Budząc diabły

Po lekturze tej książki mogę stwierdzić jedno: używanie mydła siarkowego już nigdy nie będzie takie samo. Od dziś będę się namydlał z iście nabożną czcią ;)

Po lekturze tej książki mogę stwierdzić jedno: używanie mydła siarkowego już nigdy nie będzie takie samo. Od dziś będę się namydlał z iście nabożną czcią ;)

Najgrubsze zaległości z Domu horroru zostawiam zawsze na koniec.

Piotrka pamiętam z leksykonu "odrażające,brudne, złe. 100 filmów gore". Wiem też że znajdę go w antologii "w cieniu bangor" od DH która niestety dalej czeka na swoją kolej.

"Budząc diabły" potraktowałem jako grozowy debiut. Co innego leksykon a co innego pełnoprawna powieść grozy; szczególnie taka którą wszedzie chwalą.

Po lekturze zrozumiałem wszystkie zachwyty jakie na nią spłynęły i byłbym głupcem gdybym nie pociągnąl ich dalej. Piotr stworzył świetny wciągający horror na który ciężko kręcić nosem.

Dawne pogańskie rytuały przeplatają się tu z grozą ukrytą poza wzrokiem zwykłych szaraczków żyjących z dnia na dzień w cieniu wielkiej góry. Cudaczne, pokręcone stworzenia fruwają i pełzają po okolicy żzerajac ludzi za pomocą kwasów a w tle zdezorientowani bohaterowie biegają w te i spowrotem zastanawiając się w myślach "dlaczego ja".

"Budząc diabły" zawiera całą masę opisów które warto zapamiętać i które wywołują uśmiech na twarzy. I tak będziecie zadowoleni jeżeli lubicie

-masturbujące się stare babcie dochodzące przy starym radiu.
-wybuchające żyły
-latające noworodkocosie
-mega potęzne węże9000
-zabawy z trupem
-polaków na emigracji

Oczywiście znacznie upraszczam przyjemność jaką niesie ta ksiażka bo stare baby, noworodki i węże to nie wszystko co lubie w grozie ale nic nie poradze że takie pierdoły najbardziej mi siedzą w głowie.

Polecam.

Najgrubsze zaległości z Domu horroru zostawiam zawsze na koniec.

Piotrka pamiętam z leksykonu "odrażające,brudne, złe. 100 filmów gore". Wiem też że znajdę go w antologii "w cieniu bangor" od DH która niestety dalej czeka na swoją kolej.

"Budząc diabły" potraktowałem jako grozowy debiut. Co innego leksykon a co innego pełnoprawna powieść grozy; szczególnie taka którą...

Książka bardzo dobrze napisana. Od samego początku trzyma w napięciu. Polecam każdemu kto lubi taką tematykę.

Książka bardzo dobrze napisana. Od samego początku trzyma w napięciu. Polecam każdemu kto lubi taką tematykę.

Dziwię się że opiniują ludzie którzy jej nawet nie przeczytali a kieruje nimi wyłącznie nienawiść za wypowiedzi autora. Czym stał się ten portal jeśli nikt nie reaguje ? czy tak trudno oceniać tylko książkę ?Ja też nie popieram wypowiedzi tego pana i wspieram Ukrainę ale za tą pozycję daję najwyższą możliwą ocenę ponieważ książka była naprawdę świetna i żałuję że pewnie żadne wydawnictwo nie będzie chciało wydać nic więcej tego autora

Dziwię się że opiniują ludzie którzy jej nawet nie przeczytali a kieruje nimi wyłącznie nienawiść za wypowiedzi autora. Czym stał się ten portal jeśli nikt nie reaguje ? czy tak trudno oceniać tylko książkę ?Ja też nie popieram wypowiedzi tego pana i wspieram Ukrainę ale za tą pozycję daję najwyższą możliwą ocenę ponieważ książka była naprawdę świetna i żałuję że pewnie...

To tak... książkę dodałem do listy 'do przeczytania' w momencie kiedy portal lc.pl ogłosił nominacje do swojego plebiscytu.
Opis wydał mi się na tyle ciekawy - plus nominacja, która świadczyć powinna o przynajmniej niezłym poziomie - że uznałem, że ją przerobię.
Co się stało później, wszyscy dobrze wiemy... Wojna na Ukrainie i prorosyjskie komentarze autora, którego od razu, słusznie zresztą, spotkał ostracyzm społeczny. I właściwie trzeba powiedzieć, że tymi wypowiedziami zakończył swoją karierę pisarską... No bo kto będzie chciał wydawać powieści takiego gościa. Chyba, że załatwi sobie jakiś pseudonim. Ewentualnie rynek rosyjski powinien stanąć przed nim otworem.
Mimo to, postanowiłem przeczytać ostatnią, na polskim rynku wydawniczym, książkę Piotra Sawickiego i ocenić ją obiektywnym okiem, nie zważając na osobiste poglądy i upodobania. Zresztą tak jak robię to zawszę, bo gdybym miał brać pod uwagę poglądy poszczególnych autorów, to większość przeczytanych książek kończyłaby z oceną 1/1O.

Złośliwi powiedzieliby, że wydarzenia z powieści idealnie odwzorowują stan psychiczny autora. Książka, nawet jak na horror, makabryczna, perwersyjna, wyuzdana, obleśna. Mamy tutaj rozrąbywanie dziecięcych głów, księdza, zachęcającego nieletnią do opowiadania podczas spowiedzi o tym jak się masturbuje. Mamy typa, który poluje na niepełnosprawne kobiety, bądź seniorki i gwałci je w krzakach. Ten bohater także zgwałcił w altanie śmietnikowej bezdomną, która okazała się jego matką. Cała plejada dewiacji. Od wyboru do koloru. Pod tym względem nudy nie ma...
Niektórych takie momenty będą brzydzić innych obrażać. Kogoś może podniecą. Mnie nie ruszały w ogóle. Bo to fikcja literacka. Ktoś to sobie po prostu wymyślił żeby szokować. I dopóki te szokujące elementy nie stanowią głównego punktu programu w historii. Dopóki to są rzeczy tylko dodane, bo wymaga tego jakaś tam konwencja gatunkowa. Dopóki opowieść po prostu sama w sobie jest dobra, wciągająca - to jest ok. Nie mam z tym żadnego problemu. Problem jest wtedy, kiedy te pato-elementy występują po to aby ratować niezdarną fabułę. I wydaje mi się, że właśnie z tym mamy tu do czynienia.
Książka jest głupkowata. Jedynym elementem ją ratującym są wątki starosłowiańskich wierzeń. To była rzecz, która mnie trzymała w postanowieniu żeby kontynuować lekturę. Podobnie jak miejsce rozgrywania akcji - północno-wschodnie Niemcy - które troszkę znam. Także relacje między Polakami i ich egzystencja na obczyźnie były ciekawym wątkiem.
Jednym słowem fundamenty pod świetny horror były, ale gdzieś to wszystko się rozbija na etapie planowania w jaki sposób to wszystko dalej pociągnąć.
---
EDIT: Po kilki tygodniach od zakończenia lektury, wróciłem tutaj żeby podbić ocenę o oczko wyżej. Spowodowane jest to tym, że łapię się na powrotach myślami do fabuły książki. I są to myśli raczej pozytywne.

To tak... książkę dodałem do listy 'do przeczytania' w momencie kiedy portal lc.pl ogłosił nominacje do swojego plebiscytu.
Opis wydał mi się na tyle ciekawy - plus nominacja, która świadczyć powinna o przynajmniej niezłym poziomie - że uznałem, że ją przerobię.
Co się stało później, wszyscy dobrze wiemy... Wojna na Ukrainie i prorosyjskie komentarze autora, którego od...

Lubię książki, których akcja toczy się wokół wierzeń przedchrześcijańskiej Europy. Od Piotra Sawickiego dostajemy właśnie taką z domieszką słowiańszczyzny. Do tego dodatek w postaci wydarzeń z czasów II Wojny Światowej. I tak naprawdę, to chyba jedyny plus tej książki.

Fabuła książki jest dość chaotyczna. Nowi bohaterowie pojawiają się jak grzyby po deszczu. Niektórzy zupełnie niepotrzebnie, bo nie wnoszą tak naprawdę nic do historii. Ich perypetie są pełne... Flaków, wulgarności i wszechobecnego ohydztwa.

Jedyny wciągający wątek, to ten odnoszący się do samego wzgórza i sługi Welesa, który na skutek popełnionych w przeszłości czynów musi przez wieczność służyć Żmijowi zamieszkującemu w głębi jeziora, które jest ukryte wewnątrz góry.

Książka od samego początku wzbudza obrzydzenie, które z czasem wzrasta. Chyba po raz pierwszy miałam odruchy wymiotne podczas czytania. Dlaczego doczytałam do końca? Nie mam pojęcia. Może miałam nadzieję, że jednak nastąpi jakiś „cud” i poczuję chociaż odrobinę sympatii do bohaterów, którzy jak by nie patrzeć, biorą udział w słowiańskim końcu świata, którego mogą nie przeżyć. Jednak rozczarowanie zostało do samego końca, nie wspominając o ostatniej scenie, która rozegrała się na Wildschweinbergu. No cóż, nie do końca wiedziałam czy podciągnąć to pod zoofilię czy pod exofilię...

„Budząc diabły” to faktycznie horror – nie tyle „literacki”, co czytelniczy. Zastanawiam się, co skłoniło wydawnictwo do publikacji tak wulgarnego gniota - język książki również woła o pomstę do nieba. Powieść przeczytałam jakiś czas temu, ale była to chyba najgorsza lektura w moim życiu. Niesmak pozostał.

Lubię książki, których akcja toczy się wokół wierzeń przedchrześcijańskiej Europy. Od Piotra Sawickiego dostajemy właśnie taką z domieszką słowiańszczyzny. Do tego dodatek w postaci wydarzeń z czasów II Wojny Światowej. I tak naprawdę, to chyba jedyny plus tej książki.

Fabuła książki jest dość chaotyczna. Nowi bohaterowie pojawiają się jak grzyby po deszczu. Niektórzy...

Jeden z lepszych horrorów jakie czytałem jeśli chodzi o polskich autorów. Może nie na maksymalną ocenę, uczciwiej byłoby 8... ale daje 10 żeby troszkę wyrównać te jedynki wystawione przez jełopów którzy tej książki nawet w rękach nie mieli a oceniają ją negatywnie bo nie lubią autora.

Jeden z lepszych horrorów jakie czytałem jeśli chodzi o polskich autorów. Może nie na maksymalną ocenę, uczciwiej byłoby 8... ale daje 10 żeby troszkę wyrównać te jedynki wystawione przez jełopów którzy tej książki nawet w rękach nie mieli a oceniają ją negatywnie bo nie lubią autora.

Książka bardzo dobra. Żenujące są osoby które zamiast oceniać zdolności pisarskie autora zaniżają ocenę z powodu odmiennego podejścia do obecnej sytuacji na Ukrainie.

Książka bardzo dobra. Żenujące są osoby które zamiast oceniać zdolności pisarskie autora zaniżają ocenę z powodu odmiennego podejścia do obecnej sytuacji na Ukrainie.

Mocna! Musialam pare razy przelykac sline, a nie naleze do delikutasnych panienek, co je drzania krwawe opisy. Szarpie bebechy, ale dobra kniga. Panie Autor, klaniam sie nisko, az strzyka w krzyzu

Mocna! Musialam pare razy przelykac sline, a nie naleze do delikutasnych panienek, co je drzania krwawe opisy. Szarpie bebechy, ale dobra kniga. Panie Autor, klaniam sie nisko, az strzyka w krzyzu

Rewelacja !!!

Rewelacja !!!