Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam tą książkę w jeden dzień. Nie wiem sama czy była tak łatwo napisana, że się dobrze i szybko czytało, czy kilka razy za szybko przeklikalam i byłam do przodu o kilka stron. Poznajemy kolejnego bohatera z poprzedniej części, który uchodzi za uwodziciela i tak na prawdę nic więcej o nim nie można powiedzieć, a pod skorupą żigolaka no cóż kryje się dużo wartościowych rzeczy. Ona, samotna matka idzie w to z rozwagą i myślami z tyłu głowy, o uczuciach córki. Historia dobra.

Przeczytałam tą książkę w jeden dzień. Nie wiem sama czy była tak łatwo napisana, że się dobrze i szybko czytało, czy kilka razy za szybko przeklikalam i byłam do przodu o kilka stron. Poznajemy kolejnego bohatera z poprzedniej części, który uchodzi za uwodziciela i tak na prawdę nic więce...

Rozwiń

Zwiń

Wszystko to co jest w opisie książki się zgadza, są przyjaciele, czują coś do siebie, jest propozycja układu i w sumie to tyle. Dorośli ludzie krążą wokół siebie i swoich uczuć zamiast wygodnie usiąść i porozmawiać, ale jakby tak zrobili nie byłoby o czym czytać. Brakuje mi tutaj jakiejś mocnej energii, ale nie jest najgorzej.

Wszystko to co jest w opisie książki się zgadza, są przyjaciele, czują coś do siebie, jest propozycja układu i w sumie to tyle. Dorośli ludzie krążą wokół siebie i swoich uczuć zamiast wygodnie usiąść i porozmawiać, ale jakby tak zrobili nie byłoby o czym czytać. Brakuje mi tutaj jakiejś m...

Rozwiń

Zwiń

Historia, która była już trochę dla mnie na siłę. Myślę, że dwa poprzednie to była ta właściwa historia i ta tutaj jakby nic nie wnosi do dalszej wiedzy i życia. Dowiadujemy się połowy tego co wiemy z poprzednich części.

Historia, która była już trochę dla mnie na siłę. Myślę, że dwa poprzednie to była ta właściwa historia i ta tutaj jakby nic nie wnosi do dalszej wiedzy i życia. Dowiadujemy się połowy tego co wiemy z poprzednich części.

Sama przeżyłam załamanie, kiedy się okazało, że nie można przeszczepić serca, z tym, że pomyślałam o stracie chłopca. Jeszcze tak szybko w nerwach nie zamknęłam książki by nie czytać dalej i się nie smucić. Wróciłam do niej dopiero na drugi dzień. Cieszę się z tego jak się skończyła historia.

Sama przeżyłam załamanie, kiedy się okazało, że nie można przeszczepić serca, z tym, że pomyślałam o stracie chłopca. Jeszcze tak szybko w nerwach nie zamknęłam książki by nie czytać dalej i się nie smucić. Wróciłam do niej dopiero na drugi dzień. Cieszę się z tego jak się skończyła histo...

Rozwiń

Zwiń

Czułam całą sobą, że to się tak skończy. Ale mimo to na zakończeniu powiedziałam do siebie ja ********. Weszłam w tą historię cała może dlatego, że sama mam małe dziecko i mnie to poruszyło, może dlatego, że jestem mało odporna na krzywdę. Historia mnie bardzo rozemocjonowała.

Czułam całą sobą, że to się tak skończy. Ale mimo to na zakończeniu powiedziałam do siebie ja ********. Weszłam w tą historię cała może dlatego, że sama mam małe dziecko i mnie to poruszyło, może dlatego, że jestem mało odporna na krzywdę. Historia mnie bardzo rozemocjonowała.

Książka była dobra. Oczywiście są pewne niedociągnięcia, które nie mieszczą się w głowie jak to, że nie szukała córki, bo nie umiem sobie wyobrazić by nie szukać swojego dziecka tym bardziej jak wiedziała, kto za tym stoi. Całość tej historii jednak mimo tego mnie do siebie przekonuje, dużo się dzieje co sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko.

Książka była dobra. Oczywiście są pewne niedociągnięcia, które nie mieszczą się w głowie jak to, że nie szukała córki, bo nie umiem sobie wyobrazić by nie szukać swojego dziecka tym bardziej jak wiedziała, kto za tym stoi. Całość tej historii jednak mimo tego mnie do siebie przekonuje, duż...

Rozwiń

Zwiń

Uważam, że jest to dobra książka, chociaż czasami byłam już poirytowana zachowaniem bohaterki. Poruszony został poważny problem i ukazane próby wyleczenia sie bez żadnej pomocy z tego. Nastolatka zostaje zgwałcona przez przyjaciela rodziny, który jej grozi jeśli komuś o tym powie. Co robi nastolatka.? Wiadomo, że nikomu nie powie. Myślę, że w tym wieku i pod taką groźbą większość z nas by nie powiedziała. Bohaterka zmieniła się totalnie, z grzecznej ułożonej uczennicy stała się walczącą o każdy dzień dziewczyna, która sięga po używki coraz więcej. Jak się zakończy historia ? No cóż po przeczytaniu poległam chwilowo psychicznie i chciałabym aby każdy umiał powiedzieć innym o takiej sytuacji i nie bał się, że ktoś nie pomoże czy nie uwierzy.

Uważam, że jest to dobra książka, chociaż czasami byłam już poirytowana zachowaniem bohaterki. Poruszony został poważny problem i ukazane próby wyleczenia sie bez żadnej pomocy z tego. Nastolatka zostaje zgwałcona przez przyjaciela rodziny, który jej grozi jeśli komuś o tym powie. Co robi ...

Rozwiń

Zwiń

Nie mogłoby zabraknąć historii o Vincencie, należała mu się. W porównaniu do pozostałych części ta jednak nie ma w sobie żadnej iskry. Trochę tak zrobiona właśnie żeby była. Wiadomo jest historia, jest motyw, jest kobieta, ale to wszystko bez tego czegoś co powoduje zapłon w umyśle i serce.

Nie mogłoby zabraknąć historii o Vincencie, należała mu się. W porównaniu do pozostałych części ta jednak nie ma w sobie żadnej iskry. Trochę tak zrobiona właśnie żeby była. Wiadomo jest historia, jest motyw, jest kobieta, ale to wszystko bez tego czegoś co powoduje zapłon w umyśle i serce...

Rozwiń

Zwiń