Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kilka dni temu pisałam o książce "30 zachodów słońca". O tym, że historia pochłonęła mnie bez reszty, ale że w zasadzie nic nie zostało wyjaśnione do końca.
Tym razem muszę przyznać, że już wszystko wiem.
Ale, drodzy Państwo, co tu się działo...
Nie mogę opisywać fabuły, bo ktoś może będzie miał ochotę przeczytać pierwszy tom, a ja mogłabym zepsuć przyjemność z czytania.

W tej części było zdecydowanie więcej sytuacji nieprzewidywalnych, w pewnym momencie akcja odwróciła się o 180 stopni, miało miejsce usiłowanie morderstwa, tajemnice sprzed lat ujrzały światło dzienne.
Jedyne, czego mi tym razem brakowało, to piękna balijskiej przyrody. Tym razem bohaterowie w większości spędzali czas w Londynie. No ale nie można mieć wszystkiego, bo by było za nudno, prawda?

Kilka dni temu pisałam o książce "30 zachodów słońca". O tym, że historia pochłonęła mnie bez reszty, ale że w zasadzie nic nie zostało wyjaśnione do końca.
Tym razem muszę przyznać, że już wszystko wiem.
Ale, drodzy Państwo, co tu się działo...
Nie mogę opisywać fabuły, bo ktoś...

Rozwiń

Zwiń

Właśnie jestem po przeczytaniu książki "Reality Fame - Walka o Sławę" autorstwa Marii Karnas i siadłam od razu do napisania tej recenzji, póki w mojej głowie wirują jeszcze emocje z powieści.
Ale od początku, o czym jest książka? Powieść jest o zwyczajnej dziewczynie - Lisie Kane, która pracuje za trzech i wciąż nie daje rady wyswobodzić się z długów, jakie ściągnął na nią i jej schorowaną matkę uzależniony od hazardu ojciec. Kiedy myśli że wszystko już stracone i wraz z mamą wylądują na bruku natrafia na informację o naborze do nowego sezonu reality show, które mnie mocno przypomina Big Brothera. Uczestnicy zamykani są w jednym domu, bez kontaktu ze światem zewnętrznym, a co kilka dni jedno z nich, które nie zdobyło przychylności widzów - odpada. Lisa szybko przekonuje się, że to nie naturalność i szczerość pomaga w wygranej. Potrzebne są intrygi, knucie za plecami, podkładanie nóg innym uczestnikom i... romans, który rozgrzeje serca oglądających.
Już pierwszego dnia Lisa poznaje zwycięzce pierwszej edycji i zarazem jednego z prowadzących drugi sezon programu - Briana. Postanawia go zaczepić, aby poznać przepis na sukces i od tego wszystko się zaczyna... Chociaż początkowo nie przypadają sobie do gustu to każdy dla swoich celów postanawiają wejść w udawaną relację, a z czasem zaczyna im się już mieszać, czy te uczucia to tylko gra, czy jednak są naprawdę... Ale na prawdziwe uczucia nie ma miejsca w tym programie, bo to słabość, którą mogą wykorzystać inni uczestnicy, albo... pozbawiony uczuć i zapatrzony w słupki oglądalności reżyser.
Co do moich odczuć po przeczytaniu... Z pewnością należy pochwalić autorkę - Marię Karnas za niezwykłą lekkość w pisaniu. Książka jest bardzo szybka, nie mamy tam nadmiaru opisów, nużących wstawek, cały czas akcja brnie do przodu i człowiek ani się obejrzy, a już ląduje w finale show.
"Reality Fame - Walka o Sławę" przedstawia nam smutny obraz ludzi, którzy co do jednego potrafią dla swoich celów niszczyć innych. Jednocześnie historia Lisy, daje nam nadzieję, że nie ma sytuacji bez wyjścia. Dziewczyna raz po raz zdaje się lądować w beznadziejnych sytuacjach, czasem również z własnej winy i zdaje nam się, że teraz to już pozamiatane, a jednak show trwa dalej i to chyba tak jak w życiu… Zdaje nam się, że wydarzy lub wydarzyło się coś strasznego - po czym się nie pozbieramy, ale następuje kolejny dzień i po czasie coś co wydawało nam się straszne, okazuje się czymś z czego nawet możemy się śmiać. To dobra książka do podniesienia na duchu i poprawienia humoru.
Ostatecznie powieść należy do tych, które nie pozostawiają niedopowiedzeń i po przeczytaniu pozostawiają nas z poczuciem relaksu, trochę jak „I żyli długo i szczęśliwie” w bajkach dla dzieci...

Właśnie jestem po przeczytaniu książki "Reality Fame - Walka o Sławę" autorstwa Marii Karnas i siadłam od razu do napisania tej recenzji, póki w mojej głowie wirują jeszcze emocje z powieści.
Ale od początku, o czym jest książka? Powieść jest o zwyczajnej dziewczynie - Lisie Kan...

Rozwiń

Zwiń

Dziwny przypadek miałam z tą książką...
Przez pierwsze rozdziały zastanawiałam się, czy ona aby na pewno jest dla mnie, czy to moje klimaty, mój świat...
Ale w miarę, jak pokonywałam kolejne strony, historia Nikki i Alexa coraz bardziej mnie pochłaniała, byłam coraz bardziej ciekawa, jak to wszystko się dalej potoczy i czy tajemnice skrywane przez lata ujrzą światło dzienne.
Brzmi intrygująco, prawda?
Wiele nie zdradzę, żeby nie psuć osobom sięgającym po "30 zachodów słońca" przyjemności.
Ale tak w skrócie...
Poznajemy Nikki i Alexa.
Alex jest angielskim pilotem samolotów, mężczyzną przystojnym i bogatym. Kolega proponuje mu miesięczny urlop na Bali, gdzie w niecodziennych okolicznościach poznaje piękną Nikki. Okazuje się, że w dziewczyny żyłach płynie zarówno balijska, jak i brytyjska krew. Jej ojciec był Anglikiem. Wraz z mamą zginęli w katastrofie lotniczej gdy Nikki była jeszcze dzieckiem. Wychowaniem dziewczynki zajęła się babcia i wujek. Od tego czasu dziewczynka przysięgła sobie, że nigdy na pokład samolotu nie wsiądzie.
Gdy Alex poznał ten fakt z życia Nikki, postanowił go dokładniej poznać, gdyż coś mu nie dawało spokoju.
I tylko tyle mogę zdradzić.
To, co mnie zachwyciło w książce, to również przepiękne opisy balijskiej przyrody. Wraz z bohaterami surfingowałam, chodziłam na sunset, bawiłam się doskonale na plaży i pływałam w ciepłym morzu.
A wiecie co jest najgorsze?
Że książka się skończyła, a ja poczułam, że jest jeszcze wiele niedomówień, nie wszystkie tajemnice są wyjaśnione.
A wiecie, co jest najlepsze?
Że mam część drugą i zaraz się za nią zabieram.

Dziwny przypadek miałam z tą książką...
Przez pierwsze rozdziały zastanawiałam się, czy ona aby na pewno jest dla mnie, czy to moje klimaty, mój świat...
Ale w miarę, jak pokonywałam kolejne strony, historia Nikki i Alexa coraz bardziej mnie pochłaniała, byłam coraz bardziej ciekawa, jak t...

Rozwiń

Zwiń

"Zeszłej nocy przyszedł do mnie sen a w nim mój dom rodzinny..."

Tego, co poczułam, czytając tę książkę, nie jestem w stanie opisać jednym zdaniem.
Wzruszenie, radość, strach, obawa, nadzieja, łza kręcąca się w oku, zwłaszcza, że tam, na tych terenach znowu trwa wojna...

Troje młodych ludzi, Beata, Adam i Szymon, wybierają się w podróż na Ukrainę, żeby poznać rodzinne strony swoich dziadków. Ich pierwszy cel podróży to Busk i stary dom, którego adres mieli zapisany na małej, zmiętej kartce. Coś kazało im tu przyjechać, stojąc przed płotem mieli wrażenie, że już tu kiedyś byli, że znają to miejsce. Kolejnego dnia spotkali się we Lwowie z Heleną, kobietą, która znała ich dziadków. Helena zabrała ich w podróż do czasów, kiedy świat wyglądał zupełnie inaczej. Kiedy Polacy, Ukraińcy i Żydzi mieszkali na tych terenach razem. Młodzi mieli swoje plany, marzenia i wtedy przyszedł rok 1939 i potem kolejne i świat wywrócił się do góry nogami.

Helena w swojej opowieści starała się przekazać coś, co jest bardzo ważne dla zrozumienia postępowania ówczesnych ludzi. Mianowicie to, że wojna wszystko zmienia, ludzie nagle robią rzeczy, które w "normalnym świecie" byłyby nie do pomyślenia. Wola przeżycia sprawia, że człowiek czasem... przestaje nim być.

"Wróć do mnie" to historia oparta na faktach. Dobrze znamy z wielu książek i może też z opowieści ludzi, którzy to sami przeżyli, co się wtedy działo.
Ale "Wróć do mnie" to również historia piękna, dająca nadzieję, pokazująca prawdziwe znaczenie słowa PRZYJAŹŃ.

"Zeszłej nocy przyszedł do mnie sen a w nim mój dom rodzinny..."

Tego, co poczułam, czytając tę książkę, nie jestem w stanie opisać jednym zdaniem.
Wzruszenie, radość, strach, obawa, nadzieja, łza kręcąca się w oku, zwłaszcza, że tam, na tych terenach znowu trwa wojna...

Troje...

Rozwiń

Zwiń

Kryminały to jedne z tych książek, które uwielbiam czytać i po które sięgam dość często. A gdy widzę nazwisko M. M. Perr to już wiem, że to nie będzie czas stracony.

"Wywiad" zaczyna się oczywiście morderstwem. Tym razem zostają znalezione zwłoki słynnej dziennikarki telewizyjnej Laury Jabłońskiej. Robert Lew wraz z partnerką Sonią rozpoczynają śledztwo. Szybko okazuje się, że dochodzi do kolejnych zabójstw i że są to ludzie sukcesu, znani i bogaci.
Czy to seryjny morderca, czy jest ich więcej?
Co łączy ofiary i czy wogóle coś je łączy?

To, co jest najlepsze w książkach M. M. Perr to fakt, że dosłownie do ostatniej strony czekamy na rozwiązanie zagadki.
A poza tym, poza kryminalnym wątkiem, poznajemy życie prywatne głównych bohaterów, które jest doskonałą odskocznią od krwi, roztrzaskanych głów i zmasakrowanych ciał 🙊

No to jak już zachęciłam do sięgnięcia po "Wywiad" to życzę spokojnej nocy i kolorowych snów (bez wątków kryminalnych 🤣)

Kryminały to jedne z tych książek, które uwielbiam czytać i po które sięgam dość często. A gdy widzę nazwisko M. M. Perr to już wiem, że to nie będzie czas stracony.

"Wywiad" zaczyna się oczywiście morderstwem. Tym razem zostają znalezione zwłoki słynnej dziennikarki telewizyjne...

Rozwiń

Zwiń

"Za zasłoną milczenia" to nie kryminał, choć wątek morderstwa jest, nie romans, nie obyczajówka. To książka, która sięga w rejony dla mnie obce. Chodzi tu o powrót do "normalnego życia" po wieloletniej izolacji.

Ale po kolei.

Klara, po 10 latach posługi jako zakonnica, postanawia zrezygnować z ślubów wieczystych i opuścić klasztor. Decyzja ta zbiega się z tragicznymi wydarzeniami w jej rodzinie. W wypadku ginie brat, jedyna bliska jej osoba, który do końca wierzył, że Klara kiedyś porzuci zakon i wróci do domu.
Dorota, po czterech latach odbywania kary więzienia, wychodzi na zwolnienie warunkowe. Na wolności czeka jej jedyny syn, który nie może jej wybaczyć tego, że zabiła jego ojca.

Okazuje się, że los te dwie osoby ze sobą połączył. Dwa życiowe rozbitki, dwie kobiety z zupełnie innym doświadczeniem życiowym, muszące na nowo nauczyć się życia.

Autorka w znakomity sposób pokazała trudności, na jakie trafiają osoby takie jak Klara czy Dorota. Nie da się uciec od przeszłości, nie da się wymazać tego, co było. Trzeba walczyć i udowadniać innym, że jest się wartościową osobą.
Ale czy to się kiedyś uda?

"Za zasłoną milczenia" to nie kryminał, choć wątek morderstwa jest, nie romans, nie obyczajówka. To książka, która sięga w rejony dla mnie obce. Chodzi tu o powrót do "normalnego życia" po wieloletniej izolacji.

Ale po kolei.

Klara, po 10 latach posługi jako zakonnica...

Rozwiń

Zwiń

W ten weekend skończyłam czytać książkę "Miłość (z) gór".

To opowieść o kobiecie, która wraz z córką przyjeżdża do Zakopanego, żeby pokonać kolejne górskie szlaki. Żeby przejść "bardziej wymagające" trasy Ania prosi o pomoc górskiego przewodnika.
I tak zaczyna się opowieść o pięknej miłości.
Miłości człowieka do gór.
Miłości kobiety do mężczyzny i mężczyzny do kobiety.

Sama fabuła to typowy romans, jak dla mnie dość przewidywalny.
Ale poza tym wątkiem była ta wisienka na torcie, czyli opisy przyrody. To jest to, co uwielbiam w książkach. Czytając, oczami wyobraźni widziałam te szczyty, te drabinki i łańcuchy, te magiczne wschody i zachody słońca. Czułam zapach górskiej hali, stresowałam się przejściem Orlej Perci, podziwiałam widoki słowackich Tatr i austriackich Alp. Razem z głównymi bohaterami odczuwałam chłód górskich poranków, ekscytowałam się nowymi szlakami i szczytami.
A gdy tak się już zamarzyłam, połknęłam tego górskiego bakcyla, nadszedł koniec książki, który tak mnie zaskoczył, że nie mogłam się powstrzymać od łez i wzruszeń.
Tutaj słowa uznania dla Autorki. Tego to się nikt nie spodziewał.

Dla kogo jest ta książka?
Myślę, że dla osób, które raczej trochę znają Tatry, orientują się w ich nazwach i położeniu. Jeśli nie, to myślę, że mogą w tym labiryncie nazw i opisów dróg się pogubić.

Na okładce pod tytułem znajduje się napis: "Cz. 1". Daje to nadzieję na ciąg dalszy. I ja już sobie trochę w głowie poukładałam, co w części drugiej by być mogło, ale po tym co tu się stało to wiem, że moje zaskoczenie osiągnie poziom ośmiotysięcznika 🌝

W ten weekend skończyłam czytać książkę "Miłość (z) gór".

To opowieść o kobiecie, która wraz z córką przyjeżdża do Zakopanego, żeby pokonać kolejne górskie szlaki. Żeby przejść "bardziej wymagające" trasy Ania prosi o pomoc górskiego przewodnika.
I tak zaczyna się opow...

Rozwiń

Zwiń

Właśnie skończyłam czytać książkę Alicji Skirgajłło "Podróż w nieznane".
Przyznam, że tytuł przyciągnął mnie jak magnes. Wiadomo, kocham podróże, a przez zimę to taka "wyposzczona" jestem 🤣
A do tego, gdy zobaczyłam, że to takie konkretne tomiszcze, to buzia mi się bardzo ucieszyła ☺️

No i co my tu mamy.
Prolog, jak to na wstęp przystało, od razu mnie ucieszył. Zanzibar, ocean, słońce, natura i Olek, Polak, który prowadzi tam swój biznes.
A już za chwilę przenosimy się do mroźnej Warszawy, tuż przed Bożym Narodzeniem. Poznajemy Olę, żonę cenionego chirurga plastycznego, dziennikarkę turystyczną, pracującą w jednej z najlepszych gazet. Właśnie otrzymuje od szefa propozycję "nie do odrzucenia". W wigilię musi porzucić swoje plany i wylecieć na drugi koniec świata, żeby zrobić reportaż. Dokładnie na Zanzibar.

Książkę, pomimo swojej pokaźnej objętości, czyta się znakomicie i szybko. Jest napisana bardzo przyjemnym językiem. Do tego jej tematyka, nie banalna ale i nie za trudna.
To romans dla osób 18+ 🙈

Są jednak dwie rzeczy, do których muszę się doczepić.
Po pierwsze główna bohaterka, Ola. Jak ona mnie irytowała... Miałam ochotę czasem ją solidnie potrzepać. Niby dorosła kobieta, a w niektórych momentach zachowywała się jak dziecko.
A po drugie, gdy już byliśmy na tym cudownym Zanzibarze, to oczekiwałam więcej opisów tej dziewiczej przyrody, tego słońca i gorącego piasku.
Bo jeśli chodzi o seks, to było go w sam raz 😉 Nie był on głównym wątkiem, a jedynie dodatkiem do fabuły, co sobie bardzo cenię 👍

Podsumowując, książka warta przeczytania, ciekawa, w sam raz na zimne, polskie dni.

Właśnie skończyłam czytać książkę Alicji Skirgajłło "Podróż w nieznane".
Przyznam, że tytuł przyciągnął mnie jak magnes. Wiadomo, kocham podróże, a przez zimę to taka "wyposzczona" jestem 🤣
A do tego, gdy zobaczyłam, że to takie konkretne tomiszcze, to buzia mi się bard...

Rozwiń

Zwiń