Jest człowiekiem, kobietą. Pisze, uczy jogi, prowadzi warsztaty pisarskie i Dyskusyjny Klub Książki – nie boi się konfrontacji z trudnymi tematami. Jej teksty publikowano m.in. w magazynach „Slow”, „EPEA”, „Zwierciadło”, „noizz.pl”, „Vege”, „Freshmag”, „portalyogi.pl”, „Zakład” czy „Kraft”, którego była współzałożycielką i redaktorką naczelną. Zamiłowanie do prasy rozlała na książki. Jej literacki debiut pt. „Biel Kości” w szczery i bezprecedensowy sposób porusza temat zaburzeń odżywiania, w którym Tomkiel, za sprawą swoich dziennikarskich umiejętności, umieściła rozmowy z osobami chorymi czy specjalistami opierając się na swoich prywatnych zmaganiach z anoreksją. Chcąc szerzyć wiedzę na temat wagi słów, emocji i roli zdrowia psychicznego w życiu człowieka, udzieliła wywiadu do książki Agnieszki Jucewicz pt. „Czasem czuję mocniej”, „Pytaniu na śniadanie”, „Gazecie Wyborczej” oraz była prelegentką TEDx w Katowicach.
Mieszka blisko puszczy na Podlasiu. Rok 2023 pozwolił jej na wydanie dwóch kolejnych książek: „Twój wewnętrzny głos”, która będąc skierowaną do dzieci i dorosłych opowiada o łączności z ciałem, oddechem i własnymi uczuciami oraz obszernego tomu poezji pt. „Każdy ma jakiś problem”, prezentując ponad 30 wierszy stanowiących podróż po organizmie i psychice człowieka. Jurorka konkursów literackich. Chcąc zrozumieć język teatru ukończyła scenopisarstwo i dramaturgię na Polskiej Akademii Nauk. Dziś ma na swoim koncie cztery teksty teatralne, podejmuje się roli opieki literackiej i redaktorki.
Lubi zapach kawy i gubić się w lesie. Kocha swojego psa, męża, książki, a w szczególności “Panią Dalloway” i brytyjski zaśpiew. Przyjemność sprawia jej nauczanie i mówienie o literaturze.https://pl-pl.facebook.com/MalikaLedeman
"Biel kości"
Autor: Malika Tomkiel
Wydawnictwo: Papierowy Motyl
PREMIERA 15.09.2021 r.
Książka. Poradnik. Dziennik. Pamiętnik.
Anoreksja moja przyjaciółka. Tak myślą najczęściej o niej osoby chore na zaburzenia odżywiania.
Pierwszy raz miałam okazję przeczytać książkę związaną z chorobą. Anoreksja - słowo mi znane ale czy naprawdę wiem o co chodzi. Jak się czują osoby chore na zaburzenia co myślą ? co odczuwają? Wydaje mi się, że ciężko nam zrozumieć osoby chore ale myślę że książka nam przybliżyła jak groźna może być choroba i poniekąd nam pokazuje zrozumieć co czują, ukazują emocje, odczucia, strach osoby chorej oraz bliskich. Osoby chorujące na anoreksje tak naprawdę są osobami samotnymi zostawionymi na izolację, odsuwają się od nas, zamykają się na świat zewnętrzny. Boją się odrzucenia.
Tak naprawdę to potrzebują pomocy naszej, bliskich, przyjaciół, lekarzy psychologów, terapii.
Same słowa "zacznij jeść" nic nie da bo choroba zaczyna się w głowie i jest ciężka do zdiagnozowania ponieważ osoby z zaburzeniami odżywiania nie proszą o pomoc, ukrywają się i również okłamują.
Jest to długa walka o życie.
Zrozumiałam. Już wiem.
Wystarczy słowo "JESTEM", a może się okazać dla kogoś bardzo dużo.
Przepiękna emocjonalna książka napisana w formie pamiętnika przeplatana wierszami oraz wywiadami. Autorka @malikatomkiel opisuje swoje zmagania z chorobą gdzie odczujemy ból, cierpienie, zmagania jakie towarzyszą jej w życiu codziennym. Wejdź na chwilę do jej świata. Ta książka jest potrzebna myślę że każda osoba powinna ją przeczytać. Ukazuje nam jak mało jest pomocy lekarzy i pielęgniarek, które nie mają wiedzy jak leczyć i pomóc osobą chorym na anoreksję. Jak ważna dla nich jest terapia. Myślę że ta książka daje nam bardzo dużo do zastanowienia się nad własnym sobą.
Polecam bardzo !!! Książka bardzo ciekawie napisana ciężko się oderwać od niej. Przepiękna biel książki wciągnie nas do świata bardzo trudnego ale dającego nam dużo do myślenia w mojej pamięci zostanie na długo. Dziękuję @marika_krajniewska oraz @malikatomkiel za egzemplarz do recenzji.
Nieskazitelna biel okładki przyciąga wzrok i wzmaga ciekawość. To bardzo ważna książka o anoreksji, z którą od ośmiu lat zmaga się autorka. Pamiętnik i zarazem poradnik dla chorych i ich bliskich, obnaża podstępność choroby i pokazuje jak trudna jest walka z nią. Ograniczanie jedzenia i coraz szczuplejsza sylwetka, ale chory chce jeszcze mniej jeść, jeszcze bardziej schudnąć, organizm sobie nie radzi z drastycznymi niedoborami, chory jest na krawędzi życia i śmierci. Ostatnia chwila na ratunek. Hospitalizacja, ale w szpitalach brak personelu, który rozumie istotę choroby. Wychodzenie na prostą to długa i żmudna droga, kręta i pełna zwątpień. Wymaga wsparcia najbliższych, psychoterapii, leczenia farmakologicznego, odpowiedniego odżywiania i pozytywnego nastawienia osoby chorej a także dużo czasu.
Dużo w tej książce emocji, refleksji i szczerości. Myślę, że to bardzo potrzebna lektura, zwłaszcza teraz gdy media lansują kult szczupłego ciała, a młodzież jest podatna na wpływy i mniej odporna psychicznie.
Polecam! Trzeba przeczytać i warto!