Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zastanawiam się czy aby na pewno pani Muniak napisała tę książkę.
Czytając Pod dachem z mordercą czułam się jakbym czytała książkę z wattpada. Takie było moje pierwsze odczucie.

Nie jest to rasowy thriller medyczny, nawet bym jej w tym gatunku nie ulokowała, bardziej to taki thriller z obyczajem i gdzieś tam coś trochę z medycyny.

Lektura oparta jest głównie na dialogach(🙈), które są infantylne, drewniane. 4 letnie dzieci lepiej budują dialogi. Językowo słabizna.
Jakieś niepotrzebnie przedłużone opisy, które nie wnoszą nic.

Główna bohaterka i jej psiapsi to są chyba z choinki urwane, ich notoryczne pogawędki nie wnosiły nic. Mierna kreacja wszystkich bohaterów.

Nawet te „rozdziały” z psychopatą są takie sobie.
Pomysł na fabułę bez żadnej rewelacji a samo zakończenie jak dla mnie jest z niczego. Brałam to pod uwagę, ale jako 3 opcję, bo była najmniej sensowna.

Nie wiem czy panią Muniak czas gonił? Nie mam zielono pojęcia co się zadziało, ale całościowo jestem na nie. Dla mnie jest to bardzo słaba pozycja. Czytałam inne książki autorki i były jak najbardziej okej.

Proszę się nie zniechęcać, sprawdzajcie sami! 🫶🏻

Zastanawiam się czy aby na pewno pani Muniak napisała tę książkę.
Czytając Pod dachem z mordercą czułam się jakbym czytała książkę z wattpada. Takie było moje pierwsze odczucie.

Nie jest to rasowy thriller medyczny, nawet bym jej w tym gatunku nie ulokowała, bardziej to taki thriller z...

Rozwiń

Zwiń

Sztampowy pomysł na fabułę, momentami infantylna, nijaka, przereklamowana historia, która miała spory potencjał.

Wynudziłam się jak diabli, nijacy bohaterowie prócz Harrego, którego polubiłam i było mi go szkoda.
Denerwowała mnie zbyt duża ilość dialogów, które momentami były zbyt dziecinne.
Mega rozczarowana jestem, bo nie tego spodziewałam się po światowym fenomenie. Takich historii jest masa, nic odkrywczego.
Dla mnie lektura jest bardzo słaba, nie wyróżniająca się zupełnie niczym.
Nie towarzyszył mi żadne emocje podczas czytania.

Sztampowy pomysł na fabułę, momentami infantylna, nijaka, przereklamowana historia, która miała spory potencjał.

Wynudziłam się jak diabli, nijacy bohaterowie prócz Harrego, którego polubiłam i było mi go szkoda.
Denerwowała mnie zbyt duża ilość dialogów, które momentami były zbyt dzieci...

Rozwiń

Zwiń

Prolog zapowiadał, że będzie to mocna historia i ciekawa, ale… jest to bardzo sztampowy, mało ciekawy kryminał. Czytając Wiatrołomy odniosłam wrażenie jakby książka została napisana ze 20 lat temu.

Dużo powtórzeń, niepotrzebnych rzeczy. Nie będąc nawet w połowie książki myślałam o DNF, ale myślałam że jakoś się rozkręci, skończyło się na myślałam.
Językowo czy stylistycznie bez szału aż w zdziwiona jestem, bo to jeden z naszych lepszych autorów tego gatunku.

Nie mogłam w ogóle wejść w fabułę, a im dalej tym gorzej było.
Oczywiście policjant i jego erotyczne fantazje są tak potrzebne, że aż wcale , ale polscy autorzy bez takich „rzeczy” nie są w stanie napisać kryminału.
Główna bohaterka jest okej, ale nie mogłam z nią poczuć żadnej więzi.

Dla mnie jako fana kryminału, książka jest rozczarowująca, bo nie wyróżnia się niczym nadzwyczajnym. Ten sam powielany schemat u polskich autorów jest do bólu nudny. Ktoś kto się już naczytał takich motywów z porwanym dzieckiem będzie wiedział co w trawie może piszczeć.

Prawda jest taka, ilu czytających tyle opinii a co widać te są wysokie. Czytałam inne pozycje od autora i były lepsze.

Warto się samemu przekonać. 🫶🏻

Prolog zapowiadał, że będzie to mocna historia i ciekawa, ale… jest to bardzo sztampowy, mało ciekawy kryminał. Czytając Wiatrołomy odniosłam wrażenie jakby książka została napisana ze 20 lat temu.

Dużo powtórzeń, niepotrzebnych rzeczy. Nie będąc nawet w połowie książki myślałam o DNF, ...

Rozwiń

Zwiń

Dziwna Sally Diamond to nieco złożony thriller psychologiczny. Na fabułę składają się dwa rozdziały, z Sally oraz pewnym Peterem. Dla mnie pomysł na fabułę jest bardzo okej i wykonanie również.

Historia Sally zaczyna się kontrowersyjnie. Kobieta pali zwłoki ojca, dlaczego? Ojciec Sally, psychiatra w żartach powiedział, że może go nawet spalić kiedy ten umrze. Posłuchała.
Tytułowa bohaterka nie jest do końca osobą, która odczuwa to co odczuwa świadomy człowiek. Jest inna i ona o tym wie.
Jej matka została porwana i latami trzymana na uwięzi. Bohaterka urodziła się w przybudówce, bez jakiegokolwiek dostępu do świata przez 5 lat.

Sally jest bardzo kompleksową osobą. Mimo 42 lat jej mózg pracuje jak mózg dziecka. Sally mówi prosto z mostu, nie krępując się niczym ani nikim. Jej zachowanie bywa nieadekwatne do sytuacji. Bywa nieempatyczna i nie rozumie emocji. Nienawidzi kontaktu fizycznego, nie lubi przebywać wśród ludzi i mogłabym tak wymieniać. Zachowanie Sally wiąże się z przeszłością, której dokładnie nie pamięta.

Peter to kolejny bohater, ale nie chcę pisać zbyt dużo o nim, bo nie chcę zdradzić za dużo. Wydawać by się mogło, że życiowa droga Petera była nieco łatwiejsza, ale czy aby na pewno? Rzecz w tym, że przebywał z psych0patą, który manipulował nim na każdy możliwy sposób. Miał w tym jednak konkretny cel.
Kto z kim przestaje, takim się staje; czy w tym przypadku to się sprawdzi? Tego nie powiem.

Pierwsza połowa mnie wciągnęła, druga nieco już mniej, bo zaczęło mi się nieco dłużyć i pewne rzeczy mogły być skrócone. Najlepsze rozdziały to te z Peterem. Samo zakończenie jest okej, choć obstawiam, że wiele osób może być na nie.
Autorka wykreowała ciekawe postaci pod względem psychologicznym. Dla mnie to najlepsza książka od Liz Nugent jaką przyszło mi czytać. Lektura porusza też inne tematy takie jak np. rasizm, mizoginia.
7/10⭐️

Dziękuję wydawnictwu #znakcrime za książkę do recenzji.

Dziwna Sally Diamond to nieco złożony thriller psychologiczny. Na fabułę składają się dwa rozdziały, z Sally oraz pewnym Peterem. Dla mnie pomysł na fabułę jest bardzo okej i wykonanie również.

Historia Sally zaczyna się kontrowersyjnie. Kobieta pali zwłoki ojca, dlaczego? Ojciec Sally, ...

Rozwiń

Zwiń

Co ja w ogóle przeczytałam? Bo zrozumiałam z tego tyle co nic.
Jestem na nie. Miała to być bajka dla starszych czytelników? Średnio rozumiem sens tej całej magii, wiele niedomówień. Nawet nie wiem co mogłabym więcej napisać. Nie czegoś takiego spodziewałam się po tak osławionym nazwisku.

Co ja w ogóle przeczytałam? Bo zrozumiałam z tego tyle co nic.
Jestem na nie. Miała to być bajka dla starszych czytelników? Średnio rozumiem sens tej całej magii, wiele niedomówień. Nawet nie wiem co mogłabym więcej napisać. Nie czegoś takiego spodziewałam się po tak osławionym nazwisku.

2,5/10⭐️
Śmiem twierdzić, że Masterton nie jest dla mnie.
Nie wiem jakim cudem skończyłam książkę.
Pierwsza połowa w miarę ok a później to już autor odpływał na maksa. Niby jest logiczna całość, ale dla mnie meh. Strasznie wszystko się dłuży.
Lubieżnością autor nie grzeszy.
Są elementy horroru, ale mnie jakoś nie wystraszyły w ogóle. Bardziej dla mnie jest to erotyczny horror, o ile coś takiego w ogóle istnieje.

2,5/10⭐️
Śmiem twierdzić, że Masterton nie jest dla mnie.
Nie wiem jakim cudem skończyłam książkę.
Pierwsza połowa w miarę ok a później to już autor odpływał na maksa. Niby jest logiczna całość, ale dla mnie meh. Strasznie wszystko się dłuży.
Lubieżnością autor nie grzeszy.
Są element...

Rozwiń

Zwiń