Tam, gdzie nie pada

Dziesiątka, bo pochodzę z Płużnicy Wielkiej.
Miła, wesoła i ciekawa historia, chętnie dowiedziałbym się co było fikcją, a co prawdą.

Mały minus za to, ze wspomniano o tym, ze płużniczanie chcieli w Wigilie o. Moczygembę na widły brać, za obiecane góry- co po odkąd było prawdą.

P.S.
Jako mała dziewczynka zawsze witaliśmy i gościliśmy w naszym Kościele Teksańczyków, którzy przyjeżdżali raz w roku odwiedzić groby swoich przodków.

Kościół w Panna Maria budowany był na wzór kościoła w Płużnicy.

W najbliższym czasie ma również zostać otwarte Muzeum o mieszkańcach, którzy wyjechali do Texasu.

Dziesiątka, bo pochodzę z Płużnicy Wielkiej.
Miła, wesoła i ciekawa historia, chętnie dowiedziałbym się co było fikcją, a co prawdą.

Mały minus za to, ze wspomniano o tym, ze płużniczanie chcieli w Wigilie o. Moczygembę na widły brać, za obiecane góry- co po odkąd było prawdą.

P.S.
Jako mała dziewczynka zawsze witaliśmy i gościliśmy w naszym Kościele Teksańczyków,...

Ciekawy pomysł na książkę zachęcający do zapoznania się z historią osady Panna Maria i za to dodatkowa gwiazdka. Świetnie wkomponowana śląska gwara, która wpierw może nie ułatwia lektury, ale idzie nawyknąć i potem staje się ona naturalnym językiem opowieści. Za to kolejna gwiazdka i duży ukłon dla autora. Zabawny wątek ze strategicznymi grami kota ;-) Osobiście inaczej jednak poukładałabym akcenty. Zbyt dużo o dotychczasowym miejscu zamieszkania, a stanowczo zbyt mało życiu w Teksasie. Byłoby to w porządku, gdyby to była na przykład pierwsza część sagi. Ale zdaje się, ze nie jest. To było nieco rozczarowujące niestety. Nie do końca byłam w stanie wczuć się w losy bohaterów.

Ciekawy pomysł na książkę zachęcający do zapoznania się z historią osady Panna Maria i za to dodatkowa gwiazdka. Świetnie wkomponowana śląska gwara, która wpierw może nie ułatwia lektury, ale idzie nawyknąć i potem staje się ona naturalnym językiem opowieści. Za to kolejna gwiazdka i duży ukłon dla autora. Zabawny wątek ze strategicznymi grami kota ;-) Osobiście inaczej...

Wspaniale mi sie tego słuchało. Miałem pewne wątpliwości, kiedy rozmyślałem jak przyswoję tę śląską gwarę. Nic bradziej mylnego, autor doskonale dostosował ją na potrzeby czytelnika, który z gwarą taką nie ma nic wspołnego.
Cała powieść została rewelacyjnie przedstawiona przez lektora, jego głos powodował, że słuchałem treści z zainteresowaniem i często się śmiałem. Oczywiście to zasługa także autora, który stworzył nietuzinkową opowieść o marzeniach i ich realizacji.

Nie chce się wierzyć, że to debiut. Z chęcią przeczytam kolejną powieść Micheala Sowy.

Wspaniale mi sie tego słuchało. Miałem pewne wątpliwości, kiedy rozmyślałem jak przyswoję tę śląską gwarę. Nic bradziej mylnego, autor doskonale dostosował ją na potrzeby czytelnika, który z gwarą taką nie ma nic wspołnego.
Cała powieść została rewelacyjnie przedstawiona przez lektora, jego głos powodował, że słuchałem treści z zainteresowaniem i często się śmiałem....

Co za miłe zaskoczenie! Od dawna przymierzałam się do przeczytania tej książki. Nie kłamiąc, na początku bardzo mnie kosztowało, żeby przyzwyczaić się do języka i nie mam tu na myśli Śląskiego, ale maniery autora do wrzucania czasowników na końcu zdania. Jednak po kilku(dziesięciu) stronach, wydaje się jakby sposób, styl pisania lekko się zmienił i czytelnik może poczuć się swobodniej między mieszanką językową. Fakt, że jest to debiut autora dodaje mu tylko dodatkowych punktów. Historia Płużnic i ich mieszkańców, którzy w XVIII wieku postanawiają wybrać się za wielką wodę, to obraz emigracji, czasem wzruszający, czasami zabawny, zapewne szalenie interesujący. Książka, którą można interpretować na wiele różnych sposobów, obraz pojedynczych bohaterów, a także historia ogółu, zbioru, społeczeństwa. Jest to książka nad którą autor długo pracował, dobrze przygotowana, ciekawie napisana, ale przede wszystkim zachęcająca do zagłębienia się w historię mieszkańców Opolszczyzny.

Co za miłe zaskoczenie! Od dawna przymierzałam się do przeczytania tej książki. Nie kłamiąc, na początku bardzo mnie kosztowało, żeby przyzwyczaić się do języka i nie mam tu na myśli Śląskiego, ale maniery autora do wrzucania czasowników na końcu zdania. Jednak po kilku(dziesięciu) stronach, wydaje się jakby sposób, styl pisania lekko się zmienił i czytelnik może poczuć się...

Świetny debiut. Urzekł mnie sposób pisania Micheala Sowy- niewyszukany , prosty, dojrzały pisarsko a zarazem subtelny i przyjemny. Autor bardzo dobrze panuje nad kompozycją utworu, potrafi ożywić akcję nietypowymi zdarzeniami albo wprowadzić lekki humor (bardzo ciekawy motyw z przeżyciami kota) . Przede wszystkim temat jest bardzo interesujący - beznadziejny los śląskich chłopów ,którzy na zaproszenie rodaka franciszkanina ,nieświadomi realiów, ale pełni odwagi i nadziei wyruszają w nieznane do Texasu . To bardzo dobra powieść obyczajowo-historyczna, pisana w duchu powieści"ku pokrzepieniu serc" której chętnie wybaczam trochę patosu i brak pogłębionych psychologicznie postaci. To się po prostu dobrze czyta.

Świetny debiut. Urzekł mnie sposób pisania Micheala Sowy- niewyszukany , prosty, dojrzały pisarsko a zarazem subtelny i przyjemny. Autor bardzo dobrze panuje nad kompozycją utworu, potrafi ożywić akcję nietypowymi zdarzeniami albo wprowadzić lekki humor (bardzo ciekawy motyw z przeżyciami kota) . Przede wszystkim temat jest bardzo interesujący - beznadziejny los...

Jak daleko można popłynąć za marzeniami? Opowieść oparta na faktach, ale według mnie bardzo smutna. Może tam gdzieś jest lepiej? Jeśli nie, to już nie ma powrotu.

Jak daleko można popłynąć za marzeniami? Opowieść oparta na faktach, ale według mnie bardzo smutna. Może tam gdzieś jest lepiej? Jeśli nie, to już nie ma powrotu.

Wciągająca opowieść o Ślązakach - nieprzeładowana, z fajnym twardym śląskim humorem.

Wciągająca opowieść o Ślązakach - nieprzeładowana, z fajnym twardym śląskim humorem.

Skrzyżowanie "Chłopów", "Przedwiośnia" i "Kochaj albo rzuć". Nie moje klimaty.
Gwara nie ułatwia odbioru.
W kwestii kompozycji i tytułu: połowa tekstu opisuje pobyt bohaterów na Śląsku, kolejna ćwiartka, to podróż, a jedynie ostatnich 100 stron dotyczy pobytu w Teksasie.

Skrzyżowanie "Chłopów", "Przedwiośnia" i "Kochaj albo rzuć". Nie moje klimaty.
Gwara nie ułatwia odbioru.
W kwestii kompozycji i tytułu: połowa tekstu opisuje pobyt bohaterów na Śląsku, kolejna ćwiartka, to podróż, a jedynie ostatnich 100 stron dotyczy pobytu w Teksasie.

Każdemu kto ma lub miał styczność ze śląskością jako taką, z tym specyficznym językiem, tą mentalnością, podejściem do życia - polecam z całego serca. A juz tym, którzy pochodzą konkretnie z opolszczyzny, albo byli/są związani z tym rejonem, spodoba się ta historia i to bardzo.
Nie polecam słuchać dostępnego w popularnym serwisie audiobooka - lektor nie jest Ślązakiem i chociaż bardzo się stara, dialogi po śląsku brzmią "koszmarnie". Jak można było wybrać lektora, który nie dość że nie jest hanysem to chyba nawet nie próbował posłuchac rodowitych ślązaków i chociaż popracować nad akcentowaniem?

Każdemu kto ma lub miał styczność ze śląskością jako taką, z tym specyficznym językiem, tą mentalnością, podejściem do życia - polecam z całego serca. A juz tym, którzy pochodzą konkretnie z opolszczyzny, albo byli/są związani z tym rejonem, spodoba się ta historia i to bardzo.
Nie polecam słuchać dostępnego w popularnym serwisie audiobooka - lektor nie jest Ślązakiem i...

Znudziłam się niestety na dość szybkim etapie. O ile początek mnie zainteresował, o tyle im dalej w las, tym bardziej... drętwo i nieciekawie. Mam wrażenie potwornie zmarnowanego potencjału. Bo sama opowieść wydaje się obiecująca. Natomiast sposób jej podania - już nie bardzo.

Znudziłam się niestety na dość szybkim etapie. O ile początek mnie zainteresował, o tyle im dalej w las, tym bardziej... drętwo i nieciekawie. Mam wrażenie potwornie zmarnowanego potencjału. Bo sama opowieść wydaje się obiecująca. Natomiast sposób jej podania - już nie bardzo.