Najnowsze artykuły
- ArtykułyWyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na czerwiec 2024Anna Sierant1099
- ArtykułyCzytamy w długi weekend. 31 maja 2024LubimyCzytać330
- ArtykułyLubisz czytać? A ile wiesz o literackich nagrodach? [QUIZ]Konrad Wrzesiński19
- Artykuły„(Nie) mówmy o seksie” – Storytel i SEXEDPL w intymnych rozmowach bez tabuBarbaraDorosz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Chris Bishop
13
7,2/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,2/10średnia ocena książek autora
162 przeczytało książki autora
295 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
The Illustrated Encyclopedia of Weapons of World War II
Chris Bishop
7,0 z 1 ocen
3 czytelników 0 opinii
2016
Kampanie II wojny światowej. Dzień po dniu
Chris Bishop, Chris McNab
7,4 z 11 ocen
29 czytelników 1 opinia
2009
Niemieckie wojska pancerne w II wojnie światowej
Chris Bishop
8,0 z 5 ocen
18 czytelników 0 opinii
2009
Najnowsze opinie o książkach autora
Dywizje grenadierów pancernych 1939-1945 Chris Bishop
6,5
Kompendium „Dywizje grenadierów pancernych 1939-1945” stanowi formę przejściową pomiędzy opracowaniem historycznym, a albumem. Nie jest to książka, którą można oceniać jak beletrystykę, a opis na okładce właściwie mówi o niej wszystko, więc lepiej skupić się na tym, co ją wyróżnia. Wstęp teoretyczny ma tu raptem trzy strony, toteż kluczowe są poszczególne podrozdziały zawierające charakterystyki dywizji. Autor stworzył tu schemat, którego trzyma się przez całą książkę: nazwa, rys historyczny, kolejni dowódcy, znaki dywizyjne i opis wybranego sprzętu, który był wykorzystywany. Co do samych opisów to w większości są one skrótowe, niekiedy lakoniczne - z wyjątkiem kilku wybranych, bardziej znanych jednostek („Grossdeutschland”, „Fuhrer-Begleit”). Pod tym względem przypomina to nieco rozbudowaną encyklopedię.
Warto zwrócić uwagę na stronę graficzną. Każdy podrozdział opieczętowany jest wspomnianymi rysunkami używanego sprzętu, ale także skrótowo podanymi parametrami oraz symbolicznym komentarzem autora. Dodaje to ogólnego kolorytu publikacji, choć w przypadku zobrazowania całego pułku wydaje się to niepotrzebne, bo w praktyce dostajemy pół strony zajęte takimi samymi malunkami, które właściwie nic nie wnoszą. O ile pokazanie drobnych dodatków jest czymś interesującym, ponieważ są to elementy unikatowe dla każdej dywizji, o tyle akurat to rozwiązanie jest zbędne. Za to dużą zaletą jest ostatnie kilka stron zestawiających numerację pojazdów (tak opancerzonych, jak „specjalnych”) z ich nazwami zwyczajowymi. Przydatny drobiazg.
Ogólnie mówiąc, książka jest ciekawa, ale nie wydaje się być pozycją niezbędną dla miłośników militariów i/lub Drugiej Wojny. W czasach Internetu, do większości fotografii mamy dostęp w dwa kliknięcia, a opisy losów kolejnych dywizji można łatwo znaleźć choćby w Wikipedii. Autor nie przedstawia nam też żadnych fascynujących teorii ani nieznanych wcześniej faktów, więc „Dywizje grenadierów pancernych 1939-1945” jedynie porządkują informacje dotyczące pewnego wycinka sił zbrojnych III Rzeszy. Jeśli ktoś szuka zdjęć z epoki – polecam prawdziwy album. Jeżeli zaś interesują go szczegóły dotyczące wyposażenia, szkolenia i przebiegu służby wybranej jednostki operacyjnej – polecam konkretną monografię.
Zagraniczne formacje SS Chris Bishop
6,7
Książka porusza dość ciekawą i trudną tematykę ochotników w Waffen SS. Struktura na I rzut oka wydaje się dość przejrzysta - najpierw autor opisuje ochotników ze względu na pochodzenie etniczne/kraj pochodzenia, później przechodzi do opisu poszczególnych dywizji a na końcu do brygad, niestety w praktyce oznacza to, że autor pisze kilka razy to samo. Np. informacja o tym, że SS-mani od Dirlewangera i Kamińskiego, byli najokrutniejszymi żołnierzami wśród Waffen SS przewija się kilka razy (sam opis śmierci tego I pojawia się chyba w 4 miejscach książki). Trochę za mało informacji nt. samych ochotników (na miejscu autora wzbogaciłbym książkę cytatami żołnierzy),przez co książka chwilami nuży. Niewątpliwym plusem jest to, że autor nie raczy nas moralizatorstwem podając zasługi żołnierzy na froncie oraz wymienia miejsca, gdzie wykazali się tchórzostwem/barbarzyństwem, pozostawiając te informacje bez własnych komentarzy. Minusem jest objętość książki - 190 stron, z których trzeba odjąć przypisy, indeksy, tabelki z nazwiskami dowódców i przede wszystkim całą masę zdjęć, co akurat jestem w stanie wybaczyć, bo zdjęcia dodały klimatu książce, nie zmienia to faktu, że jest to za mała objętość na tak szeroki temat.