Palące pytania. Eseje aktualne z lat 2004-2021

To zbiór esejów, wykładów i laudacji, tworzonych przez autorkę w latach 2004-2021.

Pierwsza część przedstawia przemyślenia Atwood na temat sztuki pisania. Autorka opowiada o własnej drodze twórczej oraz wspomina dzieła innych znanych pisarzy, takich jak Marylin French, Richard Powers, Ryszard Kapuściński, Lucy Maud Montgomery, Alice Munro czy Charles Dickens. Analizuje stworzone przez nich postacie i wyszukuje podobieństwa łączące ich życiorysy z losami twórców. Sporo miejsca poświęca także zagadnieniom ekologii i naszego stosunku do przyrody.

Ojciec Margaret był z zawodu entomologiem. Być może stąd wzięło się u niej takie zamiłowanie do natury. Zagłębiała się w ten temat od dziecka, jadąc z rodzicami szlakiem zaraz.

Cześć drugą rozpoczyna inwokacja do czytelnika i rozważania na temat roli pisarza oraz odpowiedzialności jaka na nim ciąży.

W rozdziale "Literatura a środowisko" przedstawia ciekawy pogląd łączący te dwie dziedziny:

"Z tego punktu widzenia warunkiem koniecznym, aby literatura wciąż istniała, jest przetrwanie środowiska w stanie zbliżonym do obecnego. Jeżeli nie uda nam się go ocalić, wszelkie pisarstwo - wasze, moje i w ogóle czyjekolwiek - nie będzie już miało żadnego znaczenia, bo po prostu zabraknie czytelników".

Cześć trzecia rozpoczyna się od wykładu na temat przekładów dzieł literackich. Właściwe przetłumaczenie nie tylko danych słów, ale i ich sensu, jest kluczowe dla odbioru powieści.

Fanów Atwood zainteresują jej wywody dotyczące twórczości własnej. Wspomina o kilku książkach, między innymi snuje refleksje na temat "Opowieści podręcznej": feminizmu i dyktarur religijnych.

"Jak powiedziałam, wszystko, o czym piszę w tej książce, już się kiedyś gdzieś zdarzyło albo, technicznie biorąc, mogło się zdarzyć".

Sporo miejsca poświęca omówieniu twórczości Gabrielle Roy, Williama Szekspira, Marie-Claire Blais.

Cześć czwartą rozpoczyna esej dotyczący sztuki w czasach współczesnych. Dalej czytamy wykłady o feminizmie i prawach człowieka.

Cześć piątą (rok 2020) rozpoczyna tekst "Młodość w czasach kwarantanny", w którym autorka pisze o epidemiach. Wspomina też swoją książkę "Oryks i derkacz", opisującą śmiertelną pandemię wywołaną przez człowieka. Dodaje ówczesnym czytelnikom otuchy pisząc "Nie traćcie wiary! Ludzkość już przez to przechodziła".

Dalej opowiada o dystopijnej powieści Jewgienija Zamiatina "My" i o wierszach, wspomina "Trylogię morską" Rachel Carson, postać Barry'ego Lopeza i ponownie pisze o dewastacji środowiska naturalnego.

Choć wywody pisarki są mądre i inspirujące, książka jest trudna w odbiorze. Na pewno nie przeczytacie jej na raz, te eseje trzeba sobie dawkować i zostawić czas na przemyślenia. Są to bardzo wartościowe teksty, nie raz odsyłające do wartych uwagi utworów innych artystów. Zwracają również uwagę na temat przyszłości naszej planety, istoty wolności i feminizmu.

To zbiór esejów, wykładów i laudacji, tworzonych przez autorkę w latach 2004-2021.

Pierwsza część przedstawia przemyślenia Atwood na temat sztuki pisania. Autorka opowiada o własnej drodze twórczej oraz wspomina dzieła innych znanych pisarzy, takich jak Marylin French, Richard Powers, Ryszard Kapuściński, Lucy Maud Montgomery, Alice Munro czy Charles Dickens. Analizuje...

Autorka pochyla się nad ważnymi, czasem nawet kontrowersyjnymi zjawiskami i wydarzeniami. Porusza tematy związane z wpływem pandemii na życie człowieka, a także wszelkiego rodzaju skandalach politycznych i seksualnych.

Autorka w swojej książce skłania czytelnika do refleksji nad sprawami, które nas otaczają, a którym nie do końca poświęcamy należytą uwagę.

Margaret Atwood poznałam przy okazji czytania ,,Opowieści podręcznej,,. Już wtedy zachwycił mnie styl pisania autorki oraz to, że ma odwagę mówić głośno o sprawach, o których niektórzy boją się szeptać.

Lektura wymaga skupienia, ponieważ momentami opisuje trudne i zawiłe tematy, ale czytanie ułatwia fakt, że nie musimy książki czytać jednym ciągiem. Rozdziały ułożone są w taki sposób, że można ją czytać wyrywkowo.

Z czystym sumieniem polecam Wam tę książkę. Z pewnością każdy znajdzie w niej coś dla siebie.

Autorka pochyla się nad ważnymi, czasem nawet kontrowersyjnymi zjawiskami i wydarzeniami. Porusza tematy związane z wpływem pandemii na życie człowieka, a także wszelkiego rodzaju skandalach politycznych i seksualnych.

Autorka w swojej książce skłania czytelnika do refleksji nad sprawami, które nas otaczają, a którym nie do końca poświęcamy należytą uwagę.

Margaret Atwood...

Prawdziwa intelektualna uczta. Jestem pod
ogromnym wrażeniem wiedzy Margaret Atwood o lteraturze, kulturze i ochronie środowiska. Szkoda tylko, że autorka "Opowieści Podręcznej" streszcza niektóre utwory, o których wspominała w swoich felietonach, bo cześć z wymienionych książek, chętnie bym przeczytała.

Prawdziwa intelektualna uczta. Jestem pod
ogromnym wrażeniem wiedzy Margaret Atwood o lteraturze, kulturze i ochronie środowiska. Szkoda tylko, że autorka "Opowieści Podręcznej" streszcza niektóre utwory, o których wspominała w swoich felietonach, bo cześć z wymienionych książek, chętnie bym przeczytała.

Zbiór esejów o tematyce ekologicznej, pisaniu, pisarzach, życiu autorki i polityce.
Utwory poruszają wiele tematów w tym ekologię, która jest dla autorki szczególnie ważna. Dzięki tym esejom możemy podnieść Swoją świadomość ekologiczną i otrzymujemy od autorki szereg polecanych książek w tym temacie.
Autorka przekazuje nam Swoje przemyślenia polityczne i dotyczące feminizmu i miejsca kobiety w świecie.
Dla wszystkich, którzy lubią tą autorkę i chcą się dowiedzieć o niej czegoś więcej.

Zbiór esejów o tematyce ekologicznej, pisaniu, pisarzach, życiu autorki i polityce.
Utwory poruszają wiele tematów w tym ekologię, która jest dla autorki szczególnie ważna. Dzięki tym esejom możemy podnieść Swoją świadomość ekologiczną i otrzymujemy od autorki szereg polecanych książek w tym temacie.
Autorka przekazuje nam Swoje przemyślenia polityczne i dotyczące feminizmu...

Margaret Atwood kanadyjska pisarka, poetka, krytyczka literacka i aktywistka społeczna i ekologiczna. Barwna kobieca postać w literackim świecie. Wymieniana wśród kandydatów do literackiej Nagrody Nobla.
"Palące pytania - eseje aktualne z lat 2004-2021" to jej trzeci tom szkiców, wykładów i okazjonalnych artykułów.
Atwood to rozsądny, bystry, szczery i dojrzały obserwator rzeczywistości, nie brakuje jej poczucia humoru, żartobliwego tonu, ale wiele też tu powagi.
Eseje to szeroki zakres jej zainteresowań i bliskich spraw od literatury i warsztatu pisarskiego po feminizm, prawa człowieka i sprawy środowiskowe, dotyczące zwłaszcza widocznych zmian klimatycznych.

Jedne z najciekawszych esejów dotyczą pisania i pisarzy. Autorka wymienia m.in "naszego" Ryszarda Kapuścińskiego..
Szczególnie czule traktuje kobiety; kanadyjki L.M.Mantgomery i Alice Munro ( ta autorka szczególnie mnie zainteresowała, koniecznie muszę sięgnąć po jej teksty),a także Rachel Carson (amerykańska biolog, autorka książek popularnonaukowych),Doris Lessing, Gabrielle Ray, Marie-Claire Blais, czy cudowna Ursula Le Guin.
Trochę tu genezy jej niektórych, najbardziej lubianych powieści takich jak MaddAddam, Oryks i Derkacz i Opowieści Podręcznej. Adaptacja tej ostatniej to majstersztyk i kamień milowy w walce o prawa reprodukcyjne kobiet. To przestroga, że z trudem wywalczone prawa kobiet, mogą zostać odebrane w każdej chwili.

Ważnym tematem u Atwood są zmiany klimatyczne, marzymy o nieskończoności, tymczasem nasz świat ulega destrukcji. Kryzys ekologiczny to jeden z najważniejszych problemów współczesnego świata.
Dla mnie czas z tą lekturą to dobrze spędzone chwile. Margaret Atwood ma miejsce na mojej półce i ogromnie kibicuję jej w drodze do Nagrody Nobla.
Polecam i zaznaczam, że nie jest to tylko lektura dla fanów Atwood.

Margaret Atwood kanadyjska pisarka, poetka, krytyczka literacka i aktywistka społeczna i ekologiczna. Barwna kobieca postać w literackim świecie. Wymieniana wśród kandydatów do literackiej Nagrody Nobla.
"Palące pytania - eseje aktualne z lat 2004-2021" to jej trzeci tom szkiców, wykładów i okazjonalnych artykułów.
Atwood to rozsądny, bystry, szczery i dojrzały obserwator...

Umysł jak brzytwa

Czytanie esejów autorstwa Margaret Atwood to prawdziwa uczta dla czytelnika, a z kolejnym zbiorem widać ogromny rozwój autorki. "Palące pytania" to drugi tom tekstów zebranych, tym razem powstałych na przestrzeni lat 2004-2021. O ile wcześniej tematyka dotyczyła głównie literatury oraz recenzji dzieł innych pisarzy, o tyle ostatni tom wydaje się o wiele bardziej zaangażowany w problemy społeczne.

Niezmiennie imponuje mi poziom oczytania i wiedzy o świecie jaki prezetuje Margaret Atwood. Jej znajomość problemów społecznych z różnych zakątków świata świadczy o jej ogromnym zaangażowaniu oraz chęci uczynienia świata lepszym. W czasie lektury naprawdę można odnieść wrażenie, że autorka byłaby w stanie wypowiedzieć się w ciekawy dla czytelnika sposób na każdy temat.

W "Palących pytaniach" widoczne jest ogromne zaangażowanie autorki w problematykę ekologiczną oraz w uświadomienie ludzi w jak złej kondycji znajduje się nasza planeta. Choć omówień literatury i tematów feministycznych nie brakuje, to jednak dbanie o środowisko wydaje się być najbardziej palącym spośród problemów poruszonych przez Atwood w ostatnich latach.

Z tekstów Atwood wyłania się portret niezwykle inteligentnej i świadomej autorki, ale również człowieka z ogromnym poczuciem humoru i dystansem do siebie. Niezmiennie podziwiam potoczysty styl, erudycję i operowanie ironią. Pozycja Margaret Atwood w gronie moich ulubionych prozaików pozostaje niezachwiana i gorąco kibicuję jej w drodze do Literackiej Nagrody Nobla.

Umysł jak brzytwa

Czytanie esejów autorstwa Margaret Atwood to prawdziwa uczta dla czytelnika, a z kolejnym zbiorem widać ogromny rozwój autorki. "Palące pytania" to drugi tom tekstów zebranych, tym razem powstałych na przestrzeni lat 2004-2021. O ile wcześniej tematyka dotyczyła głównie literatury oraz recenzji dzieł innych pisarzy, o tyle ostatni tom wydaje się o wiele...

Chciałabym napisać, że "Palące pytania. Eseje aktualne z lat 2004-2021" Margaret Atwood są jak spotkania z przyjaciółką, z którą podyskutować można nad tym, co akurat w duszy człowiekowi gra. Jednak nie śmiem - przez ogromny szacunek do jej wiedzy, doświadczenia i osiągnięć literackich - postawić się na równorzędnej z autorką pozycji. Powiedzmy zatem, że jest to spotkanie raczej w klimacie "uczeń - mistrz", gdzie przysłuchujemy się przemyśleniom, wspomnieniom, poznajemy cząstkę życia pisarki.

Kto lubi jej prozę bądź miał już okazję zaciekawić się Atwood jako osobą (podczas wywiadu bądź nawet słuchając fragmentów jej wykładów z cyklu: szkoły pisania) tego do sięgnięcia po "Palące pytania" nie trzeba przekonywać.

Książka czytałam etapami, dosyć wolno i tylko wtedy gdy miałam odpowiedni nastrój, nie chciałam podchodzić do tej lektury na szybko i z biegu. Wolałam niczego nie przeoczyć.

Z tej lektury dowiedziałam się wielu ciekawostek, i których nie miałam pojęcia - jak np. faktu, że Atwood pisząc "Opowieści podręcznej" odwiedziła Polskę i zaprzyjaźniła się z Ryszardem Kapuścińskim, a także dlaczego w Japonii tak wielką popularnością cieszyła się historia "Ani z Zielonego Wzgórza"..

"Palące pytania" pełne są rozmyślań o literaturze, znajdziemy tu również teksty mówiące o feminizmie, ekologii, wolności słowa. Niektóre rozdziały poświęcone są konkretnym pisarzom, poznajemy m.in rozważania dotyczące twórczości Doris Lessing, Alice Munro, Ursuli K. Le Guin.

Rozległa wiedza, oczytanie oraz świeże, pełne wnikliwej inteligencji i humoru, spojrzenie autorki pozwala przyjemnie płynąć przez kolejne karty tego zbioru.

Próbującym własnych sił w literackich zmaganiach z pewnością do gustu przypadnie fakt, że Atwood zdradza w "Pytaniach" tajniki pisarskiego rzemiosła, dzieli się wiedzą z początkującymi artystami oraz rozmyśla o literaturze: jakie powinno być jej miejsce w świecie i dlaczego tak ważne jest, by nie bać się nowych odczytań zarówno klasyków, jak i pisarzy współczesnych.

Niech nie przeraża Was objętość tego zbioru esejów bo - chociaż "Palące pytania" to lektura wymagająca sporej dawki skupienia - całość świetnie się czyta, a kolejne rozdziały można dozować sobie w dowolnej kolejności. Zdecydowanie polecam!

Chciałabym napisać, że "Palące pytania. Eseje aktualne z lat 2004-2021" Margaret Atwood są jak spotkania z przyjaciółką, z którą podyskutować można nad tym, co akurat w duszy człowiekowi gra. Jednak nie śmiem - przez ogromny szacunek do jej wiedzy, doświadczenia i osiągnięć literackich - postawić się na równorzędnej z autorką pozycji. Powiedzmy zatem, że jest to spotkanie...

„Palące pytania” to zbiór esejów, recenzji książek, wykładów, odczytów i szkiców, które Margaret Atwood tworzyła w latach 2004–2021. W każdym z jej tekstów odnajdziemy cząstkę jej życia, przemyśleń czy wspomnień. Są one odpowiedzią na zmieniający się świat czy najbardziej aktualne wydarzenia. Co zwraca uwagę od pierwszych stron to niezwykle piękny język jakim posługuje się autorka. Widać również lekkość pióra wręcz gawędziarski styl przez który się wprost płynie ale i niezwykle wnikliwe podejście do tematów. Robi wrażenie poziom wiedzy, dystans do siebie czy życiowe doświadczenie autorki. Tematyka przestawiona w książce jest niezwykle szeroka. Znajdziemy tu teksty o literaturze, prawach kobiet, wolności słowa, feminizmie czy ochronie środowiska. Są również teksty poświęcone konkretnym autorom czy ich twórczości np. Doris Lessing, Ursuli K. Le Guin czy Ryszarda Kapuścińskiego. Krótka forma i różnorodność poruszanych tematów daje możliwość czytania w wolnej chwili ale i w dowolnej kolejności w zależności na co mamy aktualnie ochotę. Całość jest niezwykle interesująca, momentami wręcz refleksyjna. To niewątpliwie wymagająca literatura. Zdecydowanie warto po nią sięgnąć choć trzeba pamiętać, iż nie jest to lektura „na raz”.

„Palące pytania” to zbiór esejów, recenzji książek, wykładów, odczytów i szkiców, które Margaret Atwood tworzyła w latach 2004–2021. W każdym z jej tekstów odnajdziemy cząstkę jej życia, przemyśleń czy wspomnień. Są one odpowiedzią na zmieniający się świat czy najbardziej aktualne wydarzenia. Co zwraca uwagę od pierwszych stron to niezwykle piękny język jakim posługuje...

"Palące pytania" to zbiór najnowszych, najbardziej aktualnych tekstów autorki: recenzji książek i wstępów do nich, wystąpień i odczytów, na które bywa zapraszana, pożegnań kolegów i koleżanek po piórze.
Atwood nie napisała autobiografii, jednak w każdym z tych tekstów odnajdziemy cząstkę jej życia, wspomnień z dzieciństwa i pracy twórczej, a także scenki z życia rodzinnego i ostatnich lat spędzonych z ukochanym mężczyzną, któremu choroba odbierała pamięć...

Bardzo lubię Atwood jako człowieka, lubię jej inteligentne poczucie humoru i spojrzenie na świat. W przeciwieństwie do "Ruchomych celów" obejmujących lata dużo wcześniejsze, tym razem o wiele częściej poruszane są tematy związane ze środowiskiem, odpowiedzialnością człowieka za losy świata, w którym przyjdzie żyć naszym dzieciom, dzieciom odczującym boleśnie konsekwencje wyborów pokoleń żyjących przed nimi.

Myślę, że "Palące pytania" to książka nie tylko dla fanów autorki, to przede wszystkim zbiór tekstów dotykających życia współczesnego człowieka i otaczającego go świata. Bardzo ciekawa i godna polecenia pozycja do podczytywania w zimowe wieczory 💛

"Palące pytania" to zbiór najnowszych, najbardziej aktualnych tekstów autorki: recenzji książek i wstępów do nich, wystąpień i odczytów, na które bywa zapraszana, pożegnań kolegów i koleżanek po piórze.
Atwood nie napisała autobiografii, jednak w każdym z tych tekstów odnajdziemy cząstkę jej życia, wspomnień z dzieciństwa i pracy twórczej, a także scenki z życia rodzinnego...

Lubię twórczość Margaret Atwood. Jej styl, bogaty metaforyzm i podejmowanie trudnej tematyki przemawia do mnie, jako czytelnika.

Zaskoczeniem natomiast były dla mnie "Palące pytania. Eseje aktualne z lat 2004-2021", które znalazły się u mnie zupełnie przypadkowo. Byłam przekonana, że ta forma totalnie do mnie nie przemówi więc nie planowałam po nią sięgać. Skoro jednak pojawiły się na mojej półce, z czystej ciekawości sięgnęłam po pierwszy z brzegu esej. A później po kolejny i kolejny. Czytałam je pomiędzy innymi historiami. Czytałam w przerwie. I odkryłam, że jest to zbiór świetnie napisanych, mądrych, zabawnych i bardzo ciekawych tekstów stworzonych przez autorkę na przełomie wielu lat.
Poruszają aktualne, ważne wydarzenia. Odpowiadają na potrzeby czasów, w których autorka tworzy.
Jedne bardziej ciekawią, drugie mniej, ale wszystkie są bardzo dobre jakościowo.

Lubię twórczość Margaret Atwood. Jej styl, bogaty metaforyzm i podejmowanie trudnej tematyki przemawia do mnie, jako czytelnika.

Zaskoczeniem natomiast były dla mnie "Palące pytania. Eseje aktualne z lat 2004-2021", które znalazły się u mnie zupełnie przypadkowo. Byłam przekonana, że ta forma totalnie do mnie nie przemówi więc nie planowałam po nią sięgać. Skoro jednak...