Martyna Raduchowska

Spodziewałam się czegoś niezbyt ciekawego bo doszły mnie słuchy, że to ta sama historia co w tomie pierwszym, tylko opowiedziana z perspektywy Mai. Uznałam że to będzie raczej nudne, ale ponieważ w pierwszej części właściwie nie było zakończenia to postanowiłam kontynuować. I na początku rzeczywiście działo się praktycznie to samo, ale potem było już inaczej i lepiej .. nawet bardziej interesująco porównując z tomem poprzednim. Tom 1 skupił się na morderstwach i poruczniku Quinie, jego problemach zdrowotnych oraz nienawiści do dążenia ludzi do ulepszania swojego ciała i umysłu poprzez różnego rodzaju wszczepki. Nie może się pogodzić z tym że sam potrzebuje wszczepek aby być w pełni sprawnym. Tom 2 to Maya, która jest androidem, ale zaczyna miec uczucia jakich androidy nie mogą znać. Pod koniec tego tomu zostaje rozwiązana zagadka - kto zabija androidy, ale mam wrażenie że zakończenie jest otwarte jakby autorka zamierzała kontynuować pisanie dalszych tomów. Reasumując ... Bardziej podobały mi się książki z cyklu "Szamanka od umarlaków" tej autorki ale ten cykl też do złych nie należy. Może nie zainteresował mnie tak na 10 punktów, ale czytało się dobrze..