Dziewczyna z Titanica

Historia Titanica zaczyna się od 29 rozdziału. Pozwala być tam razem z bohaterami i cierpieć razem z nimi. Całą książka to historia miłości budzącej kontrowersje XIX wieku. Całą nowojorska socjeta nie może przejść obok tej miłości obojętnie. Ok
Ból tragedii również. Piękne uczucie opisane w delikatny sposób.

Historia Titanica zaczyna się od 29 rozdziału. Pozwala być tam razem z bohaterami i cierpieć razem z nimi. Całą książka to historia miłości budzącej kontrowersje XIX wieku. Całą nowojorska socjeta nie może przejść obok tej miłości obojętnie. Ok
Ból tragedii również. Piękne uczucie opisane w delikatny sposób.

Książka oszustwo lub książka wydmuszka. Już tytuł wprowadza w błąd. O Titanicu mamy tu w porywach trzy rozdziały i to bardzo ogólnikowe i skąpe. Autorka skupia się bardziej na dywanach i żyrandolach, a nie na cudzie techniki przełomu wieków, jakim niewątpliwie był Titanic. Opisy wnętrza sztampowe i żywcem wyjęte z filmu Jamesa Camerona z Kate Winslet i Leonardo DiCaprio. Szczegółami technicznymi, czy opisami nowoczesnych rozwiązań zastosowanych przy budowie tej jednostki autorka nie zawracała sobie głowy w najmniejszym stopniu, nawet nie udawała, że ją to interesuje. Co prawda jeden z bohaterów wybiera się na obchód statku od głębokich piwnic, aż po dach, ale nawet wtedy autorka nie wysila się na żadne, choćby podstawowe informacje......po za tym, że po obejrzeniu całego statku, bohater dochodzi do wniosku, że jest niezatapialny.
Zamiast opowieści o transatlantyku mamy tu za to opowiastkę o dziecinnej panience i jej wielkiej miłości do dwa razy starszego rozwodnika.
Panienka jest niedojrzała, lekko nierozgarnięta i mocno dziecinna. Ciągle tylko się kryguje, spuszcza wzrok, trzepocze rzęsami i bierze udział w niezliczonych herbatkach, spotkaniach, koktajlach itp.
Podobno oboje połączyło szczere i głębokie uczucie, którego ja w ogóle nie dostrzegam. Jack traktuje swoją żonę jak dziecko: opiekuje się nią, kupuje biżuterię i drogie suknie, spełnia kaprysy. Madeleine traktuje go jak opiekuna, a nie partnera; zresztą w pewnym momencie stwierdza, że "najpierw opiekował się nią ojciec, a teraz mąż" i jest coraz bardziej uprzejmie zdziwiona, że ktoś z jego pozycją i bogactwem mógł się nią zainteresować. Natomiast jej matka najbardziej zadowolona jest z bogactwa zięcia.
Takich płytkich historii o egzaltowanych panienkach, było, jest i powstanie jeszcze pewnie na pęczki. Większość z nich będzie dużo ciekawsza i dużo lepiej napisana. Styl i język autorki również nie powala: każdy dziennikarz to żurnalista, a przy robieniu każdego zdjęcia koniecznie należy zaznaczyć, że błysnął proszek magnezjowy. Ogólnie wyszła z tego mało przekonująca i jeszcze mniej wciągająca, nużąca historyjka, z mnóstwem niepotrzebnych i rozwlekłych opisów, o kompletnie nieistotnych pierdołach.
Autorka twierdzi, że napisała tę powieść na podstawie autentycznej historii podobnej pary. Niestety nie podaje żadnych bliższych szczegółów ani źródeł na ten temat, więc trudno to zweryfikować.
Książkę słuchałam w audio i tylko dlatego wysłuchałam jej do końca. Gdybym to samo miała czytać wynudziłoby mnie to na śmierć, a dodatkowo zgrzytałabym zębami nad naiwnością bohaterki. Lektorka - Joanna Domańska, natomiast bardzo wczuła się w rolę i odpowiednią modulacją głosu oddała charakter Madeleine.
Polecam tylko cierpliwym, mającym dużo czasu, a przy tym wyjątkowo niskie wymagania fabularne oraz bardzo mało wartościowych książek do przeczytania. Pozostałym zdecydowanie nie polecam.

Książka oszustwo lub książka wydmuszka. Już tytuł wprowadza w błąd. O Titanicu mamy tu w porywach trzy rozdziały i to bardzo ogólnikowe i skąpe. Autorka skupia się bardziej na dywanach i żyrandolach, a nie na cudzie techniki przełomu wieków, jakim niewątpliwie był Titanic. Opisy wnętrza sztampowe i żywcem wyjęte z filmu Jamesa Camerona z Kate Winslet i Leonardo DiCaprio....

„Dziewczyna z Titanica” to książka, którą chciałam przeczytać odkąd tylko zobaczyłam jej tytuł. Przed zakupem jednak postanowiłam poczytać recenzje i mój entuzjazm opadł. Głównym zarzutem jaki się pojawiał było to, że sama historia rejsu stanowi ledwie mały fragment tej powieści, ale i ogólna ocena nie zachęcała. Być może tytuł nie jest szczególnie trafiony, na pewno nastawiony był na zwiększenie sprzedaży książki, ale sama historia w mojej ocenie się broni.
Tytułowa „Dziewczyna z Titanica” to Madeleine Force, druga żona pułkownika Johna Jacoba Astora IV. W powieści poznajemy historię, skandalicznego, jak na owe czasy, romansu. Parę dzieliło bowiem prawie 30 lat, Madeleine była jeszcze bardzo młoda (poznali się, gdy miała 17 lat),pochodzili z różnych warstw społecznych, a pułkownik był rozwodnikiem.
Bardzo podobał mi się sposób prowadzenia narracji: każdy rozdział składał się ze wspomnień bohaterki, które spisuje w liście do syna oraz opowieści z narracją w trzeciej osobie. Historia romansu była dla mnie wciągająca (choć na pewno nie porywająca- autorka pozostała bardzo powściągliwa w opisach uczuć głównych bohaterów). W powieści odnajdziemy też wiele „smaczków” dotyczących epoki i życia elit (m.in. opisy rezydencji J.J. Astora czy wyprawianych przyjęć). Bardzo pozytywnie oceniam też rozdziały dotyczące rejsu Titaniciem. Autorka buduje rzetelny obraz katastrofy oparty na wspomnieniach jej uczestników i innych dostępnych źródłach- widać tu ogrom pracy jaką musiała wykonać. Mnie przedstawiona historia bardzo poruszyła i naprawdę miło spędziłam czas z tą książką.

„Dziewczyna z Titanica” to książka, którą chciałam przeczytać odkąd tylko zobaczyłam jej tytuł. Przed zakupem jednak postanowiłam poczytać recenzje i mój entuzjazm opadł. Głównym zarzutem jaki się pojawiał było to, że sama historia rejsu stanowi ledwie mały fragment tej powieści, ale i ogólna ocena nie zachęcała. Być może tytuł nie jest szczególnie...

Przyjemna powieść chociaż uważam, że tytuł może zmylić. Spodziewałam się, że w książce będzie więcej Titanica. Okazało się natomiast, że tragiczna historia statku była bardzo małą częścią tej powieści.

Przyjemna powieść chociaż uważam, że tytuł może zmylić. Spodziewałam się, że w książce będzie więcej Titanica. Okazało się natomiast, że tragiczna historia statku była bardzo małą częścią tej powieści.

Sięgając po książkę "Dziewczyna z Titanica" Shana Abe spodziewałam się odkryć nieco historii o dziewiczym rejsie największego pasażerskiego statku parowego.
Jednak opowieść opisana w książce nie przywołuje za wiele historii Titanica a opowiada o rodzącym się uczuciu, którego historia przecina się właśnie na pokładzie statku.
To przepięknie napisana książka, niezwykle wdzięczna i elegancka.
Napisana jest z perspektywy młodziutkiej Madeline, która opowiada o miłości do starszego o niemal 30 lat Jacka Astora, uważanego za wpływową osobistość Nowego Jorku.

"-Tak-powiedziała pewnym głosem.- To był ten moment. Spojrzałam wtedy na Ciebie, ty spojrzałeś na mnie- nie przypomnisz sobie tego, ale zrobiłeś to, tylko na sekundę - i tadam. I się stało. Miłość. Tak po prostu."


Lekki, przyjemny i płynny język powieści dla mnie był dużym atutem.
Autorka wszystko doskonale obmyśliła i dołożyła wiele starań, by połączyć fakty z fikcją literacką.
Jeśli poszukujecie książek o miłości z lekkim, historycznym tłem, ta powieść będzie idealna w swym rodzaju.🥰
Dla mnie to strzał w dziesiątkę.

Sięgając po książkę "Dziewczyna z Titanica" Shana Abe spodziewałam się odkryć nieco historii o dziewiczym rejsie największego pasażerskiego statku parowego.
Jednak opowieść opisana w książce nie przywołuje za wiele historii Titanica a opowiada o rodzącym się uczuciu, którego historia przecina się właśnie na pokładzie statku.
To przepięknie napisana książka, niezwykle...

Prawdę mówiąc więcej jest to historia miłości Johna Astora i Madeleine . Titanic jest jakby w tym wszystkim tylko krótkim epizodem, no ale tytuł przyciąga.

Prawdę mówiąc więcej jest to historia miłości Johna Astora i Madeleine . Titanic jest jakby w tym wszystkim tylko krótkim epizodem, no ale tytuł przyciąga.

Historia Titanica jest znana w każdym zakątku świata i narosło wokół niej wiele mitów. Do dziś inspiruje twórców filmowych, pisarzy, poetów czy muzyków. Wokół tragedii było dużo zamieszania, wątpliwości i zagadek. Na nie wszystkie do dziś trudno znaleźć wytłumaczenie, więc ujrzawszy powieść o tytule związanym z transatlantykiem liczyłam na to, że będzie to historia nie tylko o jednej z pasażerek, ale właśnie rozprawiająca się z mitem, pozwalająca znaleźć odpowiedzi na rodzące się po katastrofie odpowiedzi. Niestety tego w tej książce nie ma. Autorka skupiła się na opowiedzeniu historii autentycznych postaci - małżeństwa nowojorskiej śmietanki towarzyskiej, państwa Astorów. Głównie kierując uwagę na nastoletnią Madeleine Talmage Force, która w 1911r. z nikomu nieznanej panny stała się narzeczoną prawie trzydzieści lat starszego, właśnie rozwiedzionego milionera Johna Jacoba Astora IV. Nie trudno się domyślić, że w tamtych czasach ich ślub wywołał skandal. Słuchając audiobooka miałam wrażenie, że słucham historii nieco zmienionej, ale łączącej historię życia księżnej Diany i bohaterów filmu Jamesa Camerona - Rose i Jacka, choć Astorowie w produkcji również wystąpili. Choć w porównaniu z Dianą, można stwierdzić, że Pani Astor była jedynie sensacją tabloidów i żoną swojego bogatego męża, która po jego śmierci odziedziczyła fortunę.
Informacje na temat początków ich związku, krótkiego małżeństwa i podróży poślubnej po Egipcie, zakończonej śmiercią Astora w katastrofie Titanica są ogólnie i wyczerpująco dostępne w internecie, więc nie trzeba sięgać po książkę, by poznać ich perypetie, a nawet znaczenie więcej szczegółów z życia owdowiałej Madeline. Sceny związane z tym, co działo się po zderzeniu statku z górą lodową, Shana przedstawia w sposób mało wnikliwy w przyczyny katastrofy, czy ukazujący winnych za katastrofę, do których niewątpliwie należał odpowiedzialny za łączność na statku oficer, który podobno przywiązywał większą wagę do wysyłania osobistych wiadomości od zamożnych pasażerów, jak Madeleine Astor, niż do odbierania napływających ostrzeżeń przed górami lodowymi. Zabrakło również emocji, które powinny mi towarzyszyć w najbardziej dramatycznych momentach, a przywołały jedynie wspomnienie ostatnich scen wspomnianego wcześniej filmu Camerona.
Podsumowując mogę powiedzieć, że w tym wypadku nie podzielam zachwytu innych czytelników i nie czuję, by książka niosła ze sobą jakiekolwiek przesłanie, czy poruszała problemy społeczne ówczesnego świata. Nie zaiskrzyło między mną a historią przedstawioną przez autorkę, ale jeśli macie ochotę, czytajcie.

Historia Titanica jest znana w każdym zakątku świata i narosło wokół niej wiele mitów. Do dziś inspiruje twórców filmowych, pisarzy, poetów czy muzyków. Wokół tragedii było dużo zamieszania, wątpliwości i zagadek. Na nie wszystkie do dziś trudno znaleźć wytłumaczenie, więc ujrzawszy powieść o tytule związanym z transatlantykiem liczyłam na to, że będzie to historia nie...

Piękna opowieść o miłości i skandalicznym romansie Johna Jacoba Astora i młodziutkiej Madeleine Force. On należy do nowojorskiej elity, bogaty i przedsiębiorczy, rozwodnik. Ona piękna, młoda i z klasy wyższej. Gdy zakochują się w sobie stają się sensacją na salonach i wśród reporterów.

Fabuła przenosi nas do 1912 roku, kiedy młode małżeństwo odbywa swoją podróż poślubną na pokładzie majestatycznego Tytanika. Gdy statek uderza w górę lodową Jack pomaga młodej żonie wsiąść do Łodzi ratunkowej i obiecuje, że wkrótce się zobaczą w Nowym Jorku...

To piękna i wzruszająca historia. Bestseller New York Timesa.

Piękna opowieść o miłości i skandalicznym romansie Johna Jacoba Astora i młodziutkiej Madeleine Force. On należy do nowojorskiej elity, bogaty i przedsiębiorczy, rozwodnik. Ona piękna, młoda i z klasy wyższej. Gdy zakochują się w sobie stają się sensacją na salonach i wśród reporterów.

Fabuła przenosi nas do 1912 roku, kiedy młode małżeństwo odbywa swoją podróż poślubną...

Początkowo można by było pomyśleć, że Titanic w tytule to głównie clickbait, ale historia ta została oparta na faktach, może nie ma wartkiej akcji i wielu plot twistów, ale zdecydowanie nie brakuje jej poczucia autentycznego przeniesienia się w czasie i barwnego języka.
Marzyłaby mi się jednak, żeby było więcej titanica…

Początkowo można by było pomyśleć, że Titanic w tytule to głównie clickbait, ale historia ta została oparta na faktach, może nie ma wartkiej akcji i wielu plot twistów, ale zdecydowanie nie brakuje jej poczucia autentycznego przeniesienia się w czasie i barwnego języka.
Marzyłaby mi się jednak, żeby było więcej titanica…

Długo się zbierałam do tej książki, miałam wewnętrzne opory, że mnie rozczaruje, że nie będzie taka, jakiej oczekuję, że została rozdmuchana, a treści w niej mało. Nie pomyliłam się, niestety. Przeczytałem, ponieważ chciałam poznać wydarzenia po katastrofie i przyznaję do końca oczekiwałam na bum, że bohaterka wykaże się czymś więcej niż picie herbatek, zmiany garderoby i bycie, kimś więcej niż dodatkiem do wystroju wnętrza. A może moje oczekiwania były wygórowane?
#dziewczynaztitanica okazała się opowieścią o młodej kobiecie, która doświadczy miłości w blasku fleszy i brylantów. Trochę zdziwiona dorosłością, zagubiona w meandrach towarzyskich, poprzez małżeństwo wstępuje do wyższych elit, czyt. bogatszych, gdzie niekoniecznie jest/była mile widziana. Związek z dużo starszym mężczyzną, także nie działał na jej korzyść w oczach społeczeństwa, dopatrywano się w niej łowczyni fortun i polepszenia wizerunku rodziny. Jak pisze Autorka, tak nie było, a uczucie łączące państwa Astorów to czysta magia i prawda. Pozostawmy tę kwestię historii rodziny i nie szukajmy drugiego dna.
Powieść broni się ładnym, prostym, płynnym językiem, chwilami poetyckim. Jest dopracowana i przemyślana. #shanaabè przeprowadziła badania, skrupulatnie sprawdzała informacje z życia Madeleine, która w ówczesnym świecie odegrała rolę kopciuszka.

empikgo #reklama

Długo się zbierałam do tej książki, miałam wewnętrzne opory, że mnie rozczaruje, że nie będzie taka, jakiej oczekuję, że została rozdmuchana, a treści w niej mało. Nie pomyliłam się, niestety. Przeczytałem, ponieważ chciałam poznać wydarzenia po katastrofie i przyznaję do końca oczekiwałam na bum, że bohaterka wykaże się czymś więcej niż picie herbatek, zmiany garderoby i...