicę biurową.
Zabrakło mi tu chemii między bohaterami, wykrywane postacie były drażniące, miałkie i bez...

Pierwszy raz sięgnęłam o te propozycja . Mam jakiś sentyment do romansów biurowych , mało ich czytam a na prawdę czasami wciągają. Bardzo ciekawie pokierowana historia chodź niektóre można było bardziej rozwinąć. Końcówka mam wrażenie że na szybkiego pisana ale ogólnie oceniam bardzo dobrze . Za szybko mi się czytało

Pierwszy raz sięgnęłam o te propozycja . Mam jakiś sentyment do romansów biurowych , mało ich czytam a na prawdę czasami wciągają. Bardzo ciekawie pokierowana historia chodź niektóre można było bardziej rozwinąć. Końcówka mam wrażenie że na szybkiego pisana ale ogólnie oceniam bardzo dobrze . Za szybko mi się czytało

Współpraca reklamowa z @purple_book_wydawnictwo

Reguły pożądania - Anna Bellon
6/10

Z książkami Anny Bellon jestem od początku, tzn od jej debiutu. Dotychczas Ania poruszała się w obrębie young adult /new adult, tym razem jednak pokusiła się o napisanie romansu biurowego. Czy ta zmiana gatunkowa wypadła dobrze?

Jeśli chodzi o biurowy klimat to został on bardzo dobrze wykreowany, czuć, że autorka pisała go na podstawie własnych doświadczeń i ta korpo otoczka jest napisana z autentycznością. Jedynie gdy w niektórych momentach Kamila rzucała korpo hasłami, to mogłyby być do nich dołączone przypisy. Ja chciałabym wiedzieć o czym w danej chwili była mowa.
Pomysł na wątek z nieorawidłościami w firmie też był interesujący, aczkolwiek mógłby być bardziej rozwinięty, bo miał potencjał.

Jednak mimo iż czyta się tą książkę dobrze, bo i styl pisania Ani jest lekki, to jednak zabrakło mi w tym romansie romansu. To znaczy, żebyśmy się dobrze zrozumieli. Miał być romans biurowy i ja oczekiwałam od tej książki naprawdę sporo, wiedziałam też na co stać autorkę i że potrafi stworzyć ciekawe, nietuzinkowe powieści, więc miałam pewne oczekiwania. Niestety mam wrażenie jakby ten wątek romansu został za słabo wykreowany, wręcz niedopracowany, na rzecz pokazania biurowej pracy. I nie chodzi mi o to, że za mało tu spice scen czy coś. Po prostu w tym całych romansie między Łukaszem a Kamilą zabrakło mi chemii, nie czułam ognia między nimi, tego przyciągania, które nomen omen powinno być wyczuwalne w pierwszej kolejności. Zabrakło mi tego tytułowego pożą@ania, zabrakło mi tego pazura, zabrakło mi ciętych dialogów, zabrakło mi emocji, które w nich narastały za sprawą romansu. Zabrakło mi też epilogu, który w każdej książce jest dla mnie takim dopełnieniem całej historii i spina całą fabułę. Szkoda, że go tutaj nie było, bo odnoszę wrażenie jakby nagle tekst został ucięty i pyk koniec.
Liczyłam na rasowy romans biurowy, na kawał dobrej powieści, a takiej nie dostałam.
Jeśli chodzi o Kame i Łukasza jako osobne postacie, nie mam im nic do zarzucenia, bo zdecydowanie przykuwają uwagę, ale razem, jako para mówię nie, bo jako para zrobili na mnie słabe wrażenie.

Może miałam zbyt duże oczekiwania, sama nie wiem, ale przykro mi, że nie pałam takim entuzjazmem jakim myślałam, że będę.

Niemniej jednak, nie zrażajcie się do książki. Pamiętajcie, że ilu nas czytelników, tyle jest opinii. Dlatego też zachęcam, aby przekonać się samemu i wyrobić własne zdanie.

Współpraca reklamowa z @purple_book_wydawnictwo

Reguły pożądania - Anna Bellon
6/10

Z książkami Anny Bellon jestem od początku, tzn od jej debiutu. Dotychczas Ania poruszała się w obrębie young adult /new adult, tym razem jednak pokusiła się o napisanie romansu biurowego. Czy ta zmiana gatunkowa wypadła dobrze?

Jeśli chodzi o biurowy klimat to został on bardzo dobrze...

Niestety nie mój klimat. Przede wszystkim, że jako pracownik korporacyjny w życiu nie widziałam takich akcji. Dlatego wydaje mi się mało rzeczywista. Dodatkowo jakoś niespecjalnie polubiłam bohaterów.

Niestety nie mój klimat. Przede wszystkim, że jako pracownik korporacyjny w życiu nie widziałam takich akcji. Dlatego wydaje mi się mało rzeczywista. Dodatkowo jakoś niespecjalnie polubiłam bohaterów.

👍

👍

Coś nie mam szczęścia do romansów biurowych 🤷🏻‍♀️
Temat ograny, czyli szef - podwładna. Bardzo naiwna bohaterka, która tak w zasadzie sama wlazła szefowi do łóżka. I chciałabym i boję się trwało nieustannie. Równie irytujący był Łukasz. Raz gorący, a zaraz potem wylewał dziewczynie wiadro lodowatej wody na głowę. Jego relacja z Olą również była co najmniej dziwna. Zabrakło mi jednej ważnej, o ile nie najważniejszej rzeczy. Chemii między bohaterami. Było letnio.
To chyba moje pierwsze spotkanie z książką autorki. Mam nadzieję, że jej inne pozycje są lepsze.
Dla tej moja ocena to 2/10 ⭐

Coś nie mam szczęścia do romansów biurowych 🤷🏻‍♀️
Temat ograny, czyli szef - podwładna. Bardzo naiwna bohaterka, która tak w zasadzie sama wlazła szefowi do łóżka. I chciałabym i boję się trwało nieustannie. Równie irytujący był Łukasz. Raz gorący, a zaraz potem wylewał dziewczynie wiadro lodowatej wody na głowę. Jego relacja z Olą również była co najmniej dziwna. Zabrakło...