Młot Bogów - Saga Led Zeppelin

Przedstawia ciekawy obraz powstania i rozwoju jednej z największych grup rocka. Z mojego punktu widzenia zdecydowanie bardziej interesujące są opisy tworzenia muzyki, relacje z koncertów oraz zachowania członków zespołu wobec siebie oraz odbiorców i mediów, natomiast częste wspomnienia o wyczynach w hotelach, w tym korzystania z życiowych uciech, również z regularnego seksu z kolejnymi dziewczynami, jakkolwiek zapewne w dużej mierze prawdziwe, uważam za niezbyt potrzebne.

Przedstawia ciekawy obraz powstania i rozwoju jednej z największych grup rocka. Z mojego punktu widzenia zdecydowanie bardziej interesujące są opisy tworzenia muzyki, relacje z koncertów oraz zachowania członków zespołu wobec siebie oraz odbiorców i mediów, natomiast częste wspomnienia o wyczynach w hotelach, w tym korzystania z życiowych uciech, również z regularnego seksu...

W XX wieku Led Zeppelin stał się jednym z najbardziej kochanych zespołów muzyki rockowej. Ich koncerty wypełniały po brzegi sale koncertowe po obu stronach Atlantyku dając za każdym razem przykład niezwykłego kunsztu i wyczucia piękna. A i dzisiaj w niespokojnych i cyfrowych czasach biją rekordy popularności z serwisach streamingowych. Dla każdego miłośnika Led Zeppelin i muzyki rockowej książka ta stanowi niezwykłe kompendium wiedzy...

W XX wieku Led Zeppelin stał się jednym z najbardziej kochanych zespołów muzyki rockowej. Ich koncerty wypełniały po brzegi sale koncertowe po obu stronach Atlantyku dając za każdym razem przykład niezwykłego kunsztu i wyczucia piękna. A i dzisiaj w niespokojnych i cyfrowych czasach biją rekordy popularności z serwisach streamingowych. Dla każdego miłośnika Led Zeppelin i...

Muzykę Led Zeppelin trzeba znać a ich historię warto przeczytać. Sex , drugs and rocknroll to powiedzenie nie bierze się znikąd tylko towarzyszyło przez lata tym Tytanom rocka jako oręż na światowych salonach showbiznesu. Znakomity zapis historii jednego z najważniejszych zespołów w dziejach muzyki. Geniusze muzyki ,prekursorzy potężnych koncertów zapełniających stadiony i królowie życia lat 60 i 70 Historie typu Kac Vegas to na tle tras koncertowych Zeppelinów przygody zastępu harcerzyków. Świetnie się czyta a dla wyznawców ich muzyki lektura obowiązkowa

Muzykę Led Zeppelin trzeba znać a ich historię warto przeczytać. Sex , drugs and rocknroll to powiedzenie nie bierze się znikąd tylko towarzyszyło przez lata tym Tytanom rocka jako oręż na światowych salonach showbiznesu. Znakomity zapis historii jednego z najważniejszych zespołów w dziejach muzyki. Geniusze muzyki ,prekursorzy potężnych koncertów zapełniających stadiony ...

Jedna z największych legend rocka Led Zeppelin, bez wątpienia miał ogromny wpływ na kolejne pokolenie muzyków grających ostrzejszą odmianę rocka. Choć do dziś wielu artystów inspiruje się ich twórczością z innych gatunków muzycznych.
Niewielu zapewne pomyślało, że Jimy Page grający wcześniej w The Yardbirds, odniesie taki sukces w 1969, wraz ze swoim nowym zespolem nawiązujący swą nazwą do wielkiego sterowca i wzniesie się tak majestatycznie że swoim swoim zespolem, jak ów statek powietrzny.
Historie zespołu poznajemy od samouka gry na gitarze, Jimiego Pagea, wzmiankę o jego dzieciństwie, aż do pierwszych gier na scenach poprzez udział w różnych projektach muzycznych. Poznajemy jego krótkie przygody że społem The Yardbirds, aż do okoliczności zebrania Roberta Planta i spółki i utworzenia zespołu, który według opisów autora będzie miał nie jedna przygodę w szczególności w Ameryce..., ale wzniesie się na wyżyny popularności zbierając armię wiernych fanów.
Poznajemy ogólnikowo młodość poszczególnych członków zespołu aż do dołączenia do Zeppelinów, historie I okoliczności powstawania płyt, genezę poszczególnych utworów, jak ich radzenia sobie na listach przebojów. Gdy brniemy przez kolejne lata jesteśmy dawkowani coraz bardziej sensacyjnymi przygodami zespołu w szczególności tourne po Ameryce dostarcza nam coraz bardziej sensacyjnych wyczynach zespołu w hotelach, na trasach. Posiłkując się różnymi wypowiedziami świadków, ludzi z otoczenia zespołu.
I tu pojawia się pytanie, czy miejscami autor nie przesadzał, jak by za dużo czasem skupiał się na szukania sensacji na miarę naszego rodzimego pudelka. Wiadomo takie rzeczy lepiej często się sprzedają, ale pod warunkiem, że jest to że smakiem i nie jest wyolbrzymiane, a takie miejscami się wydaje. Podobno sam zespół odcina się od części rzeczy opisanych w ów książce. Choć niektóre sensacje wiadomo pewnie mają jakieś pokrycie znając, pokusy i trudy tras koncertowych zespołów.
Kiedy jesteśmy dawkowani ciekawymi historiami z życia zespołu ich inspiracji blusem, sukcesami, ale trudniejszy i momentami zespołu, nagle autor ponownie wpłata sensacje pokroju tych za bardzo wyolbrzymionych.
Mimo wszystko pozycja miejscami jest bardzo ciekawa, dostarczając nam wiedzy jak wyglądał swiat muzyki przed zespolem, jak Blues miał wpływ na nich i na rocka.
Mamy dokładne opisy najlepszych przykładowych koncertów zespołu, opisy pracy w studiu, kolejne trasy, aż do tragicznej śmierci perkusisty Bonzo,, i rozpadu zespołu.
Potem jeszcze poznajemy historie solowych projektów reszty żyjących członków zespołu, ich obecności na różnych eventach i opisach życia po rozpadzie zespołu.
Książka miejscami ciekawa, zawsze można czegoś nowego się dowiedzieć, tylko pytanie na ile owe opisane sensacje rodem z gazet plotkarskich są prawdziwe, związane z wybrykami zespołu w hotelach i wyczynami z groupies... Myślę, że do niektórych spraw trzeba podejść z rezerwą a wtedy możemy czerpać inne ciekawe wiadomości z życia zespołu, który miał tak ogromny wpływ na rozwój cięższego rocka.

Jedna z największych legend rocka Led Zeppelin, bez wątpienia miał ogromny wpływ na kolejne pokolenie muzyków grających ostrzejszą odmianę rocka. Choć do dziś wielu artystów inspiruje się ich twórczością z innych gatunków muzycznych.
Niewielu zapewne pomyślało, że Jimy Page grający wcześniej w The Yardbirds, odniesie taki sukces w 1969, wraz ze swoim nowym zespolem...

Idealna rzecz. I to zarówno dla bezkrytycznych fanów „starego, dobrego rocka” prenumerujących miesięczniki typu „Teraz rock” i „Classic rock”, ludzi wychowanych na audycjach Kaczkowskiego i Manna w „Trójce”, jak i dla tych, którzy rocka nienawidzą, uważając go za muzykę robioną przez cynicznych, pretensjonalnych wykolejeńców dla mających problem z rzeczywistością, mających problem z kobietami młodzieńców i postmłodzieńców. Dla tych drugich książka Stephena Davisa pozornie oferuje więcej. Mamy tu opisy alkoholowo-narkotykowo-seksualnych ekscesów muzyków oraz ich ekipy. Zresztą pod hasłem „skandal” był „Młot Bogów” sprzedawany. Tyle, że te nawet szokujące chwilami fragmenty, nie do przyjęcia przez członków Led Zeppelin, którzy się od pracy Davisa odcięli, to niewielka część książki. Reszta to typowy pseudomuzykologiczny bełkot na temat „wspaniałych”, „porywających”, „ponadczasowych”, „głębokich” i tym podobnych dokonań Jimmy’ego Page’a, Roberta Planta, Johna Paula Jonesa oraz Johna Bonhama.
Rzeczy naprawdę interesujące, skłaniające do refleksji czy myślenia, podane są tu śladowo, jakby mimochodem. Chodzi o dojście do prawdy, dotknięcie sztuki, tego jak powstawały wciąż chętnie słuchane, elektryzujące miliony fanów i tysiące muzyków (ostatni przykład – amerykańska grupa Greta Van Fleet) utwory i brzmienie Led Zeppelin. Chodzi o proces twórczy i stymulujące go lub osłabiające napięcia lub cicha rywalizacja pomiędzy „bogami rocka”. Chodzi po prostu o to legendarne dotknięcie Boga lub – jak kto woli – szatana, który sprawił, że Led Zeppelin stał się, jest i pewnie już na zawsze pozostanie, jednym z najważniejszych oraz najbardziej dochodowych zespołów w historii. Ale tego tu nie ma. Jest za to wyliczanka kolejnych tras koncertowych oraz piosenek, które były na nich wykonywane i garść plotek o rzekomym satanizmie zespołu, zwłaszcza jego lidera, Jimmy’ego Page’a. Szkoda. Taki zespół zasługuje na więcej.

Idealna rzecz. I to zarówno dla bezkrytycznych fanów „starego, dobrego rocka” prenumerujących miesięczniki typu „Teraz rock” i „Classic rock”, ludzi wychowanych na audycjach Kaczkowskiego i Manna w „Trójce”, jak i dla tych, którzy rocka nienawidzą, uważając go za muzykę robioną przez cynicznych, pretensjonalnych wykolejeńców dla mających problem z rzeczywistością, mających...

Czytało się miło i przyjemnie. Zaskakujące historie pokazujące barwność życia dawnych rockmenów. Ale im bliżej końca tym szybciej historia się toczyła (bo się skończyła?) Co dawało swoiste poczucie pustki, poczucie lania wody przez autora, tudzież nagły koniec. Ale historia wciąż trwa. Dla fanów zespołu - pozycja obowiązkowa!

Czytało się miło i przyjemnie. Zaskakujące historie pokazujące barwność życia dawnych rockmenów. Ale im bliżej końca tym szybciej historia się toczyła (bo się skończyła?) Co dawało swoiste poczucie pustki, poczucie lania wody przez autora, tudzież nagły koniec. Ale historia wciąż trwa. Dla fanów zespołu - pozycja obowiązkowa!

Niestety, jestem rozczarowana tą "biografią"... To raczej plotkarski zbiór opowieści o szaleństwach Led Zeppelin - sex, drugs, ale rock'n'rolla niewiele. Odniosłam wrażenie, że autor nie tylko nie czuje żadnej sympatii, ale przede wszystkim szacunku do LZ i jego jedynym celem jest wywołanie sensacji i oczernienie zespołu. Każdy zainteresowany wie, że życie muzyków rockowych w latach 70-tych obfitowało w różnorodne atrakcje, ale gdzieś w tym wszystkim zagubiło się to, co najważniejsze - muzyka jednego z najważniejszych i najbardziej wpływowych zespołów rockowych w historii.

Niestety, jestem rozczarowana tą "biografią"... To raczej plotkarski zbiór opowieści o szaleństwach Led Zeppelin - sex, drugs, ale rock'n'rolla niewiele. Odniosłam wrażenie, że autor nie tylko nie czuje żadnej sympatii, ale przede wszystkim szacunku do LZ i jego jedynym celem jest wywołanie sensacji i oczernienie zespołu. Każdy zainteresowany wie, że życie muzyków rockowych...

Przeczytałam tę książkę kilka razy, ale teraz wyjątkowo w jednym jedynym celu: żeby skrzętnie prześledzić tłumaczenie. Naprawdę nie można być zawiedzionym, przyglądając się książce pod tym względem. Czyta się ją bardzo dobrze, bez żadnych zgrzytów. Jeżeli pojawiają się błędy (sporadyczne) to nie zaburzają treści. Wyjątkiem są dwa przypadki, co ciekawe oba dotyczą Jonesa ;)
Najpierw ze strony 77 dowiadujemy się, że John Paul Jones, razem z żoną Madeleine Bell (sic!) spędził święta w Nowym Jorku, co jest nawet nie lekkim przekłamaniem i "wyswataniem" Jonesa z kimś zupełnie innym (jego żoną jest Maureen, co nie zmieniło się od 1967 roku). Oryginał podaje: John Paul Jones, who with his wife had spent Christmas with singer Madeline Bell in New York,
arrived separately.
Potem na stronie 137 zdobywamy informacje dotyczące nagrywania "Stairway to Heaven". Posłuchajcie tylko słynnego wstępu, aby usłyszeć flet i gitarę akustyczną. Według książki jednak dowiecie się, że w grę wchodziły klawisze i starodawne magnetofony. Jest to niestety błąd tłumacza.
Gdyby jednak nie brać pod uwagę tych dwóch wpadek to książka jest przyjazną tłumaczeniową perełką z drobnymi i bardzo wdzięcznymi klęskami terminologicznymi. Ale dzięki temu przysłuży się nauce ;)

Co do treści. Oj... Takie publikacje wyraźnie pokazują jaką odpowiedzialność bierze na siebie osoba planująca napisanie czyjejś biografii. Po przeczytaniu tej książki Zeppelinów można z łatwością znienawidzić. Za rozbestwienie, brak opanowania, szacunku i obrzydliwe wykorzystywanie zaufania, jakim obdarzali zespół fani czy organizatorzy. Plant i Bonzo przedstawieni są jako wieśniacy (żeby nie powiedzieć wieśniaki),przez co oczywistym dla autora jest, że nie znają się na biznesie i folgują wszystkim swoim zachciankom, zszokowani wielkim światem. Wielkim światem do którego drzwi otworzył im Page - żałosny dziwak, wyśmiewany w prasie, wyśmiewany na koncertach, wyśmiewany w środowisku, zajmujący się narkotykami, czarami, narkotykami, nieletnimi dziewczynkami, narkotykami i niszczeniem siebie samego poprzez chorą fascynację potęgą i hołdowaniem własnym ambicjom. Ach, czy wspomniałam o narkotykach? Na koniec zostaje Jones, o którym w sumie nic nie wiadomo, dzięki czemu co prawda nie obrywa za bardzo w książce (oprócz informacji o tym, że jest najbardziej złośliwy i chce od fanów tylko npieniędzy),ale też jego losy po rozpadzie zespołu podsumowane są krótkim: "zaszył się w domku na wsi i wydawał swoje pieniądze nietknięty KLĄTWĄ sprowadzoną przez MANIPULACJE zdziwaczałego gitarzysty swojego zespołu". Nie wiem, jak w obliczu tego wszystkiego wytłumaczyć wszystkie wyprodukowane przez Jonesa płyty i fakt, że w czerwcu wybieramy się na jego koncert do Helsinek, podczas gdy inni "zarobieni muzycy" zajmują się głównie wydawaniem albumów ze zdjęciami?

Jeśli "młody" fan zespołu porywa się na tę książkę musi koniecznie zaopatrzyć się w inne pozycje, które zrównoważą jad wylewający się z pozornie obiektywnej książki Daviesa, utrzymanej w kronikarskim stylu. Książka niestety powoduje powstanie setek pytań (głównie co do prawdziwości opisanych wydarzeń),ale nie sugeruje żadnych odpowiedzi poza budowaniem uczucia pogardy wobec "wypalonych muzyków" i "ostatniego lotu sterowca". Bolesne uogólnienia, sprowadzające muzyków do zwykłych marionetek sterowanych przez żądzę sławy i pieniądza, mogą zniszczyć obraz zespołu w oczach nawet wiernego fana, a fakt, że zespół nawykł do tego, aby nie komentować głównie negatywnych doniesień prasy nie pomaga w wyrobieniu sobie zdania na temat książki.

Zatem przeczytać trzeba koniecznie, ale z Mickiem Wallem i innymi możliwymi do zdobycia dziełkami pod ręką.

Przeczytałam tę książkę kilka razy, ale teraz wyjątkowo w jednym jedynym celu: żeby skrzętnie prześledzić tłumaczenie. Naprawdę nie można być zawiedzionym, przyglądając się książce pod tym względem. Czyta się ją bardzo dobrze, bez żadnych zgrzytów. Jeżeli pojawiają się błędy (sporadyczne) to nie zaburzają treści. Wyjątkiem są dwa przypadki, co ciekawe oba dotyczą Jonesa ;)...

Czyta się nieźle, ale muzycy twierdzą, ze książka niewiele ma wspólnego z prawdą. Jak ja więc traktować - jako biografię czy raczej mit o Led Zeppelin? A może zbiór plotek o Led Zeppelin? Zbiór barwnych anegdot wymyślonych przez Stephena Davisa? Tak, wiem, że Davis znał zespół i sam był uczestnikiem jego historii, ale znać i wiedzieć to jedno, a rzetelnie przedstawić to już zupełnie inna sprawa.

Czyta się nieźle, ale muzycy twierdzą, ze książka niewiele ma wspólnego z prawdą. Jak ja więc traktować - jako biografię czy raczej mit o Led Zeppelin? A może zbiór plotek o Led Zeppelin? Zbiór barwnych anegdot wymyślonych przez Stephena Davisa? Tak, wiem, że Davis znał zespół i sam był uczestnikiem jego historii, ale znać i wiedzieć to jedno, a rzetelnie przedstawić to już...

Najwybitniejszy zespół w historii rocka w biografii Stephena Davisa. Nie wiem, dlaczego książka jest w tak ogromnym stopniu oparta na plotkach!! Czy Page i spółka nie zasługiwali na naprawdę rzetelną biografię??

Najwybitniejszy zespół w historii rocka w biografii Stephena Davisa. Nie wiem, dlaczego książka jest w tak ogromnym stopniu oparta na plotkach!! Czy Page i spółka nie zasługiwali na naprawdę rzetelną biografię??