Zaraza

Po trzech pierwszych częściach byłam trochę zmęczona Igorem Brudnym i jego supermocami, ale wróciłam do serii po dłuższej chwili i nie żałuję. Po przerwie czyta się bardzo dobrze.

Po trzech pierwszych częściach byłam trochę zmęczona Igorem Brudnym i jego supermocami, ale wróciłam do serii po dłuższej chwili i nie żałuję. Po przerwie czyta się bardzo dobrze.

Czy ktoś się zastanawia dlaczego tytuł tej 4 części z Igorem Brudnym nosi tytuł Zaraza? nie? a może jeszcze nie doszedł do tej części i się zastanawia, czy warto… dla mnie ta część odbiega od poprzednich , ale czy jest mniej krwawa?;) Niech skomentuję to jednym słowem - doskonała!!!

Czy ktoś się zastanawia dlaczego tytuł tej 4 części z Igorem Brudnym nosi tytuł Zaraza? nie? a może jeszcze nie doszedł do tej części i się zastanawia, czy warto… dla mnie ta część odbiega od poprzednich , ale czy jest mniej krwawa?;) Niech skomentuję to jednym słowem - doskonała!!!

Czwarte spotkanie z Igorem Brudnym i czulem troche metaforyczna powtórkę z rozrywki.
Fabula nadal trzyma sie kupy. Piotrowski nadal swietnie skrywa final, którego niełatwo sie domyslic. Takze ‘Zaraza’ to nadal bardzo ciekawie czytająca sie lekturka.
Problem w tym, ze seria o Igorze Brudnym w swojej czwartej części zdawala sie malo skupiac na samym Brudnym. Moim zdaniem, to dziewczyna Brudnego, Julia Zawadzka, grala tu pierwsze skrzypce, i szczerze jakos mi to nie grało. Jest interesującą postacia, ale nie do konca podoba mi sie jako główna bohaterka i glowne skupienie fabuly.
Znowu powtarzajace się elementy, czyli Zielona Gora jako najgorsza dziura w Polsce pelne psychopatów - sam juz nie wiem czy autor pała miloscia czy nienawiścia do tego miasta. Po raz kolejny jeden z członków grupy pracującej nad śledztwem jest zamieszany w bardzo zle wydarzenia (trochę nudny ten wątek sie juz zrobil). Znowu dużo korupcji, co jest dosc latwo realnym wątkiem fabuły, ale zdaje sie lekko przesadzona w powiesciach Piotrowskiego.

‘Zaraza’ jako całość wypadla inaczej niz poprzednie trzy ksiazki z tego samego cyklu, bo faktycznie jest inna. Wiele nowych badz malo znajomych postaci. Sam Brudny jest w nowej sytuacji zyciowej, co sprawia, ze mozna sie jego postaci przyjrzeć z troche innej, nowej perspektywy. Przyznaje, ze zwiazek Igora i Julii jest tu naprawde zbedny. Dzialali swietnie jako przyjaciele i to wlasnie na tej płaszczyźnie im kibicowalem, ale autor poszedl w tym zbędnym kierunku, gdzie wlaczyl watek milosny miedzy niki i moim zdaniem to nie dziala.

Mimo wielu powtorek i niektorych, nudzacych juz, elementow, ‘Zaraza’ zdecydowanie jest ksiazka warta czasu. Autor ma reke do kryminalow. Swietnie karmi czytelnika sekretami, tajemnicami a potem delikatnie dawkuje rozwiązaniami z szokujacym finalem jako wisienka na torcie.

Czwarte spotkanie z Igorem Brudnym i czulem troche metaforyczna powtórkę z rozrywki.
Fabula nadal trzyma sie kupy. Piotrowski nadal swietnie skrywa final, którego niełatwo sie domyslic. Takze ‘Zaraza’ to nadal bardzo ciekawie czytająca sie lekturka.
Problem w tym, ze seria o Igorze Brudnym w swojej czwartej części zdawala sie malo skupiac na samym Brudnym. Moim zdaniem,...

Kolejny raz mamy zamieszonego w sprawę kogoś z zespołu, do którego należą główni bohaterowie, kolejny raz mamy psychopatę/tkę na wysokim stanowisku, po raz kolejny wspomniane są panie uprawiające prostytucję, co mi osobiście nie odpowiada. Mam wrażenie, że czytam tę samą historię w kółko i w kółko, tylko ze zmienionymi bohaterami. Z rzeczy, które również mi się nie podobają jest ilość alkoholu, jaką wlewają w siebie Igor z Julką. To jest czysty alkoholizm. Ten tom był lepszy od poprzedniego ze względu na brak wątku rodzinnego komisarza, albo jak kto woli detektywa Brudnego. Dużą zaletą tej serii są okładki przyciągające wzrok i chyba największym walorem.

Kolejny raz mamy zamieszonego w sprawę kogoś z zespołu, do którego należą główni bohaterowie, kolejny raz mamy psychopatę/tkę na wysokim stanowisku, po raz kolejny wspomniane są panie uprawiające prostytucję, co mi osobiście nie odpowiada. Mam wrażenie, że czytam tę samą historię w kółko i w kółko, tylko ze zmienionymi bohaterami. Z rzeczy, które również mi się nie podobają...

świetna seria, ciekawe zakonczenia poszczególnych części. Bardzo fajnie sie czyta - polecam!

świetna seria, ciekawe zakonczenia poszczególnych części. Bardzo fajnie sie czyta - polecam!

Uwielbiam klimat okładek całej serii.
Są tak szkaradno-ciekawe, że dziwię się sama sobie, że mnie ukrzekły.
Ale czy nie taka jest człowiecza dusza? Czy nie jesteśmy jasno-ciemni? Tym bardziej, jeśli mieliśmy traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie?

Fenomen silnego Igora Brudnego trwa. Wciąż udowadnia, że człowiek może dużo.
Trochę rozczarował mnie tym, że zaczyna być przewidywalny i mało zaskakujący. Jednocześnie zaimponowała mi zawziętość i chęć dążenia do celu.

Uwielbiam klimat okładek całej serii.
Są tak szkaradno-ciekawe, że dziwię się sama sobie, że mnie ukrzekły.
Ale czy nie taka jest człowiecza dusza? Czy nie jesteśmy jasno-ciemni? Tym bardziej, jeśli mieliśmy traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie?

Fenomen silnego Igora Brudnego trwa. Wciąż udowadnia, że człowiek może dużo.
Trochę rozczarował mnie tym, że zaczyna być...

Jedno słowo opinii … „Brudny” ❤️ wszystko w temacie. 9/10 bo tym razem było delikatnie. 😉

Jedno słowo opinii … „Brudny” ❤️ wszystko w temacie. 9/10 bo tym razem było delikatnie. 😉

Spodziewałem się, że przebić poziom poprzedniej części będzie ciężko, ale Zaraza nawet nie próbuje się do tego poziomu zbliżyć. Trzy czwarte książki przegadane i nudne. Zakończenie dość długie, dziejące się na kilku frontach, na szczęście dość interesujące. Główny wątek, czyli mówiąc ogólnie (żeby nie było spoilerów) zakłamanie osób, które zakłamane być nie powinny, jest mocny, ale akurat w tej części jego realizacja mi się nie spodobała.

Spodziewałem się, że przebić poziom poprzedniej części będzie ciężko, ale Zaraza nawet nie próbuje się do tego poziomu zbliżyć. Trzy czwarte książki przegadane i nudne. Zakończenie dość długie, dziejące się na kilku frontach, na szczęście dość interesujące. Główny wątek, czyli mówiąc ogólnie (żeby nie było spoilerów) zakłamanie osób, które zakłamane być nie powinny, jest...

Kolejna rewelacyjna książka Pana Piotra. Czyta się szybko,ciężko się oderwać.Ciesze się,że mogłam zacząć kolejną "przygodę"z Komisarzem Brudnym.
Szczerze Polecam miłośnikom dobrych kryminałów👌

Kolejna rewelacyjna książka Pana Piotra. Czyta się szybko,ciężko się oderwać.Ciesze się,że mogłam zacząć kolejną "przygodę"z Komisarzem Brudnym.
Szczerze Polecam miłośnikom dobrych kryminałów👌

Trudno było wrócić do serii po bardzo długiej przerwie. Luki w pamięci z poprzednich tomów nie pomagały. Szybko się czytało, nie wymaga maksymalnego skupienia przy czytaniu. Polecam na odstresowanie się po ciężkim dniu.

Trudno było wrócić do serii po bardzo długiej przerwie. Luki w pamięci z poprzednich tomów nie pomagały. Szybko się czytało, nie wymaga maksymalnego skupienia przy czytaniu. Polecam na odstresowanie się po ciężkim dniu.