Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bolesna książka na temat wojny między Serbami i Bośniakami w latach 90 ubiegłego wieku, a raczej na temat tego, co działo się po jej zakończeniu i wspomniania z nią związane. Autor zapoznaje czytelnika z doktor Ewą, która sukcesywnie bada ciała ofiar tej wojny. Przeplata się to z relacjami ludzi, ktorzy tę wojnę przeżyli i w jaki sposób. Od zgwałconych i więzionych kobiet po historię zrezygnowanego mężczyzny przekonanego, że nie czeka już go w życiu nic dobrego i mieszka w garażu. Książka jest też opisem wyjątkowo przybijających miast na tamtych terenach: na początku dziennych jest tu narkomania, alkoholizm, poronienia, przemoc domowa, zabójstwa. Do tego dochodzi opis wręcz masowej histerii, która tam się rozgrywa. Na pewno warto przeczytać, ale trzeba mieć mocne nerwy!

Bolesna książka na temat wojny między Serbami i Bośniakami w latach 90 ubiegłego wieku, a raczej na temat tego, co działo się po jej zakończeniu i wspomniania z nią związane. Autor zapoznaje czytelnika z doktor Ewą, która sukcesywnie bada ciała ofiar tej wojny. Przeplata się to z relacjami...

Rozwiń Zwiń

Sama historia i pomysł na książkę wydają się być naprawdę ciekawe, jednak główny bohater zdaje się być od początku idealny- wszystko mu się udaje, odkrywa rzeczy, na które nikt nie wpadł przez 10 lat gry, jednym słowem: irytuje.
Ponadto stężenie określenia "jak baby"/"jak jakieś baby" na metr kwadratowy sprawił, że odłożyłam tą książkę dosłownie 50 stron przed jej skończeniem, nie jestem w stanie czytać bezrefleksyjnie książki, gdzie takie cechy (które przejawiali z resztą męscy bohaterowie) jak ostrożność czy wrażliwość są uznane za babskie i gorsze.

Sama historia i pomysł na książkę wydają się być naprawdę ciekawe, jednak główny bohater zdaje się być od początku idealny- wszystko mu się udaje, odkrywa rzeczy, na które nikt nie wpadł przez 10 lat gry, jednym słowem: irytuje.
Ponadto stężenie określenia "jak baby"/"jak jakieś baby" na ...

Rozwiń Zwiń

Dobrnęłam do 150 strony i po przeczytaniu tutaj opinii na temat tej książki stwierdziłam, że robię DNF. Mam kilka zarzutów:
1. Książka jest niezwykle monotonna i schematyczna. Praktycznie każdy wywiad jest taki sam, ich treść zlewała mi się w jedną masę. W koło Macieju historia młodego mężczyzny, który w nagłym, patriotycznym uniesieniu postanawia zrobić coś, za co trafia do więzienia na długie lata. Później bardzo podobne opisy tego, co się działo w więzieniu.
2. Autor nie wyjaśnia, o co w ogóle chodziło z masakrą na placu Tiananmen. Więcej można dowiedzieć się z Wikipedii. Tutaj jest tylko kręcenie wokół tematu, owijanie w bawełnę.
3. Książka jest chaotyczna, bardzo łatwo się w niej zgubić, wywiady to tak naprawdę skakanie po tematach, często takich, które nijak mają się do masakry na placu.
4. Koszmarny stosunek książki do kobiet. Jestem wręcz zażenowana, autor bez skrępowania opisuje gwałt na własnej żonie, bohaterowie średnio co 3 strony narzekają na kobiety, obwiniają je o swoje problemy z erekcją i masturbacją. Pojawia się także cała masa określeń typu "jak baby", czy "babskie zajęcia". No i to co najgorsze, czyli całkowite pominięcie opowieści walczących kobiet, tak, jakby chciało się je wymazać z historii (nie doczytałam do końca, ale wystarczy spojrzeć w spis treści).

Nie polecam.

Dobrnęłam do 150 strony i po przeczytaniu tutaj opinii na temat tej książki stwierdziłam, że robię DNF. Mam kilka zarzutów:
1. Książka jest niezwykle monotonna i schematyczna. Praktycznie każdy wywiad jest taki sam, ich treść zlewała mi się w jedną masę. W koło Macieju historia młodego męż...

Rozwiń Zwiń