Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak to ugryźć, aby nie zdradzić za dużo…

Jestem trochę w kropce. Z jednej strony mi się podobała ta książka, ale z drugiej jest wiele rzeczy do których mogłabym się przyczepić.

Braknie mi miejsca abym mogła od a do z, napisać co mnie tutaj boli, a co mi się podoba. Może zacznę od plusów. Pióro autorki jest przyjemne, mimo objętości tej książki, czytało się szybko. Pomysł na fabułę również okej. Spodziewałam się, że to będzie trudna książka, z trudnym tematem w środku. Nie spodziewałam się jednak, że wywoła u mnie tyle negatywnych emocji. Skusiła mnie piękna, kwiatowa okładka, która zupełnie, ale to zupełnie nie pasuje do tego co znajdziemy w środku.

1 Mamy kochankę, która dla mnie jest sztuczna. Po prostu. Wyrachowana, ale z drugiej strony przesadnie miła- zupełnie tego nie kupuję.
2 doktor Magdalenę, cała jej historia jak dla mnie niepotrzebna, w ogóle nie czułam potrzeby poznania jej historii, niepotrzebna zapchaj dziura.
3 Dziecko, które dostaje za wszystko rykoszetem, które ma popapranych rodziców, którzy nie umieją sobie poradzić ze sobą więc wszystko odbija się na niewinnym dziecku.
4 ojciec, który jest adwokatem, ale gdy pojawiają się pewne problemy, nie umie sobie z nimi poradzić. ABSURD. Osoba, która nie wie co znaczy kochać, która ma rozdwojenie jaźni i nie wie czego, ani kogo chce. Osobę, naiwną i głupią.
5 matkę, która przedstawiana jest jako osoba, która w pełni oddała się rodzinie. Jak to sama ujęła była żoną, matką, kochanką, sprzątaczką, praczką itd, która zrezygnowała z dobrze zapowiadającej się kariery i oddała wszystko by być żoną. Nie neguje tego wyboru, neguje jednak fakt, że nie rozumiem jak można rzucić wszystko w tym swoje pasje, znajomych i zostać sama zdana na łaskę drugiej osoby. Rozumiem miłość, miłością ale żadnego zabezpieczenia gdy tej osoby zabraknie/gdy ją zostawi. I co w tym momencie? Gdzie masz jakieś pieniądze, żeby utrzymać siebie I DZIECKO? Gdzie będziesz żyć? Masz kogoś do kogo możesz pójść, się wygadać, kogoś kto ci pomoże? Zostajesz zupełnie sama jak palec. Totalna głupota, która nie pasowała mi do tak silnej bohaterki na jaką miała być kreowana. Późniejsza zmiana, która u niej zachodzi o 180 stopni to również totalne nieporozumienie. Totalne zaprzeczenie na każdym kroku.

Książka nie jest zła, ale po prostu pewne sytuacje są dla mnie absurdalne. Na końcu jest kilka zwrotów akcji, których się nie spodziewałam, ale znowu wracamy do początku, są to historie absurdalne jak np. to co opisała Klara na końcu, no błagam… Jeżeli ktoś odbiera to jako fikcje to okej, ja po prostu sięgając po takie książki chce się zrelaksować, a nie analizować na każdym kroku głupotę i absurdalność dalej sytuacji.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.

Jak to ugryźć, aby nie zdradzić za dużo…

Jestem trochę w kropce. Z jednej strony mi się podobała ta książka, ale z drugiej jest wiele rzeczy do których mogłabym się przyczepić.

Braknie mi miejsca abym mogła od a do z, napisać co mnie tutaj boli, a co mi się podoba. Może zacznę od plusów. Pióro autorki jest przyjemne, mimo objętości tej książki, czytało się szybko....

„Wiedziała, że ludzie przenoszą się do Point Mettier, bo przed kimś albo przed czymś uciekają. Dla jakiej innej przyczyny mieszkają w samotnym budynku na pustkowiu, gdzie wszyscy się znają, a przez większą część roku panuje lodowaty ziąb?”

Pewnego dnia morze wyrzuciło na brzeg coś, czego nikt się nie spodziewał. Ludzką nogę i rękę… w małym miasteczku, gdzie każdy, każdego zna, gdzie nikt nie chce przyjeżdżać…, ludzi ogarnęła panika. Czy to znaczy, że morderca jest… wśród nich?

Powiem Wam, że gdy tak się czyta o tym małym społeczeństwie to owszem- można dostać klaustrofobii.

Książkę czytamy z trzech perspektyw. Cary, której głowa mimo prowadzonego przez nią śledztwa nie pozwala zapomnieć o tym, co złego jej się przytrafiło… Amy, która znalazła szczątki, oraz Lonnie, która jest psychicznie chora, i która uważa, że inni bacznie ją obserwują, czy jest jakaś informacja, którą powinna się podzielić…?

Wszystko jest tak opisywane, że do samego końca zastanawiasz się kto za tym stoi, o co tu chodzi… kiedy dowiemy się jaka jest prawda? Ile jeszcze tajemnic i zagadek przed nami?! Ta książka, trzymała w napięciu do samego końca.

Jest to dobry kryminał, który zasługuje na większy rozgłos.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.

„Wiedziała, że ludzie przenoszą się do Point Mettier, bo przed kimś albo przed czymś uciekają. Dla jakiej innej przyczyny mieszkają w samotnym budynku na pustkowiu, gdzie wszyscy się znają, a przez większą część roku panuje lodowaty ziąb?”

Pewnego dnia morze wyrzuciło na brzeg coś, czego nikt się nie spodziewał. Ludzką nogę i rękę… w małym miasteczku, gdzie każdy, każdego...

Ta książka to… nawet nie umiem dobrać odpowiednich słów po przeczytaniu tej zaledwie liczącej 130 stron książce, która wywróciła mój świat do góry nogami. Kto mnie śledzi dłużej ten wie, że uwielbiam romanse, a po erotyki przestałam tak często sięgać przez to jak nudne były każde kolejne książki. Wszystko na jedno kopyto, zero swojego pomysłu, a i te sceny jakieś takie… meeeeh. Aż otworzyłam tę i… zamarłam.

Zdanie które przeczytałam na wstępie sprawiło, że wiedziałam, że trzeba się mocno trzymać bo to będzie jazda bez trzymanki! I nie myliłam się. Był to naprawdę dobry erotyk. Ale, ale! Zanim stwierdzisz, że to książka dla ciebie przeczytaj to…

„Poniżanie, degradacja, zabawy z nożem, odgrywanie ról w konwencji „zgoda bez gody”, odmawianie orgazmu, oddawanie czci butom, klapsy, płacz, s@ks or@lny, klapsy, grupowe aktywności seksualne, plucie, unieruchamianie, praktyki seksualne w miejscach publicznych, zabawy z krwią, seks bez prezerwatywy”.

Dlatego uwierzcie mi, ta książka nie jest dla każdego. Jest gorszącą, a wszystko wyżej wymienione było opisywane w taki sposób- w jaki być powinien gdy sięga się po książki tylko dla dorosłych.

Jeszcze nie czytałam żadnej książki autorki, ale po tej wiem, że będzie u mnie gościć częściej. Przyjemne pióro. Niby taka niepozorna a to co się tam działo… jeśli jesteś fanem mocnych książek, musisz! Musisz to przeczytać.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.

Ta książka to… nawet nie umiem dobrać odpowiednich słów po przeczytaniu tej zaledwie liczącej 130 stron książce, która wywróciła mój świat do góry nogami. Kto mnie śledzi dłużej ten wie, że uwielbiam romanse, a po erotyki przestałam tak często sięgać przez to jak nudne były każde kolejne książki. Wszystko na jedno kopyto, zero swojego pomysłu, a i te sceny jakieś takie…...