Pierwsze słowo

W przedmowie do tego zbioru Marta Kisiel zaznaczyła, że nie lubi pisać opowiadań. Chyba wiem, o co jej chodziło. Jest autorką, której pomysły lepiej rozwijają się na przestrzeni powieści. Opowiadania tu zawarte w większości wydawały się zaledwie szkicem czegoś większego (rozwinięcie "Jadeitu" brałabym w ciemno). Takie "Dożywocie" znam już w wersji powieści i podoba mi się o wiele bardziej. "Szaławiłę" też już znam i bardzo lubię, szczególnie że ta historia doczekała się dłuższego ciągu dalszego. Zbiór jest bardzo nierówny i muszę przyznać, że Martę Kisiel wolę w dłuższych formach, gdzie może nas czarować słowem. :)

W przedmowie do tego zbioru Marta Kisiel zaznaczyła, że nie lubi pisać opowiadań. Chyba wiem, o co jej chodziło. Jest autorką, której pomysły lepiej rozwijają się na przestrzeni powieści. Opowiadania tu zawarte w większości wydawały się zaledwie szkicem czegoś większego (rozwinięcie "Jadeitu" brałabym w ciemno). Takie "Dożywocie" znam już w wersji powieści i podoba mi się o...

Świetne opowiadania.
Bardzo szkoda mi pana Stasieńka.
W końcu przeczytałam Szaławiłę.
Najmniej podobał mi się Jadeit. Mogło być to inaczej przedstawione, na pewno był super pomysł, ale coś nie poszło.
No a humor pani Marty nigdy nie zawodzi :)

Świetne opowiadania.
Bardzo szkoda mi pana Stasieńka.
W końcu przeczytałam Szaławiłę.
Najmniej podobał mi się Jadeit. Mogło być to inaczej przedstawione, na pewno był super pomysł, ale coś nie poszło.
No a humor pani Marty nigdy nie zawodzi :)

Super zbiór opowiadań w różnych klimatach ,mamy tu zarówno zabawną akcję w burdelu jak i smutną historię matki i jej syna . Są dobrze znane opowiadania szaławiła i dożywocie . Opowiadania o krasnoludach elfach i innych oryginalnych stworach czy detektywistyczne historie ,cyrograf z piekłem sp.z o. o.,czy zabójców cara . Polecam Marta kisiel rządzi

Super zbiór opowiadań w różnych klimatach ,mamy tu zarówno zabawną akcję w burdelu jak i smutną historię matki i jej syna . Są dobrze znane opowiadania szaławiła i dożywocie . Opowiadania o krasnoludach elfach i innych oryginalnych stworach czy detektywistyczne historie ,cyrograf z piekłem sp.z o. o.,czy zabójców cara . Polecam Marta kisiel rządzi

W przedmowie do książki autorka wskazała, że zbiór tych opowiadań jest niejako wglądem do jej głowy. Tym co ją inspiruje, co jej "chodzi po głowie", jakie ma pomysły na książki. Sama wskazała, że jedne opowiadania są lepsze drugie gorsze, ale wszystkie stanowią obraz jej przemyśleń, natchnień.
I rzeczywiście, czytając ten zbiór ma się wrażenie, że napisało go kilku autorów, nie jest on do końca spójny, nie ma myśli przewodniej. Ale opowiadania są naprawdę bardzo dobre, tylko miejscami dobre. Nie ma tu takiego, które by mi się szczególnie nie podobało.
Plus za możliwość przypomnienia sobie bohaterów Dożywocia. Poświęcono im dwa opowiadania.
Na uwagę zasługują "Nawiedziny", czy trochę straszne "Przeżycie Stanisława Kozika".

W przedmowie do książki autorka wskazała, że zbiór tych opowiadań jest niejako wglądem do jej głowy. Tym co ją inspiruje, co jej "chodzi po głowie", jakie ma pomysły na książki. Sama wskazała, że jedne opowiadania są lepsze drugie gorsze, ale wszystkie stanowią obraz jej przemyśleń, natchnień.
I rzeczywiście, czytając ten zbiór ma się wrażenie, że napisało go kilku autorów,...

Moje pierwsze podejście do twórczości autorki. Opowiadania oryginalne i, typowo dla polskiej fantastyki, po prostu dziwne. Coś pomiędzy satyrą i horrorem z elementami dramatu, a to wszystko zanurzone w odwołaniach i symbolach.

Moje pierwsze podejście do twórczości autorki. Opowiadania oryginalne i, typowo dla polskiej fantastyki, po prostu dziwne. Coś pomiędzy satyrą i horrorem z elementami dramatu, a to wszystko zanurzone w odwołaniach i symbolach.

Jest to moje pierwsze zetknięcie z twórczością pani Marty Kisiel i na pewno sięgnę jeszcze po inne jej pozycje 😄

Nie jestem fanką opowiadań, a "Pierwsze słowo" jest właśnie zbiorem opowiadań. Książka składa się dokładnie z 11 krótkich opowiadań.

Mi najbardziej przypadły do gustu: "Dożywocie" i "Szaławiła"🙂 Reszta niestety średnio wypadła.

Ale dzięki tej książce na pewno sięgnę po cały cykl "Dożywocie"😁

Jest to moje pierwsze zetknięcie z twórczością pani Marty Kisiel i na pewno sięgnę jeszcze po inne jej pozycje 😄

Nie jestem fanką opowiadań, a "Pierwsze słowo" jest właśnie zbiorem opowiadań. Książka składa się dokładnie z 11 krótkich opowiadań.

Mi najbardziej przypadły do gustu: "Dożywocie" i "Szaławiła"🙂 Reszta niestety średnio wypadła.

Ale dzięki tej książce na...

Nie lubię opowiadań, wiec sięgnęłam przez przypadek (doceniam poczucie humoru autorki w komediach kryminalnych). BARDZO przyjemna lektura i kilka opowieści nadawałoby się na przerobienie na powieść (jestem fanką Lichotki!!!)

Nie lubię opowiadań, wiec sięgnęłam przez przypadek (doceniam poczucie humoru autorki w komediach kryminalnych). BARDZO przyjemna lektura i kilka opowieści nadawałoby się na przerobienie na powieść (jestem fanką Lichotki!!!)

Marta Kisiel potrafi – to już nawet nie stwierdzenie, ale niezbity fakt. Potrafi kreować światy i postaci, potrafi czarować swoimi opowieściami, czy to krótkimi, czy długimi, i jednym słowem, bez zbytniego przeciągania – potrafi pisać. I to gatunek najbliższy mojemu sercu, czyli fantastykę... no właśnie. Tą, która nie do końca wpisuje się w jakiekolwiek ramy, bo ani to urban fantasy, ani to low, ani high, ani jakiekolwiek inne, które dałoby się łatwo określić. Pewnie specjaliści od gatunków literackich by potrafili, ja jednak nie potrafię, więc nie będę nawet próbować. Gatunek: dobra fantastyka, i już.

Jako wierna fanka twórczości pani Kisiel, a w szczególności – jakżeby inaczej - cyklu „Dożywocie”, w końcu sięgnęłam po zbiór opowiadań, który zamierzałam przeczytać już dawno temu. Choć sporą jego część zajmują opowiadania, które znałam wcześniej bardzo dobrze, mianowicie „Dożywocie” i „Szaławiła” stanowiące swoiste preludium do dwóch z trzech tomów mojego ulubionego cyklu, miło było je sobie przypomnieć – po raz kolejny czytałam z uśmiechem na ustach. Natomiast w kwestii reszty opowiadań, tych, z którymi spotkałam się po raz pierwszy, zgadzam się ze słowami autorki z przedmowy – ich poziom jest zróżnicowany, jak to z resztą często bywa w przypadku zbiorów krótkich form. Opowiadania dłuższe, krótsze, zabawne, smutne i zmuszające do refleksji – w tomie „Pierwsze słowo” znajdzie się to wszystko, a może i jeszcze więcej (to zależy, jak bardzo zagłębimy się w ich tematyczne rozróżnianie, ja na tym poprzestanę). Moimi zdecydowanymi faworytami są dwa ostatnie opowiadania, to jest „Cały świat Dawida” oraz tytułowe „Pierwsze słowo”, jednak na wyróżnienie zasługuje też „Przeżycie Stanisława Kozika”- wszystkie trzy to opowiadania z gatunku tych zmuszających do myślenia, takie, po których potrafi się człowiekowi zrobić ciężko na sercu, ale które prócz chwilowej rozrywki zapewniają też silne emocje – a ja takie lubię najbardziej.

Doceniam także wybór kolejności, w jakiej opowiadania pojawiły się w zbiorze – opowiadania ciężkie tudzież smutne rozbite zostały tymi humorystycznymi, przy których można pośmiać się na głos, żeby przygotować się na bardzo naładowane emocjonalnie zakończenie. „Pierwsze słowo” to jeden z najlepszych zbiorów opowiadań, jakie czytałam – nie tylko ze względu na osobę autorki i jej styl, który uwielbiam, ale też ogólne wykonanie i oprawę. Polecam – bierzcie i czytajcie z tego wszyscy, nie zastanawiajcie się dwa razy, czy warto, bo warto.

Marta Kisiel potrafi – to już nawet nie stwierdzenie, ale niezbity fakt. Potrafi kreować światy i postaci, potrafi czarować swoimi opowieściami, czy to krótkimi, czy długimi, i jednym słowem, bez zbytniego przeciągania – potrafi pisać. I to gatunek najbliższy mojemu sercu, czyli fantastykę... no właśnie. Tą, która nie do końca wpisuje się w jakiekolwiek ramy, bo ani to...

Świetny zestaw opowiadań - kilka do pośmiania się, kilka do przemyśleń. Bardzo zróżnicowane, wiec każdy na pewno znajdzie coś dla siebie.

Świetny zestaw opowiadań - kilka do pośmiania się, kilka do przemyśleń. Bardzo zróżnicowane, wiec każdy na pewno znajdzie coś dla siebie.

Długo zwlekałam z przeczytaniem tej książki (dostałam ją w prezencie kilka lat temu). W końcu postanowiłam dać jej szansę i... Zdecydowanie było warto <3.
Zwlekałam tak długo głównie dlatego, że jest to zbiór opowiadań, a ja za nimi nie przepadam (chociaż są wyjątki - Wiedźmin). Ostatecznie jednak czytało mi się dobrze, chociaż uważam, że niektóre z opowiadań wypadły by lepiej w dłuższej formie. Znajdziemy tu sporo fantastyki, ale również coś bardziej obyczajowego i odrobinę kryminału, a nawet nutę literatury pięknej. Myślę że każdy, kto lubi fantastykę znajdzie tu coś dla siebie, jest to również dobry sposób na rozpoczęcie przygody z twórczością autorki (ja na pewno sięgnę jeszcze po jej książki).
Moimi ulubionymi opowiadaniami są Dożywocie, Przeżycie Stanisława Kozika oraz W zamku tej nocy <3

Długo zwlekałam z przeczytaniem tej książki (dostałam ją w prezencie kilka lat temu). W końcu postanowiłam dać jej szansę i... Zdecydowanie było warto <3.
Zwlekałam tak długo głównie dlatego, że jest to zbiór opowiadań, a ja za nimi nie przepadam (chociaż są wyjątki - Wiedźmin). Ostatecznie jednak czytało mi się dobrze, chociaż uważam, że niektóre z opowiadań wypadły by...