Start a fire. Runda pierwsza

Na wattpadzie bardziej się ubawiłam, za dużo tu opisów

Na wattpadzie bardziej się ubawiłam, za dużo tu opisów

Szczerze to nie wiem jak to się może podobać. Z jednej strony książka 18+ ale z drugiej tak płytka i gowniarska. W kółko powtarzające się motywy w zmieniające się scenerii, rzeczy dziejące się bez sensu, dialogi ograniczające się do wyzwisk. Dawno nie czytałam czegoś tak słabego...

Szczerze to nie wiem jak to się może podobać. Z jednej strony książka 18+ ale z drugiej tak płytka i gowniarska. W kółko powtarzające się motywy w zmieniające się scenerii, rzeczy dziejące się bez sensu, dialogi ograniczające się do wyzwisk. Dawno nie czytałam czegoś tak słabego...

📚 Po “Start a Fire” sięgnęłam właściwie przypadkowo. W zeszłym roku na ostatnią chwilę przed wakacyjnym wyjazdem szukałam czegoś do czytania na drogę. Moją uwagę przykuła ciekawa okładka w topce empiku. Szybka decyzja, prosta fabuła idealna na letni wypoczynek. Jakże się wtedy myliłam…
Do tej pory zastanawiam się, jakim cudem, tak gruba książka pisana dość małym drukiem, może nie zawierać w sobie nic istotnego. Próbując wrócić myślami do fabuły, trudno jest mi sobie przypomnieć, co właściwie się tam działo. Historia przeokropnie rozwleczona. Na wspomnienie pustego, zimnego, czarnego spojrzenia i miętowego zapachu wymieszanego z dymem tytoniowym mam dość.
Książka miała potencjał, opis na okładce bardzo mnie zachęcił, jednak po drodze coś poszło nie tak.
Główna bohaterka była okropnie irytująca, a pozostałe postacie nijakie. Zastanawiam się, jakim cudem dotrwałam do końca książki. Szczerze, nie potrafię zrozumieć fenomenu tej serii oraz tego, że fabuła jakimś cudem ciągnie się jeszcze przez sześć kolejnych części. Z jakiegoś powodu pozostałe książki zbierają dość wysokie oceny, dlatego nie wykluczam, że w przyszłości może podejmę próbę przeczytania rundy drugiej.

📚 Po “Start a Fire” sięgnęłam właściwie przypadkowo. W zeszłym roku na ostatnią chwilę przed wakacyjnym wyjazdem szukałam czegoś do czytania na drogę. Moją uwagę przykuła ciekawa okładka w topce empiku. Szybka decyzja, prosta fabuła idealna na letni wypoczynek. Jakże się wtedy myliłam…
Do tej pory zastanawiam się, jakim cudem, tak gruba książka pisana dość małym drukiem,...

Pierwsza runda byla dla mnie dosc nudna, bardzo duzo wrecz zbednych opisow, w tym powtarzajace sie frazy ktore juz po jakims momencie bardzo meczyly. Uwazam tez, ze jest to bardzo wulgarna ksiazka, dlatego zdecydowanie osoby mlodsze nie powinny sie za nia zabierac. Bardzo irytowala mnie glowna bohaterka Victoria, ktora za wszelka cene chciala ciagle usprawiwdliwiac Sheya. Mam wrazenie ze ta ksiazka zmusza nas wrecz do polubienia jego, ale ja nie widze zadnych powodow skoro on m.in posuwal sie do przemocy fizycznej jak i psychicznej. Szczerze mowiac ksiazka to totalna porazka, romantyzowanie powaznych problemowow i nic wiecej…

Pierwsza runda byla dla mnie dosc nudna, bardzo duzo wrecz zbednych opisow, w tym powtarzajace sie frazy ktore juz po jakims momencie bardzo meczyly. Uwazam tez, ze jest to bardzo wulgarna ksiazka, dlatego zdecydowanie osoby mlodsze nie powinny sie za nia zabierac. Bardzo irytowala mnie glowna bohaterka Victoria, ktora za wszelka cene chciala ciagle usprawiwdliwiac Sheya....

Kocham te książkę. Ogólnie czytałam pierwsze 4 części i czekałam aż wyjdą do konca. Właśnie mi przyszły i zaczęłam przygodę z Nathanielem i Victoria od nowa. Kocham ich. Tam jest tyle emocji. Złych przede wszystkim. Ja osobiście uważam że te książkę się albo kocha albo nienawidzi. Ja Ja Kocham. Pochłonęłam w kilka godzin nocka zarwana i zaraz zaczynam 2 cześć. Ciężko wyrazić to słowami. Ja te książkę czuje. Czuję każdy ich ból każda ich złość. Oby dwoje mają ciężkie i silne charaktery. Ehh polecam zacząć czytać.

Kocham te książkę. Ogólnie czytałam pierwsze 4 części i czekałam aż wyjdą do konca. Właśnie mi przyszły i zaczęłam przygodę z Nathanielem i Victoria od nowa. Kocham ich. Tam jest tyle emocji. Złych przede wszystkim. Ja osobiście uważam że te książkę się albo kocha albo nienawidzi. Ja Ja Kocham. Pochłonęłam w kilka godzin nocka zarwana i zaraz zaczynam 2 cześć. Ciężko...

Czy są jakieś granice ludzkiej głupoty? Victoria Clark udowadnia, że nie. Ta książka to klapa na każdym froncie. Zarówno składnia zdań, interpunkcja, czy sama fabuła posiada pełno błędów. Główna bohaterka zachowuje się irracjonalnie i wciąż próbuje się usprawiedliwiać. Nathaniel Shay - postać, którą czytelnik powinien polubić, niezmiernie mnie irytowała. Wynosił się ponad innych i miał fetysz podduszania. Książka w ogóle mnie nie wciągnęła, a relacja bohaterów prawie się nie zmieniła. Po książce o takiej popularności spodziewałam się czegoś więcej. Kolejne tomy zamierzam omijać szerokim łukiem.

Czy są jakieś granice ludzkiej głupoty? Victoria Clark udowadnia, że nie. Ta książka to klapa na każdym froncie. Zarówno składnia zdań, interpunkcja, czy sama fabuła posiada pełno błędów. Główna bohaterka zachowuje się irracjonalnie i wciąż próbuje się usprawiedliwiać. Nathaniel Shay - postać, którą czytelnik powinien polubić, niezmiernie mnie irytowała. Wynosił się ponad...

Niezła ale nie czaję czemu jest tak promowana
Irytowała mnie główna bohaterka i wgl

Niezła ale nie czaję czemu jest tak promowana
Irytowała mnie główna bohaterka i wgl

Kocham. Książka o chłopaku zamkniętym w sobie jeżdżącym czerwonym mustangiem i biorący udział w nielegalnych walkach bokserskich. Dziewczyna która uważa go za margines społeczny. To jak na przestrzeni trylogii rozwija się ich relacja . To jak spotykają się przez Luka 😍😍😍

Kocham. Książka o chłopaku zamkniętym w sobie jeżdżącym czerwonym mustangiem i biorący udział w nielegalnych walkach bokserskich. Dziewczyna która uważa go za margines społeczny. To jak na przestrzeni trylogii rozwija się ich relacja . To jak spotykają się przez Luka 😍😍😍

Przebrnęłam przez to... coś. Boże jakie to było ciężkie... Dawno nie widziałam tylu głupich i bezsensownych rzeczy zapisanych w jednej książce. A MIAŁO POTENCJAŁ! przysięgam, że na samym początku miałam myśli w stylu "Hej, nie jest wybitne, ale nawet buja.", no i potem było już tylko gorzej.

Okrutnie "boleśnie" podążało się za Victorią. Jak miałam ją polubić, kiedy ta laska samą siebie ciągle nazywała idiotką? Który normalny człowiek mówi o sobie ciągłą krytykę i jedzie po sobie na każdym kroku? Z tyłu książki zrobiłam sobie listę (prawie) wszystkich negatywnych cech i określeń, które ona o sobie mówiła. Dużo tego było. I, za przeproszeniem, mam gdzieś, że w 5 części okazuje się, że ona jest na coś chora. Tutaj nic mi o tym niewiadomo i patrzę na nią, jak na zdrową i (powiedzmy że) rozumną osobę.

Kolejne na co chcę się pożalić to to, że na początku tego całego prześladowania opisy panicznego strachu Victorii wobec Shey'a przeplatały się z opisami pięknych rysów twarzy chłopaka i jego boskiego zapachu, który ją przecież przerażał. Czy tylko ja widzę ten dysonans? Litości.
O obszernych, nudnych i niepotrzebnych wstawkach typu "podniosłam łyżkę do ust z zamiarem zjedzenia płatków śniadaniowych, które się na niej znajdowały" już nawet nie chce mi się wspominać, bo to było po prostu komiczne.

Zapomniałam jeszcze wspomnieć o notorycznych powtórzeniach, które raziły w oczy (tzn. tęczówki) i tym, że prawie wszystko w Culver City jest czarne.

Podsumowując, to było dziwne i po prostu głupie (momentami). Potencjał był, ale styl i narracja były do du... poprawy znaczy się. Nie polecam.

Przebrnęłam przez to... coś. Boże jakie to było ciężkie... Dawno nie widziałam tylu głupich i bezsensownych rzeczy zapisanych w jednej książce. A MIAŁO POTENCJAŁ! przysięgam, że na samym początku miałam myśli w stylu "Hej, nie jest wybitne, ale nawet buja.", no i potem było już tylko gorzej.

Okrutnie "boleśnie" podążało się za Victorią. Jak miałam ją polubić, kiedy ta...

Przeczytałam 12 stron... Fu

Przeczytałam 12 stron... Fu