Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przez długi czas odkładałam tę książkę na bok, bo nie byłam pewna czy mam na nią ochotę. Ostatecznie nadszedł na nią czas, czy było warto?

'I być może właśnie wtedy - ale tylko być może - dociera do ciebie, że jest to ni mniej, ni więcej dokładnie taki koniec, na jaki zasłużyłeś.'

Ned Groom jest właścicielem ekskluzywnych klubów dla celebrytów. Razem z bratem właśnie otwierają najnowszy z nich - Island Home. W związku z tym na wydarzenie zaprosili wielu wpływowych gości ze świata filmu, muzyki i tym podobne. Pod koniec trwającego cały weekend otwarcia niestety niektórzy zaginęli, a w międzyczasie znaleziono też ciała. Kto za to odpowiada? I dlaczego dla kilku osobistości ten weekend zakończył się tragicznie?

Historia przedstawiona jest z kilku perspektyw. Mamy więc asystentkę, kierowniczkę sprzątaczy oraz osobę odpowiedzialną za werbowanie i zapraszanie do klubu celebrytów. Są to skrajnie różne perspektywy, bo i każde z tych środowisk jest inne. Mimo to poznajemy od kuchni funkcjonowanie klubu i świat bogatych gości. A świat ten jest zepsuty i pełen intryg, które prowadzą do najgorszego.

Same rozdziały są stosunkowo krótkie, zatem przez książkę się płynie i czyta naprawdę bardzo szybko. Język i historia też nie są skomplikowane, więc mamy przyjemną dawkę rozrywki w kolorowym świecie bogaczy.

'Próbujesz zrobić coś dobrego, ale przez cały czas obsesyjnie myślisz o ludziach, których nigdy nie spotkałeś i nigdy nie spotkasz, a którzy cię nienawidzą i szczycą się tym, jak bardzo cię nienawidzą, i czekają na twój upadek.'

Wbrew krążącym opiniom, podobała mi się ta książka. Sięgałam po nią ze średnim nastawieniem i miło się zaskoczyłam. Nie jest to krwawy kryminał, ani trzymający w napięciu thriller, ale mamy historię z zagadką w tle, której jesteśmy ciekawi. Narracja poprowadzona jest w taki sposób, że czyta się naprawdę szybko i z zainteresowaniem. Osobiście polecam, jeśli szukacie czegoś lżejszego.

'Często zastanawiała się, jak to jest wiedzieć, że się kogoś zabiło. Często zastanawiała się, jak to jest mieć czyjeś życie w swoich rękach.'

Przez długi czas odkładałam tę książkę na bok, bo nie byłam pewna czy mam na nią ochotę. Ostatecznie nadszedł na nią czas, czy było warto?

'I być może właśnie wtedy - ale tylko być może - dociera do ciebie, że jest to ni mniej, ni więcej dokładnie taki koniec, na jaki zasłużyłeś.'

Ned Gr...

Rozwiń

Zwiń

Książki autora jeszcze mnie nie zawiodły. Co więcej, zawsze są za każdym razem wśród najlepszych przeczytanych w danym roku. Czy tym razem też tak będzie?

'Nienawiść to świetny czynnik motywujący, ale niewystarczający, by chcieć zabić. Strach sprawdzał się znacznie lepiej.'

Eddie Flynn podejmuje się obrony młodego chłopaka oskarżonego o morderstwo. Oskarżycielem jest Randal Korn, który nie przegrał żadnego procesu i dąży do tego, aby winni siadali na krześle elektrycznym. Kara śmierci wydaje się być jego hobby. Czy Eddie wybroni chłopaka? I przede wszystkim czy jest on winny czy niewinny?

W przypadku autora oczywiste jest, że historia wciągnie od pierwszej strony i nie da o sobie zapomnieć aż do ostatniej. Co więcej, nie da o sobie zapomnieć jeszcze po zamknięciu książki. Całość poznajemy z kilku perspektyw i jedna jest ciekawsza od drugiej. Bo nie tylko ta dobra jest przedstawiona czytelnikowi, ale też ta zła. Same rozdziały są wystarczającej długości, aby czytać dalej i nie odkłdać książki na bo przez długie godziny.

Jest to kolejny tom o Eddiem Flynnie i jeśli chcecie poznać książkę dla samej historii to oczywiście w niczym to nie przeszkadza. Jeśli jednak interesują was też losy bohaterów to polecam zacząć od poprzednich tomów.

'Prawo to najczęściej rozgrywka toczona w wolnym tempie. Od czasu do czasu trzeba jednak zapieprzać.'

Nie zawiodłam się. Wręcz utwierdziłam się w przekonaniu, że autor to klasa sama w sobie, a jego książki są po prostu świetne. Trzymają w napięciu i mają takie plot twisty, że ostatecznie nie można domyślić się ani przewidzieć zakończenia. I o to właśnie chodzi w thrillerach i kryminałach! Polecam i z pewnością będę sięgać po kolejne książki niezależnie czy z serii czy zupełnie oddzielne historie. Bo naprawdę warto!

'Popatrzcie na tego faceta... wygląda jak żywy trup. I ma obsesję na punkcie kary śmierci.'

Książki autora jeszcze mnie nie zawiodły. Co więcej, zawsze są za każdym razem wśród najlepszych przeczytanych w danym roku. Czy tym razem też tak będzie?

'Nienawiść to świetny czynnik motywujący, ale niewystarczający, by chcieć zabić. Strach sprawdzał się znacznie lepiej.'

Eddie Flynn p...

Rozwiń

Zwiń

Po raz kolejny to Zaksiążkowane zachęciły mnie do książki, którą warto podobno poznać. A ja postanowiłam jej wysłuchać. Czy było warto?

'Ty również cierpiałaś. A kości zdrowieją szybciej niż dusza.'

Wychowana przez wodne istoty Ropuszka mieszka w lesie. Jej głównym zadaniem jest ochrona wieży otoczonej ciernistym murem, w której śpi tajemnicza księżniczka. Czy spotkanie z nieznajomym sprawi, że zadanie zejdzie na dalszy plan? A może mężczyzna chce uwolnić śpiącą kobietę?

Zazwyczaj wszystkie historie o wróżkach i księżniczkach kręcą się wokół tych drugich. W tym przypadku jest zupełnie inaczej, ponieważ to żabia wróżka jest główną bohaterką. A księżniczka? Ciąży na niej klątwa i po prostu należy jej chronić. Nasza Ropuszka jest bardzo niepewna siebie, więc w sumie to nic dziwnego, że po spotkaniu z rycerzem staje się nieufna. Jak zakończy się ta historia?

'Miłość potworów była nieskomplikowana.'

Ciepła i jednocześnie bardzo krótka historia. Główna bohaterka od początku do końca wzbudza sympatię czytelnika. Bo czy już same jej imię - Ropuszka, nie jest urocze? Autorka przedstawiła wydarzenia z innej perspektywy, to nie księżniczka, a jej opiekunka grają tutaj pierwsze skrzypce. I to naprawdę zadziałało. Polecam serdecznie, nie zawiedziecie się!

'Wiedziała, że powinna coś czuć, i podejrzewała, że pewnie znów robi coś źle, bo nic nie czuje, a nawet nie miała pojęcia, co by to miało być. Ulga, że to już koniec? Wyrzuty sumienia, że taki to koniec? Ale nie czuła zupełnie nic. Może nie dotarło do niej, że to już koniec?'

Po raz kolejny to Zaksiążkowane zachęciły mnie do książki, którą warto podobno poznać. A ja postanowiłam jej wysłuchać. Czy było warto?

'Ty również cierpiałaś. A kości zdrowieją szybciej niż dusza.'

Wychowana przez wodne istoty Ropuszka mieszka w lesie. Jej głównym zadaniem jest ochrona ...

Rozwiń

Zwiń

Mając w pamięci zakończenie drugiego tomu cały czas odkładałam czytnie kontynuacji na bok. Ani się obejrzałam, a minęło kilka lat i tak oto naszła mnie ochota na trzeci tom. Czy było warto?

'Nikt oprócz niej nie może znaleźć się w niebezpieczeństwie, nikt nie może ucierpieć oprócz niej samej. Tylko potwór mógł zniszczyć innego potwora.'

Celaena zostaje wysłana z misją do Wendlyn. Tam postanawia jednak uzyskać dla własnych korzyści szczegółową wiedzę na temat kluczy Wyrda i tak trafia pod skrzydła Rowana, który ma zacząć ją szkolić, aby w nagrodę mogła otrzymać interesujące ją informacje. Czy dziewczynie uda się okiełznać moc, którą ma w sobie? I jakie będą skutki otrzymanych wiadomości?

W tej części poznajemy nowych bohaterów, bo i sama Celaena całkowicie zmienia środowisko, w którym przebywa. Na szczęście nie ma tu za dużo romansu, ale za to są potwory i fantastyka, na którą miałam ochotę.

'Ludzie, których kochasz, to broń, która zostanie wykorzystana przeciwko tobie.'

Cieszę się, że wróciłam do tej serii i mam nadzieję, że nie minie kolejnych kilka lat zanim sięgnę po kolejny tom. Bo historia naprawdę na nowo mnie wciągnęła i jestem ciekawa jak potoczy się dalej. Dobrze było wrócić do tych postaci, a sama opowieść wciąga i nie można się oderwać. Jeśli tak jak ja jesteście w trakcie serii to może zmotywujemy się wspólnie do czytania dalej? Bo ja z pewnością zamierzam!

'Nieśmiertelność nie jest tak wielkim darem, jak sądzą śmiertelnicy. Przez nią powstają potwory, o których nawet ty nie chciałabyś wiedzieć.'

Mając w pamięci zakończenie drugiego tomu cały czas odkładałam czytnie kontynuacji na bok. Ani się obejrzałam, a minęło kilka lat i tak oto naszła mnie ochota na trzeci tom. Czy było warto?

'Nikt oprócz niej nie może znaleźć się w niebezpieczeństwie, nikt nie może ucierpieć oprócz niej sa...

Rozwiń

Zwiń

To nie jest już nic zaskakującego, że książki od Czwartej Strony Kryminału biorę w ciemno, bez znajomości opisu fabuły. Raczej się nie zawodzę, a wręcz przeciwnie, świetnie się bawię. Czy tym razem też tak było?

'Kiedy strach zalęgnie się w tobie, świadomość, że ktoś może chcieć twojej śmierci, nigdy cię nie opuści.'

Dwadzieścia dwa lata temu trzy dziewczynki, wierzyły w magię i rytuały. Spędzały większość wolnego czasu w lesie, który znały jak własną kieszeń. Spędzały tak czas do momentu, w którym jedna z nich została brutalnie dźgana nożem i ledwo uszła z życiem. Teraz wszystkie trzy spotykają się ponownie po wiadomości, że sprawca, którego pomogły zamknąć w więzieniu nie żyje. Co tak na prawdę stało się w przeszłości? I jakie tajemnice wyjdą na jaw?

Dziecięce zabawy wydają się być urocze i nieszkodliwe, prawda? Problem powstaje wtedy, kiedy dzieci wejdą w nie za bardzo i zaczynają mylić zabawę z rzeczywistością. W tym przypadku tak było, a konsekwencje okazały się dramatyczne. Naomi cudem uszła z życiem, a gdy dorosła wszystko do niej wraca. Kobieta musi zweryfikować swoje dzieciństwo i konsekwencje tak bliskiego spotkania z seryjnym mordercą, a następnie jego skazanie i w konsekwencji śmierć.

'Prawda może poczekać do jutra, przekonywałam samą siebie. Jeszcze przez kilka godzin możemy pławić się w wątpliwym komforcie naszych sekretów.'

Wciągająca i trzymająca w napięciu historia. Zakończenie zaskakujące i nieprzewidywalne, a przede wszystkim nieoczywiste. Wszystkie wątki idealnie spięły się w jedną całość i jestem usatysfakcjonowana. Jeśli jeszcze się zastanawiacie to nie róbcie tego dłużej tylko czytajcie! Polecam, bo warto!

'Wcale w to nie wierzyłam. Ale chciałam i próbowałam, a to było prawie to samo.'

To nie jest już nic zaskakującego, że książki od Czwartej Strony Kryminału biorę w ciemno, bez znajomości opisu fabuły. Raczej się nie zawodzę, a wręcz przeciwnie, świetnie się bawię. Czy tym razem też tak było?

'Kiedy strach zalęgnie się w tobie, świadomość, że ktoś może chcieć twojej śm...

Rozwiń

Zwiń

Kilkukrotnie trafiłam już na różne tytuły autorki i postanowiłam zapoznać się z jednym z nich. Czy było warto?

'Czasem najważniejsza jest świadomość, że mamy kogoś, do kogo możemy się zwrócić.'

Weronika ma stwierdzoną narkolepsję. W ciągu dnia musi zrobić sobie kilka drzemek, aby normalnie funkcjonować. Podczas niektórych z nich ktoś obserwuje jak kobieta śpi. A podczas jednej z takich drzemek po przebudzeniu Weronika odnajduje w swoim domu martwego człowieka. Co się stało? I kto nęka kobietę w momencie, kiedy jest najbardziej bezbronna?

Narkolepsja to nadmierna senność, która może prowadzić do zasypiania w miejscu, w którym aktualnie się przebywa, a nawet halucynacji. Nic więc dziwnego, że nasza bohaterka wybrała kontrolowane drzemki niż niespodziewane zasypianie. Dzięki nim chociaż w jakimś stopniu jest w stanie zapanować nad chorobą. Nie przypuszczała jednak, że podczas snu mogą się dziać wokół niej dziwne rzeczy. Okazuje się, że nie może czuć się bezpiecznie we własnym domu, ponieważ ktoś ją nachodzi i obserwuje.

Historia jest wciągająca i tajemnicza. Poznajemy ją z perspektywy Weroniki, ale także z perspektywy tajemniczego obserwatora. I to ta część jest najbardziej niepokojąca. Do samego końca nie sposób przewidzieć kto stoi za wypowiadanymi słowami i tym samym jest stalkerem głównej bohaterki.

'Szczęście to szaleństwo, chwila, w której stąpam po linie, nie zważając na to, że w każdej chwili mogę z niej spaść.'

To była naprawdę ciekawa i wciągająca historia. Samo zakończenie zdziwiło mnie do tego stopnia, że nawet jak teraz o nim myślę to jestem pewna, że nie da się go przewidzieć. Jeśli pozostałe książki autorki są równie angażujące to z pewnością się z nimi zapoznam! Polecacie jakieś inne tytuły warte uwagi?

'Już dawno pogodziłam się z myślą, że świat nie będzie działał zgodnie z moim rytmem.'

Kilkukrotnie trafiłam już na różne tytuły autorki i postanowiłam zapoznać się z jednym z nich. Czy było warto?

'Czasem najważniejsza jest świadomość, że mamy kogoś, do kogo możemy się zwrócić.'

Weronika ma stwierdzoną narkolepsję. W ciągu dnia musi zrobić sobie kilka drzemek, aby normaln...

Rozwiń

Zwiń