Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rozczarowująca pozycja. Pod krzykliwym tytułem znajduje się laurka wystawiona Tomowi Kalinskemu, nic więcej. Wojna to ekonomia, strategia, taktyka, to sprzęt, logistyka oraz ludzie - pojęcie wojny to nie marketing! A tego dotyczy cała książka w znakomitej większości. Po porażce, "mistrz marketingu" musiał jakoś sprzedać swój ulepszony wizerunek zrzucając oczywiście winę na kogoś innego (w tym przypadku Sega of Japan), jakoś zareklamować swoje" niezrównane" umiejętności. Zwykłemu człowiekowi wystarczy CV, jednak takiemu komuś jak Tom Kalinskie potrzeba czegoś więcej. Na przykład książki! Raptowna, przedwczesna końcówka świadczy o tym niezbicie!
Dlaczego 3/10? Bo jednak to jest sztuka, próbować wcisnąć komuś reklamę własnej osoby i żądać jeszcze za to pieniędzy!
Jak widać to się udaje dzięki absolutnemu brakowi krytycyzmu, albo zupełnemu brakowi zrozumienia tego co właśnie się przeczytało. Tytuł powinien brzmieć: "Tom Kalinskie - patrzcie jaki jestem za*ebisty" albo "Tom Kalinske - co złego to nie ja"
Reklama osiągnęła kolejny absurdalny poziom.
Wracając do "Wojen Konsolowych" Niewiele o sprzęcie, prawie nic o grach poza flagowymi, gdzie Dreamcast do cholery? Historia nie kończy się na Saturnie i Nintendo 64! Książka kończy się jednak wraz z opuszczeniem Segi przez Toma Kalinskego oto dowód na bycie laurką jednego człowieka a nie rzeczywistą historią wojny konsolowej. Wojna nie kończy się kiedy ginie generał do cholery! Braków tej historii jest dużo więcej, zamiast tego mamy fabularyzowane brednie marketingowych przepychanek.
"Psy szczekają a karawana idzie dalej". Oto książka opisująca przygody psów (SEGA) obszczekujących karawanę (NINTENDO). Karawana przeszła i idzie dalej, a psy się rozbiegły z podkulonymi ogonami. Takie są fakty.

Rozczarowująca pozycja. Pod krzykliwym tytułem znajduje się laurka wystawiona Tomowi Kalinskemu, nic więcej. Wojna to ekonomia, strategia, taktyka, to sprzęt, logistyka oraz ludzie - pojęcie wojny to nie marketing! A tego dotyczy cała książka w znakomitej większości. Po porażce, "mist...

Rozwiń

Zwiń

Jak na Grishama - słabo. Za dużo polityki, za mało powieści.

Jak na Grishama - słabo. Za dużo polityki, za mało powieści.

Grisham wciąż w dobrej formie, choć mam wrażenie, że opowieść była kończona w pośpiechu.

Grisham wciąż w dobrej formie, choć mam wrażenie, że opowieść była kończona w pośpiechu.

Kolejna świetna książka. Lubię się czepiać bardzo, niestety tutaj nie ma do czego. Biorę się za kolejną, już ostatnią część. Polecam.

Kolejna świetna książka. Lubię się czepiać bardzo, niestety tutaj nie ma do czego. Biorę się za kolejną, już ostatnią część. Polecam.

Grisham wciąż w dobrej formie. Tak trzymać!

Grisham wciąż w dobrej formie. Tak trzymać!

John Grisham znów w dobrej formie. W końcu coś wartego przeczytania, po rozczarowującym "Ostatnim Sprawiedliwym" Zaczynam tom 2 tego cyklu: "Lista Sędziego"

John Grisham znów w dobrej formie. W końcu coś wartego przeczytania, po rozczarowującym "Ostatnim Sprawiedliwym" Zaczynam tom 2 tego cyklu: "Lista Sędziego"

"Mrożące krew w żyłach opowieści, które wydarzyły się naprawdę"...... Że co, do diaska-wafla?!!
Autor na początku zaznacza, że to nie jest publikacja popularnonaukowa, a skoro tak, to czym wobec tego jest? Na pewno zawiera sporo spekulacji, domysłów, plotek, brak jakiejkolwiek spektakularnego spostrzeżenia, brak oryginalnej myśli, lub rzetelnego dziennikarskiego śledztwa. Mam dwa tomy tego autora, drugi - "Prawdziwe Historie Opętań", ale sobie daruję dalszą lekturę. Nawet historia tarnowskiego mrówkowca samobójców nie urwała mi tyłka, choć mieszkam w tym mieście i znam to miejsce. Nic poza miejską legendą którą znają mieszkańcy miasta. Wartość tej publikacji jest podobna do gazet typu "Fakt", "Skandale" albo "Nie Z Tej Ziemi" wydawanej kiedyś. Dlaczego 2/10? Jest zaleta, a właściwie dwie. Obie książki zasilą moją kolekcję makulatury. Ja, w odróżnieniu od autora, przeprowadziłem rzetelny research - 20gr/kg to jest coś, a patrząc na jakość wydawanych publikacji, wkrótce mogę się stać majętnym człowiekiem.

"Mrożące krew w żyłach opowieści, które wydarzyły się naprawdę"...... Że co, do diaska-wafla?!!
Autor na początku zaznacza, że to nie jest publikacja popularnonaukowa, a skoro tak, to czym wobec tego jest? Na pewno zawiera sporo spekulacji, domysłów, plotek, brak jakiejkolwiek sp...

Rozwiń

Zwiń

Lubię tego autora, ale na starość niebezpiecznie skręca w stronę powieści obyczajowej. Jeszcze żeby to była dobra powieść obyczajowa reklamowana jako thriller prawniczy.... Nie mogę znieść sytuacji kiedy autor, aby się wywiązać zapewne ze zobowiązań, wypełnia książkę jakąś formą nieistotnych bredni.... Opis kościołów i ich charakterystyka?? Błagam!

Lubię tego autora, ale na starość niebezpiecznie skręca w stronę powieści obyczajowej. Jeszcze żeby to była dobra powieść obyczajowa reklamowana jako thriller prawniczy.... Nie mogę znieść sytuacji kiedy autor, aby się wywiązać zapewne ze zobowiązań, wypełnia książkę jakąś formą nieistotn...

Rozwiń

Zwiń