Ostrze

5/10 grim dark fantasy Abercrombie'go nie jest dla mnie.

W trylogii mamy szesc perspektyw narracji, niestety jedynie opowieści z punktu narracji Glokty mi się podobały. Glokta miał najbardziej wymagające zadania, jego mierzenie się z nimi było intrygujące i trzymało mnie w napięciu podczas czytania. Poza tym mamy parę zabawnych sytuacji z Logenem oraz dobrze opisanych jego walk.

Pozostałe postacie pierwszoplanowe służyły głównie do popychania fabuły do przodu. Ci bohaterowie w głównej mierze byli prości i naiwni, co za tym idzie łatwi do zmanipulowania, gdyby bylo inaczej to wielka intryga miała by znacznie lepszy wydźwięk i mógłbym ją docenić czy porównać z "grą o tron".

Kolejnym problemem jest schematyczność tej książki, uważny czytelnik dość łatwo może się domyślić zakończenie głównego wątku.

Zamysł podgatunku nie przypadł mi do gustu, w tak zepsutym świecie, dla mnie nic nie ma sensu. Jedynie Gloktcie udało się trochę wymknąć z tego błędnego koła.

Książkę czytało mi się dosc dobrze. Nie ma tu tak zaprezentowanych bitew jak u Cornwella, czy chwil pięknie opisanego krajobrazu, miasta czy budowli, w których można odetchnąć i na chwilę się w nich zatopić. Za to nie ma też zbyt wielu dłużyzn.

5/10 grim dark fantasy Abercrombie'go nie jest dla mnie.

W trylogii mamy szesc perspektyw narracji, niestety jedynie opowieści z punktu narracji Glokty mi się podobały. Glokta miał najbardziej wymagające zadania, jego mierzenie się z nimi było intrygujące i trzymało mnie w napięciu podczas czytania. Poza tym mamy parę zabawnych sytuacji z Logenem oraz dobrze opisanych jego...

Kawał dobrego fantasy. W jakiejś recenzji przeczytałem, że ciężko lubić bohaterów i najzupełniej się z tym zgadzam. Fajnie jest jednak doświadczać nawet delikatnych pęknięć w ich początkowej "skorupie". Ostatnią tak dobrą książką z tego gatunku był dla mnie Meekhan, a to subiektywnie, najlepsza rekomendacja

Kawał dobrego fantasy. W jakiejś recenzji przeczytałem, że ciężko lubić bohaterów i najzupełniej się z tym zgadzam. Fajnie jest jednak doświadczać nawet delikatnych pęknięć w ich początkowej "skorupie". Ostatnią tak dobrą książką z tego gatunku był dla mnie Meekhan, a to subiektywnie, najlepsza rekomendacja

Uwielbiam Abercrombiego.
Wcześniej czytałem tylko jego stand-alone'y i były wspaniałe. Teraz po latach przyszedł w końcu czas na trylogię "Pierwsze prawo".
I jest tak jak się spodziewałem - krwawo, mrocznie, niegrzecznie - samo "mięsko" dla fana fantasy. O genialnie napisanych i zarysowanych bohaterach nawet nie wspominam - u Abercrombie'go to klasa sama w sobie i pewnik.
Polecam!

Uwielbiam Abercrombiego.
Wcześniej czytałem tylko jego stand-alone'y i były wspaniałe. Teraz po latach przyszedł w końcu czas na trylogię "Pierwsze prawo".
I jest tak jak się spodziewałem - krwawo, mrocznie, niegrzecznie - samo "mięsko" dla fana fantasy. O genialnie napisanych i zarysowanych bohaterach nawet nie wspominam - u Abercrombie'go to klasa sama w sobie i...

Pierwszy tom jakiejś historii, bez zakończenia nawet jakiegokolwiek zawartego w tej opowieści wątku.
Trzeba chyba potraktować tę książkę, jako prezentację postaci dramatu, który zacznie się chyba dopiero w drugim tomie, bo w tym działy się wyłącznie zdarzenia epizodyczne, pozwalające poznać owe postaci dramatu, a właściwie jedynie sposób, w jaki mogą się one zachować wobec nadchodzących wydarzeń.
Gdzieniegdzie wspaniałe stwierdzenia, jak to, w którym autor mówi, że wojna to nie jest walka dobra ze złem, tylko walka złego z jeszcze gorszym. Genialne, prawda?
Wobec powyższego aż dziw bierze, jak dobrze się słucha audiobooka, który czytany jest przez mistrza Filipa Kosiora.

Pierwszy tom jakiejś historii, bez zakończenia nawet jakiegokolwiek zawartego w tej opowieści wątku.
Trzeba chyba potraktować tę książkę, jako prezentację postaci dramatu, który zacznie się chyba dopiero w drugim tomie, bo w tym działy się wyłącznie zdarzenia epizodyczne, pozwalające poznać owe postaci dramatu, a właściwie jedynie sposób, w jaki mogą się one zachować wobec...

Cała trylogia "Pierwszego Prawa" jak najbardziej godna polecenia. Nietuzinkowe postacie, świetne dialogi i spora dawka humoru, dość często również czarnego. Abercrombie potrafi zaskoczyć czytelnika w najmniej oczekiwanym momencie. Czytając trylogię, pomimo jej pokaźnych pojemnościowo rozmiarów, w ogóle się nie nudziłem, wręcz przeciwnie.

Cała trylogia "Pierwszego Prawa" jak najbardziej godna polecenia. Nietuzinkowe postacie, świetne dialogi i spora dawka humoru, dość często również czarnego. Abercrombie potrafi zaskoczyć czytelnika w najmniej oczekiwanym momencie. Czytając trylogię, pomimo jej pokaźnych pojemnościowo rozmiarów, w ogóle się nie nudziłem, wręcz przeciwnie.

Ciekawa fabuła. Logen Dziewięciopalcy (słynny Krwawy Dziewięć),Czarny Dow, Wilczarz i pozostali z Imiennych trzymają poziom, jako charakterystyczne postacie. Ze strony Unii, major West budzi sympatię (jego siostra w żadnym wypadku, niech się weźmie w garść, ale lata za Jezalem, oczywiście). Zauważyłam że, kobiety w książkach Abercrombiego są zazwyczaj (i to w prawie wszystkich przypadkach) bardzo wulgarne, w mowie i zachowaniu. I to się powtarza, nie tylko w tej książce. Inkwizytor Glokta nieprzewidywalny, a czasem przewidywalny (to kaleka, pokonanie schodów zajmie trochę czasu, no i musi marudzić, nie dziwię mu się). Jezal to idiota (i oszust). Aż korci pomijanie rozdziałów z nim. Bayaz to wszystko i nic. Nie można mu podskoczyć i jest oszustem (Turniej). Gdyby pozbyć się tych irytujących postaci byłoby lepiej, albo pozbyć się na końcu lub w środku historii. Ci co powinni przegrać nagle wygrywają i pozostaje niesmak i irytacja.

Ciekawa fabuła. Logen Dziewięciopalcy (słynny Krwawy Dziewięć),Czarny Dow, Wilczarz i pozostali z Imiennych trzymają poziom, jako charakterystyczne postacie. Ze strony Unii, major West budzi sympatię (jego siostra w żadnym wypadku, niech się weźmie w garść, ale lata za Jezalem, oczywiście). Zauważyłam że, kobiety w książkach Abercrombiego są zazwyczaj (i to w prawie...

Po wielu opiniach spodziewałem się może czegoś odrobinę więcej. Nie było jednak źle, dlatego daje sobie szansę na kolejne tomy. Historia ciekawa, postaci opisane bardzo dobrze, dość ciekawy świat w którym nie ma zbędnego przepychu. Książkę czyta się bardzo przyjemnie, rozdziały nie przytłaczające.

Po wielu opiniach spodziewałem się może czegoś odrobinę więcej. Nie było jednak źle, dlatego daje sobie szansę na kolejne tomy. Historia ciekawa, postaci opisane bardzo dobrze, dość ciekawy świat w którym nie ma zbędnego przepychu. Książkę czyta się bardzo przyjemnie, rozdziały nie przytłaczające.

To jedna z tych książek, których po przeczytaniu potrzebujesz kilku minut ciszy na przemyślenia.
Przyznam, że książka na początku mi się dłużyła, jest tu wiele postaci i tak naprawdę każda z nich ma wpływ na dalszy przebieg fabuły. Autor poświęca każdemu z bohaterów dużo uwagi i czasu na dokładne przedstawienie i opis jego przeszłości, a co do samych postaci to z pewnością są one filarami, które dźwigają to ciężkie tomiszcze ;) Każdy z bohaterów książki jest wielowymiarowy i interesujący w swoich motywach, myśleniu i działaniach.
Styl pisania i dialogi są świetne.
Im dłużej zagłębiałam się w ten świat, tym bardziej nie mogłam się od niego oderwać.
Chapeau bas dla autora za stworzenie tak świetnej pozycji w świecie fantastyki.

To jedna z tych książek, których po przeczytaniu potrzebujesz kilku minut ciszy na przemyślenia.
Przyznam, że książka na początku mi się dłużyła, jest tu wiele postaci i tak naprawdę każda z nich ma wpływ na dalszy przebieg fabuły. Autor poświęca każdemu z bohaterów dużo uwagi i czasu na dokładne przedstawienie i opis jego przeszłości, a co do samych postaci to z...

Abercrombie to jedno z tych nazwisk, po które sięgam w ciemno i wiem, że będę zachwycona. I tak właśnie jest😊
Wszystkie postaci są wyraziste i dobrze wykreowane. Ich działania i motywy są spójne, a co najważniejsze nie są jednotorowe i cudownie potrafią zaskoczyć - przedostatni rozdział "Krwawa dziewiątka" przedstawił Logena w zupełnie nowym świetle. To było tak bardzo nieoczekiwane i szokujące, a przy tym genialne i zdecydowanie potrzebne! Takie zwroty akcji robią dobrą robotę i bardzo wzbogacają historię
A odnośnie samej historii, sprawa wygląda tak, że polubiłam wszystkich bohaterów, więc chętnie czytałam o ich losach. Wspaniale się czyta, kiedy żadna z głównych postaci nie irytuje. Owszem obecne były też poboczne, których chyba główną rolą było bycie denerwującym, ale to było celowe i dało świetny efekt.
Fabularnie... Widać, że książka jest takim trochę wstępem do większej akcji. Poznajemy geografię i układy polityczne świata. Dowiadujemy się co nieco o systemie magicznym. Jest trochę historii, podbojów i zapowiedzi przyszłych wojen. Są podróże i spotkania bohaterów. Jednak nie ma jeszcze pełnego obrazu. Dopiero pod koniec wyjaśnia się, kto będzie wrogiem, ale wciąż niewiele wiadomo. Podczas samego czytania, nie przeszkadzało mi to jakoś szczególnie, niemniej spytana o główny wątek powieści miałam problem z udzieleniem jednoznacznej odpowiedzi 😅
Książkę pochłonęłam i podobała mi się bardzo. Miałam w rękach dwie wersje - jedną starszą "Samo ostrze" oraz ebooka nowego wydania "Ostrze". Wydaje mi się, że nieco bardziej odpowiadał mi język nowszego, ale oba czytało mi się dobrze.

Abercrombie to jedno z tych nazwisk, po które sięgam w ciemno i wiem, że będę zachwycona. I tak właśnie jest😊
Wszystkie postaci są wyraziste i dobrze wykreowane. Ich działania i motywy są spójne, a co najważniejsze nie są jednotorowe i cudownie potrafią zaskoczyć - przedostatni rozdział "Krwawa dziewiątka" przedstawił Logena w zupełnie nowym świetle. To było tak bardzo...

Bardzo przyjemna książka, pozytywne zaskoczenie, zwłaszcza, że jak to zazwyczaj u mnie, kupiona absolutnie przez przypadek.

Ciekawi bohaterowie, bardzo wyraziści, interesująca, mimo, że "brudna" historia. Inkwizycja lepsza niż u Piekary, ale to nie jest zbyt wysoko postawiona poprzeczka ;)

Jedyne do czego mógłbym się przyczepić to brak mapki świata, ale może ostatnich kilka książek które takową posiadało mnie rozpuściło ;)

W każdym razie, z całą stanowczością mogę polecić i od razu zabieram się za następny tom.

Bardzo przyjemna książka, pozytywne zaskoczenie, zwłaszcza, że jak to zazwyczaj u mnie, kupiona absolutnie przez przypadek.

Ciekawi bohaterowie, bardzo wyraziści, interesująca, mimo, że "brudna" historia. Inkwizycja lepsza niż u Piekary, ale to nie jest zbyt wysoko postawiona poprzeczka ;)

Jedyne do czego mógłbym się przyczepić to brak mapki świata, ale może ostatnich...