![Lubisz czytać? A ile wiesz o literackich nagrodach? [QUIZ]](https://s.lubimyczytac.pl/upload/texts/20600/20649/20649_1716981126_grafika400x300.jpg)
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Chołod
Książka Roku 2022 
- Kategoria:
- powieść historyczna
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2022-10-26
- Data 1. wyd. pol.:
- 2022-10-26
- Liczba stron:
- 416
- Czas czytania
- 6 godz. 56 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308076828
- Tagi:
- literatura polska
- Inne
Nowa powieść Szczepana Twardocha, inspirowana polarnymi wyprawami autora.
Wielka podróż przez Arktykę - ocean, łagry, miłość i przemoc.
Pochodzący z Górnego Śląska Konrad Widuch jest weteranem Wielkiej Wojny, komunistą całym sercem oddanym rewolucji. Po wojnie razem z Karolem Radkiem wyjeżdża do sowieckiej Rosji i wciela w życie proletariacki porządek, walcząc w szeregach Konarmii w wojnie 1920 roku. Rewolucja jednak pożera własne dzieci. Podczas czystek 1937 roku towarzysz Widuch jako „stary bolszewik” zostaje aresztowany, skazany i wysłany do łagru, z którego jednak ucieka i tak zaczyna się jego podróż przez śniegi, lody i tundrę.
Uchodząc przed sowiecką sprawiedliwością w towarzystwie niewidomego wora w zakonie i błatnej imieniem Ljubow, Widuch trafia w końcu do tajemniczej osady, nazywanej przez jej mieszkańców Chołodem. Żyją w niej oni zgodnie z rytmem surowej, polarnej natury, hodują renifery, polują na foki i niedźwiedzie, mówią swoim językiem i nigdy nie słyszeli o Stalinie.
Do czasu…
Chołod jest opowieścią o rozczarowaniu ideami. O losie jednostki rzuconej w wir historii i o chwili wytchnienia, jaką bohater znajduje poza cywilizacją. Jest to jednak tylko chwila, albowiem rosyjski Behemot uparcie podąża śladem ex-towarzysza Widucha.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Niezwyciężony
Nie ma co tracić dzisiaj czasu na słowa wstępu i wprowadzenia. „Chołod” Szczepana Twardocha – jak każda jego książka – to wydarzenie na polskim rynku czytelniczym. Wydaje mi się, że nawet większe niż nowy bestseller od Tokarczuk. Zapewne wynika to z większej przyswajalności treści, gdyż „Królem” czy „Pokorą” łatwiej zachęcić niż „Księgami Jakubowymi” lub „Empuzjonem”. Jednak „Chołodem” pisarz pokazuje swoje inne oblicze – wieloznaczne, metafizyczne i bezkompromisowe. Po lekturze śmiem twierdzić, że jest to świetna książka dla krytyków, ale niekoniecznie dla czytelników szukających odpoczynku przy lekturze. Może się mylę, nie pierwszy raz zresztą, ale nowa pozycja od Twardocha z całą pewnością jest wymagająca i nagradza tylko najwytrwalszych.
„Chołod” opowiada historię Konrada Wilgemowicza Widucha – Ślązaka, żołnierza armii pruskiej, bolszewika, męża, ojca, zesłańca, uciekiniera, ocaleńca. Chciałbym streścić wam jego losy od początku, ale gdzie tak naprawdę jest początek powieści Twardocha? Najpierw poznajemy alter ego pisarza, który ucieka przed codziennym życiem i obowiązkami na Spitsbergen. Tam poznaje Borghild Moen – straszną kobietę proponującą mu wspólny rejs po zimnych akwenach. Podczas żeglugi Twardoch otrzymuje od niej dziennik Konrada Widucha. I właśnie w tym momencie mamy do czynienia z kolejnym początkiem. A tych nowych początków w „Chołodzie” jest naprawdę wiele.
Widuch snuje swoją opowieść chaotycznie (prawie jak narrator w „Drachu”),w wielu językach, odkrywając swoją historię nie tylko przed nami, ale i wyimaginowanym czytelnikiem swojego dziennika. Dowiadujemy się więc o jego ucieczce z domu, walkach na pruskim okręcie podczas I wojny światowej, szerzeniu bolszewizmu w Rosji, małżeństwie z ukochaną kobietą, zesłaniu wskutek stalinowskich czystek oraz ucieczce z łagru. Oczywiście Widuch pląta się w chronologii, trudno skupić mu się na jednym wątku, miesza polski, niemiecki, rosyjski i śląski, przez co z czasem zaczynamy kwestionować jego zdrowie psychiczne. Jednak szybko zaczynamy podziwiać jego wytrwałość, niezłomność, upór i próbę ułożenia sobie życia na nowo.
W tym wszystkim jest jednak jeden wątek, o którym jeszcze nie wspomniałem – tajemniczy Chołod, czyli kraina na obrzeżach świata, która funkcjonuje z dala od aparatu władzy państwowej. To właśnie tam Widuch postanawia ułożyć sobie życie po raz drugi. Za pierwszym razem strzelał do polskich panów i myślał, że komunizm to ustrój dla niego, a Rosja to jego kraj. W końcu poznał żonę i założył rodzinę. Przy ukochanej stawał się innym człowiekiem. Władza jednak upomniała się o niego i skazała go na zapomnienie. Dopiero w Chołodzie mógł znowu przypomnieć swoje prawdziwe „ja”. W miejscu, gdzie życie było proste i wymagało powtarzalnych czynności, aby przetrwać. Czas się tam zatrzymał, trochę jak w Dukajowym „Lodzie”. I podobnie jak na Spitsbergenie.
Widuch w swym dzienniku jawi się jako postać niezwyciężona. Pokonał wiele przeciwności losu, będąc często okrutnym i bezwzględnym. W starciu z dziką przyrodą pomagało mu szczęście, jednak na końcu ostał się tylko on i łódź. Wyczerpany Widuch został sam w jachcie, uwięziony w arktycznym lodzie, smętnie podsumowujący własny los, polegający na własnej pamięci, która wylewa się na papier i zderza się z chcącym zapomnienia rozumem. Dopełnia to obraz bohatera rozdartego, pełnego przeciwieństw, dążącego do porządku, szukającego spokoju i własnej tożsamości. Jest w tym pewna ironia, że innostraniec, człowiek bez kraju i ziemi, spędza tyle chwil na wodzie.
„Chołod” to nie jest opowieść o Rosji, ucieczce, przetrwaniu, nieskalanej przyrodzie, brutalności, innym świecie. W posłowiu autor, odnoszę wrażenie, wręcz celowo odciąga nas od prawdziwego sensu tej powieści. W końcu każdy z nas doskonale wie, że fikcja to fantastyczna historia, którą ktoś zepsuł prawdą. Historia Widucha-najducha jest po prostu opowieścią o poszukiwaniu własnej tożsamości i drugich szansach. Bohater nie do końca wie, kim jest, mieszają mu się języki, prowadzi dyskusje z samym sobą, a jedyne, czego poszukiwał przez całe życie, to spokój i chwila wytchnienia.
Podtrzymuję to, co napisałem na początku. Odnoszę wrażenie, że książka Twardocha jest bardziej dla krytyków niż dla przeciętnych czytelników. Pewnie trochę przesadzam, ale najlepiej przekonać się na własnej skórze. Ja póki co zamówiłem „Pokorę” i chyba przymierzę się do „Wiecznego Grunwaldu”. Czas zacząć nadrabiać Twardocha.
Michał Wnuk
Oceny
Książka na półkach
- 3 304
- 2 196
- 378
- 221
- 135
- 89
- 48
- 30
- 27
- 22
OPINIE i DYSKUSJE
Zaryzykuję stwierdzenie, że ta pozycja Sz.Twardocha była dla mnie jak na razie najtrudniejsza do przeczytania. Pomysł fabuły bardzo dobry, samo opowiadanie historii w formie pamiętnika jest ciekawe. Miejsce akcji - trudno o lepsze dla mnie. Takie to plusy. A na minus: sposób prowadzenia narracji przez głównego bohatera na początku mi się podobał: kontrolowany chaos w wypowiedziach, mieszanie języków (polski, śląski, rusycyzmy, niemiecki i języki dalekiej "północy"),wtrącenia, zagnieżdżanie wątków i dygresje. Niestety w połowie książki odczuwałem już zmęczenie takimi rozwiązaniami. W przypadku czytania książki "na raty", rozkładania lektury w czasie, nieraz musiałem wracać kilka stron wcześniej, żeby wykluczyć to, że zakładkę zostawiłem jednak w dobrym miejscu. Czy polecam lekturę innym? Zdecydowanie tak, choć tę pozycję oceniam niżej niż inne książki Autora.
Zaryzykuję stwierdzenie, że ta pozycja Sz.Twardocha była dla mnie jak na razie najtrudniejsza do przeczytania. Pomysł fabuły bardzo dobry, samo opowiadanie historii w formie pamiętnika jest ciekawe. Miejsce akcji - trudno o lepsze dla mnie. Takie to plusy. A na minus: sposób prowadzenia narracji przez głównego bohatera na początku mi się podobał: kontrolowany chaos w...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toBardzo brutalna książka, wręcz czasami odpychająca. Niemniej sama historia głównego bohatera bardzo wciągająca, oryginalna, a jednocześnie przygnębiająca. Czasami dobrze pomyśleć, że to tylko fikcja, niemniej jednak mająca odzwierciedlenie w historii. Ciekawy wątek związany z udziałem bohatera w Armii Konnej Budionnego i walki z Polakami. Jestem też pod wrażeniem za wykreowanie w książce nieznanego ludu mieszkającego na północy. Czyta się to czasami jak książkę etnograficzną.
Bardzo brutalna książka, wręcz czasami odpychająca. Niemniej sama historia głównego bohatera bardzo wciągająca, oryginalna, a jednocześnie przygnębiająca. Czasami dobrze pomyśleć, że to tylko fikcja, niemniej jednak mająca odzwierciedlenie w historii. Ciekawy wątek związany z udziałem bohatera w Armii Konnej Budionnego i walki z Polakami. Jestem też pod wrażeniem za...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toWiedziałam,że to będzie coś dobrego, bo to książka Szczepana Twardocha, więc można czytać w ciemno. Ale nie sądziłam,że będzie aż tak dobra. Jestem pod dużym wrażeniem. To literatura brutalna,mocna, surowa i piękna pewnie jak Syberia, gdzie osadzona jest akcja. Nie dość, że jestem fanką autora, to jeszcze tematyka trafiła do mnie. Podczas czytania miałam skojarzenia z inną bardzo mroczną powieścią "Na morzach Północy" to powieść o podobnym klimacie. Jeden minus to dialogi, czy jakieś wtrącenia w języku rosyjskim, zapisane cyrylicą, bez żadnego tłumaczenia. Rozumiem zamysł, to ma być pamiętnik Konrada Widucha, a nikt w swoim własnym pamiętniku nie dopisuje objaśnień, ale przeszkadzało mi to,że nie mam pojęcia cóż oznaczają te zwroty.
Wiedziałam,że to będzie coś dobrego, bo to książka Szczepana Twardocha, więc można czytać w ciemno. Ale nie sądziłam,że będzie aż tak dobra. Jestem pod dużym wrażeniem. To literatura brutalna,mocna, surowa i piękna pewnie jak Syberia, gdzie osadzona jest akcja. Nie dość, że jestem fanką autora, to jeszcze tematyka trafiła do mnie. Podczas czytania miałam skojarzenia z inną...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toZ tych książek autora które znam (Morfina,Król, Królestwo) chyba najsłabsza. Co nie znaczy, że zła. Do pewnego momentu czyta się nieźle, po jakimś czasie (mniej więcej od przybycia bohatera do tytułowego Chołodu) zaczyna nieco nużyć. Jak to u Twardoch akcja osadzona gdzie na tle rzeczywistych wydarzeń, w kilku strefach czasowych (współczesny rejs po Arktyce wraz z czytanym dziennikiem opisującym zdarzenia z lat 1920-40. Niezły pomysł na książkę choć trochę tutaj czegoś zabrakło. Albo może było za dużo.
Do przeczytania w wolnym czasie.
Z tych książek autora które znam (Morfina,Król, Królestwo) chyba najsłabsza. Co nie znaczy, że zła. Do pewnego momentu czyta się nieźle, po jakimś czasie (mniej więcej od przybycia bohatera do tytułowego Chołodu) zaczyna nieco nużyć. Jak to u Twardoch akcja osadzona gdzie na tle rzeczywistych wydarzeń, w kilku strefach czasowych (współczesny rejs po Arktyce wraz z czytanym...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to6/10
6/10
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toJeśli ktoś chciałby znaleźć powieść Twardocha, w której jest 101% Twardocha, to „Chołod” wydaje się najlepszym kandydatem.
„Wieszcz z Pilchowic” doprowadził swoją manierę do poziomu, którego przekroczenie będzie już chyba trąciło autoparodią. Jest sam Twardoch szukający wytchnienia w samotnych wędrówkach po Svabaldzie. Każdy subtelny por skóry autora wydziela pogardę dla Polaczków, którzy tego samego szukają przy hotelowym basenie w Sharm El Sheikh. Jest główny bohater, a jakże, Ślązak. Konrad Wilgemowicz Widuch. Jest jego pokręcona tożsamość, którą wyraża się uroczym koktajlem godki, polskiego, niemieckiego i rosyjskiego. Jest ucieczka przed zmiażdżeniem przez bezlitosną prasę wielkiej polityki, będąca jednocześnie próbą odnalezienia najbliższych. Jest prostoduszność, walka o przetrwanie, oswajanie okrucieństw i tęsknota za Heimetem. I tylko to wszystko już trochę za bardzo wyrachowane, przewidywalne.
Mimo wszystko warto dać się porwać Twardochowi do wykreowanego przez niego świata, bo zrobił to kolejny raz wyśmienicie.
Jeśli ktoś chciałby znaleźć powieść Twardocha, w której jest 101% Twardocha, to „Chołod” wydaje się najlepszym kandydatem.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to„Wieszcz z Pilchowic” doprowadził swoją manierę do poziomu, którego przekroczenie będzie już chyba trąciło autoparodią. Jest sam Twardoch szukający wytchnienia w samotnych wędrówkach po Svabaldzie. Każdy subtelny por skóry autora wydziela pogardę dla...
Próbowałam wersji papierowej, ale jak dostałam audiobooka czytanego przez Topę, to bez żalu porzuciłam książkę. Świetna wersja, warto, bardzo. Ale! Pomijając to - Chołod to historia autentyczna, bolesna i ciekawa. Soczysta. Poznajemy tu historie Widucha Najducha, jego losy, rozczarowanie Rosyją, walkę o życie, wybory, te złe i dobre, życie pisane jego ręką, życie w zimnie, śmiertelnym zimnie. Warto, nawet jak nie lubicie powieści historycznych. Tutaj dostajemy coś więcej, coś znacznie więcej. Dostajemy relację z życia, jakiego miejmy nadzieję, nikt z nas nigdy nie zazna
Próbowałam wersji papierowej, ale jak dostałam audiobooka czytanego przez Topę, to bez żalu porzuciłam książkę. Świetna wersja, warto, bardzo. Ale! Pomijając to - Chołod to historia autentyczna, bolesna i ciekawa. Soczysta. Poznajemy tu historie Widucha Najducha, jego losy, rozczarowanie Rosyją, walkę o życie, wybory, te złe i dobre, życie pisane jego ręką, życie w zimnie,...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toBardzo mi się podobała. Polecam!
Bardzo mi się podobała. Polecam!
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toTo moje drugie spotkanie z powieścią Pana Twardocha. Dawno temu, przeczytałem KRÓLA. CHOŁOD to fascynująca podróż po rosyjskiej Arktyce, pisana w formie dziennika, specyficznym językiem, do którego trzeba się przyzwyczaić. Warto sięgnąć po te pozycje, mnie się bardzo podobała i zamierzam jeszcze coś tego autora przeczytać.
To moje drugie spotkanie z powieścią Pana Twardocha. Dawno temu, przeczytałem KRÓLA. CHOŁOD to fascynująca podróż po rosyjskiej Arktyce, pisana w formie dziennika, specyficznym językiem, do którego trzeba się przyzwyczaić. Warto sięgnąć po te pozycje, mnie się bardzo podobała i zamierzam jeszcze coś tego autora przeczytać.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toKsiążkę czyta się początkowo ciężko, gdyby nie to, że czytałam ją na DKK nie wiem czy przebrnęłabym przez pierwsze 100-200 stron. Ale jak już przywykniemy do specyficznego języka i powtórzeń, to naprawdę historia zaczyna być wciągająca. No i na koniec wisienka na torcie - nadanie tej historii zakotwiczenia w faktycznych wydarzeniach, tajemnica, fikcja? Coś innego, świeżego.
Książkę czyta się początkowo ciężko, gdyby nie to, że czytałam ją na DKK nie wiem czy przebrnęłabym przez pierwsze 100-200 stron. Ale jak już przywykniemy do specyficznego języka i powtórzeń, to naprawdę historia zaczyna być wciągająca. No i na koniec wisienka na torcie - nadanie tej historii zakotwiczenia w faktycznych wydarzeniach, tajemnica, fikcja? Coś innego, świeżego.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to