Projekt Riese

Tą książkę podarował mi brat już jakiś czas temu. W ogóle nie byłam przekonana do przeczytania jej. Dlaczego? Bo w mediach bardzo zachwycają się tym autorem 🤨. Ale czy to prawda, że tak dobrze pisze? Nigdy jakoś nie sprawdzałam 🙈🙊. Ogólnie jakoś sceptycznie podchodzę do polskich autorów 🙈. Pewnie dlatego, że przeczytałam parę i w większości to były gnioty 🤯.
Ale ta książka... Ta książka mnie pozytywnie zaskoczyła. Jest wciągająca, intrygująca od pierwszych zdań 🔥. Co prawda miałam chwilę słabości i ją porzuciłam, bo stwierdziłam, że jakieś są przekłamania, ale bardzo się cieszę, że do niej wróciłam 😜.
Pomimo tego, że trochę udało mi się zgadnąć to sam koniec mnie zaskoczył i już się nie mogę doczekać drugiego tomu 🔥.

Tą książkę podarował mi brat już jakiś czas temu. W ogóle nie byłam przekonana do przeczytania jej. Dlaczego? Bo w mediach bardzo zachwycają się tym autorem 🤨. Ale czy to prawda, że tak dobrze pisze? Nigdy jakoś nie sprawdzałam 🙈🙊. Ogólnie jakoś sceptycznie podchodzę do polskich autorów 🙈. Pewnie dlatego, że przeczytałam parę i w większości to były gnioty 🤯.
Ale ta...

Niedawno odwiedziłem podziemny kompleks w Osówce i tylko na podstawie tytułu postanowiłem sięgnąć po książkę. A dokładniej audiobuka. Nie wiedziałem o fabule nic i byłem ciekaw jaki pomysł miał autor na użycie tej lokalizacji. I spodobało mi się, nie wiem czy to zasługa RM, którego nie czytałem zbyt wiele, czy świetnego słuchowiska ale jestem na tak i polecam 😀

Niedawno odwiedziłem podziemny kompleks w Osówce i tylko na podstawie tytułu postanowiłem sięgnąć po książkę. A dokładniej audiobuka. Nie wiedziałem o fabule nic i byłem ciekaw jaki pomysł miał autor na użycie tej lokalizacji. I spodobało mi się, nie wiem czy to zasługa RM, którego nie czytałem zbyt wiele, czy świetnego słuchowiska ale jestem na tak i polecam 😀

Pierwsza książka Mroza jaka mi się spodobała.

Pierwsza książka Mroza jaka mi się spodobała.

Męcząca, gubię wątek

Męcząca, gubię wątek

Jeśli miałabym napisać coś pozytywnego, to chyba tylko tyle, że zaintrygował mnie pomysł poprowadzenia akcji przez rzeczywistości równoległe. Początek książki całkiem ciekawy, potem to już niestety równia pochyła, a końcówka mnie po prostu rozczarowała. Trochę to wyglądało tak, jakby autorowi zabrakło pomysłu, jak można byłoby książkę zakończyć. Cóż, czy przeczytam inne książki p. Mroza? Być może, ale chyba nie za prędko...

Jeśli miałabym napisać coś pozytywnego, to chyba tylko tyle, że zaintrygował mnie pomysł poprowadzenia akcji przez rzeczywistości równoległe. Początek książki całkiem ciekawy, potem to już niestety równia pochyła, a końcówka mnie po prostu rozczarowała. Trochę to wyglądało tak, jakby autorowi zabrakło pomysłu, jak można byłoby książkę zakończyć. Cóż, czy przeczytam inne...

Rzadko sięgam po coś innego, ale nazwisko sprawiło, że musiałam to przeczytać. Lubię książki Mroza, wiedziałam, że się nie zawiode. Mega ciekawa historia, fajny pomysł na opowiesc, która wciąga od początku do końca. A samo zakonczenie sprawia, że najchętniej czytałoby się dalej :)

Rzadko sięgam po coś innego, ale nazwisko sprawiło, że musiałam to przeczytać. Lubię książki Mroza, wiedziałam, że się nie zawiode. Mega ciekawa historia, fajny pomysł na opowiesc, która wciąga od początku do końca. A samo zakonczenie sprawia, że najchętniej czytałoby się dalej :)

Uwielbiam podróże w czasie,, alternatywne światy i takie "co by było gdyby" dlatego ta historia mnie pochłonęła. Zaczynałem w ciemno, nie wiedząc co to i na początku myślałem, że historia pójdzie w zupełnie w inną stronę, po zorientowaniu się, że mamy do czynienia z fantastyką, chwilowo się rozczarowałem, aby potem zakochać się w alternatywnych wersjach polski i nawiązaniach do popkultury. Fabuła wciągnęła, zakończenie dobrze spięło całość.

Uwielbiam podróże w czasie,, alternatywne światy i takie "co by było gdyby" dlatego ta historia mnie pochłonęła. Zaczynałem w ciemno, nie wiedząc co to i na początku myślałem, że historia pójdzie w zupełnie w inną stronę, po zorientowaniu się, że mamy do czynienia z fantastyką, chwilowo się rozczarowałem, aby potem zakochać się w alternatywnych wersjach polski i...

" Projekt Riese " to mocna fantastyka - i umówmy się, ja za takimi książkami nie przepadam.
Nie czytałam opisu książki, opinii. Wiedziałam, że jest w niej coś o covid - 19.
Tak na prawdę wystarczyło mi, że napisał to Remigiusz Mróz. A ponieważ książki tego Pana znam i bardzo lubię to logiczne dla mnie było iż po tą też sięgnę.

Niestety książka troszkę mnie rozczarowała. Akcja mało wciągająca. W żaden sposób nie czułam się zaintrygowana. To była taka bajeczka, której ja niestety nie kupuję.
Bohaterowie? Powiedzmy, że tutaj było troszkę lepiej. Polubiłam Bronkę, wzbudzała we mnie sympatyczne uczucia. Parker natomiast sprawiał wrażenie tajemniczego, niebezpiecznego mężczyzny. Takie postaci lubię.

Jednak całościowo książka średnio mi podeszła. Nie czułam tam Mroza jakiego znam i lubię.
Jednak przez szacunek do autora chwyciłam również za drugą część, ale o tym już w drugiej recenzji ☺️

" Projekt Riese " to mocna fantastyka - i umówmy się, ja za takimi książkami nie przepadam.
Nie czytałam opisu książki, opinii. Wiedziałam, że jest w niej coś o covid - 19.
Tak na prawdę wystarczyło mi, że napisał to Remigiusz Mróz. A ponieważ książki tego Pana znam i bardzo lubię to logiczne dla mnie było iż po tą też sięgnę.

Niestety książka troszkę mnie rozczarowała....

Spodziewałam się czegoś gdzie akcja caly czas toczy się w podziemiach. Ciekawa forma. Czasami moje myśli krążyły w pracy wokół akcji, wciągała. Końcówka lekko siadła w stosunku do całości. Wątek Natalii i Parkera był zbyt skąpy. Całokształt jest dobry.

Spodziewałam się czegoś gdzie akcja caly czas toczy się w podziemiach. Ciekawa forma. Czasami moje myśli krążyły w pracy wokół akcji, wciągała. Końcówka lekko siadła w stosunku do całości. Wątek Natalii i Parkera był zbyt skąpy. Całokształt jest dobry.

„Zrozumiałem, że szukając szczęścia dziś, kradnę je ze swojego jutra.[...] Tkwiłem w próbie odtworzenia tego, co minęło, żeby tu i teraz mieć wszystko z powrotem. [...] W końcu dotarło do mnie, że muszę zostawić to, co przeminęło, i zająć się budowaniem czegoś, co kiedyś stanie się moja nową, inną przyszłością.”

„Projekt Riese” to jedna z tych pozycji od Remigiusza Mroza, do których byłam sceptycznie nastawiona, przez gatunek science-fiction, ale skuszona rysem historycznym, który dotyczy samego projektu Riese i Gór Sowich, zdecydowałam się odłożyć uprzedzenia na bok.

Autor zabiera nas w podziemia, gdzie znajduje się nieukończony kompleks nazistowski z czasu II Wojny Światowej. Poznajemy piątkę turystów, którzy skuszeni poznaniem historii, wybierają się wraz z przewodnikiem w podróż po części Riese. Jednakże po trzęsieniu niewiadomego pochodzenia, dochodzi do osuwiska i zostają oni uwięzieni w środku. Nie wiedzą czy są jedynymi ocalałymi, ani co właściwie miało miejsce. Z opresji wybawia ich tajemniczy nieznajomy, który wyprowadza ich na powierzchnię, ale to co widzą w niczym nie przypomina świata, który znali.

Książka łączy w sobie elementy historyczne jak i fantastyczne, a to wszystko połączone jest całkiem dynamiczną przygodą. Czytając można zagubić się w mieszających się perspektywach, ale w moim mniemaniu dodaje to tajemniczości i zmusza czytelnika do głębszej analizy.

Narracja idzie bardzo płynnie, pióro autora jest bardzo przyjemne, a żarty sytuacyjne, bardzo Polskie (Małkowicz, 2137) przez co czytelnik może poczuć się jakby uczestniczył w realnych wydarzeniach.

Ja osobiście bardzo lubię historie prowadzone przez pana Mroza, styl pisania, dialogi, zawarte “mądre słówka” okraszone żartami to coś, w czym jako czytelnik, odnajduje się jak nigdzie indziej.

Jeśli lubicie science-fiction, połączone nutą tajemniczości i rysem historycznym to zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję, bo mimo mojej niechęci do tego gatunku, to „Projekt Riese” ląduje na wysokim poziomie w mojej Mroźnej tierce.

„Zrozumiałem, że szukając szczęścia dziś, kradnę je ze swojego jutra.[...] Tkwiłem w próbie odtworzenia tego, co minęło, żeby tu i teraz mieć wszystko z powrotem. [...] W końcu dotarło do mnie, że muszę zostawić to, co przeminęło, i zająć się budowaniem czegoś, co kiedyś stanie się moja nową, inną przyszłością.”

„Projekt Riese” to jedna z tych pozycji od Remigiusza Mroza,...